Η πολιτική επένδυση του Κουβέλη

Μετά τον πολύμηνο πολιτικό διασυρμό επέλεξε την διάσωση μέσω της λήθης
Οι εξελίξεις του φθινοπώρου τρόμαξαν τον Κουβέλη, που απομακρύνθηκε τρέχοντας από τους Σαμαρά και Βενιζέλο
Ως Κεραυνός εν αιθρία χαρακτηρίστηκε η επιτόπια πολιτική στροφή που έκανε ο αρχηγός της ΔΗΜΑΡ και αυτό-εξοβελίστηκε από το κυβερνητικό σχήμα, αφήνοντας τους Βενιζέλο και  Σαμαρά να συνεχίσουν την εφαρμογή του προγράμματος της τρόικα, η οποία δεν εκπροσωπεί ούτε εξυπηρετεί την χώρα και τα συμφέροντά της.
Και όμως, ο Φώτης Κουβέλης, το πρόσωπο του οποίου λοιδωρήθηκε όσο κανενός άλλου, αφού κατόρθωσε να προσφέρει ένα πλαστό αριστερό προσωπείο στην συγκυβέρνηση των τριών, συνυπογράφοντας μάλιστα σωρεία νομοθετημάτων και αποφάσεων που καταστρέφουν το σύνολο της χώρας και ενδεχομένως λίαν συντόμως να αποτελέσουν αιτία για κάποια κοινωνική έκρηξη ή κάποια εθνική καταστροφή, αποφάσισε να αποχωρήσει τώρα και όχι μετά το καλοκαίρι (περίοδος που ως γνωστόν θεωρείται ήρεμη πολιτικά, αφού ο «λαουτζίκος» απολαμβάνει τις ομορφιές της Ελλάδας).
Η συγκεκριμένη κίνηση του κ. Κουβέλη είναι απολύτως στοχευμένη πολιτικά, αφού ο ίδιος και τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ προφανώς θεώρησαν σαν την καταλληλότερη -και με εμφανώς λιγότερο πολιτικό κόστος- στιγμή να εγκαταλείψουν την κυβέρνηση και να «απολαύσουν» τα επερχόμενα αποτελέσματα της τροϊκανής και απολύτου δουλοπρεπούς πολιτικής, από τη θέση της… αντιπολίτευσης. Και είναι γεγονός πως τα γεγονότα που έρχονται καλπάζοντας (οικονομικά μέτρα και εθνικά θέματα) είναι τεράστιου μεγέθους και θα απειλήσουν ευθέως όχι μόνο την περαιτέρω κυβερνητική συνοχή, αλλά και τη συνταγματική νομιμότητα ύπαρξης της ίδιας της κυβέρνησης και όσων την απαρτίζουν.
Ο Φώτης Κουβέλης, λοιπόν, θεώρησε πως πρέπει να τοποθετηθεί πολιτικά και με την ελάχιστη πολιτική φθορά από τώρα, παρά να συμπαρασυρθεί από καταστάσεις που σαφέστατα δεν θα έχει τον έλεγχό τους, αλλά και θα «δέσουν» τον ίδιο και το κόμμα του με μία ολοκληρωτική πολιτική καταστροφή και ενδεχομένως και ποινικές διώξεις, τα οποία αντιμετωπίζουν τόσο ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος (μαζί με τα κόμματά τους).
Η πολιτική κίνηση του Φώτη Κουβέλη θεωρείται «κίνηση ματ», αφού τον επανατοποθετεί (με τις όποιες αμφιβολίες) στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς, ευελπιστώντας πως ο ενδιάμεσος χρόνος θα σταθεί ικανός να ξεχαστεί η γενικότερη συμβολή του στην αύξηση της εξαθλίωσης που σήμερα υφίσταται η χώρα.
Εν κατακλείδι, η αποχώρηση του Φώτη Κουβέλη από το κυβερνητικό σχήμα, είναι μία επιλογή διάσωσης απέναντι στην ιστορία και σηματοδοτεί μία νέα περίοδο σκληρού ροκ τόσο για την Ελληνική οικονομία, όσο και για τα εθνικά θέματα που μέχρι στιγμής έχουν παραμείνει ανέγγιχτα και που θα μπούνε στο τραπέζι μετά τον δεκαπεντάγουστο και σαφέστατα πριν τις γερμανικές εκλογές. Πρόκειται για μία περίοδο που θα κάψει μνημονιακούς πολιτικούς και πολιτικές και θα «αναδείξει» εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θα έχουν κατορθώσει να τοποθετηθούν εγκαίρως απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, σε μία προσπάθειά τους να μετέχουν στον επόμενο ή μεθεπόμενο κυβερνητικό σχηματισμό. Και ο Φώτης Κουβέλης αποφάσισε να απομακρυνθεί για να αποφύγει να «καεί» ολοσχερώς.
Οι παραμένοντες στην κυβέρνηση Σαμαράς και Βενιζέλος, ελπίζουν από τώρα πως θα διασωθούν από τους ιδιοκτήτες των γνωστών fax και e-mail μέσω των οποίων υλοποιείται η διακυβέρνηση της Ελλάδας. Κοινώς, ελπίζουν πως θα διασωθούν από τους εντολείς του Βερολίνου, των Βρυξελλών και –φυσικά- του Λευκού Οίκου, αν και -όπως όλα δείχνουν- έχουν ήδη γίνει οι επαφές και οι προεργασίες για την αντικατάστασή τους από νεότερους, προθυμότερους πολιτικούς, που η δίψα τους για την εξουσία είναι πολύ μεγαλύτερη από τον πολιτικό ορίζοντά τους…
Πηγή