Ελλάδα
“ Το κύριο άρθρο της Αυγής ”
Η συμφωνία, αν όλα πάνε με προβλεπτό τρόπο, ή η ρήξη, αν οι
δανειστές την προκαλέσουν, είναι κοντά. Και ο λόγος είναι ότι φτάνουμε
στα απώτατα χρονικά όρια που έχουν τεθεί. Η ελληνική πλευρά έχει
εξαντλήσει και τα τελευταία αποθέματα καλής θέλησης με την προσδοκία και
υπό την αίρεση ότι το ίδιο θα κάνουν και οι δανειστές. Έχει μάλιστα
παράσχει λύσεις ακόμη και για τα πιο ακανθώδη θέματα, όπως η
χρηματοδότηση 2015 - 2016 και η ρύθμιση του χρέους. Μετά το κρυφτούλι
αρκετών εικοσιτετραώρων, η άλλη πλευρά είναι πλέον υποχρεωμένη να
τοποθετηθεί.
Στην πιο κρίσιμη φάση είναι λογικό να αναμένονται οι μεγαλύτερες πιέσεις. Η κυβέρνηση πρέπει σ' αυτές τις πιέσεις να έχει αντίβαρο. Να έχει την υποστήριξη του λαού, αυτή που άλλωστε καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, με πρωτοφανή ποσοστά δημοφιλίας, ιδίως δεδομένων των συνθηκών, και με ακόμα πιο εντυπωσιακή αύξηση όπου μετρήθηκε πρόθεση ψήφου. Και αυτό από μόνο του καθιστά περιττή τη συζήτηση για ενδεχόμενες εκλογές.
Η φωνή της ελληνικής κοινωνίας, φωνή υποστήριξης και εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και απόρριψης του μονόδρομου της λιτότητας, πρέπει να ακουστεί πιο δυνατά. Η από 'δώ πλευρά δεν έχει τους θηριώδεις μιντιακούς μηχανισμούς που διαθέτουν οι απέναντι, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας μας.
Ο λαϊκός παράγοντας, λοιπόν, πρέπει να κάνει αισθητή τη διαπραγματευτική του παρουσία. Η διαδικασία αυτή δεν γίνεται για να κερδίσει ή να χάσει ο Τσίπρας. Διαπραγματευόμαστε το παρόν και το μέλλον, αλλά και το παρελθόν μας, το πρόσφατο μνημονιακό παρελθόν, που δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Άρα στη διαπραγμάτευση συμμετέχουμε όλοι μας. Και πρέπει να το δείξουμε. Με πρώτο απ' όλους τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πιο κρίσιμη φάση είναι λογικό να αναμένονται οι μεγαλύτερες πιέσεις. Η κυβέρνηση πρέπει σ' αυτές τις πιέσεις να έχει αντίβαρο. Να έχει την υποστήριξη του λαού, αυτή που άλλωστε καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, με πρωτοφανή ποσοστά δημοφιλίας, ιδίως δεδομένων των συνθηκών, και με ακόμα πιο εντυπωσιακή αύξηση όπου μετρήθηκε πρόθεση ψήφου. Και αυτό από μόνο του καθιστά περιττή τη συζήτηση για ενδεχόμενες εκλογές.
Η φωνή της ελληνικής κοινωνίας, φωνή υποστήριξης και εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και απόρριψης του μονόδρομου της λιτότητας, πρέπει να ακουστεί πιο δυνατά. Η από 'δώ πλευρά δεν έχει τους θηριώδεις μιντιακούς μηχανισμούς που διαθέτουν οι απέναντι, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας μας.
Ο λαϊκός παράγοντας, λοιπόν, πρέπει να κάνει αισθητή τη διαπραγματευτική του παρουσία. Η διαδικασία αυτή δεν γίνεται για να κερδίσει ή να χάσει ο Τσίπρας. Διαπραγματευόμαστε το παρόν και το μέλλον, αλλά και το παρελθόν μας, το πρόσφατο μνημονιακό παρελθόν, που δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Άρα στη διαπραγμάτευση συμμετέχουμε όλοι μας. Και πρέπει να το δείξουμε. Με πρώτο απ' όλους τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου