«Προσοχή δαγκώνει…»

της Κατερίνας Ακριβοπούλου

Και τώρα που καταλαγιάζει κάπως το σύνδρομο του τύπου «είμαστε όλοι συνταγματολόγοι», ας επιχειρήσουμε μια ανασύσταση της κοινής λογικής, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι με τον όρο αυτό υποδηλώνεται η ικανότητα να κρίνει κανείς με νόηση και όχι με επιτηδευμένη παρανόηση…
Η εξουσία των ΜΜΕ κατάφερε – εκτός των άλλων – να εξουδετερώσει και τη δυνατότητα μιας κρίσιμης μάζας να μπορεί να σκέφτεται η ίδια και όχι τα Μέσα για λογαριασμό της. Βολικά μπερδέματα…
Τι μας λένε λοιπόν οι καλλιεργητές της αλήθειας;
Ότι η απόφαση του ΣτΕ κατέρριψε το νόμο Παππά και ως εκ τούτου η κυβέρνηση υπέστη μια πολιτική συντριβή. Αλήθεια η απόφαση του ΣΤΕ την οποία πληροφορηθήκαμε ανεπισήμως από διαρροές, παράγει έννομο αποτέλεσμα, αφού δεν έχει εκδοθεί ακόμα;
Παραβιάστηκε το Σύνταγμα καθώς διέρρευσαν τα «μυστικά’’ των Διασκέψεων οι οποίες κατά τα λοιπά γίνονται… κεκλεισμένων των θυρών;
Πώς εξηγείται ότι η απόφαση είχε δημοσιευθεί σχεδόν αυτούσια, αρκετές ώρες πριν αρχίσει η διάσκεψη, σε ορισμένα διαδικτυακά ΜΜΕ;
Γνωρίζουμε το σκεπτικό των δικαστών για την κρίση περί αντισυνταγματικότητας και ως προς τι συγκεκριμένα;
Μέχρι την έκδοση (δημοσίευση) της απόφασης του ΣΤΕ υφίσταται κενό νομιμότητας αφού ουδέποτε διενεργήθηκε ο διαγωνισμός των προηγούμενων νόμων;
Καθώς από 1.1.2016 δεν υπάρχει καμία παράταση στην προσωρινή λειτουργία των λειτουργούντων σταθμών, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε καθεστώς πλήρους ανομίας, γεγονός που θα επέβαλε τη διακοπή λειτουργίας όλων των σταθμών;
Για όσους δεν κατάλαβαν το βράδυ της 26^ης Οκτωβρίου, οι δικαστές ακύρωσαν τη Νομοθετική Εξουσία που είναι η Βουλή και κατάργησαν ταυτοχρόνως την Εκτελεστική, δηλαδή τους υπουργούς και τα άλλα όργανα του κράτους που είναι επιφορτισμένα με την εφαρμογή των νόμων.
Όμως η κυβέρνηση πρέπει να πέσει λένε. Από ποιόν άραγε; Από την κοινωνία που ένοιωσε να απειλείται από τον περιορισμό της ασυδοσίας 30 χρόνων και είδε το φως της με μια δικαστική απόφαση, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των καναλαρχών-αφεντάδων του τόπου;
Η πραγματική πολιτική συντριβή συντελείται όταν μια κυβέρνηση χάνει τη δεδηλωμένη υποστήριξη του λαού και όχι όταν αποφασίζουν οι μηχανισμοί, τα πρωτοσέλιδα ή τα τρόλ.
Στη συνείδηση  της ελληνικής κοινωνίας όμως τα ΜΜΕ και όλο το σύστημα που αντιπροσωπεύουν, έχουν ακυρωθεί προ πολλού, οπότε κάθε φορά που κερδίζουν στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, ζημιώνονται στην πλειοψηφία του λαού. Γι αυτό και το βράδυ της 26^ης Οκτωβρίου συνετελέσθη – τηρουμένων των αναλογιών- ο,τι τις παραμονές του δημοψηφίσματος. Ο κόσμος αντάριασε με την απόφαση, όπως αντάριασε μ ‘ αυτούς που συντάχθηκαν με το ΝΑΙ, με αποτέλεσμα να επαναλειτουργεί από προχθές μια δυναμική επανασυσπείρωσης, εν πολλοίς απρόσμενη…
Κοντεύουν να ξεχάσουν τον ΕΝΦΙΑ και την οικονομική καχεξία οι άνθρωποι μπροστά στην αντίδραση που προκαλεί η συνειδητοποίηση ότι «το σύστημα δίνει τα ρέστα του» για να ρίξει τον Τσίπρα και να φέρει τον Κυριάκο παρέα με τον Βενιζέλο …
Έτσι όπως η απόφαση του ΣτΕ εξυπηρέτησε κατάφωρα και με συνοπτικές διαδικασίες τους καναλάρχες, ταυτοχρόνως επιβεβαίωσε το αφήγημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεν την κυβέρνηση αλλά όχι το κράτος και την εξουσία.
Οι όροι του πολιτικού παιχνιδιού επαναπροσδιορίζονται λοιπόν, η αναμέτρηση οριοθετείται σε νέα βάση και το γκρίζο μέτωπο μπορεί να δείχνει ότι κέρδισε τακτικά αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι νίκησε στρατηγικά. Γι αυτό και θα δαγκώνει μέχρι τέλους…