ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Δεν θα γίνουν… μεσιτικά γραφεία προσπαθώντας να πουλήσουν τα κατασχεμένα διαμερίσματα, θα τα παίξουν στη χρηματοπιστωτική αγορά!
Μια αυταπάτη ευρύτατα διαδεδομένη στα λαϊκά στρώματα ενδέχεται να έχει μοιραίες συνέπειες για όσους έχουν αποκτήσει την πρώτη τους κατοικία με στεγαστικό δάνειο, στις δόσεις του οποίου αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν και να τις πληρώνουν στην τράπεζα κανονικά. Καθώς απέχει πλέον ελάχιστα περισσότερο από έναν μήνα η εφιαλτική ημερομηνία της 1ης Ιανουαρίου 2014, οπότε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έχει αποφασίσει υπό την πίεση και της τρόικας να αρχίσουν και πάλι οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας δανειοληπτών που δεν πληρώνουν κανονικά τις δόσεις των δανείων τους, οι περισσότεροι από τους ασυνεπείς οφειλέτες προς τις τράπεζες δεν έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος του κινδύνου που τους απειλεί. Νομίζουν ότι η τράπεζα… δεν θα τους πάρει το σπίτι! Αυταπατώνται ότι κάτι θα γίνει στο τέλος και θα τη γλιτώσουν!
Τι να το κάνει η τράπεζα ένα ασήμαντο δυάρι ή τριάρι διαμέρισμα στους Αγίους Αναργύρους ή στο Περιστέρι; Σε ποιον θα το πουλήσει αφού αυτήν την εποχή στην Ελλάδα κανένας δεν έχει λεφτά κι όσοι έχουν δεν τα δίνουν φυσικά για κάποιο διαμέρισμα σε μια λαϊκή συνοικία της Αθήνας ή σε κάποια επαρχιακή πόλη; Αν, όμως, δεν μπορούν να πουλήσουν αυτά τα διαμερίσματα ή σπίτια γιατί να κατασχέσει μια μεγάλη τράπεζα π.χ. δέκα ή είκοσι χιλιάδες σπίτια; Τι θα τα κάνει; Θα γίνει… μεσιτικό γραφείο; Χώρια που αν πρέπει να πληρώσει και ενιαίο φόρο ακινήτων για χιλιάδες κατασχεμένα σπίτια, θα κοστίσει στην τράπεζα τα μαλλιοκέφαλά της! Οι σκέψεις αυτές και άλλες παρόμοιες ακούγονται λογικοφανείς στους άσχετους και τους αδαείς. Είναι, όμως, βαθύτατα λανθασμένες. Ηταν εν μέρει σωστές σε άλλες, παλαιότερες εποχές.
Δεν ισχύουν, όμως, ούτε κατ’ ελάχιστο σήμερα. Αυτό που αγνοεί ο κόσμος, και παθαίνει σοκ όταν το αντιλαμβάνεται, είναι ότι η τράπεζα που του κατάσχει το σπίτι δεν έχει καμιά έγνοια να… πουλήσει ή έστω να νοικιάσει σε κάποιον το σπίτι που κατάσχεσε! Της αρκεί που απέκτησε αυτή τους τίτλους ιδιοκτησίας! Φαίνεται εξωφρενικό, αλλά δυστυχώς έτσι είναι – και ο λόγος είναι απλούστατος. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε πως μια τράπεζα προχωράει σε κατάσχεση 10.000 σπιτιών, καθένα από τα οποία έχει αντικειμενική αξία 100.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η συνολική αντικειμενική αξία των 10.000 διαμερισμάτων επί 100.000 ευρώ το καθένα είναι 1.000.000.000 ευρώ. Η τράπεζα, αντί να ψάχνει να βρει 10.000 αγοραστές που έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να τους βρει ποτέ, κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό. Βγαίνει στη διατραπεζική αγορά, στις αγορές του χρηματοπιστωτικού συστήματος και λέει: “Κατέχω τίτλους ιδιοκτησίας ακινήτων αντικειμενικής αξίας ενός δισεκατομμυρίου ευρώ και τους πουλάω για π.χ. επτακόσια εκατομμύρια ή τριακόσια εκατομμύρια ευρώ!”. Μια τράπεζα από το Χονγκ Κονγκ ή από την Ουρουγουάη τούς αγοράζει τους τίτλους αυτούς για να τους πουλήσει κι αυτή την επόμενη μέρα ή τον επόμενο μήνα!
Ο τίτλος ιδιοκτησίας του σπιτιού που σας κατάσχεσε η ελληνική τράπεζα επειδή δεν πληρώνατε τις δόσεις του δανείου σας βρίσκεται έτσι σήμερα… στο Κατάρ, αύριο στο Μεξικό, μεθαύριο στο Ναούρου. Το πιο επώδυνο σημείο αυτής της τραγωδίας είναι ότι κανένας από τους εφήμερους, εναλλασσόμενους ιδιοκτήτες -δηλαδή κάποια τράπεζα ανά την υφήλιο- δεν δίνει δεκάρα τσακιστή αν ρημαδιάζει το διαμέρισμα από το οποίο σας ξεσπίτωσε η τράπεζα επειδή δεν είχατε να πληρώσετε τις δόσεις! Τους αρκεί ο τίτλος ιδιοκτησίας και η αντικειμενική κατ’ αρχάς αξία. Ισως κάποια στιγμή αργότερα να τους ενδιαφέρει και η εμπορική αξία, αλλά και πάλι για να παιχτεί στη διατραπεζική αγορά.
Τώρα, από τα 10.000 σπίτια του παραδείγματος μπορεί τα 500 ή τα 1.000 να πουληθούν σε κάποιον κερδοσκοπικό οίκο-γύπα με έκπτωση… 60% ή 80% (!), αν κάποια τράπεζα που κατέχει τους τίτλους βρεθεί “ζορισμένη” κάποια στιγμή. Τότε οι “γύπες” μπορεί να πουλήσουν το διαμέρισμά σας στη Δάφνη ή στα Ανω Λιόσια σε κάποιο Γερμανό ή Αγγλο συνταξιούχο σε γελοία τιμή, βγάζοντας τα τριπλά λεφτά από όσα το αγόρασαν! Ετσι σκοπεύουν να χειριστούν τα διαμερίσματα ή τα σπίτια όσων δεν ανταποκρίνονται στις δανειστικές υποχρεώσεις τους, γι’ αυτό και οι τράπεζες θα τους τα κατασχέσουν οπωσδήποτε, μόλις η κυβέρνηση δώσει το “πράσινο φως” σε έναν μήνα από τώρα!
Ο κ. Στουρνάρας, είπε ότι η φορολογία ακινήτων είναι δίκαιη, γιατί τα ακίνητα, μορφή αποταμίευσης, αγοράστηκαν με μαύρο αφορολόγητο χρήμα. Αντιπαρέρχομαι την σωρεία επιχειρημάτων, που αντικρούουν την λογική αυτή και του λέω: Γιατί δεν βάζεις απανωτά κάθε χρόνο και τον ανάλογο φόρο, στις αποταμιεύσεις που είναι στις Τράπεζες και θα τα πάρεις αμέσως σε μηδέν χρόνο , χωρίς τα δυσάρεστα και χρονοβόρα, ρυθμίσεις, κατασχέσεις, φυλακίσεις κλπ ?? Μήπως πίσω από την άνιση αντιμετώπιση των Ελλήνων «φοροφυγάδων» κρύβεται κάτι άλλο ??
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάντηση είναι εύκολη, στις καταθέσεις μπορείς εύκολα να κάνεις ανάληψη, οπότε φόρος γιοκ και αυτό δεν θα άρεσε καθόλου στον κύριο Στουρνάρα ούτε φυσικά στους φίλους του τραπεζίτες, καθώς ο Στουρνάρας θα έμενε χωρίς φόρο και οι τραπεζίτες χωρίς καταθέσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα ακίνητα όμως δεν μπορείς να κάνεις ανάληψη. Άσε που έτσι έμμεσα φορολογείς και τις καταθέσεις για αυτούς που έχουν ακόμα, αλλά και το εισόδημα αυτών που δεν έχουν καταθέσεις.
"Σήμερα ο Ευρωπαίος επίτροπος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις δήλωσε ότι η εναρμόνιση των αντικειμενικών αξιών στις πραγματικές, οι οποίες προβλεπόταν με βάση το μνημόνιο ότι θα γίνουν το 2012, αναβάλλεται για το 2016. ("Όλι Ρεν,8 Νοεμβρίου 2013).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναβάλλεται...
1ον. Για φορομπηχτικούς λόγους, δεν συμφέρει να πλησιάσουν οι αντικειμενικές αξίες τις σημερινές ονομαστικές της αγοράς.
2ον. Η συνολική αντικειμενική αξία των τίτλων ιδιοκτησίας ακινήτων που κατάσχονται από τις τράπεζες και θα πωληθούν στη διατραπεζική αγορά συντηρείται -πλασματικά- υψηλή, για να γίνει στη συνέχεια και η απαραίτητη προσφορά-έκπτωση προς τους υποψήφιους αγοραστές-τραπεζίτες, και να γίνει παιγνίδι.
Φούσκα στη φούσκα.