Ο Πρετεντέρης ξέρει να διαλέγει ανθρώπους για τα πάνελ του

Ένας δημοσιογράφος που παραδέχεται φόρα παρτίδα ότι τα μόνα δημοψηφίσματα της αρεσκείας του είναι αυτά των οποίων τα αποτελέσματα είναι γνωστά εκ των προτέρων, δεν φανταζόμαστε να έχει διαφορετικές αρχές στα… αποτελέσματα που προκύπτουν από τους καλεσμένους των πάνελ του. Ίσα ίσα, η λογική επιτάσσει οι καλεσμένοι να επιλέγονται πολύ προσεκτικά από τον ίδιο και τους συνεργάτες του, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι «ωραίο» και κυρίως γνωστό από πριν…

Γλώσσα λανθάνουσα, θα έλεγε κάποιος, αλλά για να ισχύει κάτι τέτοιο θα έπρεπε όντως να επρόκειτο για λάθος και όχι για την ανάλυση της θέσης και της πραγματικής άποψης του Γιάννη Πρετεντέρη στο δελτίο ειδήσεων του MEGA. «Τι θα γίνει εκεί, ακούω κάποιες ιδέες περί δημοψηφίσματος», είπε ο γνωστός δημοσιογράφος με σηκωμένη την τρίχα από τον αποτροπιασμό του:

«Το έχουμε ακούσει αυτό το παραμύθι και παλιότερα. Είναι ωραία τα δημοψηφίσματα, αρκεί να ξέρεις τι θα βγάλουν. Δεν λύνεται το πρόβλημα, αν μεταθέτεις το πρόβλημα στο λαό». 

Ένας δημοσιογράφος που παραδέχεται φόρα παρτίδα ότι τα μόνα δημοψηφίσματα της αρεσκείας του είναι αυτά των οποίων τα αποτελέσματα είναι γνωστά εκ των προτέρων, δεν φανταζόμαστε να έχει διαφορετικές αρχές στα… δημοψηφίσματα που προκύπτουν από τους καλεσμένους των πάνελ του. Ίσα ίσα, η λογική επιτάσσει να επιλέγονται πολύ προσεκτικά από τον ίδιο και τους συνεργάτες του, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι «ωραίο» και κυρίως γνωστό από πριν…

Έτσι, στην «Ανατροπή» της Δευτέρας παρακολουθήσαμε με ανοικτό το στόμα σοφιστείες, χαριτωμενιές και μπόλικο πλυντήριο στον Σαμαρά από κάτι κουρασμένα παλικάρια της «τέχνης και του πολιτισμού», εντελώς αποκομμένα από την πραγματικότητα που ζει καθημερινά ο Έλληνας, να παριστάνουν την αφρόκρεμα της ελληνικής διανόησης και να μιλούν τελικά εξ ονόματος της κοινωνικής τους τάξης. Ακούσαμε πως ο Πέτρος Φιλιππίδης δεν διαβάζει ποτέ τίποτα, αλλά έχει τον τρόπο του να μαθαίνει τι συμβαίνει, ή πως για τον Σταμάτη Φασουλή η υπόθεση Μπαλτάκου ήταν απλώς μια παρένθεση.
Όμως μη γελιέστε, ο συνδυασμός μιας εθνικής καλλιτεχνικής ανυπαρξίας με έναν εγνωσμένης αξίας δημοκράτη δημοσιογράφο παράγει ορισμένες φορές αρκετά ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Όπως, για παράδειγμα, ότι όλοι είχαν να πουν μια κακή κουβέντα για τον Αλέξη Τσίπρα, είτε πως χρησιμοποιεί ξύλινη γλώσσα για την ηλικία του (σε αντίθεση με τον Αντώνη Σαμαρά που μιλάει στην καρδιά του μέσου Έλληνα και τάζει δωρεάν Ίντερνετ), είτε, όπως είπε ο Σταμάτης Φασουλής, πως δεν χρησιμοποιεί σωστά τη γοητεία του! Ομοίως και για τη Ραχήλ Μακρή. Κριτική στο φαίνεσθαι, καμία αναφορά στο κοινοβουλευτικό της έργο ή κριτική επί αυτού…
Εντάξει, κάπου είναι λογικά αυτά τα πράγματα. Παραφράζοντας τον μεγάλο δημοσιογράφο και τη ρήση του για τα δημοψηφίσματα, θα γράφαμε: «Το έχουμε ακούσει αυτό το παραμύθι και παλιότερα. Είναι ωραία τα πολυφωνικά πάνελ, αρκεί να ξέρεις τι θα βγάλουν». Και το πάνελ του Πρετεντέρη βγάζει Σαμαρά δαγκωτό.
Οι περισσότεροι, όχι όλοι, από τους καλεσμένους δήλωσαν εντυπωσιασμένοι και μιλούσαν σαν να έχει έρθει όντως η ανάπτυξη. Σαν να πέρασαν τα δύσκολα, λες και ο Έλληνας θα δει άμεσα κάποια πραγματική αλλαγή προς το καλύτερο στην καθημερινότητά του.
Όμως αυτοί, εκεί, απτόητοι, εντυπωσιασμένοι. Κι αν, όπως είπε ο Φασουλής, έγινε κι αυτή η βλακεία με τον Μπαλτάκο, αυτό ήταν μια κακή παρένθεση για τον πρωθυπουργό. Άλλωστε στο διάστημα που κυβερνά, μόνο το Μπαλτάκος-γκέιτ συνέβη. Δεν έγινε τίποτα στο Φαρμακονήσι, δεν δολοφονήθηκε κανένας κρατούμενος στις φυλακές, δεν ψαλιδίστηκαν οι ελευθερίες μας, δεν ξεσάλωσε η Χρυσή Αυγή, δεν χαρίστηκαν πρόστιμα σε μεγάλα συμφέροντα, δεν ξεπουλήθηκε δημόσια περιουσία, δεν έκλεισε χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία η ΕΡΤ, δεν, δεν, δεν… Μόνο το «ατυχές περιστατικό» με τον Μπαλτάκο είχαμε, το οποίο προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο σαν μια βλακεία του ιδίου και όχι ως καραμπινάτη αντιδημοκρατική εκτροπή.
Όχι, τα πάνελ του Πρετεντέρη δεν αρέσουν στο MEGA, αν δεν ξέρουν τι αποτέλεσμα θα δώσουν. Διότι μια φορά είχε πάει ο Κιμούλης και με αυτά που είχε πει, ούτε και θα τον ξαναφωνάξουν ποτέ. Εντάξει δεν περιμέναμε πάνελ στο MEGA με Κιμούλη. Ούτε με Κώστα Καζάκο, τον μεγαλύτερο εν ζωή θεατράνθρωπο της χώρας μας. Γιατί ο Καζάκος είναι κουμουνιστής και σίγουρα δεν θεωρεί ωραία τα ελεγχόμενα δημοψηφίσματα. Και έχει ανεβάσει φέτος παράσταση αντιναζιστική. Και δεν χαρίζει κάστανα. Και άσ” το τώρα, δεν είμαστε για τέτοια.
ΥΓ: Ήταν και η Σώτη εκεί. Αλλά όταν μιλούσε, έκλεινα τον ήχο. Είναι τόσο μειλίχια μέσα στη σιωπή της.
Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου για το UNFOLLOW MAG