του Johnny Brokovich
Από σήμερα και επίσημα πλέον, η συγκυβέρνηση του αίσχους είναι πια παρελθόν.
Και ήρθε η σειρά του Σύριζα, που θα έχει την ευκαιρία για να
αποδείξει σε πολύ -και ξένο προς αυτόν- κόσμο ότι αποτελεί όντως την
Ελπίδα, ότι είναι πραγματικά κάτι το νέο.
Απέναντι στο μίσος που εξαπολύθηκε προς την Αριστερά και φυσικά προς τον λαό, είναι σημαντικό να κάνουμε πραγματικότητα την εθνική ενότητα (η οποία βέβαια κατά το προσφιλές σύνθημα, είναι μια απάτη), την εθνική συμφιλίωση που λένε.
Αλλά προσέξτε λίγο. Την ενότητα και την συμφιλίωση της κοινωνίας, ανάμεσα στους ανθρώπους, στους Έλληνες και στους ξένους και στους μετανάστες.
Σίγουρα πάντως όχι με αυτούς που μας ρήμαξαν τις ζωές για 5 και πλέον χρόνια.
Γιατί εμείς που μπήκαμε στην Αριστερά, εγώ στα 19 μου, -άλλοι νωρίτερα, άλλες αργότερα- δεν είχαμε ποτέ στόχο ούτε την εξουσία, ούτε τη θεσούλα, ούτε απλά τα πανηγυράκια και τα συνθήματα. Ή την ‘φιλική’ καζούρα στον δικομματισμό.
Ούτε χαλάρωση, ούτε πλακίτσα.
Γιατί υπάρχει πολλή οργή, ώστε να ξεχάσουμε.
Και δεν ξεχνάμε.
Δεν ξεχνάμε που για χρόνια συντηρούσαν ένα ψεύτικο δίπολο για να εναλλάσσονται στην εξουσία. Που καταχρέωσαν μια χώρα και πολλές γενιές ενώ καταβρόχθιζαν δισεκατομμύρια και μοιράζοντας τα ψιλά στους ψηφοφόρους τους. Διατηρώντας ένα πελατειακό και ρουσφετολογικό κράτος. Ώστε μετά να λένε χωρίς ντροπή ‘’μαζί τα φάγαμε’’.
Δεν ξεχνάμε τη βία του κράτους στις ειρηνικές διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων.
Τις σφαίρες στη νεολαία. Την απάθεια του τότε υπουργού παιδείας Στυλιανίδη, ο οποίος μετά την δολοφονία ενός παιδιού από αστυνομικό, τριγύρναγε στα μπουζούκια και τα γήπεδα. Αλλά και τον Δεκέμβρη του 2008 που ξεκίνησε να αλλάζει συνειδήσεις.
Δεν ξεχνάμε την δέσμευση ενός λαού σε ένα Μνημόνιο στις αρχές του 2010, χωρίς να ερωτηθεί, χωρίς δημοψήφισμα, ενώ είχε προαποφασιστεί από τους από πάνω. Μαριονέτες-πρωθυπουργούς και κυβερνήσεις των συμφωνιών κάτω από το τραπέζι και των e-mails.
Δεν ξεχνάμε το 2011, έναν φορετό πρωθυπουργό ‘’κοινής αποδοχής’’ που δεν ψηφίστηκε από κανέναν. Την συγκυβέρνηση Πασόκ-ΝΔ-Λάος, έτσι για να διατηρηθούν στην εξουσία. Ένα υποτίθεται σοσιαλιστικό κόμμα να φέρνει στο προσκήνιο σε υπουργικές θέσεις, ακροδεξιούς όπως τον Άδωνη και τον Βορίδη, ώστε να μας μείνουν μετά. Οι φασίστες. Μετέπειτα Υπουργοί Υγείας. Αλλά και τον κόσμο στην πλατεία Συντάγματος που άρχισε να ζητάει πιο έντονα δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Δεν ξεχνάμε τις εκλογές του 2012 που το σύστημα μέσα και έξω τρομοκράτησε ένα λαό. Παρέμβαση από ξένες δυνάμεις, απειλές. Ο φόβος να επικρατεί της ελπίδας, έστω και για λίγο. H αναξιοπρέπεια και ο ραγιαδισμός. Αλλά εμείς να είμαστε στον δρόμο μέχρι τα ξημερώματα και οι ‘’νικητές’’ να φεύγουν άρον άρον προς τα λαγούμια τους, ανακουφισμένοι που κρατήθηκαν στην εξουσία με νύχια και με δόντια για λίγο ακόμα.
Δεν ξεχνάμε τις πρώτες μέρες της συγκυβέρνησης. Διαδικασίες στη Βουλή με τον πρόεδρο βουλής Μεϊμαράκη να παριστάνει τον τραμπούκο. Τους αυτοαποκαλούμενους ‘’αριστερούς της ευθύνης’’ να στηρίζουν την πιο ακροδεξιά κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και να σφυρίζουν αδιάφορα
Δεν ξεχνάμε τα ΜΑΤ να σπάνε την απεργία στη Χαλυβουργία νύχτα, όπως οι χούντες. Ή τον πρύτανη Φορτσάκη (που δεν ήθελε τα κόμματα στα πανεπιστήμια και λίγους μήνες μετά μπήκε στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ) να φέρνει τα ματ ‘’προληπτικά’’ πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Δεν ξεχνάμε την ποινικοποίηση της ελευθερίας του λόγου, να βάζουν φυλακή έναν τύπο για σατιρική σελίδα στο ίντερνετ. Να κλείνουν με το έτσι θέλω τη Δημόσια Τηλεόραση, την ΕΡΤ με το πρόσχημα ότι κόστιζε λεφτά. Αλλά ουσιαστικά επειδή δεν την ήλεγχαν, όπως ήλεγχαν τα ιδιωτικά κανάλια. Και να φτιάχνουν στη θέση της ΕΡΤ, τη Νέριτ με μέσα όλα τα βύσματα, όλους τους ελεγχόμενους δημοσιογραφίσκους της οκάς.
Δεν ξεχνάμε τους πληρωμένους μεγαλοδημοσιογράφους και τα κανάλια της διαπλοκής και της μαύρης προπαγάνδας. Να πληρώνονται 10 και 15 χιλιάδες ευρώ το μήνα για να απειλούν και να πιέζουν τον κόσμο να ζει με 400 ευρώ. Να καταργούν κάθε έννοια δεοντολογίας και ελευθεροτυπίας στο όνομα των συμφερόντων των αφεντικών τους. Τους δημοσιογράφους της κλειδαρότρυπας και των εκβιασμών.
Δεν ξεχνάμε την προσπάθεια τους να ανακόψουν με κάθε τρόπο την αληθινή αλλαγή. Να φτιάχνει οι μεγαλοεπιχειρηματίες και τα άλλα απολιθώματα του Σημίτη κόμμα εν μία νυκτί και να το παρουσιάζουν ως το καινούριο. Το απολίτικο, το νιανιά, το χωνευτήρι από μισανθρώπους και ψώνια.
Δεν ξεχνάμε την αβάντα στους νεοναζί της χρυσής αυγής. Το ‘’Θέμα’’ που τους παρουσίαζε ως μοντέρνους ήρωες. Ως αντισυστημικούς που όμως αντί να πολεμάνε το σύστημα, κυνηγούσαν τους αδύναμους, τις μειονότητες, τους μετανάστες. Αυτούς που τους στήριξαν και οικονομικά και τους προέβαλλαν. Αυτούς που τους χρησιμοποιούσαν για να τρομάζουν τον κόσμο να κάθεται σπίτι του. Τους Μπαλτάκους και τους Φαήλους που τους κανάκευαν για να μην πολυξεφεύγουν από το δεξιό μαντρί. Την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Για την οποία ευθύνονται αυτοί που μας έφεραν τη χρυσή αυγή. Όχι οι αγανακτισμένοι. Αλλά αυτοί που προκάλεσαν την αγανάκτηση, αυτοί που βοήθησαν τους φασίστες και τους χούλιγκαν να θεριέψουν.
Δεν ξεχνάμε την ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων. Αυτούς που μας έβαζαν στο ίδιο τσουβάλι με τους ναζί. Αυτούς που έχτισαν συστηματικά με τα χρόνια ένα εμφυλιοπολεμικό μίσος προς την Αριστερά. Αυτούς που μάζεψαν ότι πιο ακροδεξιό μπορούσαν να μαζέψουν στην Κυβέρνηση και συγχρόνως το έπαιζαν σύγχρονοι μεταρρυθμιστές και φιλελεύθεροι.
Δεν ξεχνάμε τους κάθε λογής αβανταδόρους αυτής της ακροδεξιάς συγκυβέρνησης, της υποταγής και της ήττας. Τους βολεμένους γραφιάδες στα mainstream μέσα που έδιναν καθημερινά γραμμή στον κόσμο να λουφάξει και να υποστεί. Που το έπαιζαν προοδευτικοί ενώ είχαν καταντήσει απολογητές των ακροδεξιών. Που ειρωνεύονταν τους εγκλωβισμένους, που λοιδωρούσαν νεκρούς, που ψυχιατρικοποιούσαν τις αυτοκτονίες από φτώχια και πείνα.
Δεν ξεχνάμε τον πλούσιο γόνο Βαρβιτσιώτη καλοκαίρι του 2013 να λέει στους ανθρώπους να πουλήσουν το σπίτι τους, να απειλούν τον κόσμο ότι θα του πάρουνε οι τράπεζες την μοναδική τους περιουσία, ότι θα τους πετάξουν στον δρόμο. Αυτούς που άφηναν απατεώνες με σκάνδαλα δισεκατομμυρίων να κάνουν διακοπές στη Μύκονο και πιάνανε τους μικροοφειλέτες.
Δεν ξεχνάμε τον πόλεμο τους απέναντι στην δημόσια υγεία και παιδεία. Τον αφανισμό κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, της ασφάλισης, της σύνταξης. Την ισοπέδωση του κοινωνικού κράτους. Το σαμποτάζ τους ακόμα και σε κοινωνικές συλλογικές δομές.
Δεν ξεχνάμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Την προπαγάνδα για να πάρουν τον Δήμο Ελληνικού και να το δώσουν κοψοχρονιά. Αλλά και τους αγώνες στις Σκουριές και την Κερατέα. Δεν ξεχνάμε την τρομοκρατία στη Νέα Φιλαδέλφεια. Με την εφημερίδα του Μελισσανίδη να βγάζει πρωτοσέλιδο το πρωί των δημοτικών εκλογών της 25 Μαϊου του 2014 την Δούρου και τον Βασιλόπουλο με Χ στα πρόσωπα τους. Το χάρισμα του ΟΠΑΠ στον Μελισσανίδη από τον φιλαράκο του τον Σαμαρά. Την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Τους οπαδικούς στρατούς να τραμπουκίζουν σε Πειραιά και Βόλο.
Δεν ξεχνάμε αυτούς που πλούτισαν γιατί ‘’η κρίση ήταν ευκαιρία’’. Που διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις. Να δουλεύει ο κόσμος 10ωρα, Σάββατα, χωρίς υπερωρίες, για 500 ευρώ και άμα πάει να ψελλίσει κάτι, να απειλείται με απόλυση. Επειδή μία κοπέλα έμεινε έγκυος, επειδή ένας νέος διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του
Δεν ξεχνάμε αυτούς που έδιωξαν μια και δυο γενιές από την χώρα τους. Τους νέους, την πιο παραγωγική και ελπιδοφόρα ηλικία μετανάστες στο εξωτερικό. Ζευγάρια να χωρίζουν. Για να μείνουν εδώ οι γέροι και τα παιδιά των λαμογιων να πηγαίνουν να τα σπάνε στα ακριβά clubs στην Παραλιακή και οι αμόρφωτοι οι χρυσαυγίτες να τα σπάνε γενικώς. 30άρηδες να συντηρούνται από τις τσακισμένες συντάξεις των γονιών τους. Νέοι μορφωμένοι με ανώτερες σπουδές να μένουν άνεργοι και να προωθούνται οι γλείφτες και τα τσιράκια. Δεν ξεχνάμε τα όνειρα που κάναμε πριν 10 χρόνια και τώρα παλεύουμε μπας και πιάσουμε ένα διαμερισματάκι στο νοίκι.
Δεν ξεχνάμε αυτούς που μας έριξαν στην μιζέρια και στην κατάθλιψη, στην καταπίεση και την απραξία, στην αδικία και στον ζόφο, στην υποτίμηση της ίδιας μας της ύπαρξης.
Δεν έχουμε ξεχάσει και δεν θα ξεχάσουμε.
ΠΗΓΗ:
Για το Νόστιμον ήμαρ: N.
Απέναντι στο μίσος που εξαπολύθηκε προς την Αριστερά και φυσικά προς τον λαό, είναι σημαντικό να κάνουμε πραγματικότητα την εθνική ενότητα (η οποία βέβαια κατά το προσφιλές σύνθημα, είναι μια απάτη), την εθνική συμφιλίωση που λένε.
Αλλά προσέξτε λίγο. Την ενότητα και την συμφιλίωση της κοινωνίας, ανάμεσα στους ανθρώπους, στους Έλληνες και στους ξένους και στους μετανάστες.
Σίγουρα πάντως όχι με αυτούς που μας ρήμαξαν τις ζωές για 5 και πλέον χρόνια.
Γιατί εμείς που μπήκαμε στην Αριστερά, εγώ στα 19 μου, -άλλοι νωρίτερα, άλλες αργότερα- δεν είχαμε ποτέ στόχο ούτε την εξουσία, ούτε τη θεσούλα, ούτε απλά τα πανηγυράκια και τα συνθήματα. Ή την ‘φιλική’ καζούρα στον δικομματισμό.
Ούτε χαλάρωση, ούτε πλακίτσα.
Γιατί υπάρχει πολλή οργή, ώστε να ξεχάσουμε.
Και δεν ξεχνάμε.
Δεν ξεχνάμε που για χρόνια συντηρούσαν ένα ψεύτικο δίπολο για να εναλλάσσονται στην εξουσία. Που καταχρέωσαν μια χώρα και πολλές γενιές ενώ καταβρόχθιζαν δισεκατομμύρια και μοιράζοντας τα ψιλά στους ψηφοφόρους τους. Διατηρώντας ένα πελατειακό και ρουσφετολογικό κράτος. Ώστε μετά να λένε χωρίς ντροπή ‘’μαζί τα φάγαμε’’.
Δεν ξεχνάμε τη βία του κράτους στις ειρηνικές διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων.
Τις σφαίρες στη νεολαία. Την απάθεια του τότε υπουργού παιδείας Στυλιανίδη, ο οποίος μετά την δολοφονία ενός παιδιού από αστυνομικό, τριγύρναγε στα μπουζούκια και τα γήπεδα. Αλλά και τον Δεκέμβρη του 2008 που ξεκίνησε να αλλάζει συνειδήσεις.
Δεν ξεχνάμε την δέσμευση ενός λαού σε ένα Μνημόνιο στις αρχές του 2010, χωρίς να ερωτηθεί, χωρίς δημοψήφισμα, ενώ είχε προαποφασιστεί από τους από πάνω. Μαριονέτες-πρωθυπουργούς και κυβερνήσεις των συμφωνιών κάτω από το τραπέζι και των e-mails.
Δεν ξεχνάμε το 2011, έναν φορετό πρωθυπουργό ‘’κοινής αποδοχής’’ που δεν ψηφίστηκε από κανέναν. Την συγκυβέρνηση Πασόκ-ΝΔ-Λάος, έτσι για να διατηρηθούν στην εξουσία. Ένα υποτίθεται σοσιαλιστικό κόμμα να φέρνει στο προσκήνιο σε υπουργικές θέσεις, ακροδεξιούς όπως τον Άδωνη και τον Βορίδη, ώστε να μας μείνουν μετά. Οι φασίστες. Μετέπειτα Υπουργοί Υγείας. Αλλά και τον κόσμο στην πλατεία Συντάγματος που άρχισε να ζητάει πιο έντονα δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Δεν ξεχνάμε τις εκλογές του 2012 που το σύστημα μέσα και έξω τρομοκράτησε ένα λαό. Παρέμβαση από ξένες δυνάμεις, απειλές. Ο φόβος να επικρατεί της ελπίδας, έστω και για λίγο. H αναξιοπρέπεια και ο ραγιαδισμός. Αλλά εμείς να είμαστε στον δρόμο μέχρι τα ξημερώματα και οι ‘’νικητές’’ να φεύγουν άρον άρον προς τα λαγούμια τους, ανακουφισμένοι που κρατήθηκαν στην εξουσία με νύχια και με δόντια για λίγο ακόμα.
Δεν ξεχνάμε τις πρώτες μέρες της συγκυβέρνησης. Διαδικασίες στη Βουλή με τον πρόεδρο βουλής Μεϊμαράκη να παριστάνει τον τραμπούκο. Τους αυτοαποκαλούμενους ‘’αριστερούς της ευθύνης’’ να στηρίζουν την πιο ακροδεξιά κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και να σφυρίζουν αδιάφορα
Δεν ξεχνάμε τα ΜΑΤ να σπάνε την απεργία στη Χαλυβουργία νύχτα, όπως οι χούντες. Ή τον πρύτανη Φορτσάκη (που δεν ήθελε τα κόμματα στα πανεπιστήμια και λίγους μήνες μετά μπήκε στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ) να φέρνει τα ματ ‘’προληπτικά’’ πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Δεν ξεχνάμε την ποινικοποίηση της ελευθερίας του λόγου, να βάζουν φυλακή έναν τύπο για σατιρική σελίδα στο ίντερνετ. Να κλείνουν με το έτσι θέλω τη Δημόσια Τηλεόραση, την ΕΡΤ με το πρόσχημα ότι κόστιζε λεφτά. Αλλά ουσιαστικά επειδή δεν την ήλεγχαν, όπως ήλεγχαν τα ιδιωτικά κανάλια. Και να φτιάχνουν στη θέση της ΕΡΤ, τη Νέριτ με μέσα όλα τα βύσματα, όλους τους ελεγχόμενους δημοσιογραφίσκους της οκάς.
Δεν ξεχνάμε τους πληρωμένους μεγαλοδημοσιογράφους και τα κανάλια της διαπλοκής και της μαύρης προπαγάνδας. Να πληρώνονται 10 και 15 χιλιάδες ευρώ το μήνα για να απειλούν και να πιέζουν τον κόσμο να ζει με 400 ευρώ. Να καταργούν κάθε έννοια δεοντολογίας και ελευθεροτυπίας στο όνομα των συμφερόντων των αφεντικών τους. Τους δημοσιογράφους της κλειδαρότρυπας και των εκβιασμών.
Δεν ξεχνάμε την προσπάθεια τους να ανακόψουν με κάθε τρόπο την αληθινή αλλαγή. Να φτιάχνει οι μεγαλοεπιχειρηματίες και τα άλλα απολιθώματα του Σημίτη κόμμα εν μία νυκτί και να το παρουσιάζουν ως το καινούριο. Το απολίτικο, το νιανιά, το χωνευτήρι από μισανθρώπους και ψώνια.
Δεν ξεχνάμε την αβάντα στους νεοναζί της χρυσής αυγής. Το ‘’Θέμα’’ που τους παρουσίαζε ως μοντέρνους ήρωες. Ως αντισυστημικούς που όμως αντί να πολεμάνε το σύστημα, κυνηγούσαν τους αδύναμους, τις μειονότητες, τους μετανάστες. Αυτούς που τους στήριξαν και οικονομικά και τους προέβαλλαν. Αυτούς που τους χρησιμοποιούσαν για να τρομάζουν τον κόσμο να κάθεται σπίτι του. Τους Μπαλτάκους και τους Φαήλους που τους κανάκευαν για να μην πολυξεφεύγουν από το δεξιό μαντρί. Την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Για την οποία ευθύνονται αυτοί που μας έφεραν τη χρυσή αυγή. Όχι οι αγανακτισμένοι. Αλλά αυτοί που προκάλεσαν την αγανάκτηση, αυτοί που βοήθησαν τους φασίστες και τους χούλιγκαν να θεριέψουν.
Δεν ξεχνάμε την ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων. Αυτούς που μας έβαζαν στο ίδιο τσουβάλι με τους ναζί. Αυτούς που έχτισαν συστηματικά με τα χρόνια ένα εμφυλιοπολεμικό μίσος προς την Αριστερά. Αυτούς που μάζεψαν ότι πιο ακροδεξιό μπορούσαν να μαζέψουν στην Κυβέρνηση και συγχρόνως το έπαιζαν σύγχρονοι μεταρρυθμιστές και φιλελεύθεροι.
Δεν ξεχνάμε τους κάθε λογής αβανταδόρους αυτής της ακροδεξιάς συγκυβέρνησης, της υποταγής και της ήττας. Τους βολεμένους γραφιάδες στα mainstream μέσα που έδιναν καθημερινά γραμμή στον κόσμο να λουφάξει και να υποστεί. Που το έπαιζαν προοδευτικοί ενώ είχαν καταντήσει απολογητές των ακροδεξιών. Που ειρωνεύονταν τους εγκλωβισμένους, που λοιδωρούσαν νεκρούς, που ψυχιατρικοποιούσαν τις αυτοκτονίες από φτώχια και πείνα.
Δεν ξεχνάμε τον πλούσιο γόνο Βαρβιτσιώτη καλοκαίρι του 2013 να λέει στους ανθρώπους να πουλήσουν το σπίτι τους, να απειλούν τον κόσμο ότι θα του πάρουνε οι τράπεζες την μοναδική τους περιουσία, ότι θα τους πετάξουν στον δρόμο. Αυτούς που άφηναν απατεώνες με σκάνδαλα δισεκατομμυρίων να κάνουν διακοπές στη Μύκονο και πιάνανε τους μικροοφειλέτες.
Δεν ξεχνάμε τον πόλεμο τους απέναντι στην δημόσια υγεία και παιδεία. Τον αφανισμό κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, της ασφάλισης, της σύνταξης. Την ισοπέδωση του κοινωνικού κράτους. Το σαμποτάζ τους ακόμα και σε κοινωνικές συλλογικές δομές.
Δεν ξεχνάμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Την προπαγάνδα για να πάρουν τον Δήμο Ελληνικού και να το δώσουν κοψοχρονιά. Αλλά και τους αγώνες στις Σκουριές και την Κερατέα. Δεν ξεχνάμε την τρομοκρατία στη Νέα Φιλαδέλφεια. Με την εφημερίδα του Μελισσανίδη να βγάζει πρωτοσέλιδο το πρωί των δημοτικών εκλογών της 25 Μαϊου του 2014 την Δούρου και τον Βασιλόπουλο με Χ στα πρόσωπα τους. Το χάρισμα του ΟΠΑΠ στον Μελισσανίδη από τον φιλαράκο του τον Σαμαρά. Την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Τους οπαδικούς στρατούς να τραμπουκίζουν σε Πειραιά και Βόλο.
Δεν ξεχνάμε αυτούς που πλούτισαν γιατί ‘’η κρίση ήταν ευκαιρία’’. Που διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις. Να δουλεύει ο κόσμος 10ωρα, Σάββατα, χωρίς υπερωρίες, για 500 ευρώ και άμα πάει να ψελλίσει κάτι, να απειλείται με απόλυση. Επειδή μία κοπέλα έμεινε έγκυος, επειδή ένας νέος διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του
Δεν ξεχνάμε αυτούς που έδιωξαν μια και δυο γενιές από την χώρα τους. Τους νέους, την πιο παραγωγική και ελπιδοφόρα ηλικία μετανάστες στο εξωτερικό. Ζευγάρια να χωρίζουν. Για να μείνουν εδώ οι γέροι και τα παιδιά των λαμογιων να πηγαίνουν να τα σπάνε στα ακριβά clubs στην Παραλιακή και οι αμόρφωτοι οι χρυσαυγίτες να τα σπάνε γενικώς. 30άρηδες να συντηρούνται από τις τσακισμένες συντάξεις των γονιών τους. Νέοι μορφωμένοι με ανώτερες σπουδές να μένουν άνεργοι και να προωθούνται οι γλείφτες και τα τσιράκια. Δεν ξεχνάμε τα όνειρα που κάναμε πριν 10 χρόνια και τώρα παλεύουμε μπας και πιάσουμε ένα διαμερισματάκι στο νοίκι.
Δεν ξεχνάμε αυτούς που μας έριξαν στην μιζέρια και στην κατάθλιψη, στην καταπίεση και την απραξία, στην αδικία και στον ζόφο, στην υποτίμηση της ίδιας μας της ύπαρξης.
πολυ συγκηνιτικο,αληθινο κ συνοψιζει σε μερικες παραγραφους τον πονο,την στεναχωρια,την πικρα,την μιζερια κ αλλ πολλα κ τελος υπενθυμιζει οτι δεν ειμστα πια τοσο μαλακες....1000 μπραβο
ΑπάντησηΔιαγραφήτους ξενους και τους μεταναστες????
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΑΛΗΤΗ? Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙς ΣΕΠΤΕΣΘΕ ΤΟΥΣ μεταναστες?
τολμηστε και το γαμησι που θα πεση θα ειναι ΟΛΟ δικο σας. Προσοχη αλητες, αντι για 60% πηρατε 30+ με μιση καρδια. Ουτε μια εβδομαδα δεν θα αντεξετε.
το εβραιοπουλο αξελ ας γνωριζει οτι εβαλε τα βρωμοχερα του στις ζωες των Ελληνων. Εαν πειραξη Θρακη, Μακεδονια, Ιθαγενεια θα τελειωση σε βοθρο...
Εσσεται Ημαρ
κ. Κλυν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατανοώ τη χαρά σας για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Εύχομαι πραγματικά για το καλό όλων μας να πετύχει όσα έχει υποσχεθεί.
Όμως με πολλά από όσα λέτε θα διαφωνήσω.
Ενδεικτικά:
"Δεν ξεχνάμε την ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων. Αυτούς που μας έβαζαν στο ίδιο τσουβάλι με τους ναζί. Αυτούς που έχτισαν συστηματικά με τα χρόνια ένα εμφυλιοπολεμικό μίσος προς την Αριστερά. Αυτούς που μάζεψαν ότι πιο ακροδεξιό μπορούσαν να μαζέψουν στην Κυβέρνηση και συγχρόνως το έπαιζαν σύγχρονοι μεταρρυθμιστές και φιλελεύθεροι. "
Ανιστόρητη; Τουναντίον, είναι θεωρία που μελετάται στις πολιτικές επιστήμες με αρκετές αποδείξεις για την εγκυρότητά της. (Horseshoe theory) Ο ίδιος ο Οργουελ (αριστερός δεν ήταν και αυτός;) την είχε υιοθετήσει
Η θεωρία δε λέει ότι είστε στο ίδιο τσουβάλι με τους ναζί. Λέει όμως ότι τη σημερινή εποχή οι αριστεροί τρομοκράτες (είτε οι επώνυμοι - Λέγε με Σέχτα, 17Ν κτλ, είτε οι ανώνυμοι λέγε με πυρπολητή της marfin είναι στο ίδιο τσουβάλι με τους αντίστοιχους δεξιούς (που δυστυχώς για το λαό μας έπεισαν αρκετούς να τους ψηφίσουν).
(Αυτά που λέει για την παλαιότερη εποχή επί κραταίας Σοβιετικής Ένωσης τα ξέρετε, αρα δεν υπάρχει λόγος να τα επαναλάβω)
Εμφυλιοπολεμικό μίσος για την Αριστερά; Που το είδατε; Εκτός αν παρανοήσατε την οργή των ανθρώπων που δε μπόρεσαν να ταξιδέψουν με καράβι γιατί έτσι αποφάσισε η μειοψηφία του ΠΑΜΕ, ή των φοιτητών που δε μπόρεσαν να κάνουν μάθημα γιατί έτσι αποφάσισε η μειοψηφία της ΜΕ-ΨΗΦΙΣΑΝ-3-ΑΝΘΡΩΠΟΙ-ΑΛΛΑ-ΔΕ-ΜΕ-ΝΟΙΑΖΕΙ-ΘΑ-ΓΙΝΕΙ-ΤΟ-ΔΙΚΟ-ΜΟΥ παράταξης στο πανεπιστήμιο
Στην κυβέρνηση επίσης την προηγούμενη μαζεύτηκαν και αριστεροί που μέχρι πριν λιγο καιρό ήταν αίμα από το αίμα σας (να μην το ξεχνάμε αυτό) όπως και στην τωρινή κυβέρνηση μαζεύτηκαν και δεξιοί.
Για τις στρατιές ανέργων "πτυχιούχων" επίσης το λιθαράκι το βάλαν όλοι (έμφαση στο "πτυχιούχων").
Και η αριστερά έχει τις ευθύνες της για την κατάντια των πανεπιστημίων και την κομματικοποίηση του ακαδημαϊκού χώρου. Εκεί και αν ισχύει η θεωρία των δύο άκρων...
Θα ήθελα πραγματικά να μην ξεχάσετε ούτε αυτά
Φιλικά,
και ελπίζω πραγματικά η νέα κυβέρνηση να κάνει την ελπίδα πραγματικότητα
Οι Ελληνες και οι ξένοι μετανάστες θα συμφιλιωθούν, όταν ο
ΑπάντησηΔιαγραφήαριθμός των τελευταίων θα είναι αντιστρόφως ανάλογος των
αναγκών και του πληθυσμού της χώρας. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος
ρατσισμού σ'αυτό. Δεν είμαστε ρατσιστές.Ποτέ δεν είμασταν
σαν λαός ρατσιστές.
Οι πραγματικοί ρατσιστές στη χώρα αυτή είναι ελάχιστοι.
Απλά είναι θέμα ζωτικού χώρου και συμπεριφορών.Οποιος δεν το
καταλαβαίνει αυτό είναι η υποκριτής η βλάκας η διεκπεραιωτής
άλλων βλέψεων.
Οσο για το "δέν ξεχνάμε",τώρα είναι πεδίον της δόξης λαμπρόν
για να δοκιμαστεί η...μνήμη του ΣΥΡΙΖΑ.
ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Θα έχει τα κότσια λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να τιμωρήσει τους άξιους
τιμωρίας παντός είδους και προέλευσης ;;;
Αν το κάνει πραγματικά μόνο εκτίμηση θα κερδίσει. Αν δεν το
κάνει, τότε μοιραία κάποτε θα δώσει τη θέση του σε κάποιον
άλλον που θα πείσει καλύτερα ότι θα το κάνει.
Τα ψέμματα τέλειωσαν για όλους.-
Λοιπόν δεν ξεχνάτε και καλά κάνετε και δεν ξεχνάτε, αλλά εγώ θα σας έλεγα να τα ξεχάσετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όσοι είναι να δικαστούν, (γιατί πρέπει να δικαστούν αρκετοί) να δικαστούν στη βάση των οικονομικών εγκλημάτων που έχουν διαπράξει, είτε αυτό λέγεται φοροδιαφυγή είτε ξἐπλυμα μαύρου χρήματος, είτε διασπάθιση δημοσίου χρήματος, είτε υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος.
Λίστες υπάρχουν πολλές και στοιχεία από εισαγγελικές έρευνες στο εξωτερικό επίσης. (π.χ. εισαγγελία Μονάχου....
Τα υπόλοιπα αν π.χ. γλένταγε ο Στυλιανίδης όταν πέθανε από τη σφαίρα ενός ζουρλού το παιδάκι, είναι σαχλαμάρες.
Ο δολοφόνος του παιδιού θα έπρεπε να δικαστεί από την ανεξάρτητη, (και όχι τη διοριζόμενη από υπουργούς) δικαιοσύνη, όπως είναι σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, και αν διαπιστωθεί ότι ο αστυνομικός δρούσε κατ' εντολή, να δικαστούν και οι εντολείς του, εστω κι αν είναι υπουργοί.
Φυσικά πρέπει να τελειώσει το παραμύθι με την ασυλία των υπουργών και των μελών της κυβέρνησης για ποινικά εγκλήματα.
Όπως επίσης το παραμύθι με τις ανύπαρκτες άδειες των μέσων ενημέρωσης.
Από κει και πέρα μπορεί να λέει ο καθένας ότι θέλει, ακόμα και το μαύρο – άσπρο, υπάρχουν νόμοι για διαπορά ψευδών ειδήσεων στο όνομα των οποίων μπορεί όποιος θέλει να προσφύγει.
Επιπλέον έχω να πω κάτι και για τον υιό Βαρβιτσίωτη, ο οποίος επίσης μπορεί να λέει ότι θέλει και να νομοθετεί όπως θέλει, στο πλαίσιο όμως των προεκλογικών δεσμεύσεων του κόμματός του. Και ας θεσμοθετηθεί και εδώ δια νόμου διαδικασία με την οποία θα είναι δυνατή η παύση βουλευτή αν μαζευτούν υπογραφές (από την εκλογική του περιφέρεια) περισσότερες από τους ψήφους που έλαβε όταν εκλέχθηκε, όπως γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
Ανακεφαλαιώνοντας : ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΞΟΥΣΙΩΝ, ΚΑΤΑΡΓΙΣΗ ΑΣΥΛΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΗ Η΄ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΛΗΣΗ (Right to Petition, δείτε εδώ : http://en.wikipedia.org/wiki/Petition)
Ολά αυτά είναι κύριες συνιστώσες αυτού που ονομάζεται Νομοκρατία ή Nomocracy ή Rule of Law, εδώ : http://en.wikipedia.org/wiki/Rule_of_law
που λέει εν ολίγοις ότι ένα κράτος το κυβερνούν οι νόμοι, όχι ένας ηγεμόνας ή μονάρχης, νόμοι που θεσπίζονται από το λαό δια των αντιπροσώπων του, αλλά που έχει το δικαίωμα ο λαός να τους ανακαλέσει αν αυτοί δεν τηρήσουν τα συμφωνηθέντα.
Αυτό είναι το θεσμικό πλαίσιο όλων των σύγχρονων ευρωπαϊκών κρατών, όπως το έθεσε πρώτος ο Αριστοτέλης, όπως αναφέρει και το συγκεκριμένο άρθρο της Wikipedia, και τον αναφέρω και γω όχι από αρχαιολατρία αλλά για να δείξω ότι αυτοί έχουν καταλάβει την ουσιά του αρχαιοελληνικού πολιτισμού ενώ εμείς κοιμόμαστε, σαν τους ανίκανους γόνους οικογενειών...