Δευτέρα, προς Τζαβάρα "περα βρέχει". open επιστολή υπέρ αδελφού Λούκου προστάτη της υβρίστριας του Αθ. Διάκου

Να πω την αμαρτία μου, σ’ όλη μου τη ζωή απέφευγα τις καλλιτεχνικές ομαδοποιήσεις όπως ο διάολος το λιβάνι και θεωρούσα εξαιρετικά μικροπρεπές  να έχω πάρε δώσε με «διορισμένους»... Δε λέω ότι όλοι οι διορισμένοι είναι για πέταμα, κάποιοι απ’ αυτούς κάτι λένε... Για πέταμα είναι όλοι οι "τριγυριτζήδες" και οι "ξεσκονιστάκηδες", ο καθένας για δικούς του λόγους που δεν τους ξέρω ούτε μ’ ενδιαφέρουν. Την ίδια αναγούλα αισθάνομαι και για τους συνδικαλισταράδες και τα "κομματικοκρατούμενα" σωματεία όπως αυτό των ηθοποιών όπου μέχρι προ τινος έκοβε και έραβε η σταλινοπαρέα της ισόβειας (... την τύχη μας) γραμματέως του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα... Έμαθα ότι πήραν τον πούλο απ’ το ΣΕΗ τα "γραμμοαιχμάλωτα" ηθοποιάκια του Περισσού και ειλικρινά το χάρηκα... Η Τέχνη ούτε από Υπουργεία Πολιτισμού έχει ανάγκη (τα Υπουργεία Πολιτισμού δεν παράγουν πολιτισμό, πάρτε το χαμπάρι) κι ο συνδικαλισμός στην τέχνη είναι σκέτη ξευτίλα...
«Στον Πολιτισμό και τις Τέχνες ο συνδικαλισμός είναι  μια βάρβαρη τακτική των μετρίων να εξουσιάσουν το χώρο και να αποδυναμώσουν περιθωριοποιώντας τους μη ενταγμένους  και τους άριστους. Στην Ελλάδα όπου αρκετοί τομείς των Τεχνών είναι κρατικοδίαιτοι, ο συνδικαλισμός είναι συγχρόνως και διαχείριση Δημοσίου Χρήματος μιας και κρατικές επιτροπές και συνδικαλιστές συν-διαχειρίζονται τα κρατικά  κονδύλια.  Η συν-διαχείριση αυτή είναι η κύρια αιτία τσακωμών η συμμαχιών σε εργασιακό και  κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Το να ελέγχεις τους μηχανισμούς κρατικής χρηματοδότησης ,επιτροπές, σωματεία, ακαδημίες, κέντρα κλπ σημαίνει   εξασφάλιση  χρημάτων χωρίς καμία ουσιαστική υποχρέωση απέναντι στο φορολογούμενο που σου τα δίνει και στον Πολιτισμό που υποτίθεται υπηρετείς»
Χάρρυ Κλυνν

Επιστολή στήριξης του προέδρου και καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου εξοχότατου κυρίου Γεωργίου Λούκου.

Μια φήμη πλανάται πάνω απ’ την Ελλάδα εδώ και μέρες, ένα θλιβερό μαντάτο έπεσε σα μπόμπα και έχει μανταλώσει τα στήθη των ρωμηών στις πόλεις, στα χωριά, στις ενορίες, στα καφενεία, στις ρούγες και στα οικεία εικονοστάσια: «Έπεσεν ο Λούκος ή ακόμη το κονκλάβιο καλά κρατεί;»

Μια κουβέντα βολοδέρνει στα χείλη των Ελλήνων, μια και μόνο μια έννοια ξεροψήνει την γκλάβα τους: «είναι αλήθεια ότι το γκουβέρνο θέλει να εκδιώξει τον εφέντην Γεώργιον Λούκον;»

Ο Γεώργιος τυγχάνει έμπειρος στη διεύθυνση μεγάλων φεστιβάλ, με διεθνείς γνωριμίες και με ισχυρή προσωπικότητα, γι’ αυτό και έκανε την χώρα μας ξακουστή στα πέρατα της οικουμένης.

Όπου και να πας για το Φεστιβάλ Αθήνας ακούς και για τον διευθυντή του. Από τις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο, τις λέσχες των Φάντος στη Πορτογαλία, στα καμπαρέ των Παρισίων, στα γοτθικά σοκάκια της Σκωτίας, στα ζεστά κονάκια της Σιβηρίας, στα λουτρά του Γάγγη της Ινδίας και στα μπαράκια της Μυκόνου ένας είναι ο πόνος των θνητών: «μπορεί η Ελλάδα να πέσει ακόμα πιο χαμηλά και να αποπέμψει τον Λούκον; Ποιος θα εκπολιτίζει τους Έλληνες πλέον;»

Εμείς οι πνευματικοί ταγοί αποφασίζουμε και διατάσσομεν την κεντρικήν εξουσίαν να κηρύξει τον Γεώργιον Λούκον ως αναντικατάστατον!

Ο «Γεώργιος ο αναντικατάστατος» είναι βέρος κοσμοπολίτης. Τα χνώτα του δεν βρωμάνε ελληνική φέτα ούτε ελληνικό τσίπουρο. Απάλλαξε την ρωμιοσύνη απ’ τον επαρχιωτισμό της δημοτικής ποίησης και την κλασσικούρα της τραγωδίας και τα αντικατέστησε με την μετανεωτερική αποδομητική σκορδοκαΐλα.

Ο «Γεώργιος ο αναντικατάστατος» είναι ορίτζιναλ πολυπολιτισμικός κι από τζάκι, τον απογοητεύει κάθε τι ελλαδικό και κάθε τι απ’ τον αιώνιο ελληνικό τρόπο του βίου γιατί αυτός είναι κουλτουριάρης και τολμά να αναδείξει την χρηστική αξία του αιδοίου.

Ποιος άλλος θα έδινε την στέγη του Φεστιβάλ Αθήνας για να ανεβεί παράσταση που θα απομυθοποιούσε κάτι υπερεκτιμημένους τύπους σαν τον Αθανάσιο Διάκο που όπως λέει το κείμενο τού έργου ήταν ένας ξεδιάντροπος φαλλοκράτης, ένας homo–malakas που έδερνε και ξυλοφόρτωνε την Κρουστάλλω και που οι αφελείς ιθαγενείς τον θεωρούν ήρωα και ελευθερωτή τους!

Επίσης ξανατονίζουμε ότι ο «Γεώργιος ο αναντικατάστατος», κι αυτό είναι το κοινό μυστικό της εποχής μας, με τα θέλγητρα του Φεστιβάλ του έβαλε τους νέους μας στο δρόμο της τέχνης. Βλέπετε αυτά τα στίφη των 18άρηδων και των 30άρηδων με τα σλίπιν μπάγκς στις πλάτες που ροβολάνε κατά τους αγρούς; Να κατασκηνώσουν πέριξ της Επιδαύρου τραβάνε. Μεθυσμένοι απ’ τα Λουκούλεια θεάματα κάνουν όλη τη χρονιά αιματηρές οικονομίες για να πληρώσουν τα αριστοκρατικά εισιτήρια του Φεστιβάλ.

Κύριε Πρωθυπουργέ

Να μην διαιωνίζουμε την εθνική μας κατάρα με το να καρατομούμε τους άξιους. Ο «Γεώργιος ο αναντικατάστατος» πηγαινοέρχεται συχνότατα στην Γαλλία και την Αθήνα πλουτίζοντας τις αερογραμμές μας και κάνει να πιάνουν έτσι τόπο τα λεφτά των φορολογουμένων. Έχει δύο θέσεις διευθυντή ταυτόχρονα και πληρώνεται απ’ τη μισή Ευρώπη. Δεν είναι ιδανικό δείγμα του καινοφανούς ελληνικού μοντέλου του κρατικοδίαιτου αυτοδημιούργητου;

Ίσως το κυριότερο κατόρθωμα του «Γεωργίου του αναντικατάστατου» να είναι ότι ξερίζωσε απ’ το Φεστιβάλ το παραδοσιακό ελληνικό έργο και προώθησε την μοντέρνα έπαρση για μηδενισμό του άπλυτου περιθωρίου.

Αν ο «Γεώργιος ο αναντικατάστατος» καταφέρει να εξοβελίσει και την ελληνική γλώσσα απ’ την Επίδαυρο τότε θα είναι άξιος ο μισθός του γιατί θα έχει εκσυγχρονίσει την ψωροκώσταινα με τα δυτικά φώτα.

Οι υπογράφοντες

1. Ξένια Καλογεροπούλου 2. Ελισάβετ Παπαζώη 3. Νόνικα Γαληνέα 4. Μάγια Λυμπεροπούλου 5. Λευτέρης Βογιατζής 6. Σταμάτης Φασουλής 7. Μιχαήλ Μαρμαρινός 8. Θωμάς Μοσχόπουλος 9. Δημήτρης Παπαιωάννου 10. Ρούλα Πατεράκη 11. Χλόη Γεωργάκη Ομπολένσκυ 12. Γιώργος Κουμεντάκης 13. Σταμάτης Κραουνάκης 14. Λίνα Νικολακοπούλου 15. Μαρία Φαραντούρη 16. Δημήτρης Δημητριάδης 17. Γιάννης Αγγελάκας 18. Όλια Λαζαρίδου 19. Μελίνα Τανάγρη 20. Γιώργος Βέλτσος 21. Ρένη Πιττακή 22. Κωστής Παπαγιώργης 23. Αντώνης Αντύπας 24. Γιώργος Κουρουπός 25. Αμαλία Μουτούση 26. Τζίνα Πολίτη 27. Νικηφόρος Παπανδρέου 28. Λυδία Κονιόρδου 29. Εφη Σταμούλη 30. Δημήτρης Καταλειφός 31. Άγγελος Παπαδημητρίου 32. Χρύσα Προκοπάκη 33. Δημήτρης Σπάθης 34. Μισέλ Φάις 35. Τάσος Ψιμάρας 36. Άντζελα Μπρούσκου 37. Αργύρης Ξάφης 38. Αργύρης Μπακιρτζής 39. Δημήτρης Καραντζάς 40. Νίκος Καραθάνος 41. Νίκος Παναγιωτόπουλος 42. Στάθης Τσαγκαρουσιάνος 43. Μηνάς Χατζησάββας 44. Δημοσθένης Παπαδόπουλος 45. Άννα Κοκκίνου 46. Άννυ Κολτσιδοπούλου 47. Σταύρος Ντουφεξής 48. Λυδία Φωτοπούλου 49. Άκης Σακελλαρίου 50. Μάκης Μηλάτος 51. Γιώργος Δεπάστας 52. Παρθενόπη Μπουζούρη 53. Γιώργος Σκεύας 54. Κορνήλιος Σελαμσής 55. Γιώργος Νανούρης 56. Ερίκος Σοφράς 57. Βίκυ Βολιώτη 58. Τζούλια Τσακίρη 59. Αλεξία Καλτσίκη 60. Γιάννης Κότσιφας 61. Άννα Μάσχα 62. Χρήστος Λούλης 63. Καριοφυλλιά Καραμπέτη 64. Γιάννης Μόσχος 65. Νίκος Κουρής 66. Αθηνά Τσαγκάρη 67. Γιάννης Χάρης 68. Βίκτωρ Αρδίτης 69. Βίκος Ναχμίας 70. Γιάννης Ανδρέου 71. Άγγελος Μέντης 72. Τάκης Ανούσης 73. Ρίνα Ανούση 74. Μαρία Ηλιού 75. Ιωσήφ Βεντούρας 76. Γιάννης Μαυριτσάκης 77. Αντώνης Δαγκλίδης 78. Θέμελης Γλινάτσης

Μερικοί θέλουμε να υπερθεματίσουμε στο ποντάρισμα στον «Γεώργιο τον αναντικατάστατο»:

Ξένια Καλογεροπούλου: «Ευχαριστώ σε Γεώργιε που σε χαλεπούς καιρούς το Φεστιβάλ σου ενοικίασε φέτος το θέατρό μου ΠΟΡΤΑ και έδωσε μια ανάσα στα οικονομικά του»

Νόνικα Γαληνέα: «Ευχαριστώ τον κύριο Λούκο που επί σειρά ετών δίνει ψωμί (και τριαντάφυλλα) στην οικογένειά μου. Ελπίζω δε να ευοδωθεί σύντομα το κοινό μας όνειρο να υποδυθώ στην Επίδαυρο την Αντιγόνη»

Σταμάτης Φασουλής: «Α Γεώργιε Γεώργιε… Σε ευχαριστώ που κάθε χρόνο μου δίνεις την ευκαιρία να κάνω κι από μία αποτυχία διότι πρέπει κάποτε να ωριμάσω. Όμως κι εγώ μετάλλαξα την Επίδαυρο σε Δελφινάριο, λίγο το ’χεις; Θυμάσαι φέτος που έβγαλα στον ιερό χώρο άνδρες με κολάν και περικεφαλαία; Τέτοιες πρωτοπορίες μόνο εσύ μπορείς να εμπνεύσεις»

Δημήτρης Παπαϊωάννου: «ΓΙΟΡΤΕΣ – ΨΩΜΙ – ΘΕΑΜΑΤΑ»

Ελισάβετ Παπαζώη : «Ευχαριστώ Γεώργιε που με ξέθαψες. Εκτιμώντας το επίπεδό σου χαίρομαι που κάποιος ισάξιος συνεχίζει το έργο μου, το οποίο κάποτε απασχόλησε το πανελλήνιο»

Γιώργος Βέλτσος : «Ουγκ…»

Σταμάτης Κραουνάκης: «Ευχαριστώ Αϊ–Γιώργη που εις πείσμα κριτικών και θεατών με έχρισες ηθοποιό και μάλιστα πρωταγωνιστή. Επίσης δεν φεύγει απ’ τα μάτια μου η γνήσια συγκίνησή σου τότε που ανέβασα την επιθεώρηση με την Ζωζώ Σαπουντζάκη στο Ηρώδειο όπου έγειρες στον ώμο μου και ανάμεσα σε σπαρταριστούς λυγμούς μού εξομολογήθηκες ότι «σε τέτοιες παραστάσεις πρέπει να παραδίδουμε το λαό». Και για να ευθυμήσουμε: τι ανεπανάληπτα τα λουκούλεια γεύματα…»

Μαρία Φαραντούρη : «Σε ευχαριστώ Γεώργιε που με έχεις πάντα πρώτο στασίδι πίστα. Κι εγώ βέβαια σου παρέχω την πολιτική κάλυψη της άλλης πλευράς. Και να σου πω και το άλλο; καλά κάνεις και έχεις δια παντός κομμένους απ’ το Φεστιβάλ κάτι άσχετους συνθέτες όπως τον Μαρκόπουλο, τον Μαμαγκάκη και τον Λεοντή»

Βένα Γεωργακοπούλου : «Ομνύω εις την αυθεντία του Γεωργίου Λούκου η χάρις τού οποίου εμένα το ορφανό της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ με επεριμάζεψε και με εδιόρισε εις την σύνταξη του περιοδικού τού Φεστιβάλ. Δι’ αυτό κι εγώ όπου βρεθώ κρώζω προς συλλογήν υπογραφών υπέρ της παραμονής του διαφεντευτή Λούκου εις την θέσιν του»

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος: «Γεώργιε προχωρημένε κι αναντικατάστατε είσαι μεγάλος κι ανεξάντλητος όπως κι ο πακτωλός των διαφημίσεων του Φεστιβάλ που πασάρεις στην εφημερίδα μου»
Όλοι μαζί: «Γεώργιε δεν σε εγκαταλείπουμε
ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Κύριε Πρωθυπουργέ
Για να έχουμε καλούς λογαριασμούς, όλοι εμείς οι υπογράφοντες θέλουμε να σας δηλώσουμε ότι και με τον καινούριο Διευθυντή δεν θα παραλείψουμε να καταθέσουμε προτάσεις και να ζητήσουμε συνεργασία.

ΑΝΑΝΩΣΤΗΣ

http://taxalia.blogspot.com/2012/08/open.html