O υπουργός Οικονομικών, Ευ. Βενιζέλος, δεν παρέλειψε μετά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, στην οποία ελήφθησαν αποφάσεις που φέρνουν άγνωστες μέχρι σήμερα ανακατατάξεις στην ευρωπαϊκή «σκακιέρα», να κάνει όλους τους φορολογούμενους... συνυπεύθυνους!
Ο σοφός λαός λέει «τα δικά μου, δικά μου και τα... δικά σου, πάλι δικά μου». Κάπως έτσι λοιπόν σκέφτηκε να λειτουργήσει και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Το οποίο πάντως, το τελευταίο διάστημα, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, εκλιπαρεί τους φορολογούμενους πολίτες να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους για να επιτευχθούν οι στόχοι του προϋπολογισμού και να μην έρθει η τρόικα και... αναγκάσει το υπουργείο να λάβει και άλλα μέτρα.
Μάλιστα, ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Βενιζέλος, δεν παρέλειψε μετά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, στην οποία ελήφθησαν αποφάσεις που φέρνουν άγνωστες μέχρι σήμερα ανακατατάξεις στην ευρωπαϊκή «σκακιέρα», να κάνει όλους τους φορολογούμενους... συνυπεύθυνους!
Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, τώρα το Δημόσιο κηρύσσει μία ακόμη στάση πληρωμών, προς τις επιχειρήσεις. Λες και η κυβέρνηση αγνοεί τα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας και την απελπιστική έλλειψη ρευστότητας. Κυνηγούν όποιον χρωστάει ΦΠΑ αλλά εάν έχει επιστροφή είναι άγνωστο πότε θα την εισπράξει.
Διαπομπεύουν όλους όσοι έχουν χρέη, αλλά δεν κάνουν συμψηφισμό στο εξής παρά μόνο εάν το Δημόσιο... κερδίζει. Προφανώς οι ιθύνοντες έχουν χάσει... την μπάλα. Διότι σε μια αγορά που είναι στην «εντατική» κάνουν τον επικήδειο. Οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις έχουν υπολογίσει τα χρήματα των επιστροφών, ή τη δυνατότητα του συμψηφισμού, για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Να κρατηθούν και να μη βάλουν μια ώρα γρηγορότερα λουκέτο, ανεβάζοντας κι άλλο το δείκτη της ανεργίας.
Ο φαύλος κύκλος της αμοιβαίας καταστροφής καλά κρατεί. Υποστηρίζουν ότι η αγορά δεν έχει ρευστό και γι' αυτό δεν εισπράττει το Δημόσιο, επισημαίνουν ότι πρέπει να πέσει χρήμα για να ανασάνουν οι επιχειρήσεις και, ταυτόχρονα, κλείνουν και τις τελευταίες στρόφιγγες, για χρήματα μάλιστα που δικαιούνται.
Είναι άγνωστο πότε θα επιστραφούν και φυσικά χωρίς τόκο - άλλη μια απόδειξη ότι το κράτος δικαίου υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Ανάπτυξη φυσικά με αυτά τα μέτρα, όλοι το καταλαβαίνουμε, ότι δεν γίνεται.
Απλώς διαπιστώνουμε για μία ακόμη φορά ότι η ανάπτυξη δεν είναι μια θεωρητική έννοια, ένα σχέδιο επί χάρτου. Χρειάζεται γνώση της αγοράς, ρεαλισμό και πολιτική βούληση. Στοιχεία που δείχνουν να απουσιάζουν από το μηχανισμό που λαμβάνει και υλοποιεί τις κυβερνητικές αποφάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου