Ο «ζωτικός χώρος» του Κλάους και του Βόλφγκανγκ

Γράφει

Γιάννης Κριτσαντώνης

Όταν στις 9 Νοεμβρίου του 1989 βρέθηκα για 12 μέρες στο Βερολίνο με δημοσιογραφική τότε αποστολή της ΕΡΤ να καταγράψω τα συγκλονιστικά γεγονότα της πτώσης του Τείχους (δεν υπήρχαν ακόμη στην Ελλάδα ιδιωτικά κανάλια), ένας Ιταλός συνάδελφος της ΡΑΙ, που βρισκόταν με το συνεργείο του δίπλα μου, πάνω σ ένα από τα όρθια ακόμη κομμάτια του Τείχους, στην πλατεία Πότσδαμ, θυμάμαι ότι  σχολίασε με προβληματισμό: «Τώρα η Γερμανία ενώνεται και ίσως γίνει και πάλι ισχυρή. Μένει να δούμε και φοβάμαι για το τι θα κάνει στο μέλλον, ας πούμε μετά από 20 χρόνια…». Ο συνάδελφος είχε πέσει έξω… μόνο ως προς τον χρόνο…!

Κοντεύουν  βέβαια να συμπληρωθούν 24 γεμάτα χρόνια από τότε, αλλά η Γερμανία, ξεκίνησε πολύ νωρίτερα (μόλις τέσσερα χρόνια μετά την ενοποίησή της) να «ανακατώνει» (ήπιος όρος) πάλι την Ευρώπη με τα ηγεμονικά καμώματά της. Και όποιος δεν το βλέπει αυτό σήμερα έχει το κεφάλι του χωμένο στην άμμο!

Κλαους Κίνκελ και Βόλφγκανκ Σόϊμπλε: Δύο άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά τότε για την «επαναφορά» της Γερμανίας στον ηγεμονισμό. Και δεν είχαν περάσει ούτε τέσσερα χρόνια από την πτώση του Τείχους. (Όταν ισοπεδωνόταν η Γερμανία από τους συμμάχους, ο Σόϊμπλε ήταν ήδη 4 ετών. Ο Κίνκελ 9. Άρα θα πρέπει να θυμούνται την καταστροφή. Τουλάχιστον ο ένας).

Κλάους Κίνκελ:  Ο περιβόητος δικηγόρος, φανατικός νεοφιλελεύθερος πρόεδρος του FDP (1993 – 1995), αρχηγός της Καγκελαρίας, επικεφαλής τότε (1979 – 1982) της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών (BND) αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών της ενοποιημένης πλέον χώρας του (1992 -1998), έκανε το 1993 την κυνικότερη δήλωση για τις προθέσεις της Γερμανίας, (δήλωση που επικαλέστηκε στην υπεράσπισή του στο δικαστήριο ακόμη και ο Μιλόσεβιτς): «Δύο αποστολές κυριαρχούν στο μυαλό μας. Στο εσωτερικό, πρέπει να γίνουμε πάλι έθνος και προς τα έξω να πετύχουμε κάτι που έχουμε αποτύχει δύο φορές πριν..». Φοβερό!. Με αυτό το «δόγμα» ο Κίνκελ και αφού πρώτα κουρελιάζει το γερμανικό Σύνταγμα που απαγόρευε την παρουσία Γερμανών στρατιωτών έξω από τη χώρα, συμμετέχει με Γερμανούς πιλότους και γερμανικά αεροπλάνα (με πρόσχημα και κάλυψη τη συμμαχία του ΝΑΤΟ) στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας. Αφού βέβαια πρώτα είχαν φροντίσει οι γερμανικές υπηρεσίες πληροφοριών να υποδαυλίσουν το μίσος μεταξύ χριστιανών Σέρβων και μουσουλμάνων Βόσνιων και Κροατών. Ο Κλάους Κίνκελ άνοιγε δρόμο, δηλαδή, νοτιοανατολικά για «ζωτικό χώρο» της Γερμανίας, διαλύοντας ένα κυρίαρχο κράτος.

Βόλφγκανκ Σόϊμπλε: Νομικός κι αυτός, προέρχεται από το βαθύ συντηρητικό σύστημα εξουσίας (CDU) της Γερμανίας. Διετέλεσε, όπως και ο Κλάους Κίνκελ, αρχηγός Καγκελαρίας, υπουργός «Ειδικών Υποθέσεων» (1984-1991) και υπουργός Εσωτερικών. (1990 επί Κόλ και 2005-2009 επί Μέρκελ). Ένθερμος υποστηρικτής του πολέμου στο Ιράκ, του Γκουαντανάμο, του νεοφιλελευθερισμού και της αύξησης της εξουσίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Ως υπουργός Εσωτερικών «ζήτησε την σύλληψη υπόπτων για θέματα τρομοκρατίας, τη χρησιμοποίηση του γερμανικού στρατού για την τήρηση της τάξης στο εσωτερικό της Γερμανίας(!), την παρακολούθηση του internet για υποκλοπές e-mail από κυβερνητικές υπηρεσίες και δολοφονίες τρομοκρατών από τις αρχές ασφαλείας», σύμφωνα με το Spiegel (2007). Δούλεψε για λίγο ως δικηγόρος και εφοριακός). Πλασαριζόταν ως «αδιάφθορος», αλλά αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το κόμμα, όπως και ο Κόλ, το 2000, αφού παραδέχτηκε ότι κι αυτός είχε λάβει παράνομη δωρεά για το κόμμα του από έμπορο όπλων, μέσω λογαριασμών στην Ελβετία! Έμεινε ανάπηρος μετά από απόπειρα δολοφονίας του από («ψυχονευρωτικό» - έτσι αποφάνθηκε το δικαστήριο) Γερμανό πολίτη το 1990. (Μικρή παρένθεση για την ιστορία: Ο πολίτης αυτός ζητούσε επίμονα επί μήνες με επιστολές του στον Σόιμπλε να πάρει νόμιμη θέση για την απομάκρυνση καλωδίων υψηλής τάσης έξω από το σπίτι του που προκαλούσαν πονοκεφάλους σ αυτόν και στα μικρά παιδιά του… Αλλά ο Σόιμπλε τον «έγραψε κανονικά» μη απαντώντας ποτέ στα δίκαια αιτήματα του πολίτη. Έτσι ο άλλος στην απόγνωσή του, φαίνεται ότι αποφάσισε να βγάλει τον υπουργό από τη μέση..)  Ο Σόϊμπλε, λοιπόν σήμερα συνεχίζει, στην ουσία, το έργο του Κίνκελ (να ανοίγει δρόμο για «ζωτικό χώρο») πάντα νοτιοανατολικά…. Ο Κίνκελ «έφτασε» μέχρι το Κόσσοβο σπέρνοντας τη διχόνοια κι εκεί, με τα γνωστά αποτελέσματα… Ο Σόϊμπλε «ερωτοτροπεί» ακόμα σήμερα με τα Σκόπια, καταστρέφοντας παράλληλα την Ελλάδα, με τους τρόπους που αυτός γνωρίζει πολύ καλά και ζούμε όλοι στο πετσί μας.  Μαζί με τη Μέρκελ, δηλαδή, εξακολουθεί να εφαρμόζει τη συνταγή Κίνκελ: «Στόχος μας, να πετύχουμε ό,τι δεν πετύχαμε δύο φορές πριν»…

Το είπα και στην αρχή: Όποιος δεν το βλέπει αυτό σήμερα, έχει το κεφάλι του χωμένο στην άμμο! Και όταν το πάρουν χαμπάρι οι υπόλοιποι ευρωπαίοι «ηγέτες», θα έχουν περάσει 10 χρόνια (όπως και με τον Χίτλερ), αλλά τότε η Γερμανία του Σόιμπλε και της Μέρκελ θα έχουν σκορπίσει τον (ίσως… οικονομικό αυτή τη φορά) όλεθρο!

 Μικρή και… ασήμαντη λεπτομέρεια: Ο Κλάους Κίνκελ είναι σήμερα πρόεδρος του Ιδρύματος της Deutsche Telecom AG που ασχολείται με φιλανθρωπικά ζητήματα επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του και σε άτομα με… αναπηρία.