Του Μιχάλη Ιγνατίου
Αν κάτι απέδειξε η ιστορία του μνημονίου είναι η ασυνέπεια των Ελλήνων πολιτικών. Και δεν αφορά μόνο τις υποχρεώσεις τους έναντι του ελληνικού λαού, αλλά -αφού στο μεταξύ έριξαν το ελληνικό καράβι στα βράχια- αθέτησαν και τις υποσχέσεις τους προς τους δανειστές. Και για να μην παρεξηγηθώ, οφείλω να επισημάνω πως είναι πολλοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που προειδοποιούσαμε για τον κίνδυνο αδυναμίας υλοποίησης του σκληρότατου Προγράμματος που εισηγήθηκε η ελληνική κυβέρνηση και ανέλαβε να εφαρμόσει σε συνεργασία με τους εκπροσώπους της τρόικας.
Όσοι παρακολουθούν τις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις των Ελλήνων
αξιωματούχων με τους δανειστές, έχουν κουραστεί να διαπιστώνουν τις
«ηρωικές» προσπάθειες των εκάστοτε πρωθυπουργών και των υπουργών να
βελτιώσουν τα αβάστακτα μέτρα. Κάθε φορά είμαστε θεατές στο ίδιο έργο:
μετά την αναχώρηση των εκπροσώπων της τρόικας γίνεται ένα βήμα πίσω και
απαντούν μέσω διαρροών οι Βρυξέλλες, με απειλές αναβολής της εκταμίευσης
των δόσεων ή με πιο σκληρούς όρους.
Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Ούτε από τους «δικούς» μας, ούτε από
τους δανειστές, οι οποίοι διαφωνούν και μεταξύ τους. Και δεν πρόκειται
για ένα επτασφράγιστο μυστικό, αλλά για μία γνωστή σε πολλούς
πραγματικότητα, που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση της
οικονομίας. Από την πρώτη στιγμή, που οι κ. Βενιζέλος και Κουβέλης
αποφάσισαν να συμπορευτούν με τον κ. Σαμαρά και τη ΝΔ, γνώριζαν πως
έχουν ευθύνες, και έναντι των ψηφοφόρων τους, αλλά κυρίως προς την
πλειονότητα του ελληνικού λαού, που επέλεξε τις λεγόμενες «μνημονιακές
δυνάμεις». Δεν ήταν μυστικό σε κανέναν, πόσω μάλλον στους ηγέτες του
ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, πως χωρίς σταθερή κυβέρνηση το τέλος δεν θα ήταν
μακριά.
Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, έχουν να επιλέξουν μεταξύ
της συνέχισης της στήριξης της κυβέρνησης ή της αποχώρησης από το
κυβερνητικό σχήμα. Οποια και αν είναι η απόφασή τους, ας τη λάβουν τώρα,
διότι οι επόμενοι δύο μήνες θα καθορίσουν το μέλλον της Ελλάδας για τα
επόμενα 50 χρόνια.
Το τέλος του δράματος έρχεται, όχι όμως και η Κάθαρση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανώριμη Ελληνική κοινωνία θα βρεθεί ξαφνικά σε ελεύθερη πτώση που λέγεται "επιστροφή στη δραχμή".
Αν είχαμε έστω και την έλάχιστη σοβαρότητα ως λαός και μπορούσαμε να έχουμε κάποιου είδους Εθνικής πανστρατιάς τότε σε 5 χρόνια θα είμασταν καλύτερα απ' ότι με το ευρώ.
Κάτι τέτοιο όμως δεν θα συμβεί. Αντίθετα όπως συμβαίνει και με τα άτομα σε εξάρτηση θα βγούν στην επιφάνεια τα πιο βίαια και πρωτόγονα ένστικτα και θα περάσουμε μία τεράστια κοινωνική και πολιτική κρίση.