ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ: Το σχέδιο πραξικοπήματος για την ανατροπή του Αλέξη Τσίπρα (Ονόματα και διευθύνσεις)

Ο Αλέξης Τσίπρας

“ Το πραξικόπημα που σχεδιάζουν Δεξιά και διαπλοκή ”

Του Νίκου Σβέρκου

Αφού κατέρρευσε η θεωρία «των δύο άκρων», το νέο αφήγημα αντιπολίτευσης, μερίδας επιχειρηματιών και ΜΜΕ κατά της συγκυβέρνησης συνίσταται στην επίκληση της «αντιδημοκρατικής εκτροπής» στη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Οργανώνεται μάλιστα στην Αθήνα μεγάλη πανηγυρική εκδήλωση. Εντελώς συμπτωματικά, εκείνη την περίοδο θα βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών...

 

Η ελληνική Δεξιά κάθε άλλο παρά ευρηματική είναι όταν επιχειρεί να οικοδομήσει την πολιτική της αντιπαράθεση με αντίπαλες παρατάξεις στο ιδεολογικό πεδίο. Τρανό παράδειγμα του πρόσφατου παρελθόντος ήταν η εισαγωγή στην Ελλάδα από την ηγεσία της Ν.Δ. της «θεωρίας των δύο άκρων», που εμφανίστηκε στην πολιτική ορολογία στα μέσα της δεκαετίας του ’90 από τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες. Η εν λόγω «θεωρία» είχε μάλιστα υποστηριχθεί με θέρμη από τον ίδιο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε ομιλία του το 1998 (βλ. «Οι ακραίοι των... δύο άκρων», «Εφ.Συν.», 12/10/2013).

 

Αυτή τη φορά σειρά έχει η θεωρία της «απειλής» να μετατραπεί η Ελλάδα σε... Βενεζουέλα. Και φαίνεται ότι σε αυτή την κατεύθυνση έχει δημιουργηθεί ένα ιδιότυπο «μέτωπο» που επιθυμεί να εισαγάγει την πολιτική τακτική του Ισπανού ηγέτη της Δεξιάς, Μαριάνο Ραχόι, και του ηγέτη των Ciudadanos, Αλμπερτ Ριβέρα, ενάντια στο Podemos.

 

 

Η επιχειρούμενη ταύτιση

 

Η σύνδεση πάντως της ελληνικής Αριστεράς με τη Βενεζουέλα δεν αποτελεί κάποιο νέο «σύμπτωμα» στη ρητορική της Ν.Δ. και μιας σειράς μέσων ενημέρωσης, που δείχνουν εσχάτως ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει στη -χτυπημένη από τη ραγδαία πτώση των διεθνών τιμών του πετρελαίου- οικονομία της Βενεζουέλας. Η Αριστερά στο σύνολό της έχει άλλωστε κατηγορηθεί πολλάκις στο παρελθόν ότι διακατέχεται από διάθεση «ολοκληρωτισμού», καθώς της καταλογίζουν ότι επιθυμεί να ακολουθήσει τις «τακτικές του Ούγκο Τσάβες».

 

 

Η αλήθεια βέβαια για το τι συμβαίνει στη Βενεζουέλα είναι δύσκολο να αναζητηθεί, ιδιαίτερα στην Ελλάδα όπου η ενημέρωση για τα τεκταινόμενα είναι -τουλάχιστον- μονομερής. Παρατηρείται άλλωστε μια εμμονική αναπαραγωγή ειδήσεων για τη Βενεζουέλα σε καθημερινή βάση στα δελτία μεγάλων καναλιών και η Λατινική Αμερική φημίζεται για τις «ανορθόδοξες» μεθόδους πολιτικής αντιπαράθεσης.

 

Η ιστορία της είναι γεμάτη από απόπειρες πραξικοπημάτων, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το διήμερο (και αποτυχημένο τελικά) πραξικόπημα κατά του Ούγκο Τσάβες το 2002. Ο δε Νικολάς Μαδούρο, αναφέρουν αναλυτές στη Βενεζουέλα, κρατά σήμερα πιο σκληρή στάση έναντι ηγετών της αντιπολίτευσης, επιχειρώντας να μην επαναληφθούν τα «λάθη» που έκανε ο προκάτοχός του στην αντιμετώπιση της αντιπολίτευσης.

 

 

Η... καραμέλα

 

Η φράση «θέλετε να κάνετε την Ελλάδα Βενεζουέλα» εμφανίζεται πάντως ολοένα και πιο συχνά στη δημόσια αντιπαράθεση στην Ελλάδα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις 22 Μαΐου στη Βουλή κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι οι πολιτικές που εισηγείται «δεν παραπέμπουν στη Σουηδία, αλλά στη Βενεζουέλα». «Είσαστε οπορτουνιστής, λαϊκιστής και εξουσιολάγνος, το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι η παραμονή στην εξουσία», συμπλήρωσε.

 

Μερικές μέρες νωρίτερα, μετά το δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος» για την προ τριετίας επιστολή του Αλέξη Τσίπρα στην κυβέρνηση Μαδούρο σχετικά με τον πρέσβη της χώρας ο οποίος παρενοχλούσε σεξουαλικά εργαζόμενες στην πρεσβεία στην Αθήνα, η Ν.Δ. είχε κατηγορήσει τον πρωθυπουργό ότι «εκθέτει τη χώρα, προσβάλλει τις Ελληνίδες και επιχειρεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε Βενεζουέλα του κ. Μαδούρο».

 

Η χρήση της συγκεκριμένης κατηγορίας έχει αρχίσει να χρησιμοποιείται με κάθε ευκαιρία. Ο βουλευτής του Ποταμιού, Γιώργος Αμυράς, με αφορμή την απόφαση του υπουργείου Παιδείας να διενεργήσει διαγωνισμό πιστοποίησης των γνώσεων όσων δημόσιων υπαλλήλων έχουν τίτλους από εκπαιδευτήρια που δεν πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές, προέβη στην εξής δήλωση: «Κύριε Φίλη, αυτό είναι το όνειρό σας; Να διώξετε κι άλλες χιλιάδες νέων επιστημόνων στο εξωτερικό; Θέλετε να γίνουμε Βενεζουέλα; Δεν θα σας αφήσουμε».

 

 

Το «μέτωπο»

 

Πληροφορίες που φτάνουν αναφέρουν ότι έχει ήδη δημιουργηθεί ένα «φιλελεύθερο» μέτωπο πολιτικών δυνάμεων, επιχειρηματιών και επικεφαλής μέσων ενημέρωσης ώστε να στηριχθεί αυτή η ρητορική. Οι ίδιες πληροφορίες μάλιστα φέρουν τους συμμετέχοντες να έχουν δημιουργήσει ένα άτυπο «μετωπικό σχήμα» στα πρότυπα του ανενεργού πλέον «Οχι “μπαλτά” στην Παιδεία», που εμφανίστηκε τον Μάιο του 2015 και έλαβε ιδιαίτερη προβολή από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης. Είχε δε μεταξύ άλλων ενεργούς υποστηρικτές τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Σταύρο Θεοδωράκη, ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Ανδρέας Λοβέρδος, Αννα Διαμαντοπούλου), πανεπιστημιακούς και καλλιτέχνες.

 

Οι στόχοι βέβαια που συνδέουν τους συμμετέχοντες είναι πολλοί:

 

● Αφενός πολιτικοί: Η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται στο πλαίσιο του μνημονίου δεν δίνει περιθώριο στη Ν.Δ. και άλλες «μεταρρυθμιστικές δυνάμεις» να εκφράσουν κάποιον εναλλακτικό λόγο, καταφεύγοντας σε κατηγορίες περί «αντιδημοκρατικής λογικής» με διάφορες αφορμές.

 

● Από την άλλη πλευρά, η Βενεζουέλα αποτελεί υπερδύναμη στην παραγωγή του πετρελαίου και οι εκεί πολιτικές εξελίξεις κρίνονται ιδιαίτερα σοβαρές. Η Βενεζουέλα άλλωστε δεν αποτελεί άγνωστη χώρα για Ελληνες εφοπλιστές. Για παράδειγμα, το 2012 οι δικαστικές αρχές της χώρας άνοιξαν ξανά τον φάκελο της τεράστιας περιβαλλοντικής μόλυνσης που προκάλεσε το «Νήσος Αμοργός», συμφερόντων Αλαφούζου, στη λίμνη Μαρακαΐμπο. Η υπόθεση ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 2015, όταν δικαστήριο επέβαλε πρόστιμο-μαμούθ, ύψους 160 εκατ. δολαρίων, στην πλοιοκτήτρια εταιρεία.

 

Το μετωπικό αυτό σχήμα σχεδιάζεται να κάνει την εμφάνισή του στα μέσα Ιουνίου με μια μεγάλη πανηγυρική εκδήλωση στην Αθήνα με «διεθνείς προσκεκλημένους» οι οποίοι πρόκειται να αναλύσουν την κατάσταση στη Βενεζουέλα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει ήδη γίνει πρόταση στη Λίλιαν Τίντορι, σύζυγο του έγκλειστου πολιτικού της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα, Λεοπόλδο Λόπες, προκειμένου να είναι κεντρική ομιλήτρια στην εν λόγω εκδήλωση, που θα έχει ως άξονα την «αντιδημοκρατική εκτροπή στη Βενεζουέλα» και τις «αναλογίες» με την κατάσταση στην Ελλάδα.

 

 

Περιοδεύουσα προσωπικότητα

 

Η Λίλιαν Τίντορι για τους γνωρίζοντες την πολιτική κατάσταση στην Ισπανία κάθε άλλο παρά άγνωστη είναι, πόσο μάλλον τώρα που εφημερίδες όπως η «El Pais» συμπεραίνουν ότι «η προεκλογική συζήτηση στην Ισπανία κυριαρχείται από τη Βενεζουέλα».

 

Τον Σεπτέμβριο του 2015, τρεις μήνες πριν από τις «άγονες» εκλογές στην Ισπανία, η Τίντορι πέρασε την πύλη της πρωθυπουργικής έδρας και άκουσε τον Μαριάνο Ραχόι να της εκφράζει τη «στήριξη και την αλληλεγγύη» του για τον αγώνα του συζύγου της. Τον περασμένο Φεβρουάριο ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός υποδέχτηκε τη μεγαλύτερη αδελφή του Λόπες, Ντιάνα, στην πρωθυπουργική οικία, προκειμένου να επαναλάβει την «ανησυχία» του για το τι συμβαίνει στη Βενεζουέλα.

 

Η δημιουργία σχέσεων όμως με τη Λίλιαν Τίντορι δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του Ραχόι. Ο ηγέτης των νεοφιλελεύθερων Πολιτών (Ciudadanos) έχει βασίσει ολόκληρη την προεκλογική ρητορεία του στις επιθέσεις προς το Podemos, κατηγορώντας το ότι συντάσσεται με τις κινήσεις του Νικολάς Μαδούρο.

 

Προ ολίγων ημερών ο Αλμπερτ Ριβέρα επισκέφθηκε τη Βενεζουέλα και φωτογραφήθηκε μαζί με τη Λίλιαν Τίντορι. Με την επιστροφή του στη Μαδρίτη, σε δηλώσεις του στην «El Pais», σημείωσε ότι «στη χώρα μου υπάρχουν κόμματα που υποστηρίζουν ό,τι συμβαίνει εδώ, άνθρωποι που αποκαλούν τα στελέχη της αντιπολίτευσης, όπως τον Λεοπόλδο Λόπες, “πραξικοπηματίες”». Εξήγησε μάλιστα ότι αναφέρεται στα στελέχη του Podemos, Χουάν Κάρλος Μονεδέρο και Αλμπέρτο Γκαρσόν.

 

Η ίδια η Λίλιαν Τίντορι πάντως δεν μένει αμέτοχη στα πολιτικά πράγματα της Ισπανίας. «Τα στελέχη του Podemos δεν δέχτηκαν να μας συναντήσουν. Αυτή η σιωπή συνιστά συνενοχή. Είναι πολύ οδυνηρό. Οποιος δεν διαμαρτύρεται είναι συνένοχος με τον Νικολάς Μαδούρο» είπε σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «ABC».

 

Υπενθυμίζεται ότι η συγκεκριμένη υπερσυντηρητική εφημερίδα «αποκάλυψε» πρόσφατα ότι το Podemos έχει χρηματοδοτηθεί από τη Βενεζουέλα. Ωστόσο η κατηγορία αυτή κατέπεσε, καθώς τα έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν στο ρεπορτάζ έχουν χαρακτηριστεί ήδη πλαστά από τα ισπανικά δικαστήρια.

 

 

Η συγκυρία

 

Το χρονικό σημείο κατά το οποίο σχεδιάζεται να διοργανωθεί η συγκεκριμένη εκδήλωση κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι. Μέχρι τα μέσα Ιουλίου αναμένεται να διαρκέσει η διαδικασία για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών. Οι εμπνευστές του «μετώπου» εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να δημιουργήσουν μια εικόνα «παράλληλων βίων» μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του Ούγκο Τσάβες στο συγκεκριμένο πεδίο. Υπενθυμίζεται ότι το 2010 στη Βενεζουέλα, όπου, σύμφωνα με υπολογισμούς, το 95% των τηλεοπτικών σταθμών πρόσκεινται στην αντιπολίτευση, ο τότε πρόεδρός της δεν ανανέωσε για δεύτερη φορά την άδεια εκπομπής του υποστηρικτικού στο πραξικόπημα του 2002 τηλεοπτικού σταθμού RCTV, προκαλώντας διαμαρτυρίες σε όλο τον κόσμο.

 

Ηδη πάντως οι κατέχοντες την ηγεσία στη Ν.Δ. έχουν δείξει τις διαθέσεις τους για το είδος της επιχειρηματολογίας που θα χρησιμοποιήσουν. Ο Αδωνις Γεωργιάδης στις 15 Μαΐου δημοσίευσε στο twitter άρθρο της εφημερίδας της Βενεζουέλας «El Universal», που στήριξε αναφανδόν το πραξικόπημα του 2002. Ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. αναπαρήγαγε τον ισχυρισμό ότι «από το 2010 το εκεί καθεστώς χρηματοδοτούσε και τον Αλέξη Τσίπρα».

 

Το συγκεκριμένο σχολιογραφικό κείμενο βέβαια ανέφερε μόνον ότι ο τότε πρέσβης της χώρας στην Ελλάδα ξεκίνησε επαφές με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και πως στελέχη του κόμματος συμμετείχαν σε εκδηλώσεις της καμπάνιας «Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα». Ο συντάκτης υποστήριξε δε ότι αυτή η διεθνής καμπάνια χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Το σκεπτικό αυτό προσομοιάζει επικίνδυνα στο σχήμα περί του μπουζουκιού, του οργάνου και του αστυνομικού...

 

 

Το ζευγάρι-ίνδαλμα των συντηρητικών

 

Λίλιαν Τιντορί και Λεοπόλδο Λόπεζ Λίλιαν Τιντορί και Λεοπόλδο Λόπεζ, το αγαπημένο ζευγάρι της συντηρητικής αντιπολίτευσης, σε παλαιότερη φωτογραφία τους | 

Η εικόνα του ζευγαριού που έχει γίνει «ίνδαλμα» για τις συντηρητικές δυνάμεις στη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη είναι ειδυλλιακή για την ανώτερη τάξη της χώρας της Μπολιβαριανής Επανάστασης. Ο Λεοπόλδο Λόπες γεννήθηκε το 1971, σε ένα εύρωστο οικονομικά και ενεργό πολιτικά οικογενειακό περιβάλλον, σπούδασε στο Οχάιο των ΗΠΑ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Χάρβαρντ. Η επαγγελματική του πορεία σύντομα όμως αποδείχτηκε ιδιαίτερα «επεισοδιακή».

 

Το 2008 ο γενικός επιθεωρητής της Βενεζουέλας απαγόρευσε στον ίδιο και πολλούς άλλους πολιτευτές, που ανήκαν τόσο στην κυβερνώσα όσο και σε αντιπολιτευόμενες παρατάξεις, να συμμετάσχουν στις εκλογές. Ο λόγος; Κατηγορήθηκε ότι το 1998, ενώ εργαζόταν στην κρατική εταιρεία πετρελαίου Petroleos (1996-1999), εκείνος και η μητέρα του (υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της ίδιας εταιρείας) υπεξαίρεσαν 160.000 δολάρια ώστε να χρηματοδοτηθεί το πολιτικό του κίνημα Primero Justicia.

 

Ο ίδιος μπορεί να αρνείται ότι στήριξε το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2002, ωστόσο βίντεο εκείνης της εποχής τον δείχνουν να καθοδηγεί και να κάνει δηλώσεις για τη «σύλληψη» του υπουργού Ροντρίγκες Τσακίν, να μιλά θετικά για τη στήριξη των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης στις κινήσεις ενάντια στον Ούγκο Τσάβες, ενώ στενοί πολιτικοί του φίλοι συμμετείχαν στο πραξικοπηματικό συμβούλιο. Ο ρόλος του Λόπες σε εκείνα τα γεγονότα ουδέποτε ερευνήθηκε διεξοδικά από τη Δικαιοσύνη, καθώς ο Ούγκο Τσάβες χορήγησε αμνηστία σε όλους τους πρωταγωνιστές των βίαιων επεισοδίων.

 

Ο Λόπες, πάντως, αποτελεί και για τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα μια αντιφατική προσωπικότητα. Χαρακτηρίζεται υπέρμετρα «φιλόδοξος», γεγονός που τον έχει οδηγήσει να μεταπηδήσει σε διάφορα πολιτικά σχήματα, ενώ, σύμφωνα με αποκαλύψεις των WikiLeaks, η πρεσβεία των ΗΠΑ στο Καράκας θεωρούσε ότι ο χαρακτήρας του και ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται μπορούν να δημιουργήσουν χάος στην αντιπολίτευση.

 

Χαρακτηρισμοί, τους οποίους χρησιμοποίησε ο συντάκτης του αμερικανικού υπομνήματος, όπως «αλαζονικός, εκδικητικός και διψασμένος για εξουσία» είναι ενδεικτικοί της προσωπικότητάς του. Δεν είναι τυχαίο πάντως ότι ο Λόπες κρατά αποστάσεις από τον Ενρίκε Καπρίλες, λόγω της σχετικά «μετριοπαθούς» στάσης που τήρησε ο δεύτερος μήνες μετά τη νίκη του Νικολάς Μαδούρο στις προεδρικές εκλογές.

 

Το 2007, ενόσω ήταν δήμαρχος στην πλούσια περιοχή του Τσακάο, παντρεύτηκε την 38χρονη σήμερα Λίλιαν Τίντορι. Την περιγραφή της δίνει ο Ρομπέρτο Λοβάτο στο περιοδικό «Foreign Policy». «Η Τίντορι έχει φωτογένεια, είναι πρώην μοντέλο, πρωταθλήτρια στο kite-surfing και σταρ σε ριάλιτι σόου». Θήτευσε άλλωστε ως παρουσιάστρια στον τηλεοπτικό σταθμό RCTV, ενώ πλέον αποτελεί το αγαπημένο πρόσωπο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων.

 

Ο Λόπες συνελήφθη τον Φεβρουάριο του 2014 και κατηγορήθηκε για εμπρησμούς, υποκίνηση πολιτών σε παράνομες ενέργειες και συνωμοσία, σχετικά με τις διαδηλώσεις της 12ης του ίδιου μήνα, όταν υποστηρικτές της αντιπολίτευσης συγκρούστηκαν με διαδηλωτές της αντίπαλης παράταξης.

 

Τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ μια μητέρα τεσσάρων παιδιών πυροβολήθηκε εξ επαφής στο κεφάλι. Στις ταραχές του 2014 συνολικά 43 άνθρωποι, υποστηρικτές και των δύο παρατάξεων και άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας, έχασαν τη ζωή τους. Η δίκη του τότε δεν τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας, παρότι ο Λόπες μιλούσε για «παρωδία», συγκρίνοντας τη διαδικασία με «εκτελεστικό απόσπασμα». Τελικά τον Σεπτέμβριο του 2015 καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών και εννιά μηνών. Η Τίντορι κάλεσε τότε τον κόσμο σε νέες διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης της χώρας, οδηγώντας μάλιστα σε συγκρούσεις με συγγενείς θυμάτων.

 

Τα γεγονότα του 2014 ρίχνουν βαριά σκιά στη Βενεζουέλα, ενώ κυβέρνηση και αντιπολίτευση προχωρούν σε μια άνευ προηγουμένου μάχη χαρακωμάτων. Διεθνή μέσα ενημέρωσης παρομοιάζουν τον Λόπες με τον Γκάντι, αλλά συγγενείς θυμάτων των ταραχών εκείνης της περιόδου γίνονται δεκτοί από επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες και του ΟΗΕ στο Σαντιάγο της Χιλής.

 

Τα «Θύματα των Γκαρίμπας», όπως αποκαλούνται, υποστηρίζουν ότι οι υποθέσεις δολοφονιών και σοβαρών τραυματισμών συγγενών τους «αποσιωπώνται ή διαστρεβλώνονται από τα μέσα ενημέρωσης και άλλους πολιτικούς παράγοντες, ακόμα και από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που επιχειρούν να παρουσιάσουν τους υπευθύνους της βίας ως θύματα. Και ξεχνούν αυτούς που πραγματικά υπέφεραν από τα αποτελέσματα των εκκλήσεων του Λόπες για χρήση βίας».

 

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών