ΚΥΡΙΑΚΟ, ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΠΙΣΤΑ (TΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ) ΚΑΙΓΕΣΑΙ

Γιώργος Χαρβαλιάς – Δημοκρατία

Θέλει να πάρει ανάσα ο κόσμος της Ν.Δ., αλλά αντί για όραμα εξουσίας βλέπει εφιάλτες με το φάντασμα του Φιγιόν
Το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι λίγο… ξεχασιάρης το ξέραμε. Το διαπιστώσαμε από εκείνα τα σκονισμένα τιμολόγια της Siemens με τις… φρυγανιέρες και τα άλλα συστήματα «υποδομής γραφείου». Με τη σειρά μας, το ξεχάσαμε κι εμείς. Μόνο που τώρα ετοιμάζεται -λέει- να κυβερνήσει τη χώρα. Και το ερώτημα είναι αν, στον ανηφορικό δρόμο προς την εξουσία, έχει την πολυτέλεια να σκοντάφτει και να μπουρδουκλώνεται σε νέα… «φασούλια» που σπέρνουν οι πολιτικοί αντίπαλοί του.

«Βασανίζει, όμως, κι ο Τσίπρας τους μαύρους στο Παρίσι» λέει ο Αδωνις. Σωστό κι αυτό. Πλην, όμως, αδιάφορο. Γιατί, αν το σύστημα εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει, όπως μαρτυρούν οι δημοσκοπήσεις του Τάκη, δεν χρειάζεται περαιτέρω αποδόμηση από φωνακλάδες καφενείου. Ασε που από την ανταλλαγή βεγγαλικών μπορεί να καεί και η δική μας γούνα, έτσι δεν είναι; Γιατί ο απερχόμενος δεν έχει να χάσει πολλά. Οι βαθιές γρατσουνιές, αντίθετα, στην εικόνα ενός εν αναμονή πρωθυπουργού, ειδικότερα όταν αυτός δεν περιβάλλεται από κάποιο μαζικό ρεύμα λαϊκής αποδοχής που θα μπορούσε να «αμβλύνει τις γωνίες», κοστίζουν ακριβά.

Οι απλοί πολίτες είναι ήδη υποψιασμένοι, μη γελιέστε. Δεν τους νοιάζει πλέον αν ο Αλέξης βάφτισε «επαγγελματικό ραντεβού» τη βόλτα στην Ντίσνεϊλαντ. Ο συγκεκριμένος τούς έχει πει κι άλλα ψέματα. Λιγότερο παιδιάστικα. Τον κόσμο, όμως, τον καίει αν ο Κυριάκος, που επαγγέλλεται το νέο ήθος, επιβεβαιώνει στα μουλωχτά τις χειρότερες πρακτικές των πολιτικών τού χθες… Θέλει να ξέρει αν έχει σε κάτι να ελπίζει.

Με το ζήτημα του «Κήρυκα Χανίων» κάναμε ότι δεν είδαμε. Ηταν, όμως, ενδεικτικό μιας νοοτροπίας που δεν έχει να κάνει καθόλου με τη διαφάνεια και την αξιοκρατία. Μια σκανδαλωδώς προνομιακή τραπεζική μεταχείριση του τύπου… «δανεικά κι αγύριστα» δεν παραπέμπει στην Ελλάδα τού αύριο, που υποτίθεται θέλει να οικοδομήσει ο Κυριάκος. Στον… αεράτο γιο του Ψυχάρη παραπέμπει. Για να συνεννοούμαστε…

Εσχάτως ήρθε και η υπόθεση του οικογενειακού «πόθεν έσχες». Απάντησε όχι ο ίδιος, αλλά η σύζυγός του, με μια δακρύβρεχτη ανακοίνωση γεμάτη επικολυρικές διατυπώσεις που θα ζήλευε και ο Τάσος Κουράκης («άσαρκες εντυπώσεις», ωραίο ε;). Αντί άλλης εισαγωγής, η θιγόμενη εν αναμονή πρώτη κυρία επέλεξε την προσφιλή μέθοδο της παράθεσης… τίτλων σπουδών ως πειστήριο αξιοσύνης. Και, βεβαίως, λέξη για την ταμπακιέρα, δηλαδή πόσο αγοράστηκε το περίφημο διαμέρισμα στη συνοικία της… διανόησης και όχι της χλιδής.

Καταρχάς, να τελειώνουμε με τα καλαμπούρια. Ακούστε, Κυριάκο και Μαρέβα: Τα πτυχία ως διαπιστευτήρια «καταλληλότητας» δεν μετράνε. Γνωρίζω πολλούς Ελληνες με τυπικά προσόντα πολύ ανώτερα, που δεν τα διαφημίζουν σε κάθε ευκαιρία. Ξέρω και «ακαδημαϊκούς» που δεν μπορούν να συντάξουν προϋπολογισμό προποτζίδικου και άλλους, αποφοίτους γυμνασίου, που σε πουλάνε και σε αγοράζουν. Οι τίτλοι σπουδών, λοιπόν, δεν αποτελούν πολιτικό επιχείρημα ούτε άλλοθι ευπρεπούς συμπεριφοράς. Και σας το λέει αυτό κάποιος που βρίσκεται στο «εδώ» μετερίζι, των πτυχιούχων…

Επιπλέον, τα «μπερδεύτηκε ο λογιστής μου κι έδωσε λάθος ΑΦΜ» καλά είναι να τα λέει η κυρα-Μαρία την ώρα που μπουκάρει το ΣΔΟΕ στο σουβλατζίδικο, αλλά για την «πρώτη Εθνική» που ετοιμάζεται να καταλάβει την εξουσία προκαλούν στην καλύτερη περίπτωση μειδιάματα συγκατάβασης…

Φοβούμαι, λοιπόν, ότι ο εν αναμονή πρωθυπουργός έχει μπερδέψει το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Οι μοναδικοί φανατικοί χειροκροτητές του είναι οι 50.000 που έσπευσαν στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών για να τον ψηφίσουν, τα παιδιά του «καμπάρι πάρτι» στο Σύνταγμα, ο «μπίζνεσμαν» με το κολλαγόνο, ο Σκυλακάκης και η υπόλοιπη νεοφιλελέ παρέα που δεν γεμίζει ούτε κινηματογράφο. Αξιόλογοι κύριοι, αλλά δεν συγκροτούν (ούτε πρόκειται να συγκροτήσουν ποτέ) πλειοψηφικό ρεύμα.
Και ατυχώς μόνον αυτοί οι ολίγοι, οι… πεφωτισμένοι, πιστεύουν ότι ο Κυριάκος φέρνει μια νέα πολιτική αντίληψη. Οι υπόλοιποι θέλουν να πάρουν ανάσα με καθαρό αέρα, αλλά μυρίζουν τη ναφθαλίνη της πολιτικής φαμίλιας. Κοιτούν γύρω τους και αντί για τον αδιάβλητο ηγέτη βλέπουν εφιάλτες με την καρικατούρα του Φιγιόν…

Κακά τα ψέματα. Δεν προέρχεται από παρθενογένεση ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. και δεν έχει πλέον περιθώριο για άλλο στραβοπάτημα. Ιδιαίτερα στο πεδίο του λεγόμενου «ηθικού πλεονεκτήματος». Αν τριτώσει το κακό, κάηκε. Και μαζί με αυτόν η ελπίδα του κεντροδεξιού κόσμου για έναν οραματικό πρωθυπουργό μακράς πνοής.
Γιώργος Χαρβαλιάςolympiada