Αύγουστος
1982...
Στο εγκαταλελειμμένο χωριό του Ολύμπου Π. Παντελεήμονας γυρίζουμε το Θρυλικό «ΑΛΑΛΟΥΜ». Δυο ή τρία τα σπίτια που κατοικούνται, όλα τα υπόλοιπα ερείπια ή υπό κατάρρευση... Ζωντανό και το Καφενείο του «Γουλάρα» που αρνείται να εγκαταλείψει το χωριό... Και στα διαλλείματα για καμιά ελιά, τσίπουρο και τυρί κατσικίσιο... Άντε και κανένα αυγό από την κυρία Πάτρα...
Δίπλα στο καφενείο τα σκαλοπάτια που γυρίσαμε τη σκηνή του JR... Μαζί μας κολλητός σε όλα τα γυρίσματα ο νεαρός Γιώργης Γουλάρας... Πρώτος και στη σκηνή του JR με τη φουστανέλα και τα φυσεκλίκια του...
-Γεια σου JR
-Γεια σου κι εσένα Γιώργη Γουλάρα...
Στο εγκαταλελειμμένο χωριό του Ολύμπου Π. Παντελεήμονας γυρίζουμε το Θρυλικό «ΑΛΑΛΟΥΜ». Δυο ή τρία τα σπίτια που κατοικούνται, όλα τα υπόλοιπα ερείπια ή υπό κατάρρευση... Ζωντανό και το Καφενείο του «Γουλάρα» που αρνείται να εγκαταλείψει το χωριό... Και στα διαλλείματα για καμιά ελιά, τσίπουρο και τυρί κατσικίσιο... Άντε και κανένα αυγό από την κυρία Πάτρα...
Δίπλα στο καφενείο τα σκαλοπάτια που γυρίσαμε τη σκηνή του JR... Μαζί μας κολλητός σε όλα τα γυρίσματα ο νεαρός Γιώργης Γουλάρας... Πρώτος και στη σκηνή του JR με τη φουστανέλα και τα φυσεκλίκια του...
-Γεια σου JR
-Γεια σου κι εσένα Γιώργη Γουλάρα...
Η σκηνούλα με τον JR σαρώνει στο διαδίκτυο και ο Γιώργης Γουλάρας κοντά στον JR γίνεται
θρύλος... Τον είδα ξανά πριν από τρία χρόνια, ήρθε και με βρήκε με τη γυναίκα
του στο θέατρο...
-Είμαι ο Γιώργης Γουλάρας από τον παλιό Παντελεήμονα...
Καθήσαμε και τα είπαμε... Με προσκάλεσε στο χωριό που όπως μου είπε «μεταμορφώθηκε σε παραδοσιακό οικισμό»
Σήμερα τα κατάφερα...
-Είμαι ο Γιώργης Γουλάρας από τον παλιό Παντελεήμονα...
Καθήσαμε και τα είπαμε... Με προσκάλεσε στο χωριό που όπως μου είπε «μεταμορφώθηκε σε παραδοσιακό οικισμό»
Σήμερα τα κατάφερα...
Είδα τον πανέμορφο και μεταμορφωμένο Παντελεήμονα με τα πέτρινα σπίτια και του λιθόστρωτους
δρόμους... Την πλατεία με τους ξενώνες και τα καφενεδάκια... Το καφενείο που
πίναμε τα τσίπουρά μας, τον μπαμπά Γουλάρα και την κυρία Πάτρα... Και οι δυο τους
κοτσονάτοι... Είδα και τα παιδιά του Γιώργη που «κοιτάνε το μαγαζί»... και
ήπιαμε τσίπουρο με ελιές και κατσικίσιο τυρί... Χάλασα και τη δίαιτά μου με τα
παϊδάκια και το «κότσι»
-Να μας ξανάρθετε
Σας ευχαριστούμε για την αγάπη σας, για τη φιλοξενία σας...
Φύγαμε με Χαρίκλεια γοητευμένοι που τράβηξε και μια σειρά από πανέμορφες φωτογραφίες του χωριού...
-Πάρτε κι αυτά... Γλυκό κάστανο, σύκο και βατόμουρο... Κι αυτή εδώ είναι η
γκλίτσα μου... Δώρο στον τραμπάκουλα να βοσκάει τα πρόβατα εδώ επαραπέρα...
Ευχαριστούμε από καρδιάς... Τώρα που μάθαμε το δρόμο θα μας ξαναδείτε σύντομα φίλε Γιώργη Γουλάρα...
Ευχαριστούμε από καρδιάς... Τώρα που μάθαμε το δρόμο θα μας ξαναδείτε σύντομα φίλε Γιώργη Γουλάρα...
Κανενας δεν εχει περιγραψει καλυτερα τον νεοελληνα...σκηνη απιστευτη που πρεπει να περασει απο γενια σε γενια. Ευχαριστουμε Χαρυ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι υστερα επεσ στο γκρεμο και θειοσχορεστον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναντικαταστατος....!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε πέρσι και καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου να δείτε τον Α.Παντελεήμονα πριν 30 χρόνια.
Τώρα έχουμε και πυροβολισμούς καμία φορά αλλά χωρίς μουσική.
Παναγιώτης.
Γειά σου Χάρρυ με την εκπληκτική υποκριτική σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή