Αναμνήσεις από το σπίτι των νεκρών

by Sotos


Είναι εντυπωσιακό το πώς οι μεγάλοι συγγραφείς καταφέρνουν να γράφουν φράσεις τόσο δυνατές, που μπορούν αυτές να περιγράψουν καταστάσεις ακόμα κι εντελώς έξω από τα αρχικά τους συμφραζόμενα. Να, λ.χ., ένας τίτλος από έργο του Ντοστογιέφσκι: «Αναμνήσεις από το σπίτι των νεκρών». Ταιριάζει άριστα στο Πα.Σο.Κ. που γιορτάζει την επέτειο της ίδρυσής του αυτές τις μέρες.
Και δεν ταιριάζει η φράση μόνο στο Πα.Σο.Κ. Ας δούμε μερικές ακόμα τέτοιες αναμνήσεις, και θα το διαπιστώσετε:
Οσονούπω είναι η επέτειος ενός χρόνου από την ημέρα που ο Πρωθυπουργός μας μάς είχε υποσχεθεί ότι θα απογειωνόμασταν. Για πέρυσι τέτοιες μέρες το είχε δώσει το ραντεβού του με τα ύψη, αν θυμάστε. Τελικά απογειωθήκαμε; Ναι, απογειωθήκαμε. Κατά μια εκδοχή, οι νεκροί ίπτανται. Ανάμνηση κι αυτή, λοιπόν, από το σπίτι των νεκρών.
Επίσης, κάθε τόσο συμπληρώνονται διάφορα χρονικά διαστήματα από τις κατά καιρούς εξαγγελίες του ότι η ανεργία έχει αρχίσει να μειώνεται και τέτοια… Νικήθηκε το τέρας; Πολλά ζητάτε. Δημιουργήθηκε Κυβερνητικό Συμβούλιο Απασχόλησης. Συνεδρίασε κιόλας κι έβγαλε και μια μεγαλόσχημη ανακοίνωση στα αλαμπουρνέζικα. Τι άλλο θέλετε; Δεν σας φτάνει η ανάμνηση από το σπίτι των νεκρών;
Έχει κι άλλες τέτοιες αναμνήσεις: Να, η ΝΕΡΙΤ, ας πούμε, παίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ διάφορες παλαιές νίκες της Εθνικής Μπάσκετ. Ψοφάει το κατεστημένο για τέτοιες αναμνήσεις. Θέλει πάση θυσία να ταυτιστεί μαζί τους. Και σκάβει. Σκάβει στην Αμφίπολη, σκάβει στο Αρχείο της ΕΡΤ, σκάβει όπου μπορεί. Η Ελλάδα πέρασε από το μυστρί στο φτυάρι. Υποθέτω βάσιμα ότι στο Μαξίμου δεν χάνουν αγώνα της σημερινής Εθνικής Μπάσκετ, με μεγάλη αγωνία για να στείλουν κανένα τηλεγράφημα. Κρίμα, γιατί είναι καλή ομάδα.
Α, μην ξεχάσω! Σε λίγες ημέρες έχουμε επίσης την επέτειο ενός έτους από την ημέρα, που εξαγγέλθηκε το δωρεάν Wi-Fi. Αλλά, συμπαθάτε με, παραστράτησα. Τούτο με το δωρεάν Wi-Fi δεν ανήκει στις αναμνήσεις από το σπίτι των νεκρών. Ανήκει στις αναμνήσεις από το μέλλον. Που είναι φράση άλλου συγγραφέα…