Η Βορίδης ποζάρει μπροστά σε αφίσα της ναζιστικής Γερμανίας
“ Την πατρίδα και την αξιοπρέπεια του Ελληνα τις
υπερασπίστηκαν στην πρόσφατη ιστορική μας παρουσία αναστήματα όπως ο
Μανώλης Γλέζος και ο Αποστόλης Σάντας που εκφράζοντας τη γενική βούληση
του ελληνικού λαού, κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη και
όχι οι «ακραιφνείς πατριώτες» που γυρόφερναν τα γραφεία των κατακτητών. ”
Του Σπύρου Μπεκιάρη
Στον πολιτικό χώρο δεν υπάρχουν χειρότεροι σύμβουλοι από τον
πανικό και την ηττοπάθεια. Η συνειδητοποίηση της επερχόμενης εκλογικής
συντριβής, που μέρα με τη μέρα διαφαίνεται όλο και μεγαλύτερη, οδηγεί
στελέχη της βαθιάς Δεξιάς και νυν της Νέας Δημοκρατίας, όπως ο κύριος
Βορίδης, σε διαρκή διολίσθηση και επικίνδυνες επιλογές, που δεν έχουν
προηγούμενο στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Βέβαια πολλές φορές οι συγκεκριμένες επιλογές καταλήγουν σε τεράστιες πολιτικές «γκέλες» και σε τεράστια δώρα προς τον αντίπαλο. Σ' ένα κρεσέντο χωριστικών πολιτικών τοποθετήσεων, που έχουν ν' ακουστούν από τις δεκαετίες του '50 και '60, ο κύριος Βορίδης, υπουργός εν ενεργεία και επομένως θεσμικός παράγοντας είπε σε οπαδούς του κόμματός του στον Ασπρόπυργο:
«Δεν θα παραδώσουμε τη χώρα στην αριστερά... Ο,τι κι αν είναι εκείνο το οποίο πρέπει να κάνουμε» (!!!).
«Η σύγκρουση των εκλογών είναι σύγκρουση ανάμεσα σε δύο κόσμους. Ανάμεσα σε μας, που υπερασπιζόμαστε τις αξίες της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας και σε εκείνους που οδηγούν στον ισοπεδωτισμό. Δεν θα νικήσει η αριστερά την επόμενη Κυριακή...» (!!!)
Ετσι, λοιπόν, ο συγκεκριμένος παράγοντας της Νέας Δημοκρατίας γίνεται κήρυκας χωριστικών τάσεων και θέσεων, παρόλο που ευαγγελίζεται την ενότητα για το καλό της πατρίδας! Το πιο επικίνδυνο όμως στην σκόπιμη προσπάθεια του είναι το γεγονός ότι έρχεται να «ενεργοποιήσει» πληγές, τις οποίες οι Ελληνες κατάφεραν με δυσκολία να επουλώσουν.
Αυτή η ενορχηστρωμένη απόπειρα ενεργοποίησης των εθνικιστικών ανακλαστικών στοχεύει στους «άσωτους» της Χρυσής Αυγής και στην «πολιτική τους παλιννόστηση». Στην απέλπιδα προσπάθειά τους να ανακόψουν την διαγεγραμμένη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, προσπαθούν με έωλες μεθόδους και συνταγές να αφαιμάξουν τον χώρο της Χρυσής Αυγής και των άλλων δεξιών συντηρητικών σχηματισμών, προβάλλοντας αραχνιασμένα ιδεώδη και χρησιμοποιώντας γλώσσα γλίσχρα, αποστεωμένη και μουσειακή.
Ο κύριος Βορίδης, ενθυμούμενος προφανώς τους «μέντορές» του, πρωτεργάτες της Χουντικής παρένθεσης στη χώρα μας, ανασύρει το εμετικό τρίπτυχο ιδανικών, «πατρίδα –θρησκεία –οικογένεια» - ο χαρακτηρισμός δεν αφορά τις έννοιες καθαυτές αλλά τον σκοπό της χρήσης τους –τρίπτυχο που προκαλεί απέχθεια στο σύνολο σχεδόν των ελλήνων.
Επειδή αποδείχθηκε, πέρα για πέρα, αναποτελεσματική η στρατηγική κατατρομοκράτησης των ελλήνων πολιτών για θέματα οικονομίας και σε αγαστή συνεργασία με τα μιντιακά κέντρα και δυστυχώς με πάρα πολλούς απύθμενης ευήθειας αναλυτές και δημοσιογραφούντες, προσπαθούν οι της Νέας Δημοκρατίας να ανακόψουν το φυλλορρόημα αγανακτισμένων Νεοδημοκρατών, κυρίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ και να τονώσουν το ηθικό των καταπτοημένων οπαδών τους.
Αν η προσπάθεια αυτή γινόταν με θεμιτά πολιτικά μέσα, δεν θα ήταν μεμπτή. Όμως το θεμιτό συνάδει με το ηθικά δίκαιο και το δημοκρατικά εκφρασμένο.
Γι' αυτό οι συγκεκριμένες αναφορές και η πρόθεση αναμόχλευσης πολιτικών παθών δεν είναι απλά πράξεις πολιτικά ανήθικες αλλά και επικίνδυνες.
«Δεν θα παραδώσουμε την πατρίδα στην αριστερά...».
Η θέση καθαυτή παραπέμπει σε λογικές κτήσης της εξουσίας και αυτές οι λογικές κτήσεις δεν συμβιβάζονται με το περιεχόμενο της δημοκρατίας, αλλά ταυτίζονται με την πολιτική επιβολή και τον «ισοπεδωτισμό». Επιπλέον η σοβαρή προσενατένιση των λόγων του κυρίου Βορίδη καταδεικνύει τη βαθιά ριζωμένη διάθεση απαξίωσης της δημοκρατίας και την περίσσεια του πατριδολατρικού πουριτανισμού.
Αλήθεια, εκτός από την ψήφο και τη λαϊκή ετυμηγορία, ποιο άλλο μέσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μην παραδοθεί η πατρίδα στην αριστερά;
Βέβαια η «πολιτική καταγωγή και αφετηρία του κυρίου Βορίδη δικαιολογεί και τα πολιτικά ατοπήματα και τις όποιες υπόνοιες...
Εντύπωση, δυστυχώς, προκαλεί η στάση των μέσων πληροφόρησης –πλην της παλιάς ΕΡΤ- τα οποία δεν κάνουν καμιά αναφορά στις συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις. Αντίθετα εμμένουν παραδόξως στη δημοσιοποίηση και τον σχολιασμό δηλώσεων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως όταν αυτές είναι άστοχες...
Βέβαια ο κύριος Βορίδης πρόσφερε ένα σημαντικό δώρο στον ΣΥΡΙΖΑ. Η τελευταία δημοσκόπηση του πανεπιστημίου Μακεδονίας το επιβεβαιώνει καθώς η ψαλίδα δεν κλείνει... αλλά ανοίγει. Το συνηθίζουν οι εκφραστές των συντηρητικών παρατάξεων να υποτιμούν τα ανακλαστικά των δημοκρατών πολιτών, τα οποία ενεργοποιούνται σε μέγιστο βαθμό, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν και όταν προσβάλλεται η αξιοπρέπειά τους.
Ετσι οι λογικές του αποκλεισμού, της μονομέρειας και της αποκλειστικότητας λογικό είναι να κινητοποιούν τους δημοκρατικούς πολίτες, οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία ενισχύουν τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, της παράταξης που ιστορικά επωμίζεται το βάρος της πολιτικής ανατροπής και της ανάταξης της κοινωνίας.
Επιπλέον ο αγνός πατριωτισμός δεν δηλώνεται αλλά εκφράζεται από την πολιτεία του καθενός.
Την πατρίδα και την αξιοπρέπεια του Ελληνα τις υπερασπίστηκαν στην πρόσφατη ιστορική μας παρουσία αναστήματα όπως ο Μανώλης Γλέζος και ο Αποστόλης Σάντας που εκφράζοντας τη γενική βούληση του ελληνικού λαού, κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη και όχι οι «ακραιφνείς πατριώτες» που γυρόφερναν τα γραφεία των κατακτητών. Την πατρίδα και την τιμή της τις υπερασπίστηκαν οι χιλιάδες αγωνιστές, αριστεροί και δημοκράτες γενικότερα γράφοντας το Επος της Αντίστασης, την ώρα που «οι προσωπιδοφόροι» ετοίμαζαν τις θηλιές και την ώρα που πάμπολλοι από το χώρο της συντήρησης επέλεξαν το ρόλο του δωσίλογου, του καταδότη και του συνεργάτη των Γερμανών.
Είναι βέβαιο, λοιπόν, ότι τέτοιες επιλογές δεν πτοούν τους Ελληνες πολίτες. Η περίοδος της μεταπολίτευσης πέρα από κάποιες αρνητικές εξελίξεις, παράλληλα, δυνάμωσε και τη Δημοκρατία και τη συνείδηση των πολιτών.
Ο ρους του ποταμού δεν αναστρέφεται και η ήττα της Ν.Δ. και των δυνάμεων που στήριξαν τις επιλογές της θα είναι πανωλεθρία και αποστομωτική απάντηση στους θιασώτες της αστάθειας και της καθολικής διαπλοκής.
Πηγή
Βέβαια πολλές φορές οι συγκεκριμένες επιλογές καταλήγουν σε τεράστιες πολιτικές «γκέλες» και σε τεράστια δώρα προς τον αντίπαλο. Σ' ένα κρεσέντο χωριστικών πολιτικών τοποθετήσεων, που έχουν ν' ακουστούν από τις δεκαετίες του '50 και '60, ο κύριος Βορίδης, υπουργός εν ενεργεία και επομένως θεσμικός παράγοντας είπε σε οπαδούς του κόμματός του στον Ασπρόπυργο:
«Δεν θα παραδώσουμε τη χώρα στην αριστερά... Ο,τι κι αν είναι εκείνο το οποίο πρέπει να κάνουμε» (!!!).
«Η σύγκρουση των εκλογών είναι σύγκρουση ανάμεσα σε δύο κόσμους. Ανάμεσα σε μας, που υπερασπιζόμαστε τις αξίες της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας και σε εκείνους που οδηγούν στον ισοπεδωτισμό. Δεν θα νικήσει η αριστερά την επόμενη Κυριακή...» (!!!)
Ετσι, λοιπόν, ο συγκεκριμένος παράγοντας της Νέας Δημοκρατίας γίνεται κήρυκας χωριστικών τάσεων και θέσεων, παρόλο που ευαγγελίζεται την ενότητα για το καλό της πατρίδας! Το πιο επικίνδυνο όμως στην σκόπιμη προσπάθεια του είναι το γεγονός ότι έρχεται να «ενεργοποιήσει» πληγές, τις οποίες οι Ελληνες κατάφεραν με δυσκολία να επουλώσουν.
Αυτή η ενορχηστρωμένη απόπειρα ενεργοποίησης των εθνικιστικών ανακλαστικών στοχεύει στους «άσωτους» της Χρυσής Αυγής και στην «πολιτική τους παλιννόστηση». Στην απέλπιδα προσπάθειά τους να ανακόψουν την διαγεγραμμένη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, προσπαθούν με έωλες μεθόδους και συνταγές να αφαιμάξουν τον χώρο της Χρυσής Αυγής και των άλλων δεξιών συντηρητικών σχηματισμών, προβάλλοντας αραχνιασμένα ιδεώδη και χρησιμοποιώντας γλώσσα γλίσχρα, αποστεωμένη και μουσειακή.
Ο κύριος Βορίδης, ενθυμούμενος προφανώς τους «μέντορές» του, πρωτεργάτες της Χουντικής παρένθεσης στη χώρα μας, ανασύρει το εμετικό τρίπτυχο ιδανικών, «πατρίδα –θρησκεία –οικογένεια» - ο χαρακτηρισμός δεν αφορά τις έννοιες καθαυτές αλλά τον σκοπό της χρήσης τους –τρίπτυχο που προκαλεί απέχθεια στο σύνολο σχεδόν των ελλήνων.
Επειδή αποδείχθηκε, πέρα για πέρα, αναποτελεσματική η στρατηγική κατατρομοκράτησης των ελλήνων πολιτών για θέματα οικονομίας και σε αγαστή συνεργασία με τα μιντιακά κέντρα και δυστυχώς με πάρα πολλούς απύθμενης ευήθειας αναλυτές και δημοσιογραφούντες, προσπαθούν οι της Νέας Δημοκρατίας να ανακόψουν το φυλλορρόημα αγανακτισμένων Νεοδημοκρατών, κυρίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ και να τονώσουν το ηθικό των καταπτοημένων οπαδών τους.
Αν η προσπάθεια αυτή γινόταν με θεμιτά πολιτικά μέσα, δεν θα ήταν μεμπτή. Όμως το θεμιτό συνάδει με το ηθικά δίκαιο και το δημοκρατικά εκφρασμένο.
Γι' αυτό οι συγκεκριμένες αναφορές και η πρόθεση αναμόχλευσης πολιτικών παθών δεν είναι απλά πράξεις πολιτικά ανήθικες αλλά και επικίνδυνες.
«Δεν θα παραδώσουμε την πατρίδα στην αριστερά...».
Η θέση καθαυτή παραπέμπει σε λογικές κτήσης της εξουσίας και αυτές οι λογικές κτήσεις δεν συμβιβάζονται με το περιεχόμενο της δημοκρατίας, αλλά ταυτίζονται με την πολιτική επιβολή και τον «ισοπεδωτισμό». Επιπλέον η σοβαρή προσενατένιση των λόγων του κυρίου Βορίδη καταδεικνύει τη βαθιά ριζωμένη διάθεση απαξίωσης της δημοκρατίας και την περίσσεια του πατριδολατρικού πουριτανισμού.
Αλήθεια, εκτός από την ψήφο και τη λαϊκή ετυμηγορία, ποιο άλλο μέσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μην παραδοθεί η πατρίδα στην αριστερά;
Βέβαια η «πολιτική καταγωγή και αφετηρία του κυρίου Βορίδη δικαιολογεί και τα πολιτικά ατοπήματα και τις όποιες υπόνοιες...
Εντύπωση, δυστυχώς, προκαλεί η στάση των μέσων πληροφόρησης –πλην της παλιάς ΕΡΤ- τα οποία δεν κάνουν καμιά αναφορά στις συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις. Αντίθετα εμμένουν παραδόξως στη δημοσιοποίηση και τον σχολιασμό δηλώσεων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως όταν αυτές είναι άστοχες...
Βέβαια ο κύριος Βορίδης πρόσφερε ένα σημαντικό δώρο στον ΣΥΡΙΖΑ. Η τελευταία δημοσκόπηση του πανεπιστημίου Μακεδονίας το επιβεβαιώνει καθώς η ψαλίδα δεν κλείνει... αλλά ανοίγει. Το συνηθίζουν οι εκφραστές των συντηρητικών παρατάξεων να υποτιμούν τα ανακλαστικά των δημοκρατών πολιτών, τα οποία ενεργοποιούνται σε μέγιστο βαθμό, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν και όταν προσβάλλεται η αξιοπρέπειά τους.
Ετσι οι λογικές του αποκλεισμού, της μονομέρειας και της αποκλειστικότητας λογικό είναι να κινητοποιούν τους δημοκρατικούς πολίτες, οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία ενισχύουν τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, της παράταξης που ιστορικά επωμίζεται το βάρος της πολιτικής ανατροπής και της ανάταξης της κοινωνίας.
Επιπλέον ο αγνός πατριωτισμός δεν δηλώνεται αλλά εκφράζεται από την πολιτεία του καθενός.
Την πατρίδα και την αξιοπρέπεια του Ελληνα τις υπερασπίστηκαν στην πρόσφατη ιστορική μας παρουσία αναστήματα όπως ο Μανώλης Γλέζος και ο Αποστόλης Σάντας που εκφράζοντας τη γενική βούληση του ελληνικού λαού, κατέβασαν τη Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη και όχι οι «ακραιφνείς πατριώτες» που γυρόφερναν τα γραφεία των κατακτητών. Την πατρίδα και την τιμή της τις υπερασπίστηκαν οι χιλιάδες αγωνιστές, αριστεροί και δημοκράτες γενικότερα γράφοντας το Επος της Αντίστασης, την ώρα που «οι προσωπιδοφόροι» ετοίμαζαν τις θηλιές και την ώρα που πάμπολλοι από το χώρο της συντήρησης επέλεξαν το ρόλο του δωσίλογου, του καταδότη και του συνεργάτη των Γερμανών.
Είναι βέβαιο, λοιπόν, ότι τέτοιες επιλογές δεν πτοούν τους Ελληνες πολίτες. Η περίοδος της μεταπολίτευσης πέρα από κάποιες αρνητικές εξελίξεις, παράλληλα, δυνάμωσε και τη Δημοκρατία και τη συνείδηση των πολιτών.
Ο ρους του ποταμού δεν αναστρέφεται και η ήττα της Ν.Δ. και των δυνάμεων που στήριξαν τις επιλογές της θα είναι πανωλεθρία και αποστομωτική απάντηση στους θιασώτες της αστάθειας και της καθολικής διαπλοκής.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου