Έτσι ξαφνικά…
…Από το πουθενά της σκέψης και του πνεύματος, από της αλαλίας τον άνυδρο κήπο, από τις περιφερόμενες αμπελοφιλοσοφίες στις λαθρόβιες αστικές φυλλάδες …
Έτσι, ξαφνικά, από τα Κολωνάκια δώματα και τις παρά φύση πνευματικές συνευρέσεις, ήρθαν να μας τραβήξουν το αυτί οι «αυτοαποκαλούμενοι», ήρθαν να «μας μάθουν», να μας θυμίσουν τη χρόνια απουσία τους, την ακμάζουσα θρασύτητά τους…
Ήρθαν να «πάρουν κεφάλι» οι τελευταίοι των τελευταίων, οι ανύπαρκτοι των ανύπαρκτων, οι εφησυχάζοντες και οι μονίμως ανησυχούντες…
«ΤΟΛΜΗΣΤΕ»… Την ώρα που ο λαός τολμά, την ώρα που το σοσιαλιστικό σκότος διαλύεται, την ώρα που ο κάθε κατεργάρης καλείται στον πάγκο του, την ώρα που η ελπίδα αναγεννιέται…
«ΤΟΛΜΗΣΤΕ»… Παρότρυνση προς τις πολιτικές δυνάμεις της φθοράς, προς τους βιαστές της λαϊκής θέλησης, προς τους άρπαγες και τους λεηλάτες του εθνικού πλούτου, προς τους εθνικούς μειοδότες … Παρότρυνση να νομιμοποιήσουν το έγκλημα και την αρπαγή, την απελπισία του λαού και την διεθνή καταισχύνη…
«ΤΟΛΜΗΣΤΕ»… Τη σωτηρία της πατρίδας παρέα μ’ αυτούς που ξεδιάντροπα καυχώνται για τα τοκογλυφικά τους κέρδη… Μ’ αυτούς που υποβίβασαν την Ευρώπη σε διεθνές Τοκογλυφείο και Πορνοστάσιο ηθικού εκμαυλισμού…
ΤΟΛΜΗΣΑΝ εντέλει οι άτολμοι και περιχαρακωμένοι, διακηρύσσοντας ως ύψιστο αγαθό την ομοψυχία των «Μεγάλων Στοχατών», των τραπεζιτών, των εκμεταλλευτών και των… εκμεταλλευομένων!!!
Όλα στον ίδιο «πνευματικό» ντορβά ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ…
… Έτσι, ‘οπως την εννοούν οι μεγαλοσχήμονες, οι μεγαλορρήμονες και οι επιβήτορες της εξουσίας.
…Από το πουθενά της σκέψης και του πνεύματος, από της αλαλίας τον άνυδρο κήπο, από τις περιφερόμενες αμπελοφιλοσοφίες στις λαθρόβιες αστικές φυλλάδες …
Έτσι, ξαφνικά, από τα Κολωνάκια δώματα και τις παρά φύση πνευματικές συνευρέσεις, ήρθαν να μας τραβήξουν το αυτί οι «αυτοαποκαλούμενοι», ήρθαν να «μας μάθουν», να μας θυμίσουν τη χρόνια απουσία τους, την ακμάζουσα θρασύτητά τους…
Ήρθαν να «πάρουν κεφάλι» οι τελευταίοι των τελευταίων, οι ανύπαρκτοι των ανύπαρκτων, οι εφησυχάζοντες και οι μονίμως ανησυχούντες…
«ΤΟΛΜΗΣΤΕ»… Την ώρα που ο λαός τολμά, την ώρα που το σοσιαλιστικό σκότος διαλύεται, την ώρα που ο κάθε κατεργάρης καλείται στον πάγκο του, την ώρα που η ελπίδα αναγεννιέται…
«ΤΟΛΜΗΣΤΕ»… Παρότρυνση προς τις πολιτικές δυνάμεις της φθοράς, προς τους βιαστές της λαϊκής θέλησης, προς τους άρπαγες και τους λεηλάτες του εθνικού πλούτου, προς τους εθνικούς μειοδότες … Παρότρυνση να νομιμοποιήσουν το έγκλημα και την αρπαγή, την απελπισία του λαού και την διεθνή καταισχύνη…
«ΤΟΛΜΗΣΤΕ»… Τη σωτηρία της πατρίδας παρέα μ’ αυτούς που ξεδιάντροπα καυχώνται για τα τοκογλυφικά τους κέρδη… Μ’ αυτούς που υποβίβασαν την Ευρώπη σε διεθνές Τοκογλυφείο και Πορνοστάσιο ηθικού εκμαυλισμού…
ΤΟΛΜΗΣΑΝ εντέλει οι άτολμοι και περιχαρακωμένοι, διακηρύσσοντας ως ύψιστο αγαθό την ομοψυχία των «Μεγάλων Στοχατών», των τραπεζιτών, των εκμεταλλευτών και των… εκμεταλλευομένων!!!
Όλα στον ίδιο «πνευματικό» ντορβά ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ…
… Έτσι, ‘οπως την εννοούν οι μεγαλοσχήμονες, οι μεγαλορρήμονες και οι επιβήτορες της εξουσίας.
προς 32
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι δεν πετύχατε τίποτα με αυτές τις απόψεις για 38 συναπτά έτη σας προβλημάτισε καθόλου πριν τις γράψετε στο χαρτί;
Και οι 32 γίνατε "πνευματικοί" επειδή ξεπεράσατε από γέννησης ή κάποια στιγμή το βιοποριστικό πρόβλημα σας. Όταν το ξεπεράσω κι εγώ θα γίνω "πνευματικός" σαν εσάς και θα λέω αρλούμπες στον αέρα για να "φανώ" ως ξεχωριστός από τους λαϊκιστές μικρο-αστούς που ακόμη πεινούν και θα πεινάσουν ακόμη περισσότερο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο "αντί-πνευματικό" μου φαίνεται όταν χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου "πνευματικό"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε τον πόνο μας και την πείνα μας, έχουμε και την παντοκρατορία των «πνευματικών» - πραγματικών ηλιθίων να μας ζαλίζουν και να μας μιζεριάζουν κι άλλο… Έμαθαν ότι γαμ… πλακώσανε και οι «πνευματικοί» !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από 32 χρόνια βαθύ ύπνο, οι 32 θυμήθηκαν να... βήξουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγά παιδιά μην πνιγείτε...