Η ΝΔ σε νευρική κρίση... Σαμαράς... Πιο αποτυχημένος και από τον μέντορα του τον Ευάγγελο Αβέρωφ

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ιδιος και απαράλλακτος εμφανίστηκε ο Αντώνης Σαμαράς στην αποδεκατισμένη Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ.

    

Καθώς, όπως είναι φυσικό, τα βλέμματα τις τελευταίες ημέρες είναι στραμμένα στην κυβέρνηση, μάς διαφεύγουν όσα γίνονται στη ΝΔ.  Η πρώτη μετεκλογική εμφάνιση του πρώην Πρωθυπουργού έδειξε ότι βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και προσπαθεί να εδραιώσει στο...

εσωτερικό της μια κατάσταση που θα οδηγήσει στη χειρότερη αξιωματική αντιπολίτευση που υπήρξε στη μεταπολιτευτική περίοδο.

   

Ο Αντώνης Σαμαράς παρ' ότι έγινε Πρωθυπουργός χαρακτηρίζεται ως ο πιο αποτυχημένος αρχηγός της ΝΔ. Πιο αποτυχημένος και από τον μέντορα του τον Ευάγγελο Αβέρωφ, τον οποίο όμως δεν αντιγράφει: όταν ο Αβέρωφ έχασε απλώς τις ευρωεκλογές του 1984 ανέλαβε τις ευθύνες του και παραιτήθηκε.   

    

Ο Σαμαράς κάθε άλλο παρά την παραίτηση έχει κατά νου. Όχι γιατί είναι ισχυρός ή γιατί ελέγχει τη ΝΔ. Απλούστατα, γιατί από τη φύση αυτού του κόμματος, ο μόνος που μπορεί να τον ρίξει -ακόμη και με ένα νεύμα του- είναι ο Κ. Καραμανλής. Αλλά δε θα το κάνει για τους δικούς του λόγους: δεν ανακατεύεται.  

    

Όλα δείχνουν ότι με επικεφαλής τον άνθρωπο που την οδήγησε στην απαξίωση, η ΝΔ  ετοιμάζεται για σκληρή αντιπολίτευση από ακροδεξιές θέσεις.

    

Χωρίς την απειλή της ανατροπής, ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ ετοιμάζεται να οδηγήσει τα πράγματα στη χειρότερη δυνατή εξέλιξη για το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής: να το μετακινήσει ακόμη πιο δεξιά. Δεν είναι τυχαίο ότι από τις πρώτες αποφάσεις του ήταν να μονιμοποιήσει τον Άδωνη Γεωργιάδη στην ηγετική ομάδα. Η επιστροφή του Τάκη Μπαλτάκου -αν έφυγε ποτέ- δε θα είναι έκπληξη.

    

Όλα δείχνουν ότι με επικεφαλής τον άνθρωπο που την οδήγησε στην απαξίωση, η ΝΔ  ετοιμάζεται για σκληρή αντιπολίτευση από ακροδεξιές θέσεις. Οι θεωρίες που ανέπτυσσε προεκλογικά για τους κομμουνιστές που έρχονται, για τα σοβιέτ και για τις άδειες τράπεζες, θα είναι αθώες παρατηρήσεις μπροστά στις φραστικές ακρότητες, με τις οποίες θα πολιτεύεται από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απέναντι σε έναν Πρωθυπουργό, για τον οποίο έλεγε περιφρονητικά «δεν μπορεί να με κερδίσει αυτός».  

    

Τώρα που  ο «αυτός» είναι πανίσχυρος, ο Σαμαράς δείχνει ότι θα επιδοθεί σε προσπάθεια για μια ιδιότυπη ρεβάνς με προσωπικά χαρακτηριστικά. Όσοι τον ξέρουν, λένε ότι «τον αρρωσταίνει» η ιδέα ότι τον πέταξε στο καναβάτσο ο Αλέξης Τσίπρας. Τον αναγκάζει να ξεχνάει ακόμη και την υποτιθέμενη αστική αγωγή του απέναντι στον Πρωθυπουργό, όπως είδαμε για μια ακόμη φορά στην ορκωμοσία της Βουλής.

    

Δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο για τον Πρωθυπουργό από μια αξιωματική αντιπολίτευση μαινόμενη.

Με στοιχειώδη πολιτική λογική προκύπτει ότι με αυτήν την αντιπολιτευτική πολιτική η ΝΔ θα πάει χειρότερα. Είναι μια πολιτική που ευνοεί ακόμη και τους λοιπούς μουστερήδες της ευρύτερης Δεξιάς και ασφαλώς τον Καμμένο που θα προσπαθήσει να τη λεηλατήσει. Αλλά πρωτίστως ωφελεί την κυβέρνηση και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Αντώνης Σαμαράς συνεχίζει να κάνει δώρα στον αντίπαλο του.

    

Δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο για τον Πρωθυπουργό από μια αξιωματική αντιπολίτευση μαινόμενη. Δεν υπάρχει τίποτε πιο ωφέλιμο για την κυβέρνηση, από μια Νέα Δημοκρατία που θα την αντιπολιτευτεί με ακροδεξιές θέσεις και αντικομουνιστική ρητορική παλαιάς κοπής.   

    

Την ίδια στιγμή, όμως, δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο σε μια χώρα που προσπαθεί να βγει από  την κρίση, από μια αξιωματική αντιπολίτευση που επιλέγει τον ρόλο του εμπρηστή .  

    

Στον βαθμό που η διατάραξη της πολιτικής ομαλότητας είναι στρατηγική επιλογή της ΝΔ για να καλύψει την ήττα της και να κάνει εξαγωγή κρίσης, η απαιτημένη ομοψυχία  θα παραμένει ζητούμενο και συνεπώς και η εθνική προσπάθεια θα αποδυναμωθεί. Είναι χαρακτηριστική η... ικανοποίηση, με την οποία κρίνουν τα στελέχη της ΝΔ τις σκληρές θέσεις ορισμένων Ευρωπαίων κατά της χώρας. Σχεδόν το πανηγυρίζουν.  Σαν να περιμένουν να ευοδωθεί απ' έξω η προσδοκία της «αριστερής παρένθεσης».

    

Δε θα είναι πρώτη φόρα που η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να αντιλήφθει την κρισιμότητα των πραγμάτων και επιλέγει τον τυχοδιωκτισμό. Απλώς, στην περίπτωση της σημερινής ΝΔ, πρόκειται για κατάντημα του κόμματος που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.  Με τη σημερινή ηγεσία της δείχνει ότι δυσκολεύεται να αποδεχθεί τον βασικό κανόνα λειτουργίας αυτής της οικογένειας: το σεβασμό της λαϊκής βούλησης.

   

"thetoc"  μέσω Σίβυλλα