Οριστικά στη λήθη

 

Το ιταμό ύφος του πρωθυπουργού αμέσως μετά την αποτυχημένη δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απέδειξε αυτό που και ο τελευταίος ψηφοφόρος του απευχόταν. Δηλαδή ότι είναι ένας πολιτικός που αισθάνεται το έδαφος να τρίζει κάτω από τα πόδια του και οδηγείται σε τραγικά λάθη, τα οποία τορπιλίζουν το πολιτικό κλίμα.

Ο Αντ. Σαμαράς δεν μπόρεσε να σταθεί αντάξιος των περιστάσεων. Αντιθέτως, επιστράτευσε εμφυλιοπολεμικό λόγο, θυμίζοντας...

το χειρότερο πολιτικό παρελθόν του. Η ακραία κινδυνολογία του, στο όνομα της πατρίδας, θύμιζε τους πατριδοκάπηλους του μετεμφυλιακού κράτους, επιβεβαιώνοντας ότι και ο ίδιος είναι πολιτικό παιδί μιας παρακμασμένης ιστορικής περιόδου. Το ότι βρήκε άξιο συμπαραστάτη του τον Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος απείλησε ευθέως όσους ψηφίσουν «παρών», απέδειξε πώς αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία. Προφανώς την αντιλαμβάνεται ως επίδειξη πυγμής, κινδυνολογίας και καταστροφολογίας, και ως άλλος βασιλιάς Ηλιος, για να διατηρήσει την εξουσία του, εκβιάζει συνειδήσεις και επιχειρεί, μάλλον για τελευταία φορά, να διαλύσει κομματικούς σχηματισμούς στο όνομα της προσωπικής ματαιοδοξίας του. Ουσιαστικά επιδιώκει να κατασκευάσει ενόχους ώστε να αθωώσει τον εαυτό του για τα οικτρά λάθη και την αντιλαϊκή πολιτική του, που έχουν οδηγήσει σε κατάρρευση την κοινωνία.

Ο έτερος κυβερνητικός εταίρος, το ΠΑΣΟΚ, αισθάνεται εξαιρετικά ευάλωτος. Η κίνηση του πρώην πρωθυπουργού Γ.Α. Παπανδρέου να προχωρήσει, μάλλον, σε ίδρυση κόμματος καθιστά την πολυδιάσπαση του χώρου της Κεντροαριστεράς βέβαιη και η δημιουργία νέων, έστω και εκ μεταγραφής, Κοινοβουλευτικών Ομάδων στόχο έχει να παίξει τον ρόλο του σωσίβιου σε ένα κλυδωνιζόμενο πολιτικό σκηνικό.

Δυστυχώς για τον ίδιο τον πρωθυπουργό, η υστεροφημία του για την οποία υποτίθεται πως πάλεψε, κύλησε μέσα από τα δάχτυλά του όπως η άμμος στην κλεψύδρα. Μόνο που σήμερα η άμμος δεν οδηγεί σε προσωπική έρημο, όπως πριν από αρκετά χρόνια, αλλά στην οριστική λήθη της Ιστορίας.

Από efsyn