Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ: Δεν
υπάρχουν περιθώρια για αύριο. Σήμερα. Χτες έπρεπε να τα έχουμε σταματήσει όλα.
Αυτή είναι η ουσία και γι΄αυτό φώναζα αν είναι
να κάνουμε μια απεργία και το μεσημεράκι να γυρίσουμε σπίτι μας, δεν χρειάζεται
να μπούμε καν στο κόπο. Δεν ξέρω τι φαντασιώνεται ο καθένας, για
μελλοντικές επαναστάσεις, ανατροπές, εξουσία, μεγαλεία ή ότι άλλο του περνάει
από το μυαλό, δεν ξέρω πόσοι στοιχηματίζουν πάνω στις ζωές των ανθρώπων για
τα κομματικά τους παιχνίδια, για το τομάρι τους, για τη ματαιοδοξία τους ή τη
μάσα από τη πίτα...
Το πακέτο όταν περάσει είναι πληρωμή με αίμα χιλιάδων ανθρώπων, που θα καταλάβουν όλη την έκταση τους αίσχους στο πετσί τους. Ξερά.
Θα το καταλάβουν όταν θα γυρνάνε άνεργοι χωρίς ελπίδα να βρουν ένα μεροκάματο,
θα το καταλάβουν όταν πεινάσουν, όταν αρρωστήσουν και πεθάνουν αβοήθητοι,
θα το καταλάβουν όταν δουν τα παιδιά τους να δυστυχούν, τους γέρους τους να πεθαίνουν εξαθλιωμένοι,
θα το καταλάβουν όταν συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει να δουλεύουν μέχρι το θάνατο χωρίς ελπίδα ανάσας ούτε μια μέρα, χωρίς ελπίδα για σύνταξη,
θα το καταλάβουν όταν θα κλείνουν τα μαγαζιά τους κι όταν θα κόβουν τα χαρτιά από τα μπλοκάκια τους, όταν θα χάνουν τα σπίτια από τις τράπεζες κι όταν θα συνωστίζονται στα συσσίτια και θα κοιμούνται άστεγοι σε κάποια γωνιά της πόλης, ξεχασμένοι από όλους και όλα....
Αυτό το σενάριο θα παίξει με μαθηματική ακρίβεια. Αυτό το σενάριο βιώνουν τα τριτοκοσμικά κράτη. Οι μπανανίες που έχουν πέντε δέκα οικογένειες γύρω από τους φυλάρχους και λαούς εξαθλιωμένους να σβήνουν στα μεροκάματα της σκλαβιάς ή στην απόλυτη εγκληματικότητα. Λαοί που ζουν με την ελπίδα να μην πεθάνουν πάνω στη δουλειά ή να μη γίνει το παιδί τους πρεζόνι, κλέφτης ή δολοφόνος. Αυτό το μέλλον δεν είναι Ευρώπη. Δεν είναι πολιτισμός. Δεν ανήκει στην Ελλάδα. Κι όσοι παίζουν με τις τύχες των ανθρώπων και τις ποντάρουν στις χρηματιστηριακές τους κονσόλες, όσοι θεωρούν αναγκαίο επακόλουθο τη σκλαβιά ενός ολόκληρου λαού, θυσία στην απληστία και στο μεγάλο φαγοπότι μερικών συμμοριών είναι οι χειρότεροι....
Όταν απομακρυνθούμε από το ταμείο δεν θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε τίποτα. Όταν υπογράψουμε τη λίβρα κρέας που θα πάρουν από πάνω μας θα είναι πολύ αργά είτε για παρακάλια είτε για φασαρίες. Με χαρτιά, υπογραφές και σφραγίδες ΝΟΜΙΜΑ θα κατοχυρωθεί η δυστυχία μας. Δεν υπάρχει κανένας να σε σώσει τότε. Τότε θα χρειαστείς ΠΟΛΥ ΑΙΜΑ για να ανατρέψεις αυτό που σήμερα ίσως κατάφερνες με περισσότερο θάρρος, ομοψυχία, και ξεκάθαρη συνείδηση. Αύριο θα πολεμάς στη ζούγκλα του πολέμου, σήμερα είχες τη δυνατότητα να αγριέψεις, να απειλήσεις και να δείξεις πως είσαι σοβαρά αποφασισμένος στο στίβο της ειρήνης.
Την έχασες την ευκαιρία? Τη πάτησες! Πάρε το δελτίο σου αύριο, τη στολή σου και το τενεκεδάκι σου και στήσου στην ουρά να εξασφαλίσεις μια μέρα επιβίωσης ακόμα. Κι εσύ , κι εκείνος, κι εγώ που όλο μεγάλα λόγια είμαι .
Το τρένο σταματάει κάπου εδώ κοντά σε λίγες μέρες. Και μας πετάνε όλους κάτω. Ούτε τους νοιάζει αν είμαστε αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, νέοι, γέροι, όμορφοι, άσχημοι... Νοιώθουν ότι παίζουν μόνοι τους. Παντοδύναμοι. Χωρίς αντιπάλους ή με κάτι αντιπάλους ανάξιους λόγου. Αισθάνονται σίγουροι. Θεοί.
Κι εμείς σύντομα θα καταλάβουμε τι ακριβώς μας έχουν μαγειρέψει. Όταν τα σημάδια της εξαθλίωσης θα είναι τόσο ξεκάθαρα και ζωντανά που δεν θα χρειαζόμαστε πλέον ειδικούς οικονομολόγους να μας τα εξηγούν στα παράθυρα, κάνοντας τις λεγόμενες δυσοίωνες προβλέψεις.
Αφού τώρα δεν φροντίσαμε να κάνουμε κάτι δυνατό, ενωμένοι όλοι μαζί, στο μέλλον θα καταλάβουμε, μην ανησυχείτε, 100% τι ακριβώς εννοούσαν με το «δυσοίωνες προβλέψεις»...
Κάποιοι έχουν ποντάρει τη πολιτική τους καριέρα ακριβώς πάνω σ΄αυτό το στάδιο, δηλαδή να φτάσουμε στο πάτο, για να μας πιάσουν από το χεράκι, να γίνουν οι ηγέτες της σωτηρίας μας, να μην έχουμε άλλη ελπίδα από τη φάτσα τους.
Προσωπικά τους λέω πως αν τυχόν δω κανένα τέτοιο χέρι από πάνω μου, πολύ απλά θα το κόψω.
Το πακέτο όταν περάσει είναι πληρωμή με αίμα χιλιάδων ανθρώπων, που θα καταλάβουν όλη την έκταση τους αίσχους στο πετσί τους. Ξερά.
Θα το καταλάβουν όταν θα γυρνάνε άνεργοι χωρίς ελπίδα να βρουν ένα μεροκάματο,
θα το καταλάβουν όταν πεινάσουν, όταν αρρωστήσουν και πεθάνουν αβοήθητοι,
θα το καταλάβουν όταν δουν τα παιδιά τους να δυστυχούν, τους γέρους τους να πεθαίνουν εξαθλιωμένοι,
θα το καταλάβουν όταν συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει να δουλεύουν μέχρι το θάνατο χωρίς ελπίδα ανάσας ούτε μια μέρα, χωρίς ελπίδα για σύνταξη,
θα το καταλάβουν όταν θα κλείνουν τα μαγαζιά τους κι όταν θα κόβουν τα χαρτιά από τα μπλοκάκια τους, όταν θα χάνουν τα σπίτια από τις τράπεζες κι όταν θα συνωστίζονται στα συσσίτια και θα κοιμούνται άστεγοι σε κάποια γωνιά της πόλης, ξεχασμένοι από όλους και όλα....
Αυτό το σενάριο θα παίξει με μαθηματική ακρίβεια. Αυτό το σενάριο βιώνουν τα τριτοκοσμικά κράτη. Οι μπανανίες που έχουν πέντε δέκα οικογένειες γύρω από τους φυλάρχους και λαούς εξαθλιωμένους να σβήνουν στα μεροκάματα της σκλαβιάς ή στην απόλυτη εγκληματικότητα. Λαοί που ζουν με την ελπίδα να μην πεθάνουν πάνω στη δουλειά ή να μη γίνει το παιδί τους πρεζόνι, κλέφτης ή δολοφόνος. Αυτό το μέλλον δεν είναι Ευρώπη. Δεν είναι πολιτισμός. Δεν ανήκει στην Ελλάδα. Κι όσοι παίζουν με τις τύχες των ανθρώπων και τις ποντάρουν στις χρηματιστηριακές τους κονσόλες, όσοι θεωρούν αναγκαίο επακόλουθο τη σκλαβιά ενός ολόκληρου λαού, θυσία στην απληστία και στο μεγάλο φαγοπότι μερικών συμμοριών είναι οι χειρότεροι....
Όταν απομακρυνθούμε από το ταμείο δεν θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε τίποτα. Όταν υπογράψουμε τη λίβρα κρέας που θα πάρουν από πάνω μας θα είναι πολύ αργά είτε για παρακάλια είτε για φασαρίες. Με χαρτιά, υπογραφές και σφραγίδες ΝΟΜΙΜΑ θα κατοχυρωθεί η δυστυχία μας. Δεν υπάρχει κανένας να σε σώσει τότε. Τότε θα χρειαστείς ΠΟΛΥ ΑΙΜΑ για να ανατρέψεις αυτό που σήμερα ίσως κατάφερνες με περισσότερο θάρρος, ομοψυχία, και ξεκάθαρη συνείδηση. Αύριο θα πολεμάς στη ζούγκλα του πολέμου, σήμερα είχες τη δυνατότητα να αγριέψεις, να απειλήσεις και να δείξεις πως είσαι σοβαρά αποφασισμένος στο στίβο της ειρήνης.
Την έχασες την ευκαιρία? Τη πάτησες! Πάρε το δελτίο σου αύριο, τη στολή σου και το τενεκεδάκι σου και στήσου στην ουρά να εξασφαλίσεις μια μέρα επιβίωσης ακόμα. Κι εσύ , κι εκείνος, κι εγώ που όλο μεγάλα λόγια είμαι .
Το τρένο σταματάει κάπου εδώ κοντά σε λίγες μέρες. Και μας πετάνε όλους κάτω. Ούτε τους νοιάζει αν είμαστε αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, νέοι, γέροι, όμορφοι, άσχημοι... Νοιώθουν ότι παίζουν μόνοι τους. Παντοδύναμοι. Χωρίς αντιπάλους ή με κάτι αντιπάλους ανάξιους λόγου. Αισθάνονται σίγουροι. Θεοί.
Κι εμείς σύντομα θα καταλάβουμε τι ακριβώς μας έχουν μαγειρέψει. Όταν τα σημάδια της εξαθλίωσης θα είναι τόσο ξεκάθαρα και ζωντανά που δεν θα χρειαζόμαστε πλέον ειδικούς οικονομολόγους να μας τα εξηγούν στα παράθυρα, κάνοντας τις λεγόμενες δυσοίωνες προβλέψεις.
Αφού τώρα δεν φροντίσαμε να κάνουμε κάτι δυνατό, ενωμένοι όλοι μαζί, στο μέλλον θα καταλάβουμε, μην ανησυχείτε, 100% τι ακριβώς εννοούσαν με το «δυσοίωνες προβλέψεις»...
Κάποιοι έχουν ποντάρει τη πολιτική τους καριέρα ακριβώς πάνω σ΄αυτό το στάδιο, δηλαδή να φτάσουμε στο πάτο, για να μας πιάσουν από το χεράκι, να γίνουν οι ηγέτες της σωτηρίας μας, να μην έχουμε άλλη ελπίδα από τη φάτσα τους.
Προσωπικά τους λέω πως αν τυχόν δω κανένα τέτοιο χέρι από πάνω μου, πολύ απλά θα το κόψω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου