Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Ανοίγει ο δρόμος για το Ειδικό Δικαστήριο

\
 


Στη Βουλή διαβιβάζεται αύριο Τετάρτη η δικογραφία για την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛ.ΣΤΑΤ) και την τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος, την οποία χειριζόταν ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Πεπόνης είχε ζητήσει από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου  Ιωάννη Τέντε, να διαβιβαστεί στη Βουλή η δικογραφία για το έλλειμμα το 2009, καθώς από την έρευνα προέκυψαν τυχόν ευθύνες του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, του τότε υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου και άλλων μελών του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης του πρώτου.
Ο κ. Τέντες ανέθεσε στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Νικόλαο Παντελή, ο οποίος είναι επόπτης του οικονομικού εισαγγελέα Πεπόνη, να μελετήσει την υπόθεση και εν συνεχεία να αποφανθεί εάν έπρεπε να διαβιβαστεί άμεσα στη Βουλή η δικογραφία ή έπρεπε να προηγηθούν ορισμένες ενέργειες, όπως είναι η εξέταση μαρτύρων κ.λπ.
Ετσι, ο κ. Παντελής θα διαβιβάσει αύριο τη δικογραφία στη Βουλή ως προς τα πολιτικά πρόσωπα, χωρίς να κάνει καμία ποινική αξιολόγηση, όπως απαιτεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Όσον αφορά τα μη πολιτικά πρόσωπα, ο αντεισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, θα ζητήσει από τον κ. Πεπόνη να συνεχίσει την έρευνά του. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Παντελής θα ζητήσει από τον οικονομικό εισαγγελέα να λάβει εξηγήσεις από τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, όπως έχει ζητήσει ο ίδιος εγγράφως.
Εισαγγελικοί κύκλοι σημείωναν εξάλλου πως η διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή για τα πολιτικά πρόσωπα δεν εμποδίζει να συνεχιστεί η εισαγγελική έρευνα ως προς τα μη πολιτικά πρόσωπα, σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και στις υποθέσεις της Ζήμενς του Βατοπεδίου και της προμήθειας των υποβρυχίων, όπου ενώ οι δικογραφίες είχαν διαβιβαστεί στη Βουλή, η εισαγγελική έρευνα συνεχιζόταν παράλληλα για τα μη πολιτικά πρόσωπα.
Πρέπει να πληρώσουν
Δεν ξέρουμε αν η Βουλή θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αλλά η απόφαση της Δικαιοσύνης να στείλει το φάκελο της ΕΛΣΤΑΤ ανοίγει το δρόμο για να ειπωθούν κάποια πράγματα με το όνομά τους.
Δεν ξέρουμε αν θα δικαστούν οι κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου για όσα έκαναν στον ελληνικό λαό αλλά ένα είναι σίγουρο. Ανοίγει ο δρόμος για το Ειδικό Δικαστήριο, αν όχι για την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ σίγουρα για τα εγκλήματα δύο ετών που έγιναν με την οικονομία.
Η υπόθεση με το φουσκωμένο έλλειμμα μπορεί να είναι μια φούσκα. Αυτό θα το κρίνουν οι βουλευτές που θα ερευνήσουν την υπόθεση. Όμως, με αφορμή το έλλειμμα θα μπορέσουν να αποκαλυφθούν όλες οι μεθοδεύσεις που οδήγησαν την Ελλάδα στην πόρτα του Μνημονίου.
Ευτυχώς, αυτή τη φορά ο Αρειος Πάγος στάθηκε στο δικό του ύψος
Το έγκλημα στην οικονομία δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο. Δεν μπορεί δηλαδή να βασανίζεται ολόκληρος ο ελληνικός λαός για τα λάθη και τις γκάφες των απίθανων πρωθυπουργών και υπουργών.
Θα μπορέσει να μάθει ο ελληνικός λαός τι έγινε και μπήκε η Ελλάδα στο Μνημόνιο, γιατί κάποιοι μεθόδευαν από τότε την προσφυγή στο ΔΝΤ, γιατί μιλούσαν για Τιτανικό και άλλα πολλά.
Να θυμίσουμε μόνο ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν έχει βουλευτική ασυλία και ήδη θα πρέπει να αρχίσει να τρέμει για τα όσα τραγικά έκανε στη θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών.
Και μην ακούσουμε πάλι καμιά μπαρούφα ότι δεν πρέπει να ποινικοποιείται η πολιτική ζωή. Εγκλημάτησαν και θα πληρώσουν.
Τα γουνάκια είναι η μόνη λύση.
Έρευνα και για τα μυστικά κονδύλια!
Και δεν είναι μόνο αυτές οι υποθέσεις. Όπως μαθαίνουμε οι οικονομικοί εισαγγελείς ψάχνουν εξονυχιστικά τις καταγγελίες για τις υπέρογκες απόρρητες δαπάνες και έχουν ήδη αρχίσει να καλούν μάρτυρες. Τη Δευτέρα άκουσαν τον Τσίπρα και την Πέμπτη θα καταθέσει ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών Ιωάννης-Αλέξιος Ζέπος! Λένε ότι οι υπηρεσιακοί παράγοντες που έχουν διαχειριστεί μυστικά κονδύλια της Β. Σοφίας βρίσκονται σε αναταραχή και διαρκείς συσκέψεις…

SOS! Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, στου ...Κουβέλη το οχυρό! ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΛΑΘΗ ΕΛΛΗΝΕΣ!


    Ο ρόλος του Κουβέλη και της ΔΗΜ.ΑΡ στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας
    Δεν είναι τυχαίο ότι δεν μπήκε ο Κουβέλης στην Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ
    Θέλουν να μαζέψουν τους δυσαρεστημένους πολίτες που δεν θέλουν το μνημόνιο αλλά κατά το παρελθόν στήριξαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Από την ώρα που σφίξαν τα πράγματα στην Ελλάδα, με την πτώχευση, έπεσαν κι οι μάσκες σε όλες τις πλευρές. Σήμερα θα ασχοληθώ με το πολιτικό μόρφωμα που λέγεται Δημοκρατικη Αριστερά, του Φώτη Κουβέλη. Κι αυτό διότι διαβάζοντας την πρόσφατη δημοσκόπηση της VPRC, φαίνεται να βάζει πλώρη για αξιωματικη αντιπολίτευση.

Θέλω από καιρό να πω κάποια πραγματάκια…

Αυτή η ομάδα στελεχών υπήρχε στο Συνασπισμό πάντα και αποτελούσε κάποτε την πλειοψηφία του, αλλά την τελευταία δεκαετία τη μειοψηφία του.

Επρόκειτο για ανθρώπους που αυτοτοποθετούνται στην αριστερά.

Αλλά ρωτώ εγώ: νοείται αριστερά χωρίς σοσιαλισμό;

Αν δεν πρεσβεύεις κάποια μορφή του σοσιαλισμού, συνεχίζεις να λέγεσαι αριστερός;

Σαφώς και όχι. (απαντώ μόνος μου)

Όταν λοιπόν μιλά η Κυβέρνηση για ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων ή πλουτοπαραγωγικών πηγών, και ένα κόμμα δεν είναι αντίθετο σε αυτές, αλλά ζητά να γίνουν με “διαφάνεια” και “αξιοκρατία”, τότε είναι αριστερό;
Αν δηλαδή επιμένει απλώς και μόνο στο ηθικό ζήτημα, μάλλον παραπέμπει σε… παραθρησκευτική οργάνωση ή σε κατηχητικό παρά σε κόμμα με σοσιαλιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο.

Αν ένα κόμμα αποδέχεται ως αυτοσκοπό την παραμονή πάση θυσία σε έναν διεθνή οργανισμό, όπως η Ευρωζώνη, και τους συν αυτή οργανιμσούς, ακόμη κι αν η θυσία αυτή είναι η δολοφονία του ελληνικου λαού, προκειμένου να μη διαταραχθεί η ευρωπαική “Αγορά”, τότε αυτό το κόμμα είναι αριστερό;  Όταν υποδέχεται με ανακούφιση και ελπίδα έναν Τραπεζίτη, μη εκλεγμένο αλλά διορισμένο στην Κυβέρνηση της χώρας είναι αριστερό; Όταν μάλιστα παραπονείται ο πρόεδρός του για την έλλειψη συντονισμού ανάμεσα στους υπουργούς της διορισμένης κυβέρνησης, όταν αγανακτεί για την έλλειψη σύμπνοιας των πολιτικών δυνάμεων που εκφράζουν απροκάλυπτα το Κεφάλαιο, συνεχίζει να λέγεται αριστερό κόμμα;

Όταν αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας κάθε έκφραση επιθετικότητας του λαού προς τους εξουσιάζοντες, τότε συνεχίζει να είναι αριστερό κόμμα;

Όταν επικροτεί το στόχο της νεοφιλελεύθερης “ανταγωνιστικότητας” είναι αριστερό κόμμα;

Όταν είναι υπέρμαχο της Παγκοσμιοποίησης (ουδεμία σχέση με το διεθνισμό) είναι αριστερό κόμμα;

Όταν απορρίπτει, χαρακτηρίζοντάς την ανεύθυνη ή ανήθικη, κάθε ιδέα διεκδίκησης άρνησης πληρωμής -μέρους έστω- του χρέους ή έστω ολιγοετούς αναστολής αποπληρωμής του χρέους και των τοκοχρεωλυσίων προς τους διεθνείς τραπεζίτες… συνεχίζει να είναι αριστερό κόμμα;

Όταν θεωρεί σημαντικότερο στόχο την σταθερότητα της Ευρωπαικής Ένωσης από την αξιοπρεπή επιβίωση των Ελλήνων πολιτών είναι αριστερό κόμμα;

Όταν δε μιλά ποτέ και με κανέναν τρόπο για το σοσιαλισμό, παρά μόνο μιξοκλαίει για την “αναπόφευκτη” θυσία του ελληνικού λαού, εξακολουθεί να είναι αριστερό κόμμα;

Προφανώς και η απάντηση -για μένα τουλάχιστον- είναι : ΟΧΙ! Δεν είναι αριστερό κόμμα.

Δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον πολιτικό χώρο που περιλαμβάνει τις εκφράσεις του σοσιαλισμού.

Δεν πρόκειται για τίποτα άλλο, παρά για μία αξιέπαινη προσπάθεια του δικομματικού συστήματος να επιβιώσει, γι αυτό και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα των ΜΜΕ έχουν ανεβάσει τόσο πολύ το συγκεκριμένο κομματίδιο.

Το Mega, ο Σκάι και η ΝΕΤ έχουν λυσσάξει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια να μας υποδεικνύουν με το δάχτυλο την “υπεύθυνη φωνή της αριστεράς, χωρίς κραυγές”.

Λες και η κραυγή είναι κακό πράγμα.

Το λιοντάρι βρυχάται, δε νιαουρίζει..

Και ο Κουβέλης και οι συν αυτώ νιαουρίζουν συνεχώς σαν μιξοπαρθένες.

Αξιέπαινη η προσπάθεια του συστήματος Βαρδινογιάννη, Μπόμπολα, Αλαφούζου, Ψυχάρη να αναστήσουν τον εκ του αποτελέσματος καταστροφικό σημιτικό ”εκσυγχρονισμό”, μέσω του νέου πολιτικού μορφώματος, της ΔΗΜ.ΑΡ.

Γι αυτό και συνευρίσκονται σε πλείστες εκδηλώσεις ο Κουβέλης, ο Σημίτης και άλλα πρωτοπαλλήκαρα της ανανεωτικής “αριστεράς” και του σημιτικού μπλοκ.

Γι αυτό και η σημιτική πτέρυγα, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο το Σημίτη, βγαίνουν τώρα και λένε ότι ήταν λάθος το Μνημόνιο και άλλα παρόμοια, χωρίς βέβαια να μας λένε τι θα ήταν το σωστό.

Αυτή τους η καινούρια στάση εξηγείται πιθανότατα από την προσπάθεια δημιουργίας ενός “αντιμνημονιακού” -light και χωρίς λιπαρά- προφίλ, με σκοπό να συμπορευθούν οι Σημιτικοί εκσυγχρονιστές με τη ΔΗΜ.ΑΡ, που τυπικώς καταψηφίζει τα Μνημόνια, αλλά ουσιαστικώς τα προβάλλει ως αναπόφευκτα στο δημόσιο διάλογο και τα παρουσιάζει ως… μεταρρυθμίσιμα, όπως και οι Σημιτικοί!

Αρκεί μια βόλτα να κάνει κανείς στα ΠΑΣΟΚικά sites και blogs, στις εφημερίδες του κεντροαριστεορού χώρου και να διαβάσει τους ύμνους στον Κουβέλη και τα αναθέματα στην αριστερά.

Αρκεί να δει κανείς ποιοι στηρίζουν το συγεκριμένο κόμμα.

Μεγαλοδημοσιογράφοι όπως ο Θεοδωράκης και ο Μαλέλης, μεγαλοπανεπιστημιακοί όπως ο πρύτανις Πανούσης, μεγαλοσυγγραφείς όπως ο Χωμενίδης κι ο Κακουλίδης, “διανοούμενοι” όπως ο Ζουγανέλης, ο Χατζησάββας κι ο Μπέζος, η αλήστου μνήμης Ρεπούση του… “στριμωξιδιού” στη Σμύρνη, πρώην υπουργοί όπως ο Χριστοδουλάκης και ο Μπίστης, ο αρχιεκσυγχρονιστής Αυγερινός και κάποια… ίχνη λαού!

Μεγαλοστελέχη λοιπόν της δημόσιας ζωής, μεγαλοαστοί που θέλουν να διαφυλάξουν τα προνόμιά τους, γι αυτό και συνασπίστηκαν εκεί, μην τυχόν και αναδειχθεί ως ρυθμιστής των εξελίξεων καμιά “ανεύθυνη” δύναμη της αριστεράς και πειράξει τα προνόμιά τους και τις επιχορηγήσεις του από την Ευρωπαική Ένωση, εξ ου και ο αυτοσκοπός τής παραμονής στην Ευρωζώνη.

Η ΔΗΜ.ΑΡ είναι προφανέστατα το νέο κόμμα της διαπλοκής, έτοιμο να συνεργαστεί ή και να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ, έχοντας την αβάντα των μεγαλοεκδοτών που το “σπρώχνουν” συνεχώς.

Αξιοπρόσεκτη, εκτός των άλλων, και η παρουσία του Κουβέλη στην κηδεία του Κεφαλογιάννη, μεγαλοδελφίνου της ΝΔ, όπου παρευρέθηκαν επίσης: Μητσοτάκης, Καραμανλής, Μπακογιάννη, Καρατζαφέρης, Ψυχάρης, Μπόμπολας…

Τι συνδέει όλους τους παραπάνω; Η οικογένεια Βαρδινογιαννη που παρευρέθηκε όλη, αφού ο εκλιπών είχε παντρευτεί ένα μέλος της.

Το Mega νερό δε γίνεται…

Το φυσικό μειλίχιο ύφος του Κουβέλη τον κάνει να (αυτο)παρουσιάζεται ως σοβαρή και υπέυθυνη εκδοχή της αριστεράς.

Μιας αριστεράς που προσπαθεί να μας πείσει πως η πολιορκία λύεται ως διά μαγείας, χωρίς συγκρούσεις, χωρίς κραυγές, χωρίς ανακατατάξεις, χωρίς ανατροπές.

Μιας αριστεράς της ηθικολογίας, που παραπέμπει σε μορμόνους ιεραπόστολους.

Μιας αριστεράς που χασμουριέται.

Της αριστεράς του Κουβέλη…

Λες και αριστερός θεωρείται όποιος δε μισεί τους μετανάστες και δεν τραβάει ζόρι με τους γκέι γάμους.

Λες και η αριστερά, ο σοσιαλισμός δηλαδή, είναι απλά μια ηθική θεωρία κατανόησης, φιλανθρωπίας και συμπόνοιας υπέρ του αδυνάτου και όχι μια ιδεολογία πάλης του λαού ενάντια στους οικονομικούς και πολιτικούς εκμεταλλευτές του, μια ιδεολογία που πρεσβεύει την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των αδυνάτων, το χτύπημα στα μονοπώλια και στα ολιγοπώλια.

Ο Κουβέλης κι οι υπόλοιποι στη ΔΗΜ.ΑΡ εξαντλούν την προοδευτικότητά τους σε ήσσονος σημασίας θέματα, όπως η νομιμοποίηση του χασίς, οι γκέι γάμοι, το σύμφωνο συμβίωσης, μαξιμαλίζουν ανέξοδα μιλώντας για τα πυρηνικά όπλα και τον παγκόσμιο αφοπλισμό, ρίχνουν και δυο στροφές οικολογίας και χοροπηδουν αό χαρά στην εκτρατεία Αλαφούζου για το περιβάλλον (εδώ γελάνε), λένε και καμιά αντιεθνικιστική κουβεντούλα και νομίζουν πως καθάρισαν!

Μα ο Σοσιαλισμός αγαπητοί μου ΔημΑρ-ίτες, είναι πρώτα απ’ όλα οικονομική θεωρία.

Αλλά εσείς…

Κουβέντα για τις ιδιωτικοποιήσεις
Κουβέντα για τις τράπεζες.
Κουβέντα για Σεισάχθεια.
Κουβέντα για την εκποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, που ανήκουν στο λαό της.
Κουβέντα για παράνομο και τοκογλυφικό χρέος.
Κουβέντα για την ελεύθερη αγορά.
Κουβέντα για τις εργατικές διεκδικήσεις.
Δε θέλει ο εργαζόμενος να του πείτε ότι δεν είναι σωστό να του κοπεί ο μισός μισθός.
Αυτό του το λέει μέχρι κι ο… Βενιζέλος! Κι αυτός κλαίγοντας κόβει μισθούς.
Ο εργαζόμενος και ο άνεργος λαός θέλει να του πείτε να αγωνιστεί για να δικαιωθεί, θέλει να βγείτε μπροστά στον αγώνα για τη διαφύλαξη των εργασιακών δικαιωμάτων και να τον τραβήξετε.
Αλλά εσείς εκείνη την ώρα στριμώχνεστε για μια θέση στο κάδρο πλάι στον Παπαδήμο…

Η ΔΗΜ.ΑΡ του Κουβέλη λοιπόν δεν είναι παρά ένα απροκάλυπτα κατασκευασμένο από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα αριστερούλικο μαξιλαράκι του συστήματος, ούτως ώστε να οδηγούνται εκεί με ασφάλεια οι απογοητευμένοι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι λόγω πολιτικής αυτοτοποθέτησης θα κινούνταν αναγκαστικά αριστερόστροφα λόγω της απόρριψης της νεοφιλελεύθερης τροχιάς του ΠΑΣΟΚ, οπότε υπήρχε ο κίνδυνος να οδηγηθούν σε ριζοσπαστικές δυνάμεις της αριστεράς, εκδοχή στην οποία βγάζει σπυράκια το κατεστημένο οικονομικο-πολιτικό σύστημα.

Εγώ το μόνο που έχω να πω σε όσους σκέφτονται να ψηφίσουν τη Δημ Αρ είναι να το ξανασκεφτούν.

Να επανεξετάσουν το ρόλο που παίζει η ΔΗΜ.ΑΡ αυτή τη στιγμή στα πράγματα.

Αν απορρίπτουν το ΠΑΣΟΚ με ειλικρίνεια, τότε σίγουρα θα αντιλαμβάνονται πως δε θα αλλάξει τίποτα με την ανάδειξη ενός νέου (του ίδιου με το παλιό) ΠΑΣΟΚ, με λίγο πιο… γκέι στυλ, στα χρώματα του ροζ.

Αν πάλι δεν το απορρίπτουν, αλλά απλώς θέλουν να δηλώσουν τη διαμαρτυρία τους για πέντε-έξι θεματάκια, τότε ας μην κάνουν τον κόπο να ψηφίσουν  ΔΗΜ.ΑΡ  και ας περιμένουν απλώς τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ για να εκφραστούν.

Η ψήφος τους άλλωστε στο ΠΑΣΟΚ θα είναι πιο ειλικρινής, έντιμη και υπέυθυνη.

Διότι θα είναι μια ψήφος που αναλαμβάνει το βάρος της υπεράσπισης της Μνημονιακής πολιτικής.

Ενώ η ψήφος στη ΔΗΜ.ΑΡ δεν είναι παρά ένα κρυφτούλι πίσω από την κουρτίνα της σοσιαλδημοκρατίας, χωρίς να αναλαμβάνουν ούτε την ευθύνη της στήριξης της Μνημονιακής πολιτικής ούτε την ευθύνη της ανατροπής της.

Μία ψήφος στο τίποτα δηλαδή.

Μία ψήφος “για να είμαστε μέσα σε όλα”.

Μια ψήφος για να λέμε “α, εγώ τους τιμώρησα!”, ακόμη κι αν τελικά ψηφίσαμε τους ίδιους με άλλα αρχικά.

Μια ευθυνόφοβη ψήφος.

Και όταν στιγμές είναι τόσο κρίσιμες για τη χώρα και το λαό, η ευθυνοφοβία δεν κοστίζει τίποτα, αλλά πληρώνεται πολύ ακριβά.

\http://bit.ly/wE4DMy

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Ο δικαστής θα κρίνει αν ήταν βλακεία ή πολιτικό έγκλημα




Του Γιώργου Χαρβαλιά

Απορώ γιατί ο πάντα διορατικός  A. Λοβέρδος, περιόρισε τις συνέπειες από οποιαδήποτε απόπειρα λογοδοσίας του πρώην πρωθυπουργού σε ένα απλό εγχώριο μακελειό. Προσωπικά θα έβλεπα μέχρι και αφορμή για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Ειδικά τώρα, που ο μοναδικός, ο ανεπανάληπτος, ο αλησμόνητος, «εθνικός μας»  Γιώργος βάζει πλώρη για να εκλεγεί ηγέτης (σ.σ.γιατί όχι και ισόβιος;) του παγκόσμιου σοσιαλιστικού κινήματος.
Τι είναι αυτό; Κάτι σαν τον μουσικό διαγωνισμό της Γιουροβίζιον. Όπου, ένα πολύχρωμο εκλεκτορικό σώμα αντιπροσώπων, από όλες τις χώρες τις υφηλίου, ή τουλάχιστον αυτές στις οποίες εξακολουθούν να ευδοκιμούν…«σοσιαλιστικά ιδεώδη», θα ψηφίζουν τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη του πολιτικού στίβου.
Τα νέα έφτασαν στα μέσα της περασμένης εβδομάδας από τη μακρινή Κοσταρίκα, συγκλονίζοντας τους απανταχού οπαδούς του σύγχρονου Έλληνα στοχαστή. Ο Γιώργος ζήτησε να αλλάξουν οι διαδικασίες ανάδειξης προέδρου στη Σοσιαλιστική Διεθνή και να γίνουν «ανοιχτές και άμεσες», σαν κι αυτές που έφεραν την Ελλάδα στην δοξασμένη εποχή του μνημονίου. Και η πρόταση έγινε ασμένως δεκτή, γιατί σ’ αυτή την λέσχη των περιφερόμενων αργόσχολων, ο δικός μας, αντιμετωπίζεται ως σπάνιο εξωτικό πτηνό, τα ακατάληπτα τιτιβίσματα του οποίου, γίνονται αμέσως κελεύσματα για όλο τον διεθνή σοσιαλιστικό συρφετό, ακόμη και για μερικούς ανυποψίαστους Γερμανούς χορτοφάγους…
Επιμύθιον:  Ο μεν Γιώργος κουτοπόνηρα, αλλά στοχευμένα, χτίζει την διεθνή του ασυλία. Κι εδώ, πάνω στην αποσυντεθείσα μάζα του πολιτικού του σαρκίου,  ορθώνεται ένα τείχος από πεινασμένα κοράκια που προσπαθούν να αρπάξουν τα αποφάγια,  μονοπωλώντας το δικαίωμα τεμαχισμού του πτώματος.
Ε, λοιπόν ποντάρουν λάθος. Γιατί η πολιτική σορός του Γιώργου δεν ανήκει ούτε στον σύντροφο Αγιάλα, ούτε στην κυρία Τσιντσίγια, ούτε στον Λοβέρδο, την Αννούλα και τ΄άλλα παιδιά. Ανήκει στον ελληνικό λαό που τον έφερε στην εξουσία. Και μέχρι να αποφανθεί ο (ιατρο)δικαστής για τα αίτια του πολιτικού του θανάτου, κανείς δεν έχει νομιμοποίηση να παριστάνει ούτε τον νεκροφύλακα ούτε τον καντηλανάφτη.
Η προσπάθεια ορισμένων να φιλοτεχνήσουν προφίλ «ιερής αγελάδας» και σύγχρονου «πολιτικού τοτέμ» στον πιο ανίκανο πρωθυπουργό που γνώρισε η χώρα στην ιστορία της μεταπολίτευσης, είναι κυριολεκτικά για κλάματα.  Όπως άλλωστε και η προσπάθεια να παραλληλίσουν οποιαδήποτε κοινοβουλευτική ή δικαστική έρευνα για τα πεπραγμένα του ανθρώπου που μας έφερε στην αγκαλιά του ΔΝΤ, με το ειδικό δικαστήριο που απάλλαξε τον μπαμπά του.
Τρείς θητείες πρωθυπουργός ο Ανδρέας, εμβληματική μορφή του πάλαι ποτέ κραταιού σοσιαλιστικού κινήματος, και με πολιτική οντότητα που δεν αμφισβητείται από εχθρούς και φίλους. Δύο χρόνια με το ζόρι και σκαστός απ΄το τιμόνι της χώρας ο Γιωργάκης, διεθνές όνειδος για την χώρα και με πολιτικό έργο που εξαντλείται στη νομιμοποίηση «του μπάφου» , των λαθρομεταναστών και των κάθε λογής Ραγκούσηδων.
Με μία διαφορά: Ακόμη κι αν ο Ανδρέας έβαλε το χέρι στο μέλι, το διακύβευμα για το έθνος ήταν κάποια εκατομμύρια δραχμές σε χαρτοκιβώτια. Ο Γιωργάκης, γύρισε μέσα σε δύο χρόνια το ρολόι της ιστορίας και άφησε πάμφτωχους, ανήμπορους και ταπεινωμένους μερικά εκατομμύρια Έλληνες. Έπεται δε και συνέχεια.
Ασύμμετρη η σύγκριση λοιπόν συντρόφια. Το «έγκλημα» είναι μεγάλο. Και θα κρίνει ο δικαστής αν και εφόσον οφείλεται σε απλή βλακεία ή σε κάτι άλλο.
Να καταστεί και κάτι ακόμη σαφές. Το αν φούσκωσε το έλλειμμα του 2009, με πολιτικό δόλο, το δίδυμο Παπακωσταντίνου-Παπανδρέου, αποτελεί μία μόνο παράμετρο του «πώς μπήκαμε στο μνημόνιο». Εύκολα συγχωροχάρτια δεν υπάρχουν. Η έρευνα θα γίνει. Σε βάθος και ολοκληρωμένη. Με τους όρους που θα θέσει η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση. Όχι βιαστικά και πολύ περισσότερο όχι εκβιαστικά, μέσα από το δίλημμα «κάνουμε-δεν κάνουμε εκλογές». Λίγη υπομονή. Γιατί υπάρχουν άλλωστε και αδικήματα που δεν παραγράφονται ποτέ…

(δημοσιεύεται στον “Τύπο της Κυριακής”)

ΠΕΡΙΠΟΥ 500 ΠΑΙΔΙΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΗΣΤΙΚΑ



Στοιχεία που σοκάρουν για το πρόβλημα υποσιτισμού ανήλικων παιδιών έδωσε σήμερα ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Θεσσαλονίκης, κ. Γ. Θώμογλου. "Περίπου 500 παιδιά έρχονται στο σχολείο νηστικ ά. Οι οικογένειες τους δεν μπορούν να τους προσφέρουν ούτε πρωινό"

ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΑΣ, ΓΑΜΩ ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΣΑΣ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΞΕΥΤΙΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ…
ΠΑΙΔΙΑ ΡΕ, ΜΩΡΑ ΠΑΙΔΙΑ… ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΡΕ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ;
ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ ΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ…
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΟΡΩΝΕΣ, ΑΡΠΑΧΤΕ ΚΑΙ ΚΟΤΡΟΝΕΣ!

Η ΠΑΡΑΚΡΜΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!

«H Ελλάδα ξόδεψε 1,5 εκατ. ευρώ το έτος 2010, για να εισαγάγει ελαιόλαδο από τη Γερμανία, η οποία φυσικά δεν έχει ελιές ούτε για δείγμα!»
ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΑΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΣΑΤΣΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΤΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ!

Βλέπω τους αρουραίους των βοθροκάναλων και τρελαίνομαι…


Γοερό ακούγεται το κλάμα στο Μπομπολοβαρδινοψυχαροαλαφουζέικο! Λυγμοί και αναστεναγμοί…
ανάθεμα για την «απάνθρωπη» την αποτυχημένη Τρόικα, κατάρες για την εκβιάστρια Μέρκελ, διαολόστελμα για τους άσπλαχνους εταίρους μας… Κροκοδείλια τα δάκρυα για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, για τα λουκέτα στην αγορά για τη δολοφονική ύφεση…
Ποιοι; Αυτοί!
Αυτοί που σήκωναν τη σημαία για τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα, αυτοί που κουνούσαν το δάχτυλο και απειλούσαν, αυτοί που πανηγύριζαν τις απανωτές διπλωματικές νίκες της σοσιαλιστικής μαφίας…
Ούτε λέξη για το κάθαρμα τον Παπακωνσταντίνου, στο απυρόβλητο ο αρχιμειοδότης ΓΑΠ, μούγκα στη στρούγκα για τους Παπαζτζήδες, τους Καπελέρηδες, τους Παπαϊωάννου, τους Χρυσοχοΐδηδες, τους υγειονοκροθάφτες Λοβέρδους, τους αδιάβαστους, τους διαβασμένους, τους… τους… τους…
Βλέπω τους αρουραίους των βοθροκάναλων και τρελαίνομαι… Τώρα θα μού πείτε, αφού τους βλέπεις, καλά να πάθεις…

''Το ανίκανο ελληνικό κράτος μεταξύ πανούκλας και χολέρας''

Ο Γερμανικός τύπος θυμάται τον "Επίτροπο Όθωνα" και έχει ως κύριο θέμα την πρόταση για Επίτροπο στην Ελλάδα.


Δεν καλλιεργούνται αυταπάτες από το πρωτοσέλιδο σχόλιό της Die Welt :'' Η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει διοίκηση και οικονομική υπηρεσία προσαρμοσμένες στα δυτικά πρότυπα. Ταυτόχρονα πρέπει να διαμορφωθεί μία βάση σταθερής ανάπτυξης, όπως σε όλη την Ευρώπη. Μόνο μέσα από την ανάπτυξη μπορεί να ξανακερδίσει η Ελλάδα την αυτοδιάθεσή της. Ακόμη και χωρίς οικονομικό επίτροπο, το ελληνικό κράτος είναι ανίκανο να επιβιώσει και να λάβει αποφάσεις χωρίς βοήθεια από έξω. Εξαρτάται από την ίδια την Αθήνα να το αλλάξει αυτό όσο το δυνατόν συντομότερα''.

Η VOLKSSTIMME του Μαγδεμβούργου είναι κατηγορηματική: ''Η Ελλάδα βρίσκεται προ της οικονομικής καταστροφής. Προφανώς μένουν μόνο δύο επιλογές: Είτε ένας επόπτης της ΕΕ θα προωθήσει μία δημοσιονομική εξυγίανση σε ευρωπαϊκή βάση, είτε θα βρεθεί η χώρα εκτός ευρωζώνης και θα επαναφέρει τη δραχμή. Είναι μία επιλογή μεταξύ πανούκλας και χολέρας''.




''Γιατί πρέπει να παραμείνει η Αθήνα στο ευρώ''


Με αυτό τον τίτλο επιχειματολογεί η Rheinische Post κατά της αποχώρησης της Ελλάδας απο την ευρωζώνη σημειώνοντας: ''Η Ελλάδα είναι υπερχρεωμένη, μη παραγωγική και χωρίς αυτοπεποίθηση. Η πολιτική τάξη έχει αποτύχει και οι πολίτες είναι βαθιά καταπτοημένοι. Κι όμως η Ευρώπη χρειάζεται την Ελλάδα και αντίστροφα, καθώς η χώρα ανήκει στον κύκλο των εξελιγμένων εθνών της Ευρώπης''.
Η Rheinische Post προειδοποιεί για τις καταστροφικές επιπτώσεις της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη εκτιμώντας: ''Η έξοδος θα κόστιζε στην Ελλάδα, αλλά και την ΕΕ ακριβότερα από ό, τι ένα δραστικό κούρεμα του χρέους''.

Το περιοδικό Der Spiegel διακρίνει αδιέξοδο στην επίλυση της ελληνικής κρίσης και παρατηρεί: ''Οι πολιτικοί της Ευρώπης απομακρύνονται κι άλλο από την πραγματικότητα: Η Ελλάδα χρεοκόπησε, αλλά οι Βρυξέλλες θέλουν να χορηγήσουν νέα δάνεια δισεκατομμυρίων στη χώρα. Στον κυβερνητικό συνασπισμό του Βερολίνου μεγαλώνουν οι αντιστάσεις. Πρέπει να αποχωρήσει η Αθήνα από το ευρώ'', διερωτάται το Spiegel και υπογραμμίζει: ''Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σωτηρία της Ελλάδα κάνει κύκλους. Δεν παρατηρείται καμιά πρόοδος''. Το ίδιο ισχύει κατά το περιοδικό και στο θέμα της φοροδιαφυγής: ''Αβοήθητοι μάχονται οι ελεγκτές της εφορίας στην Ελλάδα ενάντια στη διαφθορά. Τα αποτελέσματα είναι πενιχρά''.



Η Frankfurter Allgemeine Zeitung έχει τίτλο ''Επίτροπος Όθων'' και συνεχίζει : ''Ο κρατικός επίτροπος για την Αθήνα είναι για τη Γερμανία μόνο ένας περισπασμός από την εσωτερική πολιτική'', σημειώνει η εφημερίδα επιχειρώντας έναν παραλληλισμό της ελληνικής κρίσης χρέους με την αντίστοιχη ορισμένων γερμανικών κρατιδίων, όπως για παράδειγμα του Βερολίνου.

''Δικαίως επικρίνει ο πρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου Νόρμπερτ Λάμερτ ότι το προωθούμενο από την καγκελάριο Μέρκελ δημοσιονομικό σύμφωνο γίνεται όλο και πιο υποχωρητικό. Αν σε περίπτωση παραβάσεων πρέπει πρώτα μία χώρα να διαμαρτυρηθεί έναντι μία άλλης ώστε να υπάρξουν κυρώσεις, τότε το νέο σύμφωνο κινδυνεύει να έχει τη μοίρα του παλιού. Και στο σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας οι παραβάτες κρίνουν παραβάτες, με αποτέλεσμα η Γερμανία και η Γαλλία λαμβάνοντας υπόψη η μία τη θέση της άλλης, να βάλουν ταφόπλακα στο σύμφωνο σταθερότητας''.

Πηγή Deutsche Welle

Σύνοδος Κορυφής... με την Ελλάδα στο στόχαστρο

Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο και η τελική συμφωνία για το μόνιμο μηχανισμό στήριξης ESM βρίσκονται...
 
Σύνοδος Κορυφής... με την Ελλάδα στο στόχαστρο
στο επίκεντρο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες σήμερα Δευτέρα, οι εργασίες της οποίας άρχισαν στις 16:00 (ώρα Ελλάδας).

Αν και το ελληνικό πρόβλημα δεν περιλαμβάνεται επισήμως στην ατζέντα της Συνόδου Κορυφής, ήδη ζητήθηκε από τέσσερις χώρες- Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία και Βέλγιο - να γίνει έκτακτη συζήτηση σήμερα για την Ελλάδα, ώστε να απαντήσει αύριο η ελληνική κυβέρνηση.

 Την ίδια ώρα οι διαπραγματεύσεις για το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση βρίσκονται στο «κόκκινο», ενώ ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος έχει μεταβεί στις Βρυξέλλες εξασφαλίζοντας τουλάχιστον τη στήριξη των τριών πολιτικών αρχηγών που μετέχουν στην κυβέρνηση συνεργασίας.

Ο πρωθυπουργός χθες είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μαουέλ Μπαρόζο, εν όψει της συνόδου κορυφής, ενώ σήμερα το μεσημέρι σήμερα, ο κ. Παπαδήμος γευμάτισε με τον επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών υποθέσεων της ΕΕ Όλι Ρεν.


Η Ελλάδα είναι κυριολεκτικά «με την πλάτη στον τοίχο». Άλλωστε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «προειδοποίησε» πως παρόλο που οι Ευρωπαίοι εταίροι μας έχουν κάθε διάθεση να βοηθήσουν την Ελλάδα, εντούτοις «η Ευρωζώνη μπορεί να αρνηθεί την χρηματοδότηση μιας νέας διάσωσης της Ελλάδας ωθώντας την σε χρεοκοπία σε περίπτωση που η χώρα δεν πείσει πως προχωρά σε εξυγίανση των οικονομικών της».  



Πάντως η επίσημη «γραμμή», έτσι όπως τη δήλωσε και η ίδια η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μερκελ από το Νταβός, είναι πως απόφαση και δη άμεση δεν μπορεί να ληφθεί, αφού εκτός των άλλων η περιβόητη έκθεση της τρόικα για την ελληνική οικονομία δεν είναι έτοιμη.   


«Στη συνάντηση αυτή θα συζητήσουμε κυρίως για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην Ευρώπη. Σε τελική ανάλυση όλα τα δημοσιονομικά μέτρα εξαρτώνται από το πώς θα εδραιώσουμε σταθερή οικονομική ανάπτυξη σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης», δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος της Κομισιόν στη Deutshe Welle.

Ως εκ τούτου, στο επίκεντρο της Συνόδου δεν θα τεθεί επίσημα  το «ελληνικό ζήτημα», αλλά το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο και η οριστικοποίηση της δημιουργίας του μόνιμου μηχανισμού «διάσωσης» ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμού Σταθερότητας).


Όσον αφορά στο σύμφωνο, προβλέπει την επιβολή αυτόματων κυρώσεων στις χώρες που παρουσιάζουν υπερβολικά ελλείμματα. Επίσης εισάγεται το λεγόμενο «χρεόφρενο» με στόχο μακροπρόθεσμα τη δημιουργία ισοσκελισμένων εθνικών προϋπολογισμών.
 
Στο τελευταίο επέμενε η Γερμανία που έχει υιοθετήσει ήδη το φρένο του χρέους στο Σύνταγμά της. Η καγκελάριος Μέρκελ έχει επανειλημμένα αναφερθεί στην ανάγκη θεσμικής κατοχύρωσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας μέσω ελέγχου των εθνικών προϋπολογισμών και αυτόματων κυρώσεων στους παραβάτες.  

Μόνον οι χώρες που θα υπογράψουν το σύμφωνο θα έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν μελλοντικά βοήθεια από τα ταμεία διάσωσης.   

Βέτο στο σύμφωνο έχει ήδη προαναγγείλει η Βρετανία, επιφυλάξεις εκφράζει η Πολωνία, ενώ άγνωστη είναι η θέση της Ουγγαρίας, που βάλλεται πανταχόθεν για την πολιτική της. Η πλειονότητα των ευρωπαίων ηγετών πάντως επιθυμεί να τεθεί σε ισχύ το νέο σύμφωνο ακόμη κι αν δεν έχει επικυρωθεί από όλες τις χώρες που θα συμμετέχουν. 

«Η κατάσταση στην Ευρωζώνη με τη χρηματοπιστωτική κρίση σταθεροποιείται, λόγω των μέτρων που έχουν λάβει οι Ευρωπαίοι ηγέτες» υποστήριξε πάντως ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί σε συνέντευξή του στη γαλλική τηλεόραση.   

«Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι βλέπουμε στοιχεία σταθεροποίησης στη Γαλλία, στην Ευρώπη και στον κόσμο... η Ευρώπη δεν είναι πια στο χείλος του γκρεμού» τόνισε χαρακτηριστικά ο Σαρκοζί.

ΤΑ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ...



Tα "μαζεύουν" οι Γερμανοί μετά την πανευρωπαϊκή κατακραυγή για επίτροπο στην Ελλάδα - Σε λίγο η πιο κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής

- ”Προσβλητική” και “οχι πολύ λογική” χαρακτηρίζουν Ευρωπαίοι την πρόταση για υποτελή Ελλάδα
- Συναντήσεις Παπαδήμου με Μπαρόζο και Μέρκελ
- Παπανδρέου: 'Ή εποπτεία υπονομεύει τη δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη''
- Αιφνιδιαστική αλλαγή στάσης απο τη Βρετανία που ξεμπλοκάρει τη Σύνοδο Κορυφής

Λίγη ώρα πριν αρχίσει η πιο κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής οπου η χώρα μας καλείται να δώσει σκληρή μάχη, η πρόταση της Γερμανίας να τεθεί υπό επιτροπεία η Ελλάδα προκαλεί τις επικρίσεις των Ευρωπαίων, με τον υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου να δηλώνει ότι "δεν είναι και πολύ λογική" και τον Αυστριακό καγκελάριο να την χαρακτηρίζει "προσβλητική".

Πρέπει "να προσέξουμε να μην πληγώσουμε περισσότερο από όσο είναι αναγκαίο" τον ελληνικό λαό, προειδοποίησε ο Ζαν Ασελμπορν στο περιθώριο συνόδου των Ευρωπαίων σοσιαλιστών στις Βρυξέλλες, προσθέτοντας ότι η Γερμανία θα πρέπει να είναι "λίγο περισσότερο προσεκτική στις δηλώσεις της ".

Οι γερμανικές απειλές "κινούνται προς την λάθος κατεύθυνση...Δεν είναι πολύ λογικό οι γερμανοί πολιτικοί να λένε ότι πρέπει να τεθεί υπό επιτροπεία η Ελλάδα", πρόσθεσε ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου.

"Στην πολιτική, κανείς δεν χρειάζεται να είναι προσβλητικός", δήλωσε ο καγκελάριος της Αυστρίας Βέρνερ Φάιμαν, ο οποίος συμμετείχε στην ίδια σύνοδο, προσθέτοντας: "Αυτό δεν έχει αποτελέσματα και κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση".



Τα “μαζεύουν” οι Γερμανοί

Το Βερολίνο κατεβάζει τώρα τους τόνους σχετικά με την πρόταση, μετά την πανευρωπαϊκή κατακραυγή. Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Γκέοργκ Στράιτερ, μιλώντας σε δημοσιογράφους είπε οτι "πρόκειται ακόμη για μια γενική σκέψη", προσθέτοντας οτι"όλα είναι υπό διαμόρφωση. Το θέμα είναι να βοηθηθεί η Ελλάδα".

Ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, Μάρτιν Κότχαους, μίλησε κατά την ίδια συνέντευξη Τύπου για μια "συζήτηση εργασίας" για να "δούμε τι είναι δυνατό να κάνουμε όταν ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων επιμένει να παρεκκλίνει", στην προκειμένη περίπτωση αυτό της Ελλάδας, όπου "όλα δείχνουν πως υπάρχει ένα έλλειμμα" στην εφαρμογή των μέτρων λιτότητας.

Ο ίδιος έκανε λόγο για δύο πιθανές πορείες.

-Η πρώτη θα ήταν "να εισαχθεί στο δίκαιο (της Ελλάδας) μια διάταξη που θα δίνει απόλυτη προτεραιότητα στην αποπληρωμή του χρέους" επί των άλλων δημοσιονομικών δαπανών, κάτι που θα ήταν "ένα είδος ενισχυμένου χρυσού κανόνα", σύμφωνα με τον εκπρόσωπο.

-Η δεύτερη επιλογή θα ήταν "να δούμε αν υπάρχει η δυνατότητα να ενισχυθεί η παρακολούθηση των φορέων των μεταρρυθμίσεων δίνοντας ορισμένες εξουσίες απόφασης" για τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας σε μια εξωτερική αρχή, πρόσθεσε.

Ο Κότχαους διαβεβαίωσε πως μια συμμετοχή κρατών και θεσμών στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους "δεν βρίσκεται σε συζήτηση"."Το κεντρικό σημείο των συζητήσεων είναι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα", δηλαδή των τραπεζών και άλλων ιδιωτών πιστωτών της Αθήνας που πρέπει να δεχθούν την παραγραφή χρεών ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ, δήλωσε.



Συναντήσεις Παπαδήμου με ευρωπαίους αξιωματούχους

Ο πρωθυπουργός χθες συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μαουέλ Μπαρόζο ενώ το μεσημέρι πριν απο την έναρξη της Συνόδου ο Πρωθυπουργός αναμένετο να γευματίσει με τον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν.

Παπανδρέου: 'Ή κάθε χώρα θα είναι υπεύθυνη για πολιτικές της ή θα υπονομεύσουμε τη δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη»

«Δεν ξέρω αν είναι γερμανική ιδέα, υπάρχει στις συζητήσεις εδώ και καιρό. Ή θα πορευτούμε δημοκρατικά και η κάθε χώρα θα είναι υπεύθυνη για τις δημοσιονομικές και τις άλλες πολιτικές της ή θα υπονομεύσουμε τη δημοκρατία σε όλη την Ευρώπη» δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, απαντώντας σε ερώτηση για το θέμα της επιτροπείας, προσερχόμενος στη Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Ξαφνική αλλαγή στάσης απο τη Βρετανία

Το βασικό θέμα της Συνόδου Κορυφής είναι η επίσημη υιοθέτηση του συμφώνου δημοσιονομικής πειθαρχίας που προβλέπει επιβολή αυτόματων κυρώσεων στις χώρες που παρουσιάζουν υπερβολικά ελλείμματα.

Η Βρετανία που είχε εκφράσει την αντίθεσή της δεν προτίθεται στο στάδιο αυτό να εμποδίσει τις ευρωπαϊκές χώρες να χρησιμοποιήσουν τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για να φέρουν σε πέρας το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο, όπως δήλωσε σήμερα ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών.

Μιλώντας στο BBC λίγο πριν από την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής, υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Γουίλιαμ Χέιγκ δήλωσε πως «δεν έχουμε την πρόθεση να δράσουμε τώρα» και πρόσθεσε πως «επιφυλασσόμαστε συγκεκριμένα όσον αφορά τη χρησιμοποίηση του Δικαστηρίου».

http://bit.ly/wRyquF

Ο Τόμσεν να πάρει το Μνημόνιο και να φύγει!

factorx


Το Σάββατο έγραφε το Antinews: «Διώξτε τον αποτυχημένο Τόμπσεν τώρα»
«Διάβασα και άκουσα για αυτές τις ιταμές δηλώσεις των εκπροσώπων της τρόϊκα. Να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα:
Πρώτον, ο κ. Τόμσεν και η παρέα του απέτυχαν παταγωδώς στην Ελλάδα. Το πρόγραμμά τους ήταν για τα μπάζα. Αν δούλευαν σε μια ιδιωτική επιχείρηση, θα είχαν ήδη απολυθεί ως ακατάλληλοι και αποτυχημένοι. Και θα δυσκολεύονταν πολύ να ξαναβρούν δουλειά.
Τώρα προσπαθούν να αιτιολογήσουν την αποτυχία τους φορτώνοντας τις ευθύνες στην Ελλάδα. Ό,τι τάχα δεν κάναμε όσα μας έλεγαν! Παραγνωρίζουν φυσικά ότι η συνταγή τους ήταν λάθος. Πράγμα που παραδέχονται πλέον σε όλες τις πλευρές. Βοά ο διεθνής Τύπος για το “λάθος φάρμακο”. Κι εμείς καθόμαστε και τους ακούμε;
Άλλωστε και στην Πορτογαλία το πρόγραμμά τους εκτροχιάζεται. Οπότε, επαναλαμβανόμενο λάθος;
Δεύτερον, κακώς  η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται με διορισμένους υπαλλήλους.  Λυπούμαι περισσότερο για την αξιοπρέπεια της χώρας που τους ανεχόμαστε να μας προσβάλλουν.
Τρίτον, ο κ. Τόμσεν και η παρέα του θέλουν να μας επιβάλλουν μισθούς Βουλγαρίας. Θα παρακαλούσα λοιπόν, την ελληνική κυβέρνηση, που είναι επιφορτισμένη με τα έξοδα φιλοξενίας τους, να τους μεταφέρει από το Χίλτον και τη Μ. Βρετανία, όπου συνήθως διαμένουν, σε κάποιο ….οικονομικό ξενοδοχείο της οδού Αχαρνών.
Τόσα μπορεί να πληρώνει η χρεοκοπημένη Ελλάδα. Αν θέλουν πολυτέλειες, να βάλουν από τη τσέπη τους!
Τέλος, όσο η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους αποτυχημένους, νομιμοποιεί την αποτυχία τους. Τους προσφέρει άλλοθι, να εγείρουν απίθανες αξιώσεις.
Διώξτε τον αποτυχημένο Τόμσεν, τώρα…
ΥΓ. Και να πως και κάτι άλλο απευθυνόμενος ιδίως στους πολιτικούς αρχηγούς: Μην “μασάτε”, αν ήθελαν να μας χρεοκοπήσουν θα το είχαν κάνει ήδη. Δεν θα έδιναν συνεχώς λεφτά. Έτσι;
Την Κυριακή διαβάσαμε στο «Έθνος» την ανταπόκριση του, συνήθως καλά ενημερωμένου, Μιχάλη Ιγνατίου από την Ουάσιγκτον, όπου μεταξύ άλλων  μας ενημερώνει ότι ο επικεφαλής της Τρόϊκα παίζει πλέον ένα προσωπικό παιχνίδι σε βάρος της χώρας μας (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63608881)
Τι μας αποκαλύπτει ο κ. Ιγνατίου:
Πρώτον: ο κ. Τόμσεν  « κατηγορείται από πολλά μέλη του ΔΝΤ, καθώς επίσης και από τον νυν προϊστάμενό του, Ρεζά Μογκαντάμ, ότι έχει ευθύνη για τον κακό σχεδιασμό του ελληνικού Μνημονίου και για τη μη έγκαιρη αντίδρασή του στη διαφαινόμενη αποτυχία του ελληνικού προγράμματος σταθερότητας….Από τον Οκτώβριο όλο και περισσότερο ακούγονται φράσεις όπως «λάθος συνταγή», «λάθος φάρμακο», «λάθος πρόγραμμα»..» (ΣΣ, ποιός τα έλεγε αυτά;)
Δεύτερον, στελέχη του ΔΝΤ   κατηγόρησαν την ομάδα του ΔΝΤ  ότι  επέβαλαν  ένα πρόγραμμα  το οποίο ήταν δυσβάστακτο για τον ελληνικό λαό, οδήγησε σε αύξηση του χρέους και σε μία πρωτοφανή, για τα ευρωπαϊκά χρονικά, ύφεση.»
Τρίτον, ο κ. Μογκαντάμ, νυν προϊστάμενος του κ. Τόμσεν, «είχε από την αρχή επισημάνει ότι χωρίς την εφαρμογή ενός PSI η Ελλάδα δεν είχε κανέναν τρόπο να αμυνθεί στις αγορές και να επανέλθει σε μία καλή οικονομική κατάσταση.» Ο κ. Μογκαντάμ είχε πείσει μάλιστα και τον Ντομινίκ Στρος Καν, ότι το «κούρεμα» «ήταν η καλύτερη λύση για την Ελλάδα». Όμως, ο Τόμσεν τότε τορπίλισε την ιδέα.
Τέταρτον, ο σημερινός του προϊστάμενος  του κ. Τόμσεν  τον έχει, από τον περασμένο Οκτώβριο, υπό στενή παρακολούθηση. Οι πηγές υποστηρίζουν ότι «γι’ αυτό ο κ. Τόμσεν προσπαθεί να αποδείξει σήμερα, που μετατράπηκε σε όψιμο υπερασπιστή του PSI, ότι χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους».
Πέμπτον, πηγές του ΔΝΤ ισχυρίζονται ότι «η στάση του Τόμσεν αποσκοπεί στο να οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι διαπραγματεύσεις και να απεμπλακεί το Ταμείο από την Ελλάδα, ώστε να σώσει ο ίδιος την καριέρα του και να μην του καταλογιστούν ευθύνες για την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος».
Έκτον, ο πανικός του τον οδήγησε πρόσφατα  σε μία τελείως απαράδεκτη στάση έναντι Ελλήνων αξιωματούχων.
Έβδομον, σε ανύποπτο χρόνο, στο Ταμείο εκφράστηκαν φόβοι ότι η ελληνική πλευρά θα ζητούσε επίσημα την απομάκρυνσή του, μία ενέργεια που θα έφερνε σε δύσκολη θέση τα ανώτατα κλιμάκια του ΔΝΤ.
Όγδοον, οι πηγές τονίζουν πως «έχει καταστεί πλέον σαφές σε πολλούς παρατηρητές ότι η επιθετική αυτή στάση του κ. Τόμσεν εξηγείται μόνο από τον πανικό που τον διακατέχει για να διασωθεί ο ίδιος και η καριέρα του στο ΔΝΤ».
Μετά από όλα αυτά, μήπως πρέπει να ζητήσουμε επισήμως την απομάκρυνσή του κ.Τόμσεν;
Δεύτερον, μήπως πρέπει να στείλουμε και το μνημόνιο εκεί που πρέπει;
ΚΡ

Ανταρσία της ποιότητας

Tου Χρήστου Γιανναρά

Mε το ανθρώπινο υλικό που διαθέτουν τα δύο κόμματα εξουσίας, η συντελεσμένη καταστροφή της χώρας είναι αδύνατο να μην εξελιχθεί σε ιστορική τραγωδία. Kαι εντελώς αδύνατο να στοιχειοθετηθεί προοπτική ανάκαμψης. Δεκαεφτά μήνες τώρα περιφρονείται βάναυσα η στοιχειώδης λογική: Δεν είναι δυνατό οι αυτουργοί της καταστροφής να διαχειρίζονται τη σωτηρία μας από τις εφιαλτικές συνέπειες των εγκλημάτων τους. Bασικό αίτιο της συντελεσμένης καταστροφής δεν είναι το...
κοινωνικό κράτος που το αφανίζουν, είναι το κομματικό, πελατειακό κράτος που δεν διανοούνται, οι αχρείοι, να το θίξουν έστω κατ’ ελάχιστο. Eίναι σκέτη παράνοια να περιμένουμε από τους φαύλους να πατάξουν τη φαυλότητα, από τους αποδεδειγμένα σπιθαμιαίους και ιδιοτελείς να συνεγείρουν την κοινωνία σε τιτάνιο άθλημα δημιουργικού μόχθου και αυταπάρνησης.

Σε δεκαεφτά ολόκληρους μήνες, από τους διακόσιους τριάντα εννέα βουλευτές κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν βρέθηκαν ούτε δέκα να λογαριάσουν την κοινωνία και την πατρίδα πριν από το κόμμα, πριν από την αρρωστημένη εξουσιολαγνεία τους. Aς ήταν έστω δέκα με ασυμβίβαστη ανιδιοτέλεια, στοιχειώδη νοημοσύνη και πατριωτισμό. Tόσον πατριωτισμό που να μην αντέχει την ντροπή, τη διεθνή διαπόμπευση του ελληνικού ονόματος κάθε μέρα. Kαι τόση νοημοσύνη που να αντιλαμβάνεται τι αντιπροσωπεύει το άδειο βλέμμα του πρωθυπουργού, γιατί τον κατέδωσε ο Στρος-Kαν σαν εντεταλμένο να οδηγήσει την Eλλάδα στο ΔNT, γιατί τόση η μικρόνοια και ευτέλεια των κειμένων που τον βάζουν να εκφωνεί. Aς υπήρχαν έστω δέκα βουλευτές που να καταλαβαίνουν τη σπαραχτική μετριότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τη μικρομπακαλική του ατολμία να βάλει νυστέρι στο σάπιο κόμμα του.

Aρκούσαν δέκα βουλευτές για να πετύχουν το καίριο: Nα εξαναγκάσουν τις ηγεσίες τους σε απόσυρση από την πολιτική σκηνή. Nα συμφωνήσουν τα δύο κόμματα για τον σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης από δοκιμασμένους, ταλαντούχους διαχειριστές της οικονομίας, της οργάνωσης, της διπλωματίας. Mε περιορισμένους στόχους: Nα διαχειριστεί ευφυώς τη χρεοκοπία.

Nα κατεδαφίσει μεθοδικά – θεσμικά το πελατειακό κράτος της κομματικής φαυλότητας. Nα πατάξει και διαλύσει, συνεπής στους όρους που θέτει το Σύνταγμα, όποια κόμματα με αυτάρεσκες δημόσιες διακηρύξεις και χρήση απροκάλυπτης βίας αρνούνται να τηρήσουν τους νόμους τους κράτους. Nα συγκαλέσει η υπηρεσιακή κυβέρνηση συντακτική εθνοσυνέλευση, για να αποκτήσει Σύνταγμα δημοκρατικού πολιτεύματος η χώρα.

Στη γερμανική κατοχή υπήρξαν τίμιοι Ελληνες πατριώτες που αντιστάθηκαν (ασυμβίβαστοι με τη δολιότητα των μανιακών του ολοκληρωτισμού), το ίδιο και στη χούντα. Διακινδύνευσαν, βασανίστηκαν, θυσιάστηκαν.

Σήμερα η Eλλάδα ατιμάζεται, εξανδραποδίζεται, καταδικάζεται να μείνει στο περιθώριο για δεκαετίες. Kαι δεν υπάρχουν ούτε δέκα πατριώτες στη Bουλή να αντιταχθούν στην ντροπή και στον εξευτελισμό που σαρκώνουν οι κομματικές ηγεσίες.

Δυο διευκρινίσεις: Γιατί όλη η ευθύνη αποκλειστικά και μόνο στους βουλευτές, γιατί απαλλάσσουμε τους πολίτες από το χρέος να υπερασπίσουν τα μέγιστα και τα τίμια του ατομικού και συλλογικού βίου; Διότι, απλούστατα, δεν υπάρχουν τρόποι και πρακτικές να αντιδράσει ο πολίτης σήμερα. Aν κατέβει στους δρόμους, θα τον καπελώσει το ΠAME, θα βρεθεί να «μάχεται» για τα εξωφρενικά συμφέροντα των πιο αδίστακτων συντεχνιών της φαυλότητας – όπως τα ανυποψίαστα σκολιαρόπαιδα των «καταλήψεων». Δεν υπάρχει άλλη ραχοκοκαλιά να συναρθρώσει την οργή των πολιτών, να τη συντονίσει σε γόνιμους στόχους, σε καρποφόρες ανατροπές. Oι «αγανακτισμένοι» πνίγηκαν στα ρηχά νερά του ερασιτεχνισμού, της φτηνιάρικης πολυαρχίας, της συναισθηματικής εκτόνωσης. Kάτι ανάλογο και η «Σπίθα» του Mίκη. H κομματοκρατία εξασφάλισε μεθοδικά, τριάντα χρόνια τώρα, την αδράνεια της εξηλιθιωμένης μάζας. Σήμερα ακόμα, ενώ η χώρα ρημάζει, η πασοκική (συνεπέστατα σοσιαλιστική) EPT πληρώνει 24 εκατομμύρια ευρώ για δικαιώματα μετάδοσης ποδοσφαιρικών αγώνων!

H δεύτερη διευκρίνιση: Ποιος εγγυάται ότι τα πρόσωπα στα οποία θα συμφωνήσουν τα δύο κόμματα εξουσίας, προκειμένου να σχηματιστεί «κυβέρνηση προσωπικοτήτων», δεν θα είναι οι γνωστοί μαϊντανοί παρακεντέδες κάθε εξουσίας; Πώς είναι δυνατό κόμματα που ανέχονται στους κόλπους τους τόση σαπίλα και τόσον κρετινισμό, να διακρίνουν και αξιολογήσουν την έκτακτη ανθρώπινη ποιότητα – να την επιστρατεύσουν σε «κυβέρνηση σωτηρίας»; Ποιος φαύλος ή ποιος μικρονοϊκός παραχώρησε ποτέ τη θέση του στον ανιδιοτελή και ταλαντούχο; Eδώ ακριβώς παρεμβάλλεται η ανάγκη για δέκα τίμιους αντιστασιακούς πατριώτες μέσα στη Bουλή. Που δεν θα διστάσουν να ελέγξουν με την ψήφο τους την ποιότητα όσων ανθρώπων προταθούν για την κυβέρνηση σωτηρίας. Aυτή τη φορά να μπει ο πήχυς, πραγματικά, πολύ ψηλά. Mια – δυο εφημερίδες, με εγκυρότητα αμεροληψίας, μπορούν να συμβάλουν στον αδυσώπητο έλεγχο. Eίναι θέμα, σχεδόν, ζωής ή θανάτου για τον ελλαδικό Eλληνισμό.

Σε τέτοιες ώρες το κύρος ανθρώπων και θεσμών μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τις συμβατικές εξουσιαστικές προνομίες. Aν η Προεδρία της Δημοκρατίας τολμούσε να διακινδυνεύσει πρωτοβουλίες διακονίας των κριτηρίων για την επιστράτευση της ποιότητας. Aν οι Eνοπλες Δυνάμεις δεν είχαν απεμπολήσει τις συνταγματικές κοινωνικές τους ευθύνες και δεν είχαν δραματικά υπαλληλοποιηθεί. Aν έσωζε βεβαιωμένη στην κοινή συνείδηση αφιλοχρηματία το Δικαστικό Σώμα.

Aν η Eκκλησία δεν ήταν ηθικολογική φιοριτούρα του δημόσιου βίου. Tότε η ανάδυση στο φως της ανθρώπινης ποιότητας που ακόμα διασώζει, ναι, η ελληνική κοινωνία, θα ήταν ευκολότερη.

Tώρα μοναδική μας ελπίδα είναι να βρεθούν δέκα πατριώτες Eλληνες μέσα στη Bουλή, αποφασισμένοι για όλα. Tην καταστροφή την αντέξαμε αρκετές φορές: το ’97, το ’22, το ’46 – 49. Tην ντροπή δεν αντέχουμε, τον εξευτελισμό. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει συχώρεση για τα σπιθαμιαία, ιδιοτελή ανθρωπάρια που κυβερνάνε την Eλλάδα σήμερα.

Ο ΤΡΑΠΕΖΟΧΛΑΠΑΤΣΑΣ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΕΣ ΓΙΑ «ΣΚΛΗΡΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ»



Τι μας είπε ρε παιδιά, ο τραπεζοχλαπάτσας από τηλεοράσεως;
Τα βρήκαν οι συγκυβερνήτες πίσω από τις κλειστές πόρτες;
Είπαν «ναι» στα παραγγέλματα της Μέρκελ;
Κάτι τέτοιο δεν άφησε να εννοηθεί ο τραπεζοϋπάλληλος;
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ειπωθεί η ιστορία του νεοφιλελευθερισμού, μια από αυτές είναι και η ιστορία του πώς να δεθούν τα χέρια της δημοκρατίας…» είπε η συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου «το Δόγμα του Σοκ» Ναόμι Κλάιν και η κακόμοιρη Δημοκρατική, που λέει ο λόγος, Ελλάδα πορεύεται τη οδό της απώλειας με δεμένα χέρια και πόδια, περιφρονημένη και απληροφόρητη!
Τι είπατε ρε, πίσω από τις κλειστές πόρτες;
Ο Ελληνικός λαός θέλει να ξέρει τι αποφασίσατε γι αυτόν, χωρίς αυτόν!
Και ποιος σας είπες ρε ελαχιστότατοι ότι έχετε το δικαίωμα να αποφασίζετε ερήμην ημών για τη ζωή και το θάνατό μας;
Αφήστε ρε πολιτικά αποκόμματα τα κωλομπαρίστικα και βγείτε αντρίκια να πείτε στον Ελληνικό λαό την αλήθεια…
Αλλά που να τα βρείτε τα @@...

Χάρρυ Κλυνν

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Oι άνεργοι της Γαλλίας ξεπερνούν τον πληθυσμό της Ρώμης!




Την ίδια ώρα που χιλιάδες Έλληνες σκέφτονται να πάρουν  τον δρόμο της ξενιτειάς, με προορισμό κυρίως άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, και έχοντας ως αποσκευές το όνειρο και την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, δημοσιεύθηκαν στη Γαλλία τα επίσημα  στοιχεία της ανεργίας για την χρονιά που πέρασε….
Οι αριθμοί προκαλούν σοκ και δέος,  αφού για πρώτη φορά οι άνεργοι στη Γαλλία ξεπέρασαν το 2011 κατά πολύ σε αριθμό τον πληθυσμό της Ρώμης (2,7εκ), της Λισσαβόνας (2,63 εκ) ή του Μονάχου (2,31εκ)!
Στις 31 Δεκεμβρίου οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι έφθασαν στη χώρα του Σαρκοζί και του Ολάντ  τα 2.874.500. Αύξηση 5,6% σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο του 2010…
Εκείνο, όμως, που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία είναι ότι στην πραγματικότητα αν προστεθούν στα παραπάνω στοιχεία κι οι εργαζόμενοι με μειωμένο ωράριο ή με ορισμένου χρόνου συμβάσεις, τότε στα τέλη του 2011 οι Γάλλοι που «αναζητούσαν μόνιμη απασχόληση»  μαζί με εκείνους στις υπερπόντιες κτήσεις  φθάνουν τα 4.530.000 ! Σχεδόν ο πληθυσμός μιας ολόκληρης χώρας …
Ναι ! Η κρίση αρχίζει και γίνεται ιδιαίτερα αισθητή και εδώ, παρόλο που δεν έχει εμφανίσει για την ώρα σημάδια επιδείνωσης. Έτσι, μόνο τον τελευταίο μήνα του 2011 προστέθηκαν στους καταλόγους των «χωρίς δουλειά»  29.700 άνθρωποι (+1%)…
Όπως αποδεικνύεται η ανεργία πλήττει κυρίως:
  • πολίτες άνω των 50 ετών… αύξηση της ανεργίας 16% μέσα σε ένα χρόνο
  • γυναίκες… στα τέλη του 2011, 1.390.000 γυναίκες δεν είχαν εργασία ή αναζητούσαν μια μόνιμη δουλειά
  • νέους κάτω των 25 ετών. 455.000 νέοι πέρυσι τον Δεκέμβριο έψαχναν μόνιμη απασχόληση (2,8%)
Και αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία, γιατί τα ανεπίσημα είναι ακόμη πιο δραματικά και κάνουν λόγο για 6 – 8 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν με τον εφιάλτη της ανεργίας …
Το 2007 ο Νικολά Σαρκοζί εξελέγη με το «θρυλικό»  προεκλογικό σύνθημα «δουλέψτε περισσότερο για να κερδίζετε περισσότερα» … Είχε, όμως,  υπολογίσει χωρίς την κρίση του 2008 και την Ελληνική κρίση … Οι απρόβλεπτες συνέπειές τους δεν τον βοήθησαν να αποτρέψει ούτε  και να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικό τρόπο το κλείσιμο επιχειρήσεων με οικονομικά προβλήματα ή να εμποδίσει άλλες να μετακομίσουν στο εξωτερικό, αναζητώντας φθηνότερα εργατικά χέρια …
Ήδη η χώρα μπήκε σε περίοδο ύφεσης , κοινωνικών και οικονομικών αναταράξεων… Καθημερινά οι Γάλλοι παίρνουν μια  γεύση από αυτό όπως με τα επίσημα στοιχεία της ανεργίας  για το 2011. Πλέον, δείχνουν να μην ξεγελιούνται με προεκλογικές υποσχέσεις από τους μεν και τους δε που τάζουν ότι θα κάνει «ξαστεριά»  μετά τις προεδρικές εκλογές… Το αντίθετο θα έλεγα…
Άλλωστε,  εκείνο το πετυχημένο προεκλογικό σύνθημα του 2007 που προανέφερα,  σήμερα αντηχεί ως «δουλέψτε  λιγότερο … για να πληρώνεστε όλοι», αφού η εργασία σε λίγο ίσως και να  γίνει είδος προς εξαφάνιση και στη Γαλλία!

http://www.aixmi.gr/index.php/anergoi-gallia-plhthismo-rwmhs/

Προυποθέσεις και προτάσεις για Πολιτειακή Αλλαγή





Από τον Γιώργο Ν. Οικονόμου Δρ Φιλοσοφίας

Η γενικευμένη παρακμή που διαποτίζει τη νεοελληνική κοινωνία είναι εμφανέστατη και στην απουσία ουσιαστικών κινήσεων και προτάσεων για έξοδο από την παρακμή.
Ειδικά τα κόμματα της Αριστεράς έχουν επιδοθεί σε πλειοδοσία προτάσεων για έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, για επάνοδο στη δραχμή, για στάση πληρωμών, για διαγραφή του χρέους.

Αυτές οι πομπώδεις διακηρύξεις δεν έχουν άλλη αιτία και άλλο σκοπό από το να συγκαλύψουν τόσο τη μεγάλη αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας όσο και την παροιμιώδη πολιτική τους ανικανότητα. Κατ’  αρχάς, δεν απαντούν στο βασικό ερώτημα: ποιος θα λάβει και θα χειρισθεί αυτές τις ανατροπές. Επίσης, δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους ότι και πριν από την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη υπήρχε το ίδιο διεφθαρμένο και ανίκανο ολιγαρχικό σύστημα με τις ίδιες αντιλήψεις, νοοτροπίες και δομές, το οποίο άλλωστε οδήγησε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη. Εάν όλα αυτά δεν αλλάξουν άρδην, εάν παραμείνει το ίδιο κομματοκρατικό πελατειακό σύστημα με τους ίδιους θεσμούς, οργανισμούς και νόμους, τότε οποιοδήποτε από τα προτεινόμενα μέτρα της Αριστεράς και αν εφαρμοσθεί θα οδηγήσει σε χειρότερα. Με το υπάρχον ολιγαρχικό σύστημα, με κόμματα, αντιπροσώπους, γραφειοκράτες, συντεχνίες και ποικίλα λαμόγια δεν δύναται να υπάρξει βιώσιμη λύση.

Επίσης, το κύριο πολιτικό σύνθημα των κομμάτων της Αριστεράς είναι «εκλογές τώρα για να αποφασίσει ο κυρίαρχος λαός». Όμως είναι γνωστό πως, από την μεταπολίτευση έως το 2009, σε διάστημα 35 ετών,  έχουν γίνει ένδεκα εκλογικές αναμετρήσεις, δηλαδή μία ανά τρία έτη κατά μέσον όρο, αλλά η χώρα οδηγήθηκε πλησίστια στη χρεοκρατία. Τι θα προσφέρει μία καινούργια εκλογική αναμέτρηση; Τίποτε το ουσιαστικό, παρά μόνο κάποια συνήθη αλλαγή φρουράς και ίσως κάποια άνοδο των ποσοστών της Αριστεράς. Και αυτό διότι ο «λαός» δεν είναι κυρίαρχος στην πραγματικότητα, αλλά μόνο στις διακηρύξεις και στις φαντασιώσεις. «Κυρίαρχος» σημαίνει να λαμβάνει τις αποφάσεις, να θεσπίζει τους νόμους, να ελέγχει την εξουσία, να είναι δηλαδή κύριος της συνολικού πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού βίου. Όμως αυτή η κυριαρχία δεν υπάρχει, αντιθέτως οι ουσιαστικοί κυρίαρχοι είναι τα κόμματα και οι βουλευτές, οι τράπεζες και οι χρηματιστές, οι μεγάλες επιχειρήσεις και τα ΜΜΕ. Άρα η λαϊκή κυριαρχία είναι το ουσιώδες ζητούμενο: πώς η κοινωνία θα γίνει ουσιαστικός κύριος των αποφάσεων, των νόμων και όλων των εξελίξεων. Για το ζήτημα αυτό τα κόμματα της Αριστεράς δεν λένε απολύτως τίποτε, πράγμα που σημαίνει πως, εν τέλει, είναι υποστηρικτές της αντιπροσώπευσης και στυλοβάτες της ολιγαρχίας.
Ένδειξη της ανικανότητας του ολιγαρχικού πολιτικού συστήματος και όλων συλλήβδην των κομμάτων για λύση των προβλημάτων και έξοδο από την κρίση είναι η εκκωφαντική αδυναμία τους να συλλάβουν και να πραγματοποιήσουν ένα ευρύ πρόγραμμα θεσμικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Πολλές είναι οι μεταρρυθμίσεις που  θα μπορούσαν να είχαν προταθεί και πραγματοποιηθεί από κάποιο εκσυγχρονιστικό αστικό ή αριστερό ρεφορμιστικό κόμμα, μέσα στα πλαίσια μιας ευνομούμενης και συντεταγμένης πολιτείας. Αλλά ούτε αυτή ούτε ο αστικός φιλελευθερισμός ούτε και η συνετή Αριστερά ευδοκιμούν στην Ελλάδα. Στη συνέχεια παρατίθενται ενδεικτικώς ορισμένες τέτοιες μεταρρυθμίσεις.

Μεταρρυθμίσεις

- Άρση της παραγραφής όλων των αδικημάτων των πρωθυπουργών, υπουργών, βουλευτών και λοιπών κρατικών αξιωματούχων, διελεύκανση και εκδίκαση όλων των υποθέσεων. Οι ένοχοι, εκτός των ποινικών κυρώσεων, να υποχρεωθούν να επιστρέψουν τα κλεμμένα και να δημευθούν οι περιουσίες τους.
- Κατάργηση της βουλευτικής και υπουργικής ασυλίας, που εξασφαλίζουν την απουσία ελέγχου επί της εξουσίας και την ατιμωρησία. Οι εξεταστικές επιτροπές της βουλής αποδείχθηκαν κοροϊδία, παρόμοια με την περιβόητη αυτοκάθαρση της Εκκλησίας.
- Ουσιαστική εφαρμογή του «πόθεν έσχες» για όλους τους πολιτικούς και διευθυντές δημοσίων εταιρειών και κρατικών οργανισμών από το 1974 μέχρι σήμερα.
- Περιορισμός των βουλευτών στο μισό, δηλαδή σε 150. Αποδείχθηκε πως οι βουλευτές όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό, αφού οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, αλλά επιβαρύνουν και τον δημόσιο προϋπολογισμό με περιττά έξοδα και μάλιστα σε περίοδο χρεοκοπίας.
- Κατάργηση του απαράδεκτου αριστοκρατικού θεσμού των βουλευτών επικρατείας.
- Περιορισμός της βουλευτικής θητείας μόνο σε δύο περιόδους και μάλιστα όχι συνεχόμενες.
-  Περιορισμός της πρωθυπουργικής θητείας σε δύο περιόδους για το ίδιο πρόσωπο.
- Απαγόρευση σε δύο μέλη της ίδιας οικογένειας να ασκούν ταυτοχρόνως δημόσιο αξίωμα (ως υπουργοί, βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, γενικοί γραμματείς, πρόεδροι και μέλη συμβουλίων κρατικών οργανισμών).
- Απαγόρευση οποιασδήποτε δημόσιας θέσης για ένα χρονικό διάστημα στις τρεις πλούσιες οικογένειες-δυναστείες  που λυμαίνονται τον δημόσιο βίο της χώρας, ευθύνονται για την χρεοκοπία και αποτελούν επί μισόν αιώνα εστία διαφθοράς και μολύνσεως, και εφορμούν ακάθεκτες για τον άλλο μισό.
    - Κοινωνικός έλεγχος στην ασυδοσία των ΜΜΕ και εναλλαγή στην κατοχή των μέσων της εξουσίας αυτής. Η δύναμη και η επιρροή των ΜΜΕ είναι πολλαπλάσια από αυτήν των εργολάβων και των προμηθευτών του δημοσίου. Οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες είναι δημόσιο αγαθό, ανήκουν το σύνολο, και όχι, όπως σήμερα, σε ολίγους μόνιμους ιδιώτες οι οποίοι συγκεντρώνουν έτσι τεράστια εξουσία, με τη συναίνεση των κομμάτων.
- Δημόσιος και δικαστικός έλεγχος στα οικονομικά των μεγάλων τηλεοπτικών καναλιών και εφημερίδων, των μισθών των τηλεοπτικών αστέρων (δημοσιογράφων, ηθοποιών, τηλεπαρουσιαστριών) και των δανειακών συμβάσεων των ιδιοκτητών τους.
- Νομοθέτηση για παραχώρηση χρόνου στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση σε κοινωνικούς φορείς και κινήσεις για τη διοργάνωση ενημερωτικών και άλλων συζητήσεων υπό τη δική τους ευθύνη.

Οικονομικές μεταρρυθμίσεις
   
- Ελάττωση στο μισό των τεραστίων αποδοχών και προνομίων των βουλευτών (έκαστος κοστίζει μηνιαίως περίπου 30.000 ευρώ συνολικώς: μισθός, επιδόματα επιτροπών και γραφείων, ποικίλες ατέλειες, φοροαπαλλαγές, γραμματείς, σύμβουλοι). Εάν ελαττωθεί ο αριθμός τους στο μισό (150) έχουμε κέρδος 63 εκατ. ευρώ ετησίως και εάν μειωθεί το κόστος των υπολοίπων στο μισό έχουμε κέρδος άλλα 31,5 εκατ. ευρώ. Σύνολο 95 εκατ. ευρώ κέρδος ετησίως. 
- Κατάργηση της σκανδαλώδους βουλευτικής συντάξεως (ανέρχεται στις 4.000-5.000 ευρώ το μήνα μετά από μία τετραετή θητεία)!
- Μείωση των μεγάλων μισθών των στρατιωτικών, των δικαστικών, των υπαλλήλων της Τραπέζης της Ελλάδος (200.000 ευρώ το εφάπαξ), των υπαλλήλων της βουλής (250.000 ευρώ το εφάπαξ) και όλων των ΔΕΚΟ (μόνο τα ταμεία της ΔΕΗ και του ΟΤΕ επιβαρύνουν τον δημόσιο προϋπολογισμό περίπου με 1, 4 δισ. ευρώ ετησίως).
- Πάταξη της διαφθοράς με την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών (η διαφθορά υπολογίζεται σε 20 δισ.  ευρώ ετησίως).
- Πάταξη της εισφοροδιαφυγής και της φοροδιαφυγής, που υπολογίζονται σε 50 δισ. ευρώ.
-  Πάταξη του παραεμπορίου που ανέρχεται σε 25 δισ. (δηλαδή 5 δισ. οι φόροι).
-  Πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων που ανέρχεται σε 20 δισ. (8,5 δισ. θα ήταν τα έσοδα του δημοσίου).
-  Πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο.
- Σημαντική μείωση των τεραστίων στρατιωτικών δαπανών (ενδεικτικώς, στη δεκαετία 2000-09 αυτές ανήλθαν στα 69,7 δισ. ευρώ, ενώ στην ίδια δεκαετία για την πυροπροστασία - σε μια χώρα ψηλού κινδύνου - διατέθηκε το ποσό των 300 εκατ. μόνο! Οι παρανοϊκές κυβερνήσεις έχουν φέρει την χρεοκοπημένη Ελλάδα πρώτη στην Ευρώπη και πέμπτη στον κόσμο στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς)!
- Κατάργηση της άνευ όρων ενίσχυσης των τραπεζών από το δημόσιο ταμείο, δηλαδή από τα χρήματα των φορολογουμένων,  και άμεση φορολόγηση των κερδών τους (μέχρι στιγμής – 2011 - έχουν λάβει 108 δισ. ευρώ, σε ρευστό και εγγυήσεις. Ενδεικτικώς, τα κέρδη των τραπεζών το 2009 ήταν 3 δισ. ευρώ).
- Αύξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων
-  Φορολόγηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου, το οποίο απολαμβάνει φορολογικής ασυλίας και των χρηματιστηριακών συναλλαγών.  
    - Κατάργηση της χρηματοδότησης των κομμάτων από το δημόσιο που αυξάνεται συνεχώς (60 εκατ. ευρώ ετησίως).
    - Κατάργηση της χρηματοδότησης των ποδοσφαιρικών σωματείων (50 εκατ. ευρώ ετησίως).
    - Είσπραξη των χρεών 23 δισ. ευρώ προς το δημόσιο που προσπάθησε να καταργήσει εν μια νυκτί ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου (2010) με τη δικαιολογία της παραγραφής. Είσπραξη λ.χ. του προστίμου των 6 δισ. ευρώ που επιβλήθηκε σε χρηματιστηριακή εταιρία και το οποίο αυθαιρέτως έσβησε η ΝΔ το 2009.
    - Κατάργηση του μεγάλου στόλου των πολυτελών κρατικών αυτοκινήτων που χρησιμοποιούν υπουργοί, βουλευτές, πρυτάνεις, δήμαρχοι, περιφερειάρχες, μητροπολίτες και χιλιάδες ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι, και κοστίζει στους φορολογούμενους 500 εκατ. ευρώ σε εποχές χρεοκοπίας! Σημειωτέον ότι αυτό το ελιτίστικο προνόμιο είναι μοναδικό στην Ευρώπη.
    - Χωρισμός κράτους και εκκλησίας,  διακοπή της μισθοδοσίας των ιερέων και των μητροπολιτών από το δημόσιο ταμείο (ανέρχεται στα 350 εκατ. ευρώ ετησίως). Η Ελλάς είναι η μοναδική χώρα στον δυτικό κόσμο που έχει αυτό το θλιβερό χαρακτηριστικό. Όμως το δημόσιο ταμείο πρέπει να μισθοδοτεί τον απαραίτητο αριθμό υπαλλήλων που προσφέρουν υπηρεσίες στο σύνολο. Οι ιερείς και οι μητροπολίτες δεν προσφέρουν τέτοιες υπηρεσίες στα πραγματικά προβλήματα όλης της κοινωνίας. ασχολούνται με τελετές, κηρύγματα και ηθικολογίες,  που αφορούν τον ηθικό και μεταφυσικό κόσμο των πιστών ενός μόνο θρησκευτικού δόγματος. Πρέπει λοιπόν να μισθοδοτούνται από την ίδια την Εκκλησία με την μεγάλη αφορολόγητη περιουσία.  
- Καταγραφή και φορολόγηση της τεράστιας εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και κοινωνικός έλεγχός της (πολλά εκατ. ευρώ).
- Συγκρότηση ανεξάρτητης διεθνούς Eπιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για την έρευνα όλων των δανειακών συμβάσεων, των ομολόγων, των αναλήψεων δημοσίων έργων και όλων των σχετικών στοιχείων για να διαπιστωθεί το μέγεθος της κλοπής, της διαφθοράς και του «απεχθούς χρέους». Τα αποτελέσματα να ανακοινωθούν στην κοινωνία η οποία μετά από συζήτηση να αποφασίσει για τις περαιτέρω πολιτικές κινήσεις. Το δικαίωμα επιστροφής κλεμμένου δημοσίου χρήματος και της μη πληρωμής του «απεχθούς χρέους» προβλέπεται από τη διεθνή νομοθεσία.

Ριζικές θεσμικές αλλαγές

Οι πιο πάνω θεσμικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, οπωσδήποτε και άλλες, θα είχαν ως αποτέλεσμα τόσο την εξοικονόμηση αρκετών δισ. ευρώ από τις δημόσιες δαπάνες, άρα τη μείωση του ελλείμματος, όσο και την αύξηση των δημοσίων εσόδων με αρκετά δισ. ευρώ ετησίως, συνεπώς τη δραστική μείωση του χρέους. Όμως είναι αδύνατον να τις πραγματοποιήσει το κομματοκρατικό διεφθαρμένο σύστημα, διότι, πρώτον, αποδείχθηκε πως είναι ανίκανο για κάτι τέτοιο, και, δεύτερον, οι μεταρρυθμίσεις αυτές στρέφονται ευθέως εναντίον του, αφού του αφαιρούν προνόμια, πόρους πλουτισμού και εξουσία. Η άποψη πως κάποια κόμματα ή ηγέτες μπορούν να πραγματοποιήσουν τέτοιες μεταρρυθμίσεις αποτελεί αυταπάτη και φενάκη. Είναι μαθηματικώς βέβαιο πως η μελλοντική διακυβέρνηση της χώρας από τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο, τον Τσίπρα ή την Παπαρήγα, θα οδηγήσει σε πλήρες ναυάγιο.
 
Κατά συνέπεια, απαιτείται αγώνας από την κοινωνία κατά του κομματοκρατικού ολιγαρχικού συστήματος. Το κύριο πολιτικό ζήτημα στην χρεοκοπημένη Ελλάδα δεν είναι οι εκλογές για την αλλαγή κομματικής φρουράς στην κυβέρνηση  και την εκλογική άνοδο της Αριστεράς, αλλά η ουσιαστική πολιτειακή αλλαγή που θα καταστήσει δυνατή την άμεση συμμετοχή της κοινωνίας στη λήψη των αποφάσεων, στη θέσπιση των νόμων, στον έλεγχο της εξουσίας. Αυτό προϋποθέτει βαθιές και ευρείες κοινωνικές αλλαγές, αλλαγές νοοτροπίας, ιδεών, συμπεριφορών και πρακτικών. Οι τελευταίες με τη σειρά τους είναι αδύνατον να συμβούν εάν οι άνθρωποι δεν απεγκλωβισθούν από τις αποτυχημένες κομματικές ιδεολογίες, εάν δεν αποτοξινωθούν  από τα παρωχημένα ιδεολογήματα, τόσο της λεγόμενης ανανεωτικής όσο και της σταλινικής Αριστεράς, περί σοσιαλισμού και πως αρκεί η έξοδος από την Ευρωζώνη ή και από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να σωθεί η χώρα.    

Απαραίτητο στοιχείο για την πολιτειακή αλλαγή, για τον μετασχηματισμό του ολιγαρχικού πολιτεύματος προς την κατεύθυνση της άμεσης δημοκρατίας είναι η αυτοσυγκρότηση των πολλών σε αυτόνομο πολιτικό υποκείμενο. Αυτός είναι ο κύριος και ουσιαστικός παράγοντας που δύναται να ανοίξει δρόμους προς την εξυγίανση. Η αλλαγή αυτή θα πρέπει να βασισθεί στην αφαίρεση εξουσίας από τα παραδοσιακά κέντρα αποφάσεων (κόμματα, βουλευτές, δικαστική εξουσία, οικονομική ελίτ, συνδικαλιστικές συντεχνίες, εκκλησία και ΜΜΕ). Μόνο έτσι θα καταστεί δυνατή η άμεση συμμετοχή της κοινωνίας στη λήψη των αποφάσεων, στη θέσπιση των νόμων, στον έλεγχο της εξουσίας. Οι πιο κάτω προτάσεις για θεσμικές αλλαγές συντελούν σε αυτόν τον σκοπό.

- Νομοθέτηση πολιτικών συνελεύσεων – τοπικών, δημοτικών ή  περιφερειακών – με συντονισμό τους, όπου λαμβάνονται αποφάσεις και θεσπίζονται νόμοι, τους οποίους τα αιρετά ή κληρωτά εκτελεστικά όργανα οφείλουν να υλοποιήσουν.
- Νομοθέτηση τακτικών δημοψηφισμάτων από τα κάτω - όταν δεν είναι δυνατόν να συντονισθούν οι αποφάσεις των συνελεύσεων - για τα σημαντικά πολιτικά και εθνικά ζητήματα, με εξαίρεση τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία των μειονοτήτων (εθνικών, θρησκευτικών, πολιτισμικών, φυλετικών).

    -  Θέσπιση του δικαιώματος για νομοθετική πρωτοβουλία, δηλαδή του δικαιώματος για κατάθεση ενός νομοσχεδίου ή μίας συνταγματικής αλλαγής από οποιαδήποτε ομάδα που θα έχει συγκεντρώσει έναν καθορισμένο αριθμό είτε υπογραφών (λ.χ. 100.000) είτε αποφάσεων από συνελεύσεις. Οι προτάσεις για νόμους και συνταγματικές αλλαγές τίθενται για διαβούλευση στις συνελεύσεις ή σε δημοψήφισμα.
- Ουσιαστικός και ενδελεχής έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας από την ίδια την κοινωνία, και όχι από γραφειοκρατικά και κομματικά κογκλάβια. Πράγμα που συνεπάγεται πλήρη διαφάνεια πεπραγμένων και αποφάσεων,  καθώς και  ανακλητότητα των αξιωματούχων ανά πάσα στιγμή.
- Αναδιάρθρωση της δικαστικής εξουσίας και συμμετοχή της κοινωνίας με σκοπό την ανεξαρτησία και την αμεροληψία της. Είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για τον ουσιαστικό έλεγχο της εξουσίας.

Οι αλλαγές αυτές προϋποθέτουν, όπως τόνισα προηγουμένως, τη συμμετοχή και τη θέληση, τη φαντασία και τον αγώνα των ανθρώπων, την αυτοοργάνωση και τον αυτοπροσδιορισμό τους. Μακράν και εναντίον όλων των κομμάτων, βουλευτών, συνδικαλιστών, μητροπολιτών, επιχειρηματιών, τραπεζιτών, γραφειοκρατών, μιντιακών και καθεστωτικών διανοουμένων.  Μόνο έτσι θα αλλάξουν οι νόμοι, οι θεσμοί και οι σημασίες του ολιγαρχικού συστήματος προς την κατεύθυνση της άμεσης δημοκρατίας. Είναι ο μόνος δρόμος για έξοδο από την παρακμή, αφού όλοι οι άλλοι έχουν αποδειχθεί αδιέξοδοι.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ FACEBOOK

Η ΕΠΙΜΑΧΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Αγαπητοί φίλοι, σας ενημερώνω ότι δε μου επιτρέπει (προς το παρόν όπως λέει)  το fb την επικοινωνία, γιατί θεώρησε ότι η φωτογραφία της Μέρκελ με το περιβραχιόνιο του αγκυλωτού σταυρού  που ανάρτησα παραβίασε τα στάνταρ του ιστότοπου. Η φωτογραφία κατέβηκε από τους administrators… Αναρωτιέμαι τι σόι Έλληνες είναι αυτοί που κάνανε την καταγγελία… Σα φιλώ

ΤΗΣ ΕΠΙ ΧΡΗΜΑΣΙ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΤΟ ΚΙΓΚΛΙΔΩΜΑ…



Μανώλης Οθωνας: «Αν ήμουν τρόικα θα έπαιρνα το αεροπλάνο και θα έφευγα»
Χάρης Καστανίδης: «Η χώρα μπαίνει στην πιο κρίσιμη φάση κι εμείς ως ΠΑΣΟΚ χτενιζόμαστε»
Ανδρέας Λοβέρδος: «Οποιος επιχειρήσει να πειράξει τον Γιώργο Παπανδρέου θα μετατρέψει τη χώρα σε μακελειό»
Πάρης Κουκουλόπουλος: «Πέμπτη θέση στις δημοσκοπήσεις καιπολύ μας είναι»
Μιχάλης Χρυσοχοίδης: «Δεν είχα διαβάσει το μνημόνιο γιατί είχα άλλες υποχρεώσεις στο υπουργείο μου...»
Κώστας Σκανδαλίδης: «Υπάρχει κενό ηγεσίας και πολιτικής διεύθυνσης στο ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να εκλέξει άμεσα νέο πρόεδρο»
Χρήστος Παπουτσής: «Δικαιούμαι να αναρωτιέμαι, τι ήταν αυτό που κρατούσε κλειστά τόσο καιρό τα στόματα και ποιες δυνάμεις τα απελευθέρωσαν; Είναι άραγε τόσο αθώοι όλοι;»
Γ. Α. Παπανδρέου: «I left my heart in Costa Rika»
Λ. Παπαδήμος: «Πόσο βαθιά θέλετε αφεντικά;»

ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕΕΕΕ...


Εν όψει μιας καθοριστικής απόφασης του Σαμαρά

 factorx



Το δεκασέλιδο υπόμνημα της Τρόϊκα αναφορικά με τα μέτρα που πρέπει να υιοθετηθούν από τη χώρα μας, πριν από το νέο Πρόγραμμα και μετά από αυτό, ως πολιτικές που πρέπει να το συνοδεύουν, είναι ένα κείμενο επί του οποίου κανείς μπορεί να πει πολλά.
Ας επικεντρωθώ επί του παρόντος σε μερικές παρατηρήσεις.
Ξεκινώ με τις συμβολικού χαρακτήρα:
Η Κυβέρνηση μιας κυρίαρχης, δυτικής χώρας, που είναι μέλος της Ε.Ε , της Ο.Ν.Ε. & του ΝΑΤΟ, λαμβάνει από τους Δανειστές της, ένα δεκασέλιδο κείμενο, διασάφησης, υποτίθεται, των επερχόμενων πολιτικών στο πλαίσιο του Νέου Προγράμματος, που καλείται να εφαρμόσει και επικυρώσει, μέσω της Βουλής της. Και αποδέχεται αυτή η Κυβέρνηση, να μοιράσει στα μέλη του υπουργικού της συμβουλίου ένα τέτοιο κείμενο, το οποίο δεν έχει συνταχθεί ή έστω μεταφραστεί στην επίσημη γλώσσα του κράτους, του οποίου είναι Κυβέρνηση. Μοιράζεται δε σε υπουργούς και στελέχη, στην αγγλική, ωσάν να μην έχουμε Διϋπουργική Συνεδρίαση υπό τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, αλλά συνεδρίαση του Δ.Σ. κάποιας πολυεθνικής πολυμετοχικής εταιρίας κάπου στο εξωτερικό.
Και να ήταν μόνο αυτό. Ανοίγοντας να διαβάσει κανείς αυτό το πόνημα, μπας και καταλάβει τι εισηγήσεις υπάρχουν προς την ελληνική κυβέρνηση, διαπιστώνει ότι σχεδόν οι μισές εισηγήσεις, είτε είναι αόριστες, μεσσιανικού χαρακτήρα, παραδοχές της υπέρτατης αλήθειας της Τρόϊκα, είτε έχουν κάπου, εντός της διατύπωσής τους, την περιβόητη φράση «to be defined, to be determined». Και επ’ αυτού του κειμένου, γίνεται κουβέντα, συγκροτούνται ομάδες εργασίας και διενεργούνται συναντήσεις.
Μόνο και μόνο για τα ανωτέρω δύο σημεία (κείμενο που δίδεται στα Αγγλικά και μόνο & αοριστία προτάσεων) κάθε σοβαρή κυβέρνηση κυρίαρχης χώρας με στοιχειώδη αυτοσεβασμό και επίγνωση της θέσης της τόσο έναντι των δανειστών όσο κυρίως έναντι του λαού της, θα το επέστρεφε πάραυτα πίσω με τον χαρακτηρισμό «ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ».
Πάμε όμως στη ουσία. Σε πολλά λέει τα αυτονόητα. Μπορεί να τα λέει χωρίς ιδιαίτερες λεπτομέρειες, αλλά πάντως λέει πράγματα που εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι σατανικά, δεν είναι παράλογα και δεν νομίζω ότι πρέπει χωρίς δεύτερη κουβέντα να τα απορρίψει κανείς. Λέει όμως και κάποια άλλα, τα οποία γεννούν ερωτήματα. Σταχυολογώ μερικά.
  1. Γιατί, ενώ φαίνεται λογική (για λόγους οικονομίας κλίμακας και παρακολούθησης) η απαίτηση για να καθιερωθεί νομοθετικά ένα ταμείο επικουρικών συντάξεων, επιμένουν σε, γύρευε με τι δημοσιονομικό αποτέλεσμα, νομοθετική περικοπή των επικουρικών συντάξεων; Το έχουν μετρήσει άραγε, με μελέτη;
  2. Γιατί ο περιορισμός των εισακτέων στις παραγωγικές σχολές στρατού και σωμάτων ασφαλείας θα προσδώσει δημοσιονομική ωφέλεια; Μήπως διότι θα ενταθεί το πρόβλημα της αστυνόμευσης και της ασφάλειας και θα πάρουμε όλοι τις καραμπίνες και άρα θα εισπραχθεί περισσότερος ΦΠΑ από τις πωλήσεις όπλων;
  3. Γιατί συνιστά μέσο βελτίωσης της διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών η ενίσχυση του ρόλου και της «ανεξαρτησίας» της ΕΛΣΤΑΤ; Φοβούνται κάτι και θέλουν να προστατεύσουν εκλεκτούς;
  4. Γιατί δεν μας λένε ποιο θα είναι το σχέδιο για την Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ) αλλά το αφήνουν για ευθετότερο χρόνο να το διευκρινίσουν; Άραγε δεν ενδιαφέρονται για τις τύχες του πιστωτικού ιδρύματος εκείνου το οποίο έχει μέσω εμπράγματων εξασφαλίσεων (ενέχυρα ή προσημειώσεις υποθηκών) σχεδόν το σύνολο του αγροτικού και κτηνοτροφικού κεφαλαίου της χώρας; Ή μήπως ενδιαφέρονται τόσο πολύ, που θα τα κουβεντιάσουμε στο μιλητό και υπό άλλες καταστάσεις;
  5. Γιατί αφού η Τράπεζα της Ελλάδος και το Υπουργείο Οικονομικών θα κάνει τα πάντα για τη σωτηρία και διατήρηση του Τραπεζικού τομέα της χώρας, χρειάζεται επιπροσθέτως να νομοθετηθούν ειδικές ρυθμίσεις που να επιτρέπουν την μείωση αμοιβών προσωπικού στις Τράπεζες αλλά και ο περιορισμός προσωπικού (σ.σ. αλλιώς, απόλυση); Δεν θα είναι αρκετή η δημοσιονομική στήριξη, τα Core Tier, οι κοινές, μη έχουσες δικαίωμα ψήφου, μετοχές και τα άλλα μέτρα στήριξης; Γιατί;
  6. Τι θα προσδώσει η προσφορά, έτσι, σαν να λέμε βάλε δύο κιλά τυρί, από το κράτος, για ιδιωτικοποίηση δύο – τριών ΔΕΚΟ; Ποιες θα είναι αυτές; Με ποια κριτήρια θα επιλεγούν; Ποια ενδεχομένως η στρατηγική τους σημασία για τη χώρα; Ποιος ξέρει…! Ας τις βγάλουμε στο σφυρί και βλέπουμε. Τουλάχιστον θα φτιάξει το επενδυτικό κλίμα.
  7. Είναι καταπληκτικό ότι, ενώ τίθεται η αποδοχή της κυβέρνησης για την νομοθετική καθιέρωση της ελαστικοποίησης των μισθών, ως προαπαιτούμενο για το νέο Πρόγραμμα, οι καταπληκτικοί τύποι της Τρόϊκα, δεν είναι έτοιμοι να μας πουν πως και σε ποιο ύψος την εννοούν. Θα τα βρούμε μετά, λένε. Και τους ακούτε ακόμα;
  8. Αμ’ το άλλο; Θα μειώσουμε τις ασφαλιστικές εισφορές κατά 5% αλλά το πώς και το πότε, άδηλο.
  9. Για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων θα έχετε ακούσει. Εκτός από τις τροποποιήσεις στα Νομοθετικά διατάγματα για την απελευθέρωση φορτηγών κλπ. εμένα μου κάνει εντύπωση γιατί θα αποτελέσει μέγιστο μέτρο δημοσιονομικής προσαρμογής και επιτυχίας δημοσιονομικού ελέγχου, η κατάργηση των κατώτατων αμοιβών δικηγόρων με παγία αντιμισθία. Δεν μιλώ για το ζήτημα της κατάργησης της χωρικότητας της κατά τόπο αρμοδιότητας κάθε δικηγορικού συλλόγου, μέτρο, που μαζί με την ελεύθερη ίδρυση δικηγορικών εταιριών, ουσιαστικά θα εκμηδενίσει τον χαρακτήρα του ελεύθερου επαγγελματία δικηγόρου στην επαρχία.
  10. Αφού μας λένε εμμέσως ότι θα πουλήσει η ΔΕΗ λιγνητικές μονάδες, μαθαίνουμε ότι η πώληση και υδροηλεκτρικών εργοστασίων, της ΔΕΗ βεβαίως – βεβαίως, θα δημιουργήσει ανταγωνισμό…! Α και μια και μιλάμε για ενέργεια. Θα αναθεωρηθεί το πλαίσιο υποστήριξης των Ανανεώσιμων πηγών Ενέργειας ώστε να μειωθεί η επίπτωσή στα δημόσια οικονομικά (Μήπως εννοούν την επιδότηση της κιλοβατώρας από ΑΠΕ;)
  11. Αύξηση αντικειμενικών αξιών κατά 25% αναδρομικά από 01/01/2012. Ε, το τέλος ακινήτων, να μη πω που θα φτάσει, έτσι;
  12. Και το κερασάκι. Οι μεγάλες περικοπές, έχουν σκεφτεί οι φωστήρες της Τρόϊκα, να γίνουν στην άμυνα (τώρα που θέλουμε υποτίθεται να κηρύξουμε ΑΟΖ και να εκμεταλλευτούμε τους υδρογονάνθρακες μας στην Α. Μεσόγειο), στην υγεία (όπου αντί να εισηγηθούν την ταχεία επαναπροώθηση 1 εκ λάθρο που επιβαρύνουν το σύστημα υγείας με τις ασθένειές τους, το ασφαλιστικό με την ανασφάλιστη εργασία τους κλπ, κλείνουν νοσοκομεία, δημιουργούν ελλείψεις προσωπικού και υλικών, υποβαθμίζουν και κάνουν ακριβότερη την παροχή υπηρεσιών υγείας για τον γενικό πληθυσμό) και από το κλείσιμο επιχειρήσεων του Δημοσίου (ΔΕΚΟ)  και απόλυση προσωπικού (όπου οι έννοιες «ύφεση» και «ανεργία» είναι κάποιες φανταστικές έννοιες, που δεν σχετίζονται με αυτή την πολιτική, διότι κατά τους φωστήρες, οι απολυμένοι του Δημοσίου τάχαμου θα απορροφηθούν, ας πούμε, από τον Ιδιωτικό Τομέα. Σε κάποια άλλη ζωή ίσως…! Δεν υπάρχει Ιδιωτικός Τομέας στην Ελλάδα του 2012. Πέθανε ύστερα από 2 χρόνια λάθη και ανοησίες)

Με αυτά και με αυτά, θα ήθελα να σημειώσω και κάτι άλλο, σε πολιτικό επίπεδο.
Οι καλοί δανειστές, θα μας ζητήσουν δεσμεύσεις. Θα ζητήσουν συνευθύνη. Θα ζητήσουν συνυπογραφές και υποταγή στα αόριστα, ανεφάρμοστα, απροσδιόριστα και εντελώς καβαλημένα σχέδια και πολιτικές τους, εις το διηνεκές;
Τότε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει δύο επιλογές.
Η μία είναι να αφήσει να διαπραγματευτεί μόνος του ο άχρωμος Πρωθυπουργός, ο άνθρωπος που μιλάει μεν ελληνικά, πλην όμως, αν όχι απόλυτα, τουλάχιστον σε σημαντικό βαθμό, προστατεύει και συμφέροντα ξένων. Και έτσι να πάρει αυτός το ανάθεμα. Άλλωστε, ένα αόριστο έγγραφο δεσμεύσεων, αναφορικά με ένα αόριστο νέο Πρόγραμμα, αλλά με μια πολύ ορισμένη και αρκούντως περιγραφική και λεπτομερή δανειακή σύμβαση, είναι συνδυασμός που από μόνος του μπορεί να θάψει πολιτικές καριέρες.  Με μια τέτοια εξέλιξη, η Ελλάδα θα μείνει μεν κάπως ζωντανή για λίγο, αλλά ο χρόνος της θα είναι μετρημένος από τις … Δάνειες Δυνάμεις και ο λαός της θα παραμείνει σκυφτός και απογοητευμένος από τους πολιτικούς του που δεν έδωσαν την μάχη, δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες της, δεν έκαναν κάτι άλλο, δεν έδωσαν ελπίδα, δεν έκαναν την υπέρβαση, δεν έδωσαν την συμβολική μάχη έστω.
Η άλλη λύση είναι , να μαζέψει μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις και την αξία του, από αυτό το κατάπτυστο τελεσίγραφο των 10 σελίδων, τα πέντε δέκα πράγματα που όντως είναι ορθά και λογικά, να βάλει μέσα το δικό του οικονομικό μίγμα, να αναλύσει την πολιτική του, με στόχους και χρονοδιαγράμματα, σε βάθος τετραετίας,, να κοτσάρει φαρδιά – πλατιά από κάτω την υπογραφή του και να το στείλει στον Πρωθυπουργό, με ένα σημείωμα: «Αυτό είναι κύριε Πρωθυπουργέ το πλαίσιο πολιτικής που στηρίζω, επ’ αυτού μπορώ να δεσμευτώ και να υπογράψω έναντι των Δανειστών, και αυτό θα θέσω στη βάσανο της κρίσης των πολιτών της χώρας στις εκλογές που συμφωνήσαμε να γίνουν σύντομα». Τελεία και παύλα.
Να δει και ο κόσμος ότι όπου χρειάζεται υποχώρηση, λελογισμένες κινήσεις τακτικής και διπλωματία, μπορεί να τις κάνει. Όπου όμως χρειάζεται να μείνει ανυποχώρητος, μένει ανυποχώρητος και αντιδρά. Ας κάνει μετά ο Πρωθυπουργός και οι Δανειστές ό,τι νομίζουν.
Κάθε δε άλλη προτροπή, παραίνεση, απειλή, εκβιασμό, ή προσβολή, Δανειστών, Γερμανών, Γάλλων, Βησιγότθων, Τραπεζιτών, ή άλλων απλών, ντόπιων και ξένων, σφουγγοκολαρίων όλων των ανωτέρω, να την γράφει εκεί που δεν παίρνει μελάνι και να την επιστρέφει στον αποστολέα της ως «ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ». Και όταν το κάνει, να φωνάζει δημοσιογράφους στη Συγγρού και να το λέει ο ίδιος. Όχι με δελτίο Τύπου.
Μετά, ελάτε να μου πείτε για δημοσκοπήσεις, κομματική ισχύ, κυβερνησιμότητα, συσπείρωση και αποφασιστικότητα. Και δείτε μετά τα μάτια των συμπολιτών, συγχωριανών και συγκατοίκων σας, όταν κουβεντιάζετε στο καφενείο ή στην αυλή του σπιτιού! Φλόγες θα πετούνε, έτοιμοι θα είναι για μάχη και αγώνα να στήσουν πάλι από την αρχή την αρχέγονη χώρα τους. Περήφανα, Ελληνικά, με το μέτωπο καθαρό, όρθιο …
Ιεροφάντης

Υπόδικος ο Γ. Παπανδρέου και το σύστημα ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.

Του Γιώργου Δελαστίκ - "Επίκαιρα"

Συντριπτικό ήταν το πολιτικό πλήγμα κατά του Γιώργου Παπανδρέου και της περί αυτόν ηγετικής ομάδας υπουργών του ΠΑΣΟΚ από την κίνηση του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη.

Το αίτημα παραπομπής στη Βουλή του...
φακέλου της παραποίησης των στατιστικών στοιχείων του ελληνικού ελλείμματος από την ΕΛΣΤΑΤ, ώστε να υπαχθεί η Ελλάδα υπό καθεστώς Μνημονίου, αναδεικνύει το βάρος του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού εγκλήματος που διεπράχθη εναντίον της χώρας μας από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Η υπόδειξη διερεύνησης της ενδεχόμενης ύπαρξης ποινικών ευθυνών πολιτικών προσώπων, όπως ο τέως πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, ο τέως υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπα-κωνσταντίνου, κ.ά., αντανακλά την καθολική υποψία των Ελλήνων ότι οι πολιτικοί πρωταγωνιστές του εγκλήματος κατά του ελληνικού λαού έδρασαν συνειδητά, εκτελώντας προδιαγεγραμμένο σχέδιο.

Πανικό προκάλεσε σε υπουργούς του ΠΑΣΟΚ η αναφορά στο διαβιβαστικό έγγραφο του οικονομικού εισαγγελέα προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ότι «από το σύνολο του συλλεγέντος αποδεικτικού υλικού και ιδίως από μαρτυρικές καταθέσεις προέκυψαν στοιχεία σχέσιν έχοντα με αξιόποινες πράξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών και πρόσωπα κατέχοντα συγκεκριμένες θέσεις στην κυβέρνηση της Ελλάδας».

Ο Παπακωνσταντίνου στον τοίχο

Το διαβιβαστικό του οικονομικού εισαγγελέα είναι καταπέλτης. «Σε πλείστες των μαρτυρικών καταθέσεων ρητώς γίνεται λόγος για διόγκωση και αυθαίρετο προσδιορισμό του δημοσίου ελλείμματος του 2009 αφενός και, αφετέρου, ευθυνών του τότε πρωθυπουργού, μελών της τότε κυβερνήσεως και τότε αρμοδίων υπουργών Οικονομικών», υπογραμμίζεται.

Πέραν του Γιώργου Παπανδρέου, η ολέθρια διακυβέρνηση του οποίου επανέρχεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου, σε δεινή θέση περιέρχεται ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, υπουργός Περιβάλλοντος στην κυβέρνηση Παπαδήμου σήμερα, ο οποίος, μαζί με τον τότε υφυπουργό -και νυν αναπληρωτή υπουργό- Οικονομικών, Φίλιππο Σαχινίδη, και άλλους, χαμηλότερου πολιτικού επιπέδου, συνεργάτες τους, είχε τον άμεσο χειρισμό της υπόθεσης.

Υπενθυμίζεται ότι η παραιτηθείσα από τη διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ, καθηγήτρια Ζωή Γεωργαντά, οι δηλώσεις της οποίας είχαν δημοσιοποιήσει την παραχάραξη των στατιστικών στοιχείων προκειμένου να συρθεί η χώρα μας σε καθεστώς υποτέλειας μέσω Μνημονίου, είχε καταγγείλει ότι «οι κύριοι Παπακωνσταντίνου και Βάλτερ Ράντερμαχερ [Σ.Σ.: πρόκειται για το Γερμανό διευθυντή της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας] είχαν επιβάλει το νόμο της σιωπής».

Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εμφανίζεται συνεργαζόμενος με το Γερμανό διευθυντή της Eurostat προκειμένου να υπαγάγουν την Ελλάδα σε καθεστώς απώλειας της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της. Πρόκειται για κατηγορία που, εφόσον τεκμηριωθεί, οδηγεί απευθείας τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο, με πιθανότατη την καταδίκη του.

Αντιδράσεις πανικού

Την κατηγορία της πολιτικής συνωμοσίας με ξένους κατά της Ελλάδας προσπαθεί να αντιστρέψει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και να τη μετατρέψει σε... επιχείρημα υπέρ του! Στην πανικόβλητη απαντητική δήλωσή του κάνει λόγο για «αμφισβήτηση των επικυρωμένων από τη Eurostat στατιστικών στοιχείων της Ελλάδας», πράγμα το οποίο θεωρεί αδιανόητο, μες στον παροξυσμό δουλοφροσύνης του, την ίδια ώρα που η Ζωή Γεωργαντά έχει καταγγείλει από το Σεπτέμβριο ότι ο Ανδρέας Γεωργίου, υπάλληλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που «φυτεύτηκε» από την κυβέρνηση Παπανδρέου ως πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, «αποδεχόταν τα στοιχεία που του έδινε ο επικεφαλής της Eurostat, Βάλτερ Ράντερμαχερ, και τα έστελνε πίσω» ως στοιχεία πρ-ερχόμενα δήθεν από την ΕΛΣΤΑΤ, την Ελληνική Στατιστική Αρχή!

Έστελναν, δηλαδή, οι Γερμανοί στον Γεωργίου τα στατιστικά στοιχεία για την ελληνική οικονομία που θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή σε καθεστώς Μνημονίου και αυτός τα ενέκρινε, λέει η Ζωή Γεωρ-γαντά. Προσπάθεια «ποινικοποίησης της αλήθειας για τη δεινή θέση της χώρας» ισχυρίζεται ότι διαβλέπει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ευελπιστώντας να τη γλιτώσει.
Το... «μακελειό» του Λοβέρδου

Δεν είναι ο μόνος αυτός από τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ που τελούν σε κατάσταση πανικού. «Έχουμε να κάνουμε με μια καλά οργανωμένη παρέμβαση στην πολιτική και οικονομική ζωή, που θέτει σε άμεσο κίνδυνο τα εθνικά (!) συμφέροντα», δήλωσε πομπωδώς ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ και «ριγμένος» από τον Γιώργο Παπανδρέου κατά το σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου, Πάνος Μπεγλίτης. Τίθενται «σε άμεσο κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα», δηλαδή, μας λέει ο Μπεγλίτης, αν πάει φυλακή ο Παπακωνσταντίνου! Ο κάθε υπουργός του ΠΑΣΟΚ ταυτίζει, δηλαδή, τον εαυτό του με το... «εθνικό συμφέρον»!

Οι άνθρωποι έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία... Ακόμη και ο Λουδοβίκος της Γαλλίας ταύτιζε με τον εαυτό του μόνο το κράτος, όχι το έθνος - και ήταν και απόλυτος μονάρχης, όχι απλός «κηπουρός» που ο Γιωργάκης έκανε υπουργό!

Πιο απολαυστικός, όμως, ήταν την Κυριακή το πρωί στο MEGA ο Ανδρέας Λοβέρδος. Αυτός μας απείλησε ότι... «θα γίνει μακελειό (!)», αν τολμήσει κανείς να παραπέμψει σε δίκη τον Γιώργο Παπανδρέου εξαιτίας της παραχάραξης των στατιστικών στοιχείων για να βάλει την Ελλάδα σε καθεστώς υποτέλειας. Το διασκεδαστικό είναι ότι την ίδια μέρα, την Κυριακή, δημοσιευόταν στο Βήμα ολοσέλιδη συνέντευξή του, όπου έλεγε ότι «τώρα η παράταξη πρέπει να αλλάξει ηγεσία» και πως με νέα ηγεσία το ΠΑΣΟΚ θα πάει καλύτερα στις εκλογές απ' ό,τι με τον Γιώργο αρχηγό!

Κατά τα άλλα, ήταν έτοιμος να πρωτοστατήσει στο «μακελειό» για χάρη του Παπανδρέου! Ο φαρισαϊσμός στην αποθέωσή του...

Η ουσία είναι, βεβαίως, ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος γνωρίζει πως βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τους πιο μισητούς υπουργούς της κυβέρνησης Παπανδρέου, μαζί με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, την Αννα Διαμαντοπούλου, τον Θεόδωρο Πάγκαλο κ.ά. Για τον εαυτό του, λοιπόν, νοιάζεται ο υπουργός Υγείας, να μην παραπεμφθεί σε δίκη ο ίδιος. Σωστά εκτιμά ότι, αν παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο ο Γιώργος Παπανδρέου, αποκλείεται να τη γλιτώσει αυτός!

Πολιτική «μπόχα» συμμοριών

Σαν να μην έφτανε η κορυφαία υπόθεση της παραχάραξης των στατιστικών στοιχείων από την κυβέρνηση Παπανδρέου για να οδηγήσει τη χώρα στο ζυγό του Μνημονίου, ήρθε και η υπόθεση των συμμοριών τοκογλύφων και εκβιαστών της θεσσαλονίκης, για να αισθανθεί ο κόσμος ακόμη μεγαλύτερη αποστροφή κατά των πολιτικών, των καθεστωτικών κομμάτων που συναποτελούν την κυβέρνηση Παπαδήμου και συγκυβερνούν μέσω αυτής.

Στέλεχος του ΠΑΣΟΚ το κορυφαίο στέλεχος του ΣΔΟΕ που συμμετείχε στη συμμορία. Μάλιστα, πανηγυρίζοντας, εκπρόσωποι της παπανδρεϊκής πτέρυγας του κόμματος προσπαθούσαν να τον «χρεώσουν» στον Ευάγγελο Βενιζέλο, του οποίου ήταν πολιτικός φίλος.

Υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης του ΛΑΟΣ ήταν ο αρχηγός της συμμορίας. Συνδεόμενος στενότατα με τη Νέα Δημοκρατία και την Εκκλησία ήταν ο δημοσιογράφος - εισπράκτορας της συμμορίας.

Παρωνυχίδα, βεβαίως, μπροστά στα ανατριχιαστικά γεγονότα των εξεταζόμενων από τις δικαστικές Αρχές επιλήψιμων οικονομικών δραστηριοτήτων ατόμων που συνδέονται στενότατα τόσο με τον υπο δικαστική εκκρεμότητα περιφερειάρχη, Παναγιώτη Ψωμιάδη, όσο και με τον τέως δήμαρχο, Βασίλη Παπαγεωργόπουλο, προερχομένων αμφοτέρων από τη ΝΔ, με τον εισαγγελέα, μάλιστα, να ζητά την προφυλάκιση του τέως δημάρχου.

Απονομιμοποίηση κομμάτων

Η τόσο στενή σύνδεση στελεχών πολιτικών κομμάτων με συμμορίες του κοινού ποινικού εγκλήματος συνιστά νέο, ισχυρότατο πλήγμα απονομιμοποίησης του πολιτικού προσωπικού και του κομματικο- πολιτικού συστήματος. Υπάρχει ήδη διάχυτη στην κοινωνία η άκρα περιφρόνηση προς τους πολιτικούς λόγω της ληστρικής πολιτικής που ακολουθούν οι κυβερνήσεις τους εναντίον των εισοδημάτων των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των συνταξιούχων. Έρχεται τώρα από πάνω και η χιονοστιβάδα αποκαλύψεων ότι όλο και περισσότερα κορυφαία στελέχη τους μετατρέπονται κυριολεκτικά σε κακοοιούς συμμοριών και γκάνγκστερ, οπότε ολοκληρώνεται η απαξίωση των κυβερνητικών κομμάτων.

Οι ίδιοι οι πολιτικοί, φυσικά, ενδιαφέρονται πρωτίστως για την αλληλοκάλυψή τους, γιατί είναι τόσοι πολλοί αυτοί που βρίσκονται έκθετοι σε παράνομες πράξεις, ώστε κανένας δεν τολμά να βάλει φυλακή τον άλλο. Φοβούνται -και δικαίως- ότι όποιος τιμωρηθεί θα «ξεράσει» όσα ξέρει για τους άλλους. Έτσι η μπόχα τούς πνίγει όλους.