Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ

Την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008, στις 8 το βράδυ, θα γίνουν στη ΓΚΑΛΕΡΙ«ΙΑΝΟS»
Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη, τα εγκαίνια της δεύτερης ατομικής μου έκθεση ζωγραφι
κής. Θα χαρώ πολύ να σας δω τη μέρα αυτή, για ένα ποτό και μια φιλική κουβέντα για την τέχνη και την πόλη μας.

Ο Χάρρυ Κλυνν παρουσιάζει την τελευταία του εικαστική δουλειά με τίτλο «ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΑΡΡΥ» Η έκθεση περιλαμβάνει 32 πίνακες μεγάλων και μικρών διαστάσεων (ακρυλικά και μεικτές τεχνικές σε καμβά)

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη ο Χάρρυ Κλυνν εκδηλώνει το συγγραφικό και υποκριτικό του ταλέντο από μικρή ηλικία. Το 1958, ξεκινώντας α
πό μια βραδιά ταλέντων του Γ. Οικονομίδη, μετακομίζει στην Αθήνα απ' όπου ξεκινά την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία.
Μέσα σε οχτώ χρόνια κατορθώνει να διακριθεί και να έχει σημαντική
πορεία στο χώρο των νυχτερινών κέντρων, κυρίως και των καμπαρέ.
Στις αρχές της δεκαετίας του 60 γυρίζει τις πρώτες του κινηματογραφικές ταινίες και κάνει τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις στα θέατρα
«ΑΚΡΟΠΟΛ» και «ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΥ».
Από το 1964 έως το 1974 ζει και εργάζεται στη Β. Αμερική και διαπρέπει ως συγγραφέας και stand up comedian.

Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1974 και αλλάζει τη μορφή της νυχτερινής διασκέδασης παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ευρηματικά και πρωτότυπα shows στο χώρο των νυχτερινών κέντρων και των μπουάτ.
Οι δίσκοι του που κυκλοφορούν την ίδια εποχή κρατάνε για χρόνια τις πρώτες θέσεις στα δισκογραφικά charts και οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων.

Οι επιλεκτικές εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χαρίζουν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας (AGB) και οι παραστάσεις του στα θέατρα «ΟΡΦΕΑΣ», «ΑΛΣΟΣ», «ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ» και «ΜΙΝΩΑ» καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ.
Το 1998 παρουσιάζει την πρώτη του ζωγραφική έκθεση, ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ,στον «ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΥΚΛΟ» και τον Οκτώβριο του 2003 κυκλοφορεί το ένατο κατά σειρ
ά βιβλίο του από τις «ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ».
Από το 2006 μένει μόνιμα γενέτειρά του Καλαμαριά.
Μετατρέπει το «ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ» της Θεσσαλονίκης σε πολυχώρο πολιτισμού (θέατρο, Σκηνή Νέων Δημιουργών, Θεατρικό Εργαστήρι) και ηγείται της δημοτικής παράταξης «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ» στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου.

Θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Καλαμαριάς στις δημοτικές εκλογές του 2010.

ΠΟΥ

IANOS, Αριστοτέλους 7, Θεσσαλονίκη.
ΠΟΤΕ
2-19 Δεκεμβρίου 2008
Δευτέρα - Παρασκευή:10:00 - 21:00 και Σάββατο:10:00 - 18:00.


O Βασίλης Τριανταφυλλίδης, σοβαρός από άποψη και αντισοβαροφανής από παρόρμηση ακολουθώντας προσωπικούς δρόμους έρευνας έχει οδηγηθεί σε εικαστικές λύσεις εξαιρετικού ενδιαφέροντος. Ο Χάρρυ Κλυνν είναι ένας πληθωρικός, χαρισματικός, αταξινόμητος δημιουργός εκτός τρεχουσών συνταγών, αλλά εντός της ουσίας της έκφρασης.

Μάνος Στεφανίδης
Τεχνοκριτικός


Χάρρυ Κλυνν, εσύ που μας αποκάλυψες τον κόσμο των πλανόδιων πωλητών… Που συνέλαβες τους περαστικούς ήχους, τους ήχους των φωνών της πόλης με την σκωπτική σου διάθεση, τώρα μας αποκαλύπτεις και με τον χρωστήρα σου, που μπορεί να είναι τα δάχτυλά σου ή ένα κουρελάκι τη δύναμη του αυθόρμητου.
Ο Φήμιος ο αοιδός παρακαλεί τον Οδυσσέα όταν σκότωσε τους
μνηστήρες, φοβούμενος μη σκοτώσει κι αυτόν και του λέει «Γονούμαι σε Οδυσσεύ, αυτοδίδακτος ειμί» .
Ο αυτοδίδακτος ήταν ιερός, θεόπνευστος, αυθεντικός. Δε μιμείται, δημιουργεί!
Γι αυτό Χάρρυ καλά κάνεις και ζωγραφίζεις. Ακολούθα τον δρόμο σου, τον δρόμο των πλανόδιων…

Αλέκος Φασιανός
Ζωγράφος



Ο Χάρρυ Κλυνν είναι γνήσιος καλλιτέχνης. Ένα αληθινός επαναστάτης που τάραξε με το λόγο του την κοινωνική υποκρισία της εποχής του. Αργότερα με εντυπωσίασε και η πένα του, ο άρτιος ποιητικός του λόγος.
Ο Χάρρυ Κλυνν ζωγράφιζε και ζωγραφίζει. Ζωγραφίζει είτε με τα πινέλα του, είτε με τον ηλεκτρονικό του υπολογιστή, όπως μιλάει και όπως σκέφτεται. Με τόλμη και αρετή.
Ο Χάρρυ Κλυνν απέδειξε πως με οτιδήποτε καταπιάνεται έχει μια σημαντική. Τη σημαντική που περιέχει ο ίδιος ως άνθρωπος και ως δημιουργός. Γι αυτό και η ζωγραφική του είναι απλή, ουσιαστική, περιεκτική, απαλλαγμένη από στολίδια, εντυπωσιασμούς, τεχνάσματα και εύκολες λύσεις.
Η ζωγραφική του έχει την ωριμότητα ενός ανθρώπου που δε ζωγραφίζει για να γεμίζει τον ελεύθερο χρόνο του, αλλά για να συμπληρώσει τα όσα σημαντικά έχει να πει σε μια άλλη γλώσσα. Τη γλώσσα των χρωμάτων, που τη βρίσκεις να υπάρχει απλόχερα παντού, από τον καθημερινό του λόγο, έως τα μυθιστορήματα και τα ποιήματά του.

Γ. Σταθόπουλος
Ζωγράφος

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

17

Επιστρέφω στη φυλακή μου.
Στο βαθύ λάκκο της σιωπής.

Στον άνυδρο κάμπο των αναμνήσεων μεταφέρω τον ρέοντα χρόνο, τις θαμπές πομπές των μισθοφόρων ιδεολογημάτων, τις φτιασιδωμένες επιθυμίες των νυχτερινών αναζητήσεων, τις μυστικές συνάξεις των αφηγήσεων και των ιστορημάτων…

…Όταν σφίγγουν το χέρι ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο…

Επιστρέφω στο μέλλον, στη συντεταγμένη φυγή των ατάκτων, στην προέλαση των υποταγμένων. Ανεμίζω το λάβαρο των χαμένων ιδεών και χωρίς δισταγμό αυτοχειριάζομαι, αυτοπυρπολούμαι μπρος στα έκπληκτα βλέμματα των επιτυχημένων, των ικανών και των εκλεγμένων…

…Όταν χαμογελάνε ένα μικρό χελιδόνι βγαίνει μέσα απ’ τα’ άγρια γένια τους…

Δεν έχει μάτια το πλήθος, δεν έχει νερό να πιει, αίμα να δώσει. Δεν έχει ουρανό να σκεπάσει τα απομεινάρια των σκηνωμάτων, τα βαλσαμωμένα αγάλματα, τις προτομές των ηρώων και τα μαυσωλεία…

…Όταν σκοτώνονται η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα…

Δεν έχει γυρισμό το μεγάλο ποτάμι. Ρέει και χάνεται σε νεκρικές κοιλάδες, σε σκοτεινούς υπόγειους λαβυρίνθους, σε λεωφόρους με φώτα νέον και επιγραφές, σε εναύλιους χώρους με σκισμένες αφίσες και ξεθωριασμένα συνθήματα…

…Όταν σκοτώνονται η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα...

Δεν έχει γυρισμό το ταξίδι του χρόνου.
Στο κενοτάφιο του μέλλοντός μας διοργανώνουν σεμνή τελετή οι απελεύθεροι με ήχους βαρβαρικούς, λόγους πυρρίχιους και πυροτεχνήματα…

…Κάτω απ’ το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε της καμπάνας το σκοινί…

Εικόνες που τρέχουν στον ουρανό σα σύννεφα που εγκυμονούν την καταιγίδα της λήθης, ήχοι που στροβιλίζονται και εφορμούν και μας ματώνουν τα τύμπανα, κραυγές που μας περικυκλώνουν και μας πολιορκούν…

…Προσμένουνε την ώρα, δεν κοιμούνται, δεν πεθαίνουν, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση…

Μόνη μας διαφυγή τα ξέφτια της χαμένης μας νεότητας, σελιδοδείκτες στο κλειστό βιβλίο

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Οι μεθυσμένοι συνήθως προτιμούν να οδηγούν. Ίσως γιατί καταλαβαίνουν ότι στην κατάσταση που βρίσκονται δύσκολα μπορούν να περπατήσουν.


ΤΟ ΠΙΑΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Έχετε δει το πορτρέτο της Μόνα Λίζα;

Δε σας θυμίζει τηλεθεατή την ώρα που παρακολουθεί τις δηλώσεις του Γιωργάκη στην τηλεόραση;


ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ

Το πρόβλημα του πάρκινγκ στην Θεσσαλονίκη έχει καταντήσει ανέκδοτο. Χτες που βρισκόμουν στην παραλιακή λεωφόρο πάρκαρα το αυτοκίνητό μου μπρος σε μια καφετέρια και όση ώρα έπινα το κεφεδάκι μου συζητώντας με τα φιλαράκια μου ένα ΟΠΕΛ ΑΣΤΡΑ έσπρωξε 3-4 μέτρα το αυτοκίνητό μου και μου πήρε το πάρκινγκ!

Μετά εμφανίστηκε μια BMW έσπρωξε το ΟΠΕΛ και το αυτοκίνητό μου 3-4 μέτρα και πήρε το πάρκινγκ!!

Μια ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ έκανε ύστερα την εμφάνισή της. Έσπρωξε την BMW, το ΟΠΕΛ και το αυτοκίνητό μου και πήρε το πάρκινγκ!!!

Υποπτεύεστε, ασφαλώς, το αποτέλεσμα…

Τελικά το αυτοκίνητό μου έφτασε στο σπίτι μου, στην Καλαμαριά, 45 λεπτά νωρίτερα από ’μένα!!!!