Προ των πυλών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
"Η μπλόφα από τους εταίρους δε μπορεί να γίνει για
δεύτερη συνεχόμενη φορά πιστευτή. Η Άνγκελα Μέρκελ, έπαιξε,
ομολογουμένως έξυπνα, το «παιχνίδι» σε βάρος όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά
και της υπόλοιπης Ευρώπης και τώρα απλώς θα περιοριστεί, αν θέλει να
συνεχίσει να παίζει έξυπνα, στη διαχείριση των τεράστιων κερδών της"
Του Κώστα Καπνίση
Ξεκαθαρίζουν τα πράγματα σε ότι αφορά το μέλλον της κυβέρνησης
Σαμαρά, καθώς όλο και περισσότεροι διεθνείς οργανισμοί και αναλυτές
επισημαίνουν ότι η Ελλάδα μπαίνει σε επίσημη προεκλογική τροχιά όχι μόνο
για τις αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές κάλπες. Αυτή τη φορά το
«χτύπημα» ήρθε από τη γνωστή τράπεζα HSBC, η οποία σε έκθεσή της
υποστηρίζει ότι η κυβερνητική πλειοψηφία είναι πλέον εύθραυστη με
αποτέλεσμα αν δεν καταφέρει να σημειώσει θετικές επιδόσεις στις
περιφερειακές και ευρωπαϊκές εκλογές, τότε είναι πολύ πιθανό να οδηγηθεί
στην προκήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών ακόμα και αμέσως μετά τον Μάιο.
Βέβαια δε χρειαζόταν η έκθεση της HSBC για να επιβεβαιώσει το τραγικό πολιτικό αδιέξοδο της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία εκλιπαρεί για λίγη στήριξη, πάντα σε επίπεδο προφορικών δηλώσεων από τους εταίρους – δανειστές λίγο πριν από τη διπλή εκλογική αναμέτρηση της Άνοιξης. Ο πανικός είναι ζωγραφισμένος στα πρόσωπα των κυβερνητικών στελεχών με αρκετούς από αυτούς να μη δέχονται όχι μόνο να θέσουν υποψηφιότητα σε Περιφέρειες και Δήμους της χώρας, αλλά να μη τολμούν πλέον να στηρίξουν τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου στα τηλεοπτικά τραπέζια της πτωχευμένης μιντιοκρατίας όπου το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα φιλικό για εκείνους. «Καλή» η κυβερνητική προπαγάνδα, την οποία φροντίζουν επιμελώς να κάνουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, βλέποντας έντρομα το «τρένο» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα καταπάνω τους, αλλά πόσα πια μπορεί να πιστέψει η ελληνική κοινωνία από ΜΜΕ, τα οποία είναι παντελώς αναξιόπιστα και θιασώτες του μονοδρόμου των Μνημονίων.
Η κατάσταση στη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας μοιάζει με ένα καζάνι του οποίου το νερό έχει περάσει προ πολλού το σημείο βρασμού και πλέον έχει αρχίσει να εξατμίζεται. Όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες απειλούνται με αφανισμό και περιθωριοποίηση. Την ίδια στιγμή, οι περισσότεροι έχουν κατανοήσει το παλαιάς κοπής προεκλογικό «παιχνίδι» δύο κομμάτων – απομειναριών, τα οποία παίζουν σε βάρος της εξαθλιωμένης κοινωνίας με ένα πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο αυξομειώνουν κατά το δοκούν, καθώς οι αριθμοί δεν «βγαίνουν» και πρέπει να ανακοινωθούν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες προεκλογικές παροχές σε όσο το δυνατό περισσότερους.
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου εκτιμά ότι με το να τάζει σε μερικές και όχι ασφαλώς σε όλες τις κοινωνικές ομάδες λίγες σταγόνες νερού μέσα σε μια απέραντη έρημο, την οποία η ίδια έχει δημιουργήσει, πρόκειται να πείσει το εκλογικό σώμα και να υφαρπάξει εκ νέου με ψέματα την ψήφο του. Πλέον όμως, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει χάσει και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές της, αλλά και ένα πολύ σημαντικό κομμάτι από όσους την ψήφισαν το 2012, οι οποίοι πίστεψαν ότι υπήρχε περίπτωση εξόδου από το ευρώ και άτακτης χρεοκοπίας μετά συνοδείας καταστροφών και λοιπών «πληγών του Φαραώ» σε περίπτωση που επικρατούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογική αναμέτρηση.
Το ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι λίγο καιρό μετά, η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ ομολόγησε ότι έπαιξε «μπλόφα» με την κυβέρνηση Σαμαρά, καθώς δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να αφήσουν οι εταίροι την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, καθώς τότε θα διαλυόταν η Ευρωζώνη και μάλιστα με συνέπειες, οι οποίες θα ήταν απρόβλεπτες όπως ενημέρωσαν ειδικοί σύμβουλοι την Γερμανίδα καγκελάριο. Το γεγονός αυτό βέβαια σήμαινε αυτομάτως ότι αν υπήρχε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2012 και πίεζε στο ελάχιστο τους εταίρους – δανειστές, τότε εκείνοι θα έψαχναν να βρουν άλλο τρόπο επίλυσης του ελληνικού – ευρωπαϊκού ζητήματος της κρίσης, τεχνητής πάντοτε, χρέους. Ο πιθανότερος, αυτός άλλωστε που θα επιτευχθεί και τώρα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται ante portas, θα είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είτε αρέσει στους δανειστές είτε όχι, καθώς έχει γίνει πλέον αντιληπτό ότι αυτό δεν είναι βιώσιμο. Αυτό άλλωστε είχε εισηγηθεί, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, αλλά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε «Forget it Yannis» στον Γιάννη Στουρνάρα και εκείνος δε θέλησε να χαλάσει το χατίρι του Γερμανού ομολόγου του.
Κοντολογίς, η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία είναι διατεθειμένη να υπογράψει νέο Μνημόνιο, αρκεί αυτό να γίνει μετά τις αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές, βλέπει τους εταίρους να προετοιμάζονται για διαπραγματεύσεις με μια νέα ελληνική κυβέρνηση, η οποία είναι καθαρά θέμα χρόνου να υπάρξει. Εκλιπαρεί για λίγες δηλώσεις στήριξης ή ακόμα χειρότερα για έναν νέο γύρο «τρομολαγνείας» όπως εκείνης της προεκλογικής περιόδου του 2012. Αυτό το τέχνασμα όμως «κάηκε». Η μπλόφα δε μπορεί να γίνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά πιστευτή. Η Γερμανία μπορεί να επέδειξε αρκετή αλαζονεία και απληστία, αλλά η όλη κατάσταση έχει «πιάσει ταβάνι». Η Άνγκελα Μέρκελ, έπαιξε, ομολογουμένως έξυπνα, το «παιχνίδι» σε βάρος όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης και τώρα απλώς θα περιοριστεί, αν θέλει να συνεχίσει να παίζει έξυπνα, στη διαχείριση των τεράστιων κερδών της.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι οι εταίροι – δανειστές έκαναν αυτό που φάνταζε απίθανο για Ευρωπαίους ηγέτες. Έπαιξαν σε μια ζαριά και μάλιστα «πειραγμένη» τα πάντα γνωρίζοντας ότι έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση, η οποία δεν θα τους χαλούσε τα χατίρια είτε από φόβο είτε από εθελοδουλεία. Όπως όμως λέει και ο σοφός ελληνικός λαός «Κάποτε γυρίζει ο τροχός». Σε αυτή ακριβώς τη φάση του «παιχνιδιού» βρίσκεται πλέον η κατάσταση. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έπαιξε και έχασε. Το κακό είναι ότι το έκανε σε βάρος της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού. Η διεξαγωγή πρόωρων εθνικών εκλογών στην Ελλάδα είναι καθαρά θέμα χρόνου. Και αυτό το γνωρίζουν τόσο οι εταίροι όσο και η κυβέρνηση Σαμαρά. Τελεία, παράγραφος…
Βέβαια δε χρειαζόταν η έκθεση της HSBC για να επιβεβαιώσει το τραγικό πολιτικό αδιέξοδο της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία εκλιπαρεί για λίγη στήριξη, πάντα σε επίπεδο προφορικών δηλώσεων από τους εταίρους – δανειστές λίγο πριν από τη διπλή εκλογική αναμέτρηση της Άνοιξης. Ο πανικός είναι ζωγραφισμένος στα πρόσωπα των κυβερνητικών στελεχών με αρκετούς από αυτούς να μη δέχονται όχι μόνο να θέσουν υποψηφιότητα σε Περιφέρειες και Δήμους της χώρας, αλλά να μη τολμούν πλέον να στηρίξουν τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου στα τηλεοπτικά τραπέζια της πτωχευμένης μιντιοκρατίας όπου το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα φιλικό για εκείνους. «Καλή» η κυβερνητική προπαγάνδα, την οποία φροντίζουν επιμελώς να κάνουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, βλέποντας έντρομα το «τρένο» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα καταπάνω τους, αλλά πόσα πια μπορεί να πιστέψει η ελληνική κοινωνία από ΜΜΕ, τα οποία είναι παντελώς αναξιόπιστα και θιασώτες του μονοδρόμου των Μνημονίων.
Η κατάσταση στη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας μοιάζει με ένα καζάνι του οποίου το νερό έχει περάσει προ πολλού το σημείο βρασμού και πλέον έχει αρχίσει να εξατμίζεται. Όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες απειλούνται με αφανισμό και περιθωριοποίηση. Την ίδια στιγμή, οι περισσότεροι έχουν κατανοήσει το παλαιάς κοπής προεκλογικό «παιχνίδι» δύο κομμάτων – απομειναριών, τα οποία παίζουν σε βάρος της εξαθλιωμένης κοινωνίας με ένα πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο αυξομειώνουν κατά το δοκούν, καθώς οι αριθμοί δεν «βγαίνουν» και πρέπει να ανακοινωθούν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες προεκλογικές παροχές σε όσο το δυνατό περισσότερους.
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου εκτιμά ότι με το να τάζει σε μερικές και όχι ασφαλώς σε όλες τις κοινωνικές ομάδες λίγες σταγόνες νερού μέσα σε μια απέραντη έρημο, την οποία η ίδια έχει δημιουργήσει, πρόκειται να πείσει το εκλογικό σώμα και να υφαρπάξει εκ νέου με ψέματα την ψήφο του. Πλέον όμως, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει χάσει και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές της, αλλά και ένα πολύ σημαντικό κομμάτι από όσους την ψήφισαν το 2012, οι οποίοι πίστεψαν ότι υπήρχε περίπτωση εξόδου από το ευρώ και άτακτης χρεοκοπίας μετά συνοδείας καταστροφών και λοιπών «πληγών του Φαραώ» σε περίπτωση που επικρατούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογική αναμέτρηση.
Το ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι λίγο καιρό μετά, η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ ομολόγησε ότι έπαιξε «μπλόφα» με την κυβέρνηση Σαμαρά, καθώς δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να αφήσουν οι εταίροι την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, καθώς τότε θα διαλυόταν η Ευρωζώνη και μάλιστα με συνέπειες, οι οποίες θα ήταν απρόβλεπτες όπως ενημέρωσαν ειδικοί σύμβουλοι την Γερμανίδα καγκελάριο. Το γεγονός αυτό βέβαια σήμαινε αυτομάτως ότι αν υπήρχε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2012 και πίεζε στο ελάχιστο τους εταίρους – δανειστές, τότε εκείνοι θα έψαχναν να βρουν άλλο τρόπο επίλυσης του ελληνικού – ευρωπαϊκού ζητήματος της κρίσης, τεχνητής πάντοτε, χρέους. Ο πιθανότερος, αυτός άλλωστε που θα επιτευχθεί και τώρα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται ante portas, θα είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είτε αρέσει στους δανειστές είτε όχι, καθώς έχει γίνει πλέον αντιληπτό ότι αυτό δεν είναι βιώσιμο. Αυτό άλλωστε είχε εισηγηθεί, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, αλλά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε «Forget it Yannis» στον Γιάννη Στουρνάρα και εκείνος δε θέλησε να χαλάσει το χατίρι του Γερμανού ομολόγου του.
Κοντολογίς, η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία είναι διατεθειμένη να υπογράψει νέο Μνημόνιο, αρκεί αυτό να γίνει μετά τις αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές, βλέπει τους εταίρους να προετοιμάζονται για διαπραγματεύσεις με μια νέα ελληνική κυβέρνηση, η οποία είναι καθαρά θέμα χρόνου να υπάρξει. Εκλιπαρεί για λίγες δηλώσεις στήριξης ή ακόμα χειρότερα για έναν νέο γύρο «τρομολαγνείας» όπως εκείνης της προεκλογικής περιόδου του 2012. Αυτό το τέχνασμα όμως «κάηκε». Η μπλόφα δε μπορεί να γίνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά πιστευτή. Η Γερμανία μπορεί να επέδειξε αρκετή αλαζονεία και απληστία, αλλά η όλη κατάσταση έχει «πιάσει ταβάνι». Η Άνγκελα Μέρκελ, έπαιξε, ομολογουμένως έξυπνα, το «παιχνίδι» σε βάρος όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης και τώρα απλώς θα περιοριστεί, αν θέλει να συνεχίσει να παίζει έξυπνα, στη διαχείριση των τεράστιων κερδών της.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι οι εταίροι – δανειστές έκαναν αυτό που φάνταζε απίθανο για Ευρωπαίους ηγέτες. Έπαιξαν σε μια ζαριά και μάλιστα «πειραγμένη» τα πάντα γνωρίζοντας ότι έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση, η οποία δεν θα τους χαλούσε τα χατίρια είτε από φόβο είτε από εθελοδουλεία. Όπως όμως λέει και ο σοφός ελληνικός λαός «Κάποτε γυρίζει ο τροχός». Σε αυτή ακριβώς τη φάση του «παιχνιδιού» βρίσκεται πλέον η κατάσταση. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έπαιξε και έχασε. Το κακό είναι ότι το έκανε σε βάρος της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού. Η διεξαγωγή πρόωρων εθνικών εκλογών στην Ελλάδα είναι καθαρά θέμα χρόνου. Και αυτό το γνωρίζουν τόσο οι εταίροι όσο και η κυβέρνηση Σαμαρά. Τελεία, παράγραφος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου