Στέρεψε το Ποτάμι κι ο Σταύρος ΠΝΙΓΗΚΕ με μια θολή selfie στο χέρι

Του Στρατή Μαζίδη

Σα Μεγάλη Παρασκευή ήταν ο Σταύρος Θεοδωράκης στη σύντομη δήλωσή του αφήνοντας υπόνοιες περί οργάνων και πιθανών σημαντικών αποφάσεων και δρομολογήσεων διαδικασιών; Ήταν εμφανέστατη η απογοήτευση του αρχηγού του κόμματος....


Ο κ. Θεοδωράκης αναρωτήθηκε ως προς τις ευθύνες, τις οποίες δίχως να εντοπίσει, ανέλαβε. Αυτό τον τιμά. Μίλησε για πολλά μικρά λάθη και όχι κάποιο μεγάλο. Λάθος!

Πολλά μεγάλα λάθη και αστοχίες / αποτυχίες χαρακτηρίζουν το κόμμα του κ. Θεοδωράκη και αιτιολογούν πώς το 6% αντί για 10% κατέληξε στο 4% και ενδεχομένως πολύ παρακάτω αν είχαμε ακόμη 15 ημέρες.

Περιττό να προσθέσουμε ότι αν το Ποτάμι κρατήσει την ίδια ροή και χημική σύνθεση, δε θα καταφέρει να βρέξει την επόμενη Βουλή.

Τι φταίει λοιπόν κι αναρωτιέται ο κ. Θεοδωράκης; Να του πούμε.

1. Το πρώτο που φταίει είναι ο ίδιος, φταίει / δε φταίει. Έφτιαξε ένα θολό ποτάμι, ασαφές και με επικεφαλής έναν άνθρωπο που ναι μεν έχει κολλήσει ένσημα, αλλά ενοχοποιείται από τους εργοδότες που τον απασχολούσαν. Είτε πράγματι υπάρχει κάτι εδώ, είτε όχι, ο κ. Θεοδωράκης απέτυχε να πείσει ότι όντως δημιουργεί κάτι το καινούριο.

2. Το Ποτάμι είναι θολό. Από στελέχη της Δράσης, μέχρι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ που αναζητούσαν να παρατείνουν τον κοινοβουλευτικό τους βίο. Ποιοι είναι πχ οι μεταρρυθμιστές του κ. Λυκούδη; Τι έχουν μεταρρυθμίσει;

3. Η απουσία στοιχειώδους οργάνωσης και δομής.

4. Κόμμα ευκαιρίας για να εισέλθει κάποιος στη Βουλή βγάζοντας selfie.

5. Επιλογές που δεν αρέσουν. Ο κ. Διαμαντούρος για παράδειγμα προέρχεται από την παλιά «καλή» εποχή Σημίτη. Ο Χάρης Θεοχάρης που θυμήθηκε τις παλιές του ημέρες ως ΓΓΔΕ και δήλωσε προ ημερών ότι η κοινωνία πρέπει να φοβάται την εφορία.

6. Η αποτυχία να παρουσιάσει 3-4 απτές προτάσεις στην κοινωνία και να πατήσει πάνω σε αυτές αντί απλά να ζητά ένα ποσοστό.

7. Ελέγχεται για ορισμένες θέσεις του σε εθνικά θέματα.

8. Προφανώς ο αρχηγός του, εκτός από σταρ όπως καμιά φορά προκύπτει από το ύφος του, κινείται σε ένα παράλληλο φανταστικό κόσμο. Διαφορετικά πως μπορεί κανείς να ερμηνεύσει ότι είχε θέσει ως στόχο και περίμενε να αποσπάσει ένα 10%;

Το Ποτάμι ως μια φιλοσοφία δημιουργίας και εισόδου στο Κοινοβούλιο νέων πολιτικών φορέων με ρεαλιστικές θέσεις μακριά από ρουσφέτια και κρατικιστικές αντιλήψεις, είναι θετικό. Απλά χρειάζεται άλλο όνομα, άλλα στελέχη και άλλον στο τιμόνι. Πηγή