Τέσσερα χρόνια μετά, τα πενιχρά αποτελέσματα της επιτήρησης αυτής είναι ορατά σε όλους. Το φως στην άκρη του τούνελ, η απογείωση (που λέει και ο πιτσαδόρος) και αυτή η καριόλα η ανάπτυξη, δεν λένε να εμφανιστούν.
Και μέσα στο ζοφερό αυτό τοπίο, τρία, φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, γεγονότα της πρόσφατης επικαιρότητας, έρχονται να μας γεννήσουν αμφιβολίες σχετικά με το αν η επιτήρηση από το ΔΝΤ είναι η ενδεδειγμένη γι αυτή τη χώρα. Ας τα δούμε:
-Ο τέως τηλεπλασιέ, και νυν Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, σε ένα από τα εκατοντάδες, ψυχιατρικής φύσεως, παραληρήματά του δήλωσε οτι “δεν γουστάρει να του παίρνει ο Τόμσεν τη δόξα για τις απολύσεις εργαζομένων. Η δόξα πρέπει να είναι όλη δικιά του“.
-Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόσης Πελεγρίνης (πρώην Πασόκος και νυν Συριζαίος), τα παράτησε όλα γιατί, τώρα, κοντά στα 60 του, ένοιωσε να ξυπνάει μέσα του η Μιμή Ντενίση. Και πετάχτηκε μέχρι το κοσμοπολίτικο Παρίσι όπου πρωταγωνίστησε σε θεατρική παράσταση τυλιγμένος σε κόκκινη μπατανία. Και όλα αυτά, την ώρα που στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης γίνεται της πουτάνας το κάγκελο.
-Ο πρόεδρος της “αριστεράς της ευθύνης” και της εκφραστής της ρήσης “καρέκλα να’ ναι κι ότι να’ ναι”, Φώτιος-Φανούριος Κουβέλης, αφού ψήφισε όλα τα μνημόνια (με το αριστερό – πάντα – χέρι), είπε να ξεσκάσει λίγο και, κάνοντας πράξη την all time classic ρήση της Μαίρης Χρονοπούλου “είμαι γυναίκα του κεφιού και δεν υπολογίζω“, εξέπληξε τους παρευρισκόμενους χασαποταβέρνας των Τρικάλων, όπου ξεφάντωσε χορεύοντας το παραδοσιακόν ζεϊμπέκικον.
Τα τρία παραπάνω γεγονότα μπορεί μεν να δείχνουν φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, πλην όμως δείχνουν ξεκάθαρα οτι η επιτήρηση από το ΔΝΤ μάλλον έχει αποτύχει οικτρά και η χώρα πρέπει να μπει σε μια άλλου είδους επιτήρηση.
Μια επιτήρηση από την Παγκόσμια Ψυχιατρική Ένωση, φαίνεται οτι θα είναι πολλαπλώς πιο χρήσιμη για τη χώρα. Και μάλιστα, το συντομώτερο δυνατό.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου