Ο Μιλτ. Παπαϊωάννου ανατινάζει τα σχέδια Φώφης-ΓΑΠ για διάλυση του ΠΑΣΟΚ

 

Του Γ. Λακόπουλου



Με ένα εμπνευσμένο και θαρραλέο άρθρο του στα ΝΕΑ  ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου ορθώνει φράγμα στους σχεδιασμούς της Φώφης Γεννηματά με τη συμβολή του Γ. Παπανδρέου να διαλύσουν το ΠΑΣΟΚ, -καταργώντας το όνομα και τα σύμβολά του  -για να βάλουν στη θέση του ένα νέο σχήμα με τον τίτλο «Δημοκρατική Συμπαράταξη».
Ο πρώην υπουργός  θέτει καθαρά το  ζήτημα της νομιμοποίησης γι’ αυτές τις επιλογές και διερμηνεύει τα αισθήματα των  ανθρώπων που  στάθηκαν στο ΠΑΣΟΚ στα δύσκολα τελευταία χρόνια, ακριβώς επειδή είναι ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα με παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ  κατ’ ουσίαν το άρθρο αποτελεί ηχηρό χαστούκι στη «συμμαχία των κληρονόμων» και  εκθέτει τη Φώφη Γεννηματά για το δρόμο που ακολουθεί.
Η  δημόσια διαφοροποίηση του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου έχει ιδιαίτερο πολιτικό βάρος, καθώς  υπήρξε ίσως ο στενότερος συνεργάτης και προσωπικό φίλος του Γιώργου Γεννηματά- αλλά και συνεργάτης του Ανδρέα  Παπανδρέου και του  Κ. Σημίτη.
Όπως υπήρξε και ένας από τους μέντορες της Φώφης όταν μπήκε στην πολιτική  και όταν διεκδίκησε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Η διαφανής προσωπική διαδρομή του και το κυβερνητικό έργο του  λειτουργούσαν προσθετικά στην προσπάθεια της- προτού αυτονομηθεί καθώς δείχνουν τα πράγματα.
Καθιστώντας γνωστή τη θέση του ο πρώην υπουργός  δεν κρύβει τα λόγια του  και περιγράφει με ευθύ  και εύστοχο -αλλά ευπρεπή- τρόπο  την ιστορική  εκτροπή που δημιουργείται με τους σχεδιασμούς  για την-αυθαίρετη- διάλυση του ΠΑΣΟΚ.
Με την πολιτική κρίση και εμπειρία του σημειώνει την αξία της  Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ως εκλογικού φορέα  συνεργαζόμενων κομμάτων, αλλά προσθέτει με νόημα: «πολιτική χωρίς μνήμη δεν υπάρχει». Αναφερόμενος μάλιστα στα πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ υπενθυμίζει: «Πρέπει να γνωρίζουν ότι η δύναμή τους έρχεται από το παρελθόν. Από το ιστορικό φορτίο του ΠΑΣΟΚ».
Χωρίς περιστροφές καταδικάζει το εγχείρημα  της διάλυσης  αναφέροντας; «Αγνοούν τα αυτονόητα  όσοι σήμερα προτείνουν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και συγκρότηση ενός νέου φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, χωρίς τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ».
Ιδιαίτερη αξία έχει η καταγγελία ότι «στην επιχείρηση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ συμμετέχουν και ιστορικά στελέχη του» τα οποία περιγράφει ως εξής: «Στελέχη που τις κρίσιμες ώρες δραπέτευσαν σήμερα αναζητούν τη δικαίωσή τους, μέσα από τη διάλυση του κόμματος που τους ανέδειξε ως δημόσιους συνομιλητές».
Η φωτογραφία του Γ. Παπανδρέου και άλλων είναι προφανής. Ειδικά για τον πρώην πρωθυπουργό τονίζει ότι όφειλε να διαλύσει το κόμμα του για να επιστρέψει.
Ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου προειδοποιεί δημοσίως τη  Φώφη Γεννηματά  ότι «δεν πρέπει να αφήσει κανένα περιθώριο συζητήσεων για ενδεχόμενη διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Για εξαφάνιση των συμβόλων του».
Δεν παραλείπει επίσης να προειδοποιήσει ότι η διάλυση του  ΠΑΣΟΚ μπορεί  να το θέσει  εκτός  Ευρωπαϊκού  Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Κορυφώνοντας την αντίδρασή του σε όσα συμβαίνουν σήμερα στο ΠΑΣΟΚ τονίζει ότι «η κρίση του είναι πρωτίστως κρίση των προσώπων, των διαχειριστών της εξουσίας και όχι κρίση των αξιών και της ιδεολογίας του» – υπαινισσόμενος απόπειρα ιδεολογικής μεταλλαγής.
Αντιτίθεται στην εκλογή οργάνων σε ένα συνεργατικό εκλογικό σχήμα γιατί «περιπλέκει το πρόβλημα» και θα οδηγήσει σε εσωτερικές αναμετρήσεις  και ειδικά σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή τις Φώφης σ’ αυτές τις διεργασίες θέτει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων: «Υπάρχει όμως και ένα κρίσιμο ερώτημα: Ποιος έχει την εξουσιοδότηση και από πού την αντλεί, για να προχωρήσει σε απόφαση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ;»
Ολόκληρο το άρθρο του πρώην υπουργού στα ΝΕΑ είναι το εξής:

Ο πράσινος ήλιος και η ΔΗΣΥ

1. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι ένα συνεργατικό εκλογικό σχήμα. Με σημείο αναφοράς το ιδεολογικό και αξιακό πλαίσιο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Η εκλογική επιτυχία στηρίζεται στην κατάθεση μιας ρεαλιστικής μεταρρυθμιστικής ατζέντας για τη χώρα. Στην πάντα επίκαιρη πρότασή της για εθνική συνεννόηση. Στη θεμιτή φιλοδοξία της να γίνει, με την ψήφο των πολιτών, ο καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων. Είναι όρος για να ξαναβρεί ο λαός τη χαμένη του ελπίδα. Χωρίς Μνημόνια και χωρίς πολιτικές λιτότητας. Για να βρει η χώρα τον δρόμο της ανάπτυξης και της κοινωνικής προστασίας.

2. Όσοι συμμετέχουν στο εκλογικό εγχείρημα γνωρίζουν ή πρέπει να γνωρίζουν ότι η δύναμή τους έρχεται από το παρελθόν. Από το ιστορικό φορτίο του ΠΑΣΟΚ. Από την προσφορά του στη χώρα και τον λαό. Πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι πολιτική χωρίς μνήμη δεν υπάρχει. Τα αυτονόητα δυστυχώς αγνοούν όσοι σήμερα προτείνουν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και συγκρότηση ενός νέου φορέα στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Χωρίς τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ.

Θέλουν να ξεχνούν ότι τα παραδοσιακά και ιστορικά κόμματα σε όλη την Ευρώπη πέρασαν και περνούν κρίσεις. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν τέθηκε θέμα διάλυσής τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ στη διαδρομή του σκεπάστηκε με σύννεφα, πολλές φορές και με μαύρα σύννεφα, αλλά εξακολουθεί να «είναι εδώ». Τα σύννεφα φεύγουν. Δεν είναι σταθερά. Ξεχνούν επίσης ότι αδίκως το ΠΑΣΟΚ έχει χρεωθεί την κύρια ευθύνη της πολύπλευρης κρίσης που μαστίζει τη χώρα.
Ότι η δική του κρίση είναι πρωτίστως κρίση των προσώπων, των διαχειριστών της εξουσίας και όχι κρίση των αξιών και της ιδεολογίας του.
Υπάρχει όμως και ένα κρίσιμο ερώτημα: Ποιος έχει την εξουσιοδότηση και από πού την αντλεί, για να προχωρήσει σε απόφαση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ; Ο σχετικός διάλογος κατά συνέπεια είναι ανούσιος και παράγει μιζέρια. Είναι ανασταλτικός συντελεστής για την εκλογική άνοδο του σχήματος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Δυστυχώς, στην επιχείρηση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ συμμετέχουν και ιστορικά στελέχη του. Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Στελέχη που τις κρίσιμες ώρες δραπέτευσαν. Σήμερα αναζητούν τη δικαίωσή τους, μέσα από τη διάλυση του κόμματος που τους ανέδειξε ως δημόσιους συνομιλητές. Στελέχη που ως διαχειριστές εξουσίας έχουν αφήσει έντονα τα δαχτυλικά τους αποτυπώματα στην αποδυνάμωση του ιστορικού φορέα της αλλαγής. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.

3. Το Συνέδριο (Συνδιάσκεψη) του Ιουνίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, εκτός από την αυτονόητη διαμόρφωση συγκεκριμένης προγραμματικής πρότασης για τη χώρα, οφείλει να ξεκαθαρίσει τον ορίζοντα. Η Φώφη Γεννηματά δεν πρέπει να αφήσει κανένα περιθώριο συζητήσεων για ενδεχόμενη διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Για εξαφάνιση των συμβόλων του. Πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό ότι η εκλογή οργάνων σε ένα συνεργατικό εκλογικό σχήμα δεν υπηρετεί κανένα στόχο. Περιπλέκει το πρόβλημα. Από τα πράγματα, θα εξελιχθεί σε μια διαδικασία εσωτερικών αναμετρήσεων για τη διαμόρφωση ανούσιων συσχετισμών. Αποπροσανατολίζει. Η εσωστρέφεια θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους. Αναμφίβολα, προέχει η οργανωτική συγκρότηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Αυτό επιβάλλεται να γίνει με ευθύνη των ηγεσιών τους.

4. Η ανάδειξη της ηγεσίας από τη βάση, μια ουσιαστική πρόταση της Φώφης Γεννηματά, είχε ιδιαίτερη αξία όταν υπήρχε στο προσκήνιο ο διάλογος με το «υπαρκτό κόμμα» Το Ποτάμι. Το Ποτάμι όμως έχει επιλέξει τον δικό του δρόμο. Δεν θέλει ιδεολογικές αναφορές στη σοσιαλδημοκρατία. Είναι ο λόγος ότι δεν μπορεί να αμφισβητείται το αυτονόητο. Ότι η πρόεδρος υπαρκτού κόμματος, που είναι και μέλος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, πρέπει να είναι και ο επικεφαλής του συγκεκριμένου εκλογικού σχήματος. Ένας επιπλέον λόγος ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ, ως αυτόνομου πολιτικού φορέα, είναι ότι δεν πρέπει να τεθούν σε αμφισβήτηση οι σημερινές ισορροπίες στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

5. Όσον αφορά τη συμμετοχή του ΚΙΔΗΣΟ στο εγχείρημα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και τα στελέχη του πρέπει να διαλύσουν το ΚΙΔΗΣΟ και να επανέλθουν ως μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Να έχουν τη δική τους συμβολή και στον στόχο της βαθιάς ανανέωσης, προγραμματικής και ηλικιακής, που έχει ανάγκη ο τόπος και ο πολιτικός μας χώρος. Και ας μην ξεχνούν ότι στην πολιτική ένα λάθος δεν διορθώνεται με ένα δεύτερο λάθος.