Για τα αιτήματα της σημερινής απεργίας

του Γιώργου Πασχαλίδη

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Η διάσωση του ασφαλιστικού συστήματος επιβάλει ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα. 

Η συνδικαλιστική ηγεσία αρνείται να προσγειωθεί και διεκδικεί να παραμείνει στους αιθέρες και τα ρετιρέ.

 

Ούτε μια ιδέα, ούτε μια προσπάθεια για να σωθεί το σκάφος. 

Μόνο κραυγές και μάλιστα εκ του ασφαλούς. 

Σαν να είναι ανεβασμένοι στο τραινάκι του τρόμου με την πεποίθηση ότι θα τους ξανανεβάσει χωρίς να εκτροχιασθεί.. 

Μάχη οπισθοφυλακής για την τιμή των συνδικαλιστικών όπλων από τα υπολείμματα ενός στρατού κρατικοδίαιτων λεγεωνάριων. "Θέλουμε τους μισθούς και τις συντάξεις που μας τάξατε όταν μπήκαμε στην δούλεψή σας! Να πληρώσουν οι άλλοι την κρίση! Όχι εμείς"

Όμως η πίτα μίκρυνε δραματικά και η φτώχεια μεγάλωσε απειλητικά. 

Είναι αδύνατον τρία εκ. εργαζομένων να ταΐζουν δύο εκ. ανέργων και να χρηματοδοτούν τα ταμεία τριών εκ. συνταξιούχων. 

Το πάρτι τελείωσε. 

Πλέον δεν υπάρχουν δανειστές, μόνο τοκοχρεολύσια. 

Το παλαιό καθεστώς τα δανείστηκε όλα μαζεμένα. Φεύγοντας μας άφησε να πληρώσουμε τα σπασμένα του. 

Τα δικαιώματα, οι προίκες, οι τίτλοι και ο πλούτος που αποκτήθηκαν στην εποχή της φούσκας και της φαυλοκρατίας θα συγκεραστούν με την φτώχεια που αναδείχτηκε εξ αιτίας της κρίσης.
Αυτό είναι το διακύβευμα της πολιτικής αλλαγής. 

Με το ασφαλιστικό-φορολογικό ξαναγίνεται η μοιρασιά με τρόπο που να επιβιώσουν όλοι. Ο αναπτυξιακός νόμος δίνει προοπτική για μεγάλωμα της πίτας. Με επενδύσεις, όχι με δανεισμό. 

Το παλιό καθεστώς δραπέτευσε μεταφέροντας την αξιολόγηση του δικού του αποτυχημένου προγράμματος στην σημερινή κυβέρνηση. 

Στις επόμενες μέρες κλείνει η αξιολόγηση και αρχίζει η ελάφρυνση του χρέους. Με συντεταγμένο τρόπο θα απομακρύνουμε τα ερείπια και θα ξαναχτίσουμε το μέλλον σε νέες βάσεις. Όχι σε δανεικά και φούσκες.