Α ρε Γιάννη... Σε ξέρω κοντά τριάντα χρόνια, ξέρω τι σκέπτεσαι
πριν ακόμα αρχίσεις να σκέφτεσαι! Σου ‘χουν στο πιάτο έτοιμη τη σκέψη κι εσύ
την παίρνεις και την ξαναπλάθεις, λες κι είναι κουλουράκι!!! Δύσκολο, πολύ δύσκολο,
κάτι που δεν είναι δικό σου να το κάνεις να φαίνεται δικό σου!
Και δεν μπορώ να πω ότι δεν τα καταφέρνεις... Θυμάσαι εκείνο το παλιό «πέστα με δικά σου λόγια;»
Μπράβο σου ρε Γιάννη, που τα κατέφερες και το ανέδειξες σε «δημοσιογραφία» αυτό το «πράμα»...
Δύσκολο για κάποιον που δε μπορεί να το μυριστεί, αλλά για κάποιον που ξέρει, μπαμ κάνει το «adaptation!»
Λυπάμαι που το λέω, αλλά δημοσιογράφος δεν είσαι Γιάννη μου, rewriter είσαι… Κι επειδή υπάρχουν κι άλλοι πολλοί στο «επάγγελμα» εγώ σε θεωρώ από τους πρώτους, μη σου πω και τον πρώτο!
Δε σε ψέγω, βέβαια, που δε θέλησες ή δε μπόρεσες να είσαι δημοσιογράφος...Με σένα δεν αποκλείεται να ισχύει εκείνο το «που ‘σαι νιότη που ‘λεγες πως θα γινόμουν άλλος!»
Την άποψή μου λέω Γιάννη μου, και μην την παίρνεις τοις μετρητοίς...
Στον ίδιο ντορβά λοιπόν Γιάννη, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί... Να χαρώ εγώ που λέμε εμείς εδώ στη Σαλονίκη... Λαϊκιστές οι από δω «όσοι ανακήρυξαν το Μνημόνιο σε αδιαμφισβήτητο και αναπόφευκτο μονόδρομο της εθνικής μας ύπαρξης», λαϊκιστές και οι από εκεί, αλλά παρασημοφορημένοι και κοσμημένοι με όλο τον απαξιωτικό πλούτο της Ελληνικής γλώσσας: «Από την άλλη πλευρά, έχουμε τον λαϊκισμό των εύκολων λύσεων και των πρόχειρων διαγγελμάτων, των καταγγελιών και των εξαγγελιών, των καφενόβιων και των σαλταδόρων. Όσων αντιμετωπίζουν την κρίση όχι ως καταστροφή αλλά ως όχημα για να προωθήσουν την αφεντιά τους. Για να το πω κι αυτό με άλλα λόγια, είναι ένας λαϊκισμός που περιφέρει την ανευθυνότητα μεταμφιεσμένη σε μαγκιά - τζάμπα μαγκιά!»
Εύγε Ιωάννη rewriting star, επέτυχες το ακατόρθωτο ως ευπειθής και υπάκουος και ως τζάμπα rewriter-δημοσιογράφος... Να σε πάρουν χαμπάρι ακόμα και οι αγράμματοι!
Ο τζάμπα φίλος σου
Χάρρυ Κλυνν
Και δεν μπορώ να πω ότι δεν τα καταφέρνεις... Θυμάσαι εκείνο το παλιό «πέστα με δικά σου λόγια;»
Μπράβο σου ρε Γιάννη, που τα κατέφερες και το ανέδειξες σε «δημοσιογραφία» αυτό το «πράμα»...
Δύσκολο για κάποιον που δε μπορεί να το μυριστεί, αλλά για κάποιον που ξέρει, μπαμ κάνει το «adaptation!»
Λυπάμαι που το λέω, αλλά δημοσιογράφος δεν είσαι Γιάννη μου, rewriter είσαι… Κι επειδή υπάρχουν κι άλλοι πολλοί στο «επάγγελμα» εγώ σε θεωρώ από τους πρώτους, μη σου πω και τον πρώτο!
Δε σε ψέγω, βέβαια, που δε θέλησες ή δε μπόρεσες να είσαι δημοσιογράφος...Με σένα δεν αποκλείεται να ισχύει εκείνο το «που ‘σαι νιότη που ‘λεγες πως θα γινόμουν άλλος!»
Την άποψή μου λέω Γιάννη μου, και μην την παίρνεις τοις μετρητοίς...
Στον ίδιο ντορβά λοιπόν Γιάννη, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί... Να χαρώ εγώ που λέμε εμείς εδώ στη Σαλονίκη... Λαϊκιστές οι από δω «όσοι ανακήρυξαν το Μνημόνιο σε αδιαμφισβήτητο και αναπόφευκτο μονόδρομο της εθνικής μας ύπαρξης», λαϊκιστές και οι από εκεί, αλλά παρασημοφορημένοι και κοσμημένοι με όλο τον απαξιωτικό πλούτο της Ελληνικής γλώσσας: «Από την άλλη πλευρά, έχουμε τον λαϊκισμό των εύκολων λύσεων και των πρόχειρων διαγγελμάτων, των καταγγελιών και των εξαγγελιών, των καφενόβιων και των σαλταδόρων. Όσων αντιμετωπίζουν την κρίση όχι ως καταστροφή αλλά ως όχημα για να προωθήσουν την αφεντιά τους. Για να το πω κι αυτό με άλλα λόγια, είναι ένας λαϊκισμός που περιφέρει την ανευθυνότητα μεταμφιεσμένη σε μαγκιά - τζάμπα μαγκιά!»
Εύγε Ιωάννη rewriting star, επέτυχες το ακατόρθωτο ως ευπειθής και υπάκουος και ως τζάμπα rewriter-δημοσιογράφος... Να σε πάρουν χαμπάρι ακόμα και οι αγράμματοι!
Ο τζάμπα φίλος σου
Χάρρυ Κλυνν
Τον βάζαμε το βράδυ να τον ακούμε και να κοιμόμαστε σαν πουλάκια. Το πρωί βάζαμε Τράγκα για να ξυπνάμε. Ελπίζω στις εκλογές να μην κοιμούνται μερικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφή