Έρχονται 4ήμερη εργασία & ομαδικές απολύσεις

Πριν από δύο χρόνια πέρασε σαν φωτοβολίδα και χάθηκε. Ο λόγος για την τότε δήλωση του προέδρου του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνου Μίχαλου περί της ανάγκης υιοθέτησης της τετραήμερης απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα λόγω της ραγδαίας πτώσης της παραγωγής.
Φορείς της αγοράς και συνδικάτα είχαν αναθεματίσει την πρόταση που σήμαινε ταυτόχρονα και μείωση μισθών, ενώ πριν από μία εβδομάδα non paper της τρόικας προς το υπουργείο Εργασίας παρελκυστικά μιλούσε ακόμα και για έξι ημέρες εργασίας με 13 ώρες ημερήσιας απασχόλησης.
Σύμφωνα όμως με έγκυρες πηγές του «business stories» από τις Βρυξέλλες, ήδη η τρόικα αλλά και κύκλοι της Ε.Ε. επαναφέρουν το θέμα της υιοθέτησης των τεσσάρων ημερών εργασίας μέσω ειδικής νομοθετικής ρύθμισης, αφού και η παραγωγή στη χώρα μας έχει συρρικνωθεί δραματικά, αλλά και πολλές επιχειρήσεις θα διευκολυνθούν αν αφαιρεθεί -και όχι προστεθεί όπως γράφτηκε πρόσφατα- μία ημέρα απασχόλησης. Για το θέμα αυτό και τις σκέψεις του διεθνούς παράγοντα, οι ίδιες ασφαλείς πηγές αναφέρουν πως είναι ενήμερη η ειδική επιτροπή διαπραγματεύσεων του υπουργείου Εργασίας, το οποίο πάντως πεισματικά αρνείται κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Βέβαια η κυβέρνηση έχει κακό παρελθόν με τις διαψεύσεις, αφού και τους πλειστηριασμούς ακινήτων διέψευδε αρχικά, υιοθετώντας τους ωστόσο αργότερα, και τις ανατροπές στα εργασιακά και τα ασφαλιστικά θέματα ποτέ δεν παραδέχτηκε, αν και τελικά έγιναν.
Σε κάθε περίπτωση, ο Σεπτέμβριος δείχνει να είναι ο κομβικός μήνας για τις όποιες αλλαγές ήδη δρομολογούνται στα Εργασιακά. Θα πρέπει να πούμε πως η τετραήμερη απασχόληση που έρχεται από την πίσω πόρτα δεν θα είναι αναίμακτη για τις τσέπες των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, αλλά ενδεχομένως και στο Δημόσιο, αν απαιτηθεί δημοσιονομικά. Και αυτό διότι το σχέδιο της νομοθετικής παρέμβασης που οι δανειστές απαιτούν θα αφορά παράλληλη μείωση με τις ημέρες εργασίας και των αμοιβών.
Στόχος αυτής της παρέμβασης δεν είναι μονάχα η μείωση κόστους που θα επιχειρηθεί προκειμένου να ανακουφιστούν τα οικονομικά των επιχειρήσεων. Απώτερος σκοπός είναι και η μείωση της ανεργίας, καθώς το συγκεκριμένο πρόγραμμα απασχόλησης θα λειτουργήσει παράλληλα με ένα δεύτερο πρόγραμμα που η τρόικα θέλει να επιβάλει και αφορά την ένταξη στην εργασία με τρόπο έμμεσο και πιο χαλαρό νέων εργαζομένων που θα αμείβονται με 300-400 ευρώ το πολύ και θα αναλαμβάνουν δράση σε ημέρες ρεπό ή σε πιο χαλαρές και ασήμαντες εργασίες. Αυτό το εργασιακό «flexibility», εκτιμούν οι πηγές του «b.s.», θα αποτελέσει μια γρήγορη και εύκολη νίκη («quick win» τη χαρακτηρίζουν οι Βρυξέλλες) στη μάχη για άμεση πτώση του δείκτη που μονίμως ανεβαίνει, δημιουργώντας πολιτικές, κυρίως, εξελίξεις. Μιλάμε φυσικά για τον δείκτη ανεργίας, ο οποίος την περασμένη εβδομάδα έφτασε το 27,4%. Μια νίκη όμως με νέο κόστος στις ήδη παραπαίουσες αμοιβές.
Το μοντέλο της Ολλανδίας και της Γερμανίας
Θα πρέπει να αναφέρουμε πως η εν λόγω παρέμβαση δεν είναι άγνωστη στις Βρυξέλλες. Εχει συμβεί και σε πάσχουσες από υψηλή ανεργία περιοχές της Ολλανδίας αλλά και της Γερμανίας, όπου η τετραήμερη εργασία είναι πλέον θεσμός. Παράλληλα και παρά τις διαψεύσεις, οι ίδιες αξιόπιστες πηγές αναφέρουν πως είναι θέμα χρόνου η αύξηση των ορίων απολύσεων ώστε οι εταιρείες να μην έχουν εμπόδιο στις ομαδικές απολύσεις. Ετσι εξετάζεται να καταργηθεί το «φρένο» του 5% που ισχύει σήμερα για τις απολύσεις εντός διαστήματος ενός μηνός και το ποσοστό αυτό να γίνει διψήφιο μεταξύ 10%-12%. Αν και ο ΣΕΒ επίσημα δεν αποδέχεται τον ρόλο του σε αυτές τις διεργασίες, μιλώντας πιο φιλεργατικά, είναι γεγονός πως πολλοί επιχειρηματίες σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις και επαφές με εκπροσώπους της τρόικας έχουν αναφερθεί στο θέμα των πιο χαλαρών απολύσεων αλλά και στην ανάγκη για λιγότερες ημέρες εργασίας λόγω της συρρίκνωσης των παραγγελιών.
Η ώρα των ομαδικών απολύσεων είναι τώρα
Tο αμερικανικό μοντέλο στην αγορά εργασίας όπου δεν τίθεται κανένας περιορισμός στις απολύσεις και δεν προβλέπεται καταβολή αποζημίωσης θα προσπαθήσει να επιβάλει η τρόικα στη χώρα μας από τον Σεπτέμβριο. Σήμερα ο μέσος όρος ηλικίας για τα 2/3 του εργατικού δυναμικού είναι άνω των 45 ετών. Το σχέδιο των δανειστών είναι να επιτευχθεί ηλικιακή, γνωσιολογική και μισθολογική αντικατάσταση του εργατικού δυναμικού με στόχο την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Οι αλλαγές μπορούν να γίνουν σταδιακά με ήπιο τρόπο, σύμφωνα με στελέχη της κυβέρνησης, από τον Σεπτέμβριο, αφού δεν αποτελούν προς το παρόν προαπαιτούμενα για την καταβολή των δόσεων. Ως πρώτο βήμα η τρόικα αξίωσε τη διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων ώστε να βοηθήσει κυρίως τις συγχωνεύσεις στον τραπεζικό τομέα με την απόλυση παλαιών υπαλλήλων και την αντικατάστασή τους από χαμηλόμισθους νέους.
Συγκεκριμένα, οι δανειστές πρότειναν να αρθεί το εμπόδιο της υπογραφής του εκάστοτε υπουργού Εργασίας ώστε οι επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 250 άτομα να μπορούν να προχωρούν σε ομαδικές απολύσεις άνω του 5% μηνιαίως, χωρίς να απαιτείται η έγκριση της κυβέρνησης. Εως τώρα κανείς υπουργός Εργασίας δεν έχει εγκρίνει αίτημα για ομαδικές απολύσεις και η τελευταία φορά που ζητήθηκε κάτι ανάλογο από τον κ. Γιάννη Βρούτση ήταν από τη γαλλική εταιρεία Lafarge - Ομιλος ΑΓΕΤ Ηρακλής, η οποία ζητούσε την έγκριση για 236 απολύσεις εργαζομένων από τα Τσιμέντα Χαλκίδας. Η λύση των ομαδικών απολύσεων θα μπορούσε να διευκολύνει και άλλες επιχειρήσεις μόνο σε συνδυασμό με τη μείωση των αποζημιώσεων.
Σήμερα, εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας, οι επιχειρήσεις δεν αντέχουν να καταβάλλουν αποζημιώσεις, γι’ αυτό και επιλέγουν την υπαγωγή τους στο άρθρο 99, όπως συνέβη πρόσφατα με τις εταιρείες Κατσέλης και NEOSET, αφήνοντας στον δρόμο εκατοντάδες ανέργους χωρίς αποζημιώσεις και επίδομα ανεργίας. Να σημειώσουμε ότι η διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων, εκτός από την αύξηση του ποσοστού ανεργίας, θα οδηγήσει και στη διόγκωση της μαύρης τρύπας του ΙΚΑ, το οποίο θα χάσει τις εισφορές, αλλά και του ΟΑΕΔ, που θα καταβάλει περισσότερα επιδόματα ανεργίας. «Η μείωση του κόστους εργασίας», σύμφωνα με τον επιστημονικό διευθυντή του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ κ. Σάββα Ρομπόλη, «θα έπρεπε να οδηγήσει στη μείωση των τιμών προϊόντων και υπηρεσιών, κάτι που δεν έχει συμβεί. Αντίθετα σε ορισμένους κλάδους που κράτησαν τον τζίρο τους σε καλά επίπεδα, η μείωση του κόστους οδήγησε σε αύξηση της κερδοφορίας. Οι μελέτες μας δείχνουν ότι με την αναγκαστική εσωτερική υποτίμηση και την τραγική υποβάθμιση του ΑΕΠ η Ελλάδα αποκτά χαρακτηριστικά υπανάπτυκτης χώρας».
[Πηγή Πρώτο Θέμα]