ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ: ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Ο γνωστός συνταγματολόγος κ. Γ. Κασιμάτης (Ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών), απαντώντας σε σχετική ερώτηση της εφημερίδας «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», η οποία έχει ξεκινήσει δημόσιο διάλογο για την αλλαγή του Συντάγματος, απάντησε ως εξής: «Πρέπει να διευκρινίσω ότι η απάντηση στο ερώτημά σας θα περιοριστεί σε σκέψεις μόνο για αναθεώρηση του Συντάγματος, δηλαδή για τη βελτίωση του ισχύοντος Συντάγματος και του πολιτεύματος της αστικής δημοκρατίας. Γιατί...

ακούγονται φωνές -συχνά πολύ δικαιολογημένες- για εθνοσυνέλευση ή συντακτική συνέλευση και για κατάργηση του ισχύοντος Συντάγματος και για νέο Σύνταγμα κ.λπ. Πρέπει, όμως, να ξέρουμε ότι αυτά δεν μπορούν να γίνουν πράξη με αναθεώρηση, αλλά μόνο με επανάσταση ή πραξικόπημα».

Η άποψη αυτή είναι μια άποψη που διατρέχει ολόκληρη σχεδόν την κοινότητα των συνταγματολόγων, οι οποίοι παραμένουν προσηλωμένοι στην διατήρηση του ισχύοντος Συντάγματος και του ισχύοντος μοντέλου «δημοκρατίας», πλην ορισμένων εξαιρέσεων. Εξαίρεση για παράδειγμα αποτελεί ο συνταγματολόγος κ. Γ. Κατρούγκαλος ο οποίος ζητά ευθέως στο τελευταίο βιβλίο του «Η κρίση και η διέξοδος» Συντακτική Συνέλευση για Νέο Σύνταγμα. Το έκαναν το 1958 οι Γάλλοι επί Ντε Γκώλ, το έκαναν στις μέρες μας οι Ισλανδοί και μάλιστα οι τελευταίοι έφτιαξαν καινούργιο Σύνταγμα από τον ίδιο το λαό με δημόσια διαβούλευση. Το έκαναν προ καιρού οι Τσέχοι. Το έκανε ο Κ. Καραμανλής με το δημοψήφισμα που κατάργησε το θεσμό της βασιλείας στην Ελλάδα, παρότι το απαγόρευε το Σύνταγμα του 1952. Σε καμία από τις πιο πάνω περιπτώσεις δεν υπήρξε επανάσταση, ούτε ανοίχτηκε μύτη. Ήταν θέληση του λαού.

Επομένως, προκειμένου να αλλάξει το Σύνταγμα δεν απαιτείται καμία επανάσταση. Ο λαός εξ ορισμού είναι το ανώτατο όργανο του Κράτους και μπορεί να φτιάχνει και να αλλάζει μόνος του τον καταστατικό χάρτη του Κράτους. Εκτός και αν θεωρούμε ότι το πολιτικό προσωπικό είναι ανώτερο από το λαό. Εκείνο λοιπόν που απαιτείται είναι ένα δημοψήφισμα συνοδευόμενο από κάποια βασικά ερωτήματα, ώστε να αποφασίσει ο λαός για το εάν θα συνεχίσει να ζει με το ίδιο πολιτικό σύστημα ή θα το αλλάξει.

Όπως δείχνουν τα πράγματα και από τις πρώτες απόψεις που εκτίθενται στην "Ελευθεροτυπία", αντί για δημόσιο διάλογο, παρατηρούμε ένα ακόμα γνωστό ελληνικό ευχολόγιο-παράκληση προς τους πολιτικούς για κάποιες αλλαγές και το όλο σκηνικό με το Σύνταγμα τελικά κατευθύνεται σε έναν και πάλι συμβιβασμό μεταξύ των κομματικών συμφερόντων, αφήνοντας για μια ακόμα φορά τους πολίτες που αγωνιούν στη γωνία.

Απαιτείται τελικά επανάσταση, αλλά όχι επανάσταση με όπλα. Έχουμε όλοι ανάγκη από μια επανάσταση συνείδησης. Ας κάνουμε μόνο μια απλή ερώτηση στον εαυτό μας και ας πάρουμε τη σχετική απόφαση. Θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε με αυτό το πολιτικό σύστημα ή πρέπει να αλλάξει; Αν αποφασίσουμε ότι πρέπει να αλλάξει τότε θα πρέπει να συναντήσουμε ανθρώπους που έχουν τις ίδιες απόψεις. Όλα τα υπόλοιπα θα τα καταγράψει η Ιστορία.

Αυτή είναι η πραγματική επανάσταση.  Με αυτή την έννοια της επανάστασης πράγματι ο κ. Κασιμάτης έχει δίκιο.