Ο ΒΑΓΓΕΛΑΣ (Δημώδες)

Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν
μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι;
Μηδέ σε γάμο ρίχνονται, μηδέ σε χαροκόπι,
συνεδριάζει η Νου Δυο να δούνε τι θα κάνουν…
Πιάσαμε πάτο, πιάσαμε, φώναζαν οι γαλάζιοι
φωνάζανε και σκούζανε σαν τενεκέδες άδειοι.
Φέρτε μας έναν αρχηγό το Τσίπρα να νικήσει
να ξαναγίνουμ’ αρχηγοί κι αφεντικά του τόπου,
ν’ αρχίσουν μάσες κι αρπαχτές ατάκα κι επί τόπου.
Γυρνάνε κέντρο και δεξιά και αρχηγό δε βλέπουν
γυρνάνε λίγο πιο δεξιά ψάχνουνε μ’ αγωνία
και πάνω σ΄έναν κένταυρο βλέπουνε το Βαγγέλη!
Θέλεις Βαγγέλη, να γενείς του σιναφιού μπροστάρης
και το κουτσό το κόμμα μας στις πλάτες σου να πάρεις;
Μη βιάζεστε τους απαντά, θα το σκεφτώ λιγάκι…
Το σκέφτηκε δύο φορές, το σκέφτηκε και τρίτη
τέταρτη τ’ αποφάσισε κι έγινε αρχηγός τους
Τους μάζεψε, τους κάθισε και σοβαρά τους λέει:
Πάμε πίσω στο σπίτι μας, πάμε στο σπιτικό μας
πήραν τον πούλο απ’ τη Συγγρού και γύρισαν Ρηγίλλης!
Μπροστά πηγαίνει ο Άδωνις, ξωπίσω ο Βορίδης,
ο Λαζαρίδης ο κεφτές κι ο Αντώνης ο ρεζίλης…
Κι ένα πουλί, μαύρο πουλί, κάτασπρο περιστέρι
από μακριά τον χαιρετάει κι από κοντά του λέει:
Σύρε Βαγγέλα μ’ από ‘δω, πάγαινε στο καλό σου,
γιατί το ξύλο που θα φας θα ‘ναι όλο δικό σου.
Εσύ δεν κάνεις γι’ αρχηγός και ψηφοσυλλεκτάκιας
Εσύ ‘σαι για θελήματα και για αυτοφωράκιας…