Πριν από μερικά χρόνια η Αμερικανική διοίκηση, είτε ήταν στην εξουσία οι Ρεπουμπλικανοί είτε οι Δημοκρατικοί, αντιμετώπιζε τον Παπανδρέου, σαν έναν προνομιούχο συνομιλητή. Δεν είναι τυχαία η φράση που αποδίδεται στην πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ, με την οποία χαρακτηρίζει τον ΓΑΠ «one of us» ( ένας από εμάς).
Όπως δεν είναι τυχαία επίσης η «υποδοχή» του Γιώργου Παπανδρέου το 2004 στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, από τον τότε Ρεπουμπλικανό Υπουργό Εξωτερικών Κόλιν Παάουελ, ο
οποίος είχε σχεδόν αποθεώσει τον ΓΑΠ, ως υποψήφιο πρωθυπουργό με το ΠΑΣΟΚ , στις εκλογές του 2004. Η δήλωση τότε του Πάουελ ο οποίος περίπου ευχόταν την εκλογή Παπανδρέου στην πρωθυπουργία, σχεδόν σόκαρε για την «ανοιχτή» εύνοια που έδειχνε η Αμερικανική Ελίτ σε έναν υποψήφιο Έλληνα πρωθυπουργό. Δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν παρόμοια προηγούμενο.
Σήμερα η Αμερικανική Ελίτ, φαίνεται να κόβει κάθε γέφυρα με τον Παπανδρέου, αφού τον θεωρεί ως τον πιο αντιδημοφιλή ίσως, Έλληνα πολιτικό. «Η διακυβέρνηση ΓΑΠ», επισημαίνουν Αμερικανοί αξιωματούχοι σε Έλληνες συνομιλητές τους, «ήταν γεμάτη λάθη, παραλείψεις, και ανακολουθίες με αποκορύφωμα την ολέθρια απόφασή του για το δημοψήφισμα». Σήμερα οι Αμερικανοί έχουν πλέον πειστεί ότι «ο Γιώργος είναι καμμένο χαρτί».
Η αλήθεια είναι ότι ο Παπανδρέου δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με το σύστημα Ομπάμα. Στις προηγούμενες προκριματικές εκλογές για το χρίσμα των Δημοκρατικών, είχε δείξει ο Παπανδρέου την προτίμησή του για την Χίλαρι Κλίντον, με αποτέλεσμα όταν ο Ομπάμα πήρε το χρίσμα των Δημοκρατικών και στη συνέχεια έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ, ο ΓΑΠ να μην έχει πρόσβαση στο περιβάλλον του νέου πλανητάρχη.
Χρειάστηκαν μεγάλες προσπάθειες για να αποκαταστήσει κάπως τις σχέσεις του με την νέα γραφειοκρατία του Δημοκρατικού κόμματος αλλά και της κυβέρνησης Ομπάμα. Βεβαίως, είχε την στήριξη ορισμένων ακαδημαϊκών κύκλων, τους οποίους είχε «κληρονομήσει» κυρίως από τον πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου, ωστόσο η ακαδημαϊκή ελίτ της νεότερης γενιάς, κυρίως της Νέας Υόρκης, ήταν εξαιρετικά καχύποπτη, με την πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου την οποία θεωρούσαν αντιφατική και συχνά ανακόλουθη. Ο Στίγκλιτς, που τα τελευταία δύο χρόνια υπήρξε έμμισθος σύμβουλος του Μαξίμου, είχε παρακμάσει σαν διανοούμενος και δεν είχε πλέον απήχηση στη νεότερη και δυναμική γενιά των Αμερικανών ακαδημαϊκών.
Λέγεται, ότι στον τελευταίο τουλάχιστον ένα χρόνο όλες οι αναφορές της Αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα ήταν καταστροφικές για το προφίλ του Γιώργου, περιγράφοντας μια διακυβέρνηση χωρίς ειρμό, σχέδιο και πολιτική συνοχή. Φημολογείται ότι από τα μέσα του 2010 η Αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα, προεξοφλούσε το αδιέξοδο της πολιτικής Παπανδρέου. Σήμερα στις ΗΠΑ- πέρα από κάποιους γραφικούς ακτιβιστές του Δημοκρατικού κόμματος- η φήμη του ΓΑΠ είναι εξαιρετικά αρνητική.
Η Αμερικανική ελίτ θεωρεί ότι ο Παπανδρέου ακολούθησε μια οικονομική πολιτική χωρίς σχέδιο και αποτελεσματικότητα η οποία έσπρωξε τη χώρα στην πιο βαθιά ύφεση μετά τον πόλεμο. Λέγεται μάλιστα ότι η εφημερίδα New York Times ετοιμάζει ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στην Ελλάδα και τον Παπανδρέου όπου θα επισημαίνονται όλες τις αντιφάσεις και τα λάθη της καταστροφικής πολιτικής που ακολούθησε τα δύο τελευταία χρόνια. Το βέβαιο είναι ότι για τους Αμερικανούς το κεφάλαιο Παπανδρέου έκλεισε οριστικά.
http://www.iefimerida.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου