Τελευταία στροφή... πριν το κλείσιμο της αξιολόγησης

Νέος γύρος διαπραγματεύσεων κυβέρνησης-Θεσμών, αναμένεται να ξεκινήσει σήμερα το πρωί (30/4), καθώς στόχος είναι να κλείσουν άμεσα τα εκκρεμή θέματα που αφορούν την αξιολόγηση.

Στην χθεσινή συνάντηση βγήκε ''λευκός καπνός'',  καθώς όπως τόνισε κυβερνητικός αξιωματούχος, βρέθηκε λύση στα φορολογικά πλην ενός θέματος. «Στην φορολογική διοίκηση συμφωνήσαμε σε όλα και επιτεύχθηκε συμβιβασμός στο θέμα της παραγραφής παλαιών υποθέσεων που ζητούσε το ΔΝΤ. Δεν βλέπω από καμιά πλευρά διάθεση καθυστέρησης», είπε χαρακτηριστικά όταν τελείωσε ο πολύωρος μαραθώνιος των διαπραγματεύσεων.
Ο αξιωματούχος απαντώντας για το εάν οι επαφές κύλησαν ομαλά στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων είπε πως παραμένει ένα ανοιχτό θέμα ενώ υπάρχει και μια εκκρεμότητα ως προς το Υπερταμείο. Ειδικά για το Υπερταμείο το μεγάλο εμπόδιο στην πλήρη ενεργοποίηση αφορά τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας της διοίκησης του υπερταμείου και των υποκείμενων εταιριών (ΤΑΙΠΕΔ, ΕΤΑΔ, ΤΧΣ και ΕΣΗΣΠ).

Όσο αφορά το πεδίο των αποκρατικοποιήσεων αποφασίστηκε να προχωρήσουν και η αποκρατικοποίηση του 55% που είναι το ποσοστό του Δημοσίου (το υπόλοιπο 5% ελέγχεται από ιδιώτη επενδυτή) στην εταιρία διαχείρισης του Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών Ελευθέριος Βενιζέλος. Προηγουμένως όμως θα πρέπει να γίνει η επέκταση κατά 20 χρόνια της σύμβασης διαχείρισης του Αεροδρομίου στο επενδυτικό ταμείο των συντάξεων του Καναδά (PSP) το 26,7% μετά την μείωση του ποσοστού της γερμανικής Hochtief από το 2013.
Το θέμα της ενέργειας έχει κλείσει εδώ και μέρες με την παραπομπή του θέματος των πωλήσεων μονάδων της ΔΕΗ έχει παραπεμφθεί για τον Σεπτέμβριο, ενώ έχουν συμφωνηθεί οι αποκρατικοποιήσεις του 17% της ΔΕΗ και της συμμετοχής του δημοσίου στα ΕΛΠΕ, και οι αποκρατικοποιήσεις ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ
Στη σημερινή συνάντηση επί τάπητος θα τεθούν τα  θέματα για άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, την πώληση των μη συνταγογραφούμενων Φαρμάκων, το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων . Στο τραπέζι επίσης θα συζητηθούν το συνταξιοδοτικό, όπως και τα «κόκκινα» δάνεια

Μοσκοβισί: Η Ελλάδα ολοκλήρωσε μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και 15 χρόνια

Η έξοδος οποιασδήποτε χώρας από το ευρώ θα οδηγούσε την ευρωζώνη σε αποσύνθεση. Αυτό δήλωσε μιλώντας σήμερα σε βελγικό πανεπιστήμιο ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, που είχε θέμα τις επιπτώσεις από ενδεχόμενη έξοδο μίας χώρας από την ευρωζώνη, ο Γάλλος επίτροπος αναφέρθηκε και στην Ελλάδα λέγοντας ότι έχει σημειώσει εντυπωσιακή δημοσιονομική πρόοδο η οποία όμως έχει προκαλέσει αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις. Οι επιπτώσεις αυτές οφείλονται, κατά τον Γάλλο επίτροπο, πρωτίστως στο γεγονός ότι η Ελλάδα πραγματοποίησε τα τελευταία τρία χρόνια διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις τις οποίες θα έπρεπε να είχε υλοποιήσει τα τελευταία 15 χρόνια.
Ως προς το ζήτημα του ελληνικού χρέους ανέφερε ότι θα πρέπει να υπάρξουν ρυθμίσεις για την ελάφρυνση του ελληνικού άχθους, τάχθηκε όμως κατά της ονομαστικής μείωσης του χρέους.
Αναφερόμενος τέλος στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία σημείωσε πως τίποτα δεν έχει κριθεί τονίζοντας ταυτόχρονα ότι ακόμα και σε περίπτωση ήττας της Μαρίν Λεπέν αν λάβει ποσοστό μεγαλύτερο του 40% θα είναι ένα πολύ αρνητικό μήνυμα.

«Τάκη χάσαμε...» - Πως και γιατί ο Μητσοτάκης εξαφάνισε τον Θεοδωρικάκο

Ο Τάκης Θεοδωρικάκος

Τετάρτη, 26 Απρίλιος 2017 11:59

Άφαντος είναι το τελευταίο διάστημα ο πολυπράγμων επικοινωνιακός σύμβουλος του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Τ. Θεοδωρικάκος. Ούτε συνεντεύξεις, ούτε δηλώσεις, ούτε διαρροές για το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του στο πλάι του Κυρ. Μητσοτάκη.
Η στρατηγική «εκλογές εδώ και τώρα», που ήταν δική του ιδέα, απέτυχε παταγωδώς, ενώ έχει οδηγήσει και την παράταξη σε στρατηγικό αδιέξοδο. Λογικό είναι ύστερα από αυτήν την εξέλιξη να έχει έρθει σε δυσχερή θέση και να αποτελεί το κόκκινο πανί για πολλά γαλάζια στελέχη. Πολύ περισσότερο δε για τους Καραμανλικούς, καθότι κυκλοφορεί ευρέως εντός της ΝΔ ότι είναι δικής του εμπνεύσεως η θεωρία (συνωμοσίας) περί υπόγειων επαφών Μαξίμου και Κ. Καραμανλή και για… τρίγωνο συναίνεσης με το Προεδρικό Μέγαρο.
ΠΑΡΟΝ

«Εμείς θα έχουμε πάντα τον Καραμανλή»

Του Γ. Λακόπουλου



Σπεύδοντας ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην οδό Παναγή  Κυριακού για να συναντήσει τον Κ. Καραμανλή ανέδειξε το εξής αξιοπρόσεκτο: ο πρώην πρωθυπουργός  γράφει ιστορία  στον ελληνικό δημόσιο βίο σε ό,τι  αφορά τις σχέσεις  προκάτοχων και διάδοχων –συμπεριλαμβανομένων και όσων είχαν φιλοδοξία να τον διαδεχθούν.
Δεν υπάρχει άλλος πρόεδρος κόμματος που να αναγνωρίζεται ως καθολικός ηγέτης της παράταξής του -εκτός φυσικά από τον ιδρυτή της ΝΔ- από όσους πήραν τη θέση του. Ο ίδιος, χωρίς να εκδηλώσει ποτέ τις προσωπικές  διαθέσεις του επί των προσώπων, στήριξε ως προέδρους τον Σαμαρά, τον Μεϊμαράκη, και τώρα τον Κυριάκο- αλλά και παρηγόρησε τους χαμένους , όπως η Ντόρα Μπακογιάννη.
Στην πραγματικότητα δεν κάνει κάτι ιδιαίτερο. Απλώς ακούει και λέει τη γνώμη του -με την αξιοπιστία που της προσδίδει όχι μόνο η εμπειρία και η πολιτική κουλτούρα του, αλλά και η προσήλωσή του στην ενδοκομματική τάξη.
Όλοι ξέρουν ότι «ο Καραμανλής δεν σηκώνει τηλέφωνο». Αλλά απαντάει πάντα στα τηλεφωνήματα -και έχει ανοιχτή την πόρτα του. Κανείς από  όσους πήραν τις κομματικές τύχες μετά από αυτόν δεν είχε την εντύπωση ότι παρεμβαίνει στη δουλεία του. Απλώς στις ερωτήσεις είχε απαντήσεις.  Τις αποφάσεις τις άφηνε στους αρμοδίους.
Ακόμη και όταν ο Σαμαράς τον κάλεσε για να του ανακοινώσει ότι θα διαγράψει βουλευτή του περιβάλλοντός του δεν πήρε ούτε άρνηση ούτε συγκατάθεση.  Στην περίπτωση της υποψηφιότητας του Βαγγέλη Μεϊμαράκη δεν ζήτησε από κανέναν να τον ψηφίσει. Απλώς  σε όσους τον ρώτησαν απάντησε «κρίνε  όπως νομίζεις, αλλά πιστεύω ότι είναι καλύτερα σ’ αυτή τη φάση να πάμε με τον Βαγγέλη».
Ο καχύποπτος  Κυριάκος Μητσοτάκης κατάλαβε από νωρίς ότι ο Καραμανλής μπορεί να μην είναι στρατηγικός του σύμμαχος, αλλά  δεν είναι -ή δεν πρέπει να είναι -ο αντίπαλος.  Ήξερε ότι αν κουνήσει το φρύδι του δεν στέκεται.
Μετά τη πρώτη συνάντησή τους  ήξερε ότι δεν θα το κάνει. Έτσι  άρχισε να «ρίχνει τα μούτρα του» ζητώντας συμβουλές για πρόσωπα, πράγματα και πολιτικές. Δεν τις ακολουθούσε πάντα, αλλά γι’ αυτό πρέπει να ψάξει κάνεις σ’ έναν στενό κύκλο προσωπικών φίλων του που τον επηρεάζουν  καθοριστικά.
Ότι ο πρόεδρος της ΝΔ έσπευσε ειδικά αυτή την περίοδο στον Καραμανλή έχει ιδιαίτερη σημασία. Από το γραφείο του έλεγαν ότι «συζήτησαν θέματα τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας, τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό καθώς και για τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών». Το πιστέψαμε, ας μην ορκίζονται.

Οι δυο εφιάλτες του Κυριάκου

Για να γίνει κατανοητή η ουσία αυτής της συνάντησης πρέπει να δει κανείς τα συμφραζόμενα της συγκυρίας. Κάτω από την επιφάνεια, που δημιουργούν οι δημοσκοπικές αβάντες,  υπάρχει η πολιτική πραγματικότητα με δυο όψεις δυσάρεστες για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Πρώτο. Ο Τσίπρας φαίνεται να έχει επιβάλει τον πολιτικό σχεδιασμό του στους Ευρωπαίους και αν καταφέρει να κλείσει το 2017 με «καλά νούμερα»,  θα πάει σε εκλογές στα τέλη του 2018 με τους δανειστές να διαβεβαιώνουν ότι «το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με επιτυχία».
Αν κλείσει το Μνημόνιο, αν πάρει μετά τις γερμανικές εκλογές μια ρύθμιση για το χρέος και  αν υπερβεί τα συμφωνημένα πρωτογενή πλεονάσματα θα αλλάξει τη σημερινή εικόνα. Από τη μια θα έχει ιδιοποιηθεί πλήρως τη «μεταρρυθμιστική ατζέντα» του Μητσοτάκη και από την άλλη θα δίνει πριν τις εκλογές αυτά που η ΝΔ θα υπόσχεται για μετά.
Σ’ αυτό πρέπει να προστεθούν οι ενδεχόμενοι αιφνιδιασμοί με σκελετούς από ντουλάπια- όπως π.χ. το «πόθεν έσχες».  Όπως και  η πανθομολογούμενη αδυναμία του παρέδρου της ΝΔ να σταθεί απέναντι στον  Τσίπρα -σε βαθμό που οι συνεργάτες του εγκαινίασαν την τακτική να τον στέλνουν στη Βουλή σε διαφορετικές ώρες.
Προφανώς ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι με την πολιτική που κατ’ ανάγκην ακολουθεί ΄δεν μπορεί να διεκδικήσει την πρώτη θέση για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί όμως να πετύχει μικρή διαφορά από τη ΝΔ, να επιβάλει νέες εκλογές με απλή αναλογική και, αφού εν τω μεταξύ θα έχει ξεφορτωθεί τον Καμμένο -που δεν δείχνει να μπαίνει στην επόμενη Βουλή- να γίνει ο κυρίαρχος της ελληνικής Κεντροαριστεράς και ο εκλεκτός της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.  Ένα σχέδιο εφιάλτης για τον Μητσοτάκη, αν βγει.
Δεύτερο. Όσο μεγαλώνει η αισιοδοξία στο εσωτερικό της ΝΔ για ενδεχομένη επικράτηση στις εκλογές τόσο …μικραίνουν οι πιθανότητες του  Κυριάκου να γίνει πρωθυπουργός. Παράδοξο, αλλά αληθινό.   
Εξελέγη προεδρος του κόμματος, αλλά δεν κατάφερε να εξελιχθεί και σε ηγέτη της παράταξης. Έτσι στο βαθμό που η αποδοκιμασία  στην κυβέρνηση Τσίπρα εδραιώνει την προοπτική να αναδειχθεί πρώτο κόμμα η ΝΔ στο εσωτερικό της αρχίζουν να διαμορφώνονται άλλου τύπου στρατηγικές που τείνουν να καταστήσουν το Κωνσταντίνο Μητσοτάκη … αθάνατο- μετά τη δήλωση του γιου του: «ζει  για να με δει Πρωθυπουργό».
Πρέπει να γνωρίζει κανείς σε βάθος τα εσωκομματικά της ΝΔ αλλά και τα… ενδοοικογενειακά της,  ή τις συμπεριφορές των προσώπων και στις σχέσεις τους για να καταλάβει ότι ο Κυριάκος ουσιαστικά βρίσκεται στο κενό- με πολύ κόσμο απέναντί του.
Πριν από όλους ο Αντώνης Σαμαράς δεν κρύβει τις ρεβανσιστικές διαθέσεις του και τη στρατηγική επιστροφής του. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Αν η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα ώστε να δικαιούνται την πρωθυπουργία, αλλά όχι με πολύ υψηλά ποσοστά  ώστε ο Κυριάκος -που αφήνει να διακινούνται τα περί αυτοδυναμίας -να θεωρηθεί αποτυχημένος, οπότε να διεκδικήσει το ρόλο «ο πρωθυπουργός που μας έβγαλε από το Μνημόνιο το 2014″.
Ύστερα οι Καραμανλικοί που δεν καταφέρνουν να συνθηκολογήσουν με την ιδέα ότι ο γιος του  Μητσοτάκη προσπαθεί να ιδιοποιηθεί το κόμμα τους, ούτε «τον πάνε» ως χαρακτήρα. Αν δεν υπήρχε η έντιμη  στάση του Καραμανλή θα είχαν βγει ήδη στα κεραμίδια -και πάντως δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα της πρωθυπουργία του Κυριάκου. Ειδικά όταν παίρνουν μηνύματα για τον παραμερισμό του από πρόσωπα που προσπαθεί να επιβάλει ίδιος στη ΝΔ.
Στο περιβάλλον του Κυριάκου το ξέρουν και  είναι χαρακτηριστικό ότι προσπαθούν μετά από κάθε ανάρτηση του Βαγγέλη Αντώναρου  να καταλάβουν αν  κοινοποιεί κάτι περισσότερο από τη γνώμη του. Δίπλα τους υπάρχει η χαμογελαστή – αλλά έτοιμη να σκάσει αν την πιάσει κανείς από τη μύτη- Ντόρα Μπακογιάννη.  Είναι το μεγάλο όνομα της οικογένειας, πολιτικός με πολύ ευρύτερο εκτόπισμα από τον αδελφό της, αλλά αυτός της στέρησε το δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία και στη συνέχεια την παραγκώνισε  παίρνοντας της ακόμη και την αρμοδιότητα στα εξωτερικά -που ήταν το βασικό όπλο της πολιτικής παρουσίας της.
Η προοπτική να κανει την.. απλή βουλευτίνα- η πρόεδρο επιτροπής- με τον Κυριάκο πρωθυπουργό δεν την τρελαίνει -ή μάλλον την τρελαίνει. Όπως λέγεται οι σχέσεις τους έχουν φτάσει πλέον στη διαπραγμάτευση για την υποψηφιότητα… του Κώστα Μπακογιάννη για το Δήμο Αθηναίων, με ενδεχόμενο να εξελιχθούν σε σαπουνόπερα, αν δεν εγκριθεί από τον Κυριάκο –πριν τις εκλογές.
Τέλος υπάρχει ο … Άδωνις  Γεωργιάδης, ο μόνος ορατός εν ενεργεία δελφίνος του Κυριάκου. Του έχει πάρει ήδη το κόμμα, καθώς προκαλεί ρίγη ενθουσιασμού όπου εμφανίζεται. Είναι υπερκινητικός και πανταχού παρών- από τις πρωινές εκπομπές και τα μεσημεριανά ραδιόφωνα μέχρι τις μεταμεσονύκτιες εμφανίσεις του σε  περιθωριακά κανάλια. Από τη Βουλή μέχρι τα σόσιαλ μίντια.
Ουσιαστικά επιβάλλει το ύφος του στη ΝΔ και τη γραμμή του στον  Κυριάκο, υποχρεώνει τα στελέχη της ΝΔ να χορεύουν στο ρυθμό του και περιμένει …τη σειρά του. Από το παρελθόν του προκύπτει η αντίθεση του στους πορφυρογέννητους. Σε κάθε περίπτωση η  πρωθυπουργία Μητσοτάκη δεν τον βολεύει.  Αντίθετα η αποτυχία του θα καταστήσει τον ίδιο  για τη Δεξιά «δεύτερο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη»- που ήλθε από άλλο κόμμα και τους ξελάσπωσε. Πολύ θέλει ο άνθρωπος;

Φως εκ φωτός

Με αυτά τα πραγματικά πολιτικά και εσωκομματικά δεδομένα ήταν μάλλον αναγκαία η καταφυγή του Κυριάκου στον Καραμανλή. Καθώς γνωρίζει ότι οι εκλογές δεν γίνονται με δημοσκοπήσεις, αλλά με ψήφους, και οι  φανφάρες των  φίλων του στα φιλικά ΜΜΕ δεν επαρκούν για να εδραιώσει την πολιτική παρουσία του, χρειάζεται πολιτική στήριξη και προσωπική καθοδήγηση. Φως εκ φωτός για να διαχειριστεί  τη νέα πολιτική περίοδο που αρχίζει με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και την κατάρρευση της στρατηγικής του για πρόωρες εκλογές.
Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι διημείφθη στα 70 λεπτά που έμεινε στο υπερυψωμένο ισόγειο της Παν. Κυριακού. Οι μυημένοι όμως μπορούν να υποθέσουν την ατμόσφαιρα της συζήτησης- ενδεχομένως και το περιεχόμενό της.  Σε κάθε περίπτωση όμως  ήταν μια καλή εξέλιξη για  τον ίδιο τον  πρόεδρο της ΝΔ  καθώς ανεβαίνουν οι μετοχές του μετά από κάθε συνάντηση με τον Καραμανλή.
Ήταν όμως και μια καλή είδηση για  την κομματική βάση της ΝΔ που αισθάνεται ασφάλεια κάθε φορά που οι διάδοχοι του πρώην πρωθυπουργού περνούν το κατώφλι του γραφείου του- και κλάμα οι  σαχλαμαράκηδες που μηρυκάζουν τη βενιζέλειο  μπουρδολογία «αφανής εταίρος του Τσίπρα»και άλλα διηγήματα.
Όσοι βλέπουν κινηματογράφο και εμπνέονται από την  περίφημη ατάκα  του  Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ στην θρυλική «Καζανμπλάνκα»: «Εμείς θα έχουμε πάντα το Παρίσι», την έχουν σαν οδηγό για το σύνθημα -και το συναίσθημα-που διαπερνάει το συλλογικό υποσυνείδητο της  συντηρητικής παράταξης: «Εμείς θα έχουμε πάντα τον Καραμανλή».

Η Φώφη καταργεί το ΠΑΣΟΚ και στήνει το ΙΧ «κόμμα των κληρονόμων»

Toυ Γ. Λακόπουλου



Όσοι παρακολούθησαν τις  εργασίες της τελευταίας συνόδου της Κεντρικής  Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ το είδαν  καθαρά: η Φώφη Γεννηματά καταργεί το ΠΑΣΟΚ και στη θέση του προσπαθεί να βάλει ένα άλλο κόμμα σε σύμπραξη με τον Γ. Παπανδρέου. Με την επωνυμία  «Δημοκρατική Συμπαράταξη», νέα σύμβολα, προφανώς άλλη ιδεολογική ταυτότητα.
Αν κριθεί από το  ύφος της παρουσίας της και τη χρήση του πρώτου ενικού για το «όραμά» της, πρόκειται για ένα προσωπικό κόμμα.
Οι γνωστές αναφορές της σε συγκεκριμένο επιχειρηματικό κέντρο -με τον επικεφαλής του οποίου η ίδια  κατά τις εξομολογήσεις της έχει  σχέση «θετής κόρης»- οδηγούν σε κάτι χειρότερο από την κατάργηση του ΠΑΣΟΚ.  Ειδικά αν είναι ακριβείς οι πληροφορίες ότι ο ίδιος επιχειρηματίας,  που  έχει κουλτούρα  λειτουργικού παράγοντα του δημοκρατικού χώρου – ανάλογη με αυτή τη Χρήστου Λαμπράκη- ζητάει από παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ «να στηρίξουν τη Φώφη για να γίνει Πρωθυπουργός».
Γι’ αυτό το εγχείρημα η Φώφη Γεννηματά δεν έχει καμία εντολή από την κομματική βάση- καθώς εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να το ανασυγκροτήσει, όχι για να το εξαφανίσει. Όπως δεν έχει και καμία εξουσιοδότηση για τη «συμμαχία των κληρονόμων» που συγκρότησε με τον πρώην πρωθυπουργό που διέσπασε το κόμμα του πατέρα του.
Το νέο στοιχείο στη λειτουργία της είναι η ιδιοκτησιακή αντίληψη που εκπέμπεται πλέον απροκάλυπτα από την πλευρά της. Αυτό αναδείχθηκε από τις αντιδράσεις του περιβάλλοντός  της σε μια πρωτοβουλία τριών μελών της Κεντρικής Επιτροπής που ζήτησαν το αυτονόητο: να τεθεί σε ψηφοφορία μια πρότασή τους.
Η πρωτοβουλία χρεώθηκε στον ευρωβουλευτή Νίκο Ανδρουλάκη, τον οποίο η Φώφη αντιμετωπίζει ως εν δυνάμει διάδοχό της και εξ αυτού θα προτιμούσε να τον εξαφανίσει για να επιβάλει την κυριαρχία της. Χαρακτηριστικό αυτής της νοοτροπίας άλλωστε είναι ότι έχει αυτονομηθεί από τα έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που πλαισίωναν τον Γ. Γεννηματά και διαφωνούν με αποφάσεις της όπως η καταψήφιση της απλής αναλογικής-– δίκην δώρου στον Κυριάκο Μητσοτάκη– και την σύμπραξη με τον Γ. Παπανδρέου.
Η δημόσια αρθρογραφία του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου για το ΠΑΣΟΚ, τα σύμβολα του και τις συμμαχίες του υπήρξε αποκαλυπτική. Στελέχη με ιστορικά βάρη στις πλάτες τους΄όπως ο Απόστολος Κακλαμάνης  αδυνατούν να συνθηκολογήσουν με την ιδέα ότι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ θα διαγράψει το όνομά του, τα ΄σύμβολά του και την ιστορία του.
Παρ’όλα αυτά η κόρη του Γ. Γεννηματά συνεχίζει ακάθεκτη την οικοδόμηση του ΙΧ κόμματος της, ενδεχομένως πεπεισμένη ότι πράγματι » θα γίνει πρωθυπουργός». Ήδη, παρά τη δημοσκοπική καθήλωσή της, προβάλλει το ενδεχόμενο του… δευτέρου κόμματος και το ρόλο της ως …αξιωματική αντιπολίτευση, με το σλόγκαν «επιστρέφουμε».
Στην πραγματικότητά αυτό που επιστρέφει είναι τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία του παλαιού ΠΑΣΟΚ κατά τόπο και κατά χώρο. Δακτυλοδεικτούμενοι παράγοντες -με κακόφημη διαδρομή- αφού σαλτάρισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνουν απογοήτευση και φλερτάρουν με την επιστροφή στο κόμμα της Φώφης, υπό την καθοδήγηση μιας ομάδας, εξ ίσου απαξιωμένων προσώπων που περιβάλλουν τη Γεννηματά, προκαλώντας την αποστροφή της κοινής γνώμης και της κομματικής βάσης.
Ως «επιστροφή» προβάλλεται όχι μόνο η αυθαίρετη διαγραφή από τον πολιτικό χάρτη του ιστορικού κόμματος του Ανδρέα Παπανδρέου και της πολιτικής και ιδεολογικής κληρονομιάς του, αλλά και η απομόνωση όσων δεν αποδέχονται την ηγετική αυθεντία της Γεννηματά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση των τριών μελών της Κ.Ε., που αποδοκιμάσθηκε από την ομάδα της και αποδόθηκε στον Ανδρουλάκη, απλώς άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να ενταχθούν οι τρεις  πρώην υπουργοί Γ. Ραγκούσης,  Άννα Διαμαντοπούλου και Γ. Φλωρίδης – που βρίσκονται ήδη σε διαδικασία συγκρότησης νέου πολιτικού φορέα- και ζητούσε κανονική εκλογή συνέδρων.
Η ιδέα απορρίφθηκε. Άλλωστε η Φώφη Γεννηματά αναίρεσε -παρά τις περί του αντίθετου δεσμεύσεις της -την βασικότερη προϋπόθεση για ευρύτερη σύγκλιση όλων των δυνάμεων ανάμεσα στην ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ: την εκλογή ηγεσίας από τη βάση.   
Το «συνέδριο» που οργανώνεται για τα τέλη Ιουνίου θα ισοδυναμεί με …ιδρυτική πράξη του νέου κόμματος που θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ, » αλλά δεν θα περιλαμβάνει  εκλογή ηγεσίας», καθώς η Φώφη δεν ρισκάρει να  ζητήσει την έγκριση της κομματικής βάσης. Έτσι θα διατηρήσει την ηγεσία στο νέο κόμμα, ακόμη και όταν λήξει η θητεία της ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ- αφού τότε το κόμμα που την εξέλεξε δεν θα  υπάρχει.
Αυτοί οι σχεδιασμοί, που χαρακτηρίζονται αυταρχικοί από πολλά στελέχη -τα οποία στις συζητήσεις τους προσπαθούν να ερμηνεύουν τον αινιγματικό ρόλο του Κ. Λαλιώτη σ’ αυτές τις διεργασίες- περιπλέκονται από το ίδιο το περιεχόμενό τους. Κατ’ αρχάς η -προκλητική για  πολλούς-  σύμπραξη με τον έτερο γόνο τείνει να πάρει χαρακτηριστικά αυτοακύρωσης του εγχειρήματος  για διάφορους λόγους.
Ο ένας είναι ότι η Γεννηματά δεν απάντησε στο ερώτημα αν η ίδια πρότεινε στη Σοσιαλιστική Διεθνή ως πρόεδρο τον Γ. Παπανδρέου και αν χρηματοδότησε από το κομματικό ταμείο την υποψηφιότητά του. Ο άλλος ότι ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου και η μικρή ομάδα που τον περιβάλλει  δεν διστάζει να προβάλει ότι » δικαιώνεται»  για τις επιλογές του που οδήγησαν στο Μνημόνιο, ενώ η Φώφη ως τώρα ήθελε να φαίνεται ότι  η ίδια » δεν έβαψε τα χέρια της με μνημονιακό αίμα».
Τέλος, κάποιοι φίλοι του Γ. Παπανδρέου θεωρούν ότι ο …ίδιος είναι ο φυσικός επικεφαλής του χώρου και παράλληλα κάποιοι άλλοι  σχεδιάσουν να … αποχωρήσουν από το νέο κόμμα την επόμενη των εκλογών εφόσον εκλέγουν βουλευτές.
Στον ίδιο καμβά της αβεβαιότητας εξυφαίνονται και οι επιδιώξεις της ομάδας Γεννηματά για τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Από τη μια προσπαθούν να τον οδηγήσουν εκτός κόμματος -και το θεωρούσαν βέβαιο μετά τη δήλωση του «αν έλθει ο Παπανδρέου, θα φύγω εγώ»-  προβάλλοντας μάλιστα ότι το «αξιώνει η βάση».
Από την άλλη η ίδια η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έριξε πρόσφατα ένα πέπλο … εξομάλυνσης των σχέσεων τους, λέγοντας ότι δεν έχουν διαφορές και υπενθυμίζοντας ότι υπήρξε .. πορτ παρόλ του όταν «κράτησε το  ΠΑΣΟΚ όρθιο». Σε κάθε περίπτωση όμως η προσωπική ανωτερότητα του προκατόχου της είναι στοιχείο που βαραίνει και θα τον προτιμούσε εκτός κόμματος. Παρ’ ότι ο ίδιος ούτε σε κοινωνικές προσκλήσεις της έχει ανταποκριθεί, ούτε σε κομματικές διαδικασίες αυτοθριάμβου της μετέχει.
Ανάλογη ασάφεια υπάρχει και στη σχέση με τον Κ. Σημίτη, τον οποίο υπερασπίζεται προσωπικά, αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να πάρει αποστάσεις από υποθέσεις που αφορούν πρόσωπα του περιβάλλοντος Σημίτη, όπως ο Γιάννος Παπαντωνίου και ο Γιάννης Στουρνάρας.
Το σχέδιο της  Φώφης για το «δικό της κόμμα με τον δικό της σπόνσορα» απειλείται από την εμφάνιση των τριών πρώην υπουργών. Εφόσον ο Ραγκούσης με τη Διαμαντοπούλου υπερβούν τις πρακτικές δυσχερείς που αντιμετωπίζουν και  αναδείξουν δικό τους «κόμμα των αυτοδημιούργητων»  κόντρα στο «κόμμα των κληρονόμων»,  μπορούν να  διεκδικήσουν την προτίμηση την αναποφάσιστων ψηφοφόρων του ενδιάμεσου χώρου.
Εφόσον υπάρξουν περισσότερες επιλογές γι’ αυτόν το χώρο -πέρα από το κόμμα Ραγκούση- Διαμαντοπούλου- Φλωρίδη, διεκδικεί μερίδιο και η Δημοκρατική Ευθύνη που στηρίζει Αλέκος Παπαδόπουλος. Το κόμμα τη Φώφης  θα μείνει μετέωρο ανάμεσα στην αυθαιρεσία της δημιουργίας του, την ασάφεια της παρουσίας του και σ’ αυτό που ανέδειξε μια πρόσφατη ανάρτηση του ακέραιου ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Στέφανου Τζουμάκα:
«Όλη η μπόχα λαμογιών από το πρώην ΠΑΣΟΚ, που τώρα μεταμορφώνεται σε πλυντήριο ονόματι  …Δημοκρατική Συμπαράταξη, σε αγαστή συνέργεια με την ομάδα της κλεφτουριάς της Νέας Δημοκρατίας».

Με όλα αυτά ξεχάσαμε να μεταδώσουμε την κορυφαία είδηση ότι ο Λεβέντης προφήτευσε εκλογές τον Ιούνιο.

 Να υπενθυμίσουμε ότι ο Λεβέντης από τον Σεπτέμβριο του 2015, προβλέπει εκλογές ανά δίμηνο, βασισμένος σε «απόρρητες πληροφορίες» που έχει από την γερμανική πρεσβεία.  Και υπάρχουν ακόμα μέσα από τον προβάλλουν. Θα μου πείτε, λεβέντηδες, Σώρρες και Ποτάμηδες ψάχνουν.

Διαδώστε το!

Κύριε Μητσοτάκη απολογηθείτε για τους νεοφασίστες που έχετε στα σπλάχνα σας

Πριν από όλα μπορείτε να έχετε ακόμα ως κορυφαίο στέλεχος σας τον Μάκη Βορίδη, τον Τσεκουροφόρο και διάδοχο της ΕΠΕΝ και εκείνων που παρέδωσαν τα κλειδιά της ΕΠΕΝ στον Νίκο Μιχαλολιάκο; Και ακόμη περισσότερο στον κουμπάρο της οικογένειας Λεπέν; 

Και δεύτερον, μπορείτε να παραμείνετε στην ηγεσία της Ν.Δ., που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με αντιπρόεδρο τώρα τον εκλεκτό του Παττακού και υβριστή πάντων και πασών στη Νέα Δημοκρατία, Άδωνι Γεωργιάδη;

Ειδικώς δε ελέω κατάρρευσης του «πολιτικού σωσία» σας, Φιγιόν, θυμίζουμε το εξής:  Όταν οι σύζυγοι αναμείχθηκαν στα έργα των αρχηγών κόμματος αυτό ήταν η καταστροφή τους. Σκεφτείτε το αυτό όταν γνωρίζετε ότι πίνουν τον καφέ τους για τους δικούς τους λόγους η κυρία Μανωλίδου και η κυρία Γκραμπόφσκι.

 Αν δεν το καταλάβετε όταν φτάσουν οι εκλογές θα είστε μακράν δεύτερος. Όπως ταιριάζει σε εκείνους που δεν είναι ηγέτες αλλά ορντινάντσες των συζύγων τους και των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων

Η ήττα του Φιγιόν δείχνει την «προοπτική» του Κυριάκου Μητσοτάκη

Ας θυμηθούμε ότι όταν ο Φρανσουά Φιγιόν επελέγη ως υποψήφιος της κεντροδεξιάς στη Γαλλία, ο πρώτος που έσπευσε να τον συγχαρεί – πιστεύοντας ότι θα βάδισει στα χνάρια του – ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αν διαβάσετε τις αναλύσεις σήμερα στη Γαλλία θα δείτε ότι ακόμα και οι πιο στενοί συνεργάτες του Φιγιόν ομολογούν ότι ο εκλεκτός τους έχασε το απόλυτο πλεονέκτημα που είχε επειδή έχασε το ηθικό πλεονέκτημα.  Δηλαδή, αποδείχτηκε ένας ψιλικατζής που εκμεταλλευόταν οικονομικά την γυναίκα του και τα παιδιά του και είπε ψέματα στο γαλλικό λαό αρνούμενός αρχικώς την αλήθεια.

Μήπως ο κύριος Μητσοτάκης πρέπει να θυμηθεί, έστω και την τελευταία στιγμή, ότι ο γαλλικός λαός δείχνει ποιες είναι οι πραγματικές ευρωπαϊκές ευαισθησίες; Δηλαδή η στοιχειώδης εντιμότητα και ειλικρίνεια των πολιτικών του;  Και μήπως αν θέλει να έχει οποιαδήποτε προοπτική πρέπει να πει ευθέως στον ελληνικό λαό – και πριν ηχήσουν οι καμπάνες της δικαιοσύνης – ποια είναι η αλήθεια για το περιβάλλον του και ιδίως για την σύζυγό του και τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες;

Ας αντιληφθεί ότι οι Γάλλοι πλήρωσαν τοις μετρητοίς τον Φιγιόν για πολύ λιγότερα πράγματα. Και ας θυμηθεί επίσης ότι ο ελληνικός λαός,  με τα βάσανα που έχει περάσει, είναι πολύ πιο ευαίσθητος από το γαλλικό λαό. Δεν πρόκειται να ανεχτεί τους πολιτικούς του να πλουτίζουν ασύστολα και εκείνος να ζει στην ανέχεια.

Κύριε Μητσοτάκη, με απλές λέξεις ας παραδειγματιστείτε από την τύχη του Φρανσουά Φιγιόν:  Ο τέως βέβαιος πρόεδρος της γαλλικής Δημοκρατίας πήγε στα αζήτητα επειδή εκμεταλλεύτηκε οικονομικά την οικογένεια του. Και σκεφτείτε επίσης ότι αυτό συνέβη μέσα σε μόλις τρεις μήνες. Άρα μέχρι να γίνουν εκλογές στην Ελλάδα,  σκεφτείτε πόσο εύκολα μπορεί να εξανεμιστεί το πολιτικό σας πλεονέκτημα υπό το κυκλώπειο βάρος της απώλειας του ηθικού πλεονεκτήματος.

ΜΑΚΡΟΝ ENANTION ΛΕΠΕΝ

              

 

Μακρόν:«Σήμερα γυρνάμε μία σελίδα στην γαλλική πολιτική ζωή».. Η ιστορική ήττα σοσιαλιστών και ρεπουμπλικανών, οδηγεί σε συμμαχία υπέρ του Μακρόν και κατά του Εθνικού Μετώπου.. Παραδέχθηκε την ήττα του ο Φιγιόν και τάχθηκε υπέρ του Μακρόν, όπως και ο πρώην πρωθυπουργός Μπερνάρ Καζνέβ και ο Σοσιαλιστής Μπενουά Αμόν.. Λεπέν:«Θέμα αυτών των εκλογών είναι η άγρια παγκοσμιοποίηση».. Μελανσόν: Οι ψηφοφόροι μου ας αποφασίσουν    

«Αυτό που δεν πεθαίνει, ξαναγεννιέται…»

Μια εξαιρετική ταινία τρόμου, έχει προγραμματίσει ο ΣΚΑΙ, αύριο λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Συνέντευξη του Σημίτη σε Παπαχελά, Τσίμα, Κοσιώνη και Τέλλογλου. "Ο εφιάλτης στο δρόμο με τις ελιές"..
Vorini.gr

Η ρελάνς του Τσίπρα και η ημερομηνία των εκλογών

9 Απριλιου 2017

Toυ Γ. Λακόπουλου



Μόνο όσοι δεν θέλουν -ή δεν θέλουν  να θέλουν, δεν αντιλαμβάνονται τι ακριβώς συνέβη στις 7 Απριλίου, σε ό,τι αφορά τις εγχώριες πολιτικές εξελίξεις: ο Αλέξης Τσίπρας επέβαλε τον πολιτικό σχεδιασμό του και σχεδόν ανακοίνωσε την ημερομηνία των επομένων εκλογών.
Οι εξελίξεις μιλούν μόνες του. Ο Πρωθυπουργός τράβηξε το θέμα της αξιολόγησης όσο τον έπαιρνε και όσο του χρειαζόταν για  να εκθέσει την αντιπολίτευση που επαναλάμβανε αυτό το διάστημα τις αντιφάσεις της: και να κλείσει η αξιολόγηση και να βγει χαμένος ο ΣΥΡΙΖΑ από το κλείσιμο.
Ακόμη και ο  πολύς  Βενιζέλος έγραψε στο «Βήμα», δυο 24ωρα αργότερα ότι πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση -που έχει ήδη κλείσει- και να γίνουν εκλογές γιατί «η φθορά της κυβέρνησης φθείρει τη χώρα» – αυτοπαγιδευμένος στην αδιαφορία για τη φθορά της χώρας όσο επιδιώκει τη φθορά της κυβέρνησης -από κοινού με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η αμηχανία επικράτησε στην ηγεσία της ΝΔ μέχρι να βγάλει στον αέρα τον Κικίλια να κάνει μια δήλωση που δεν είχε καμία σχέση με τις εξελίξεις. Όπως δεν είχε και η δήλωση της Γεννηματά που έδειχνε ότι έχασε επεισόδια. Στην αξιωματική αντιπολίτευση, όσο διαβάζουν την -πολιτική -απόφαση  για την αξιολόγησή και τα τεχνικά συμφραζόμενα που τη συνοδεύουν, τόσο συνειδητοποιούν ότι την πάτησαν.
Τώρα είναι έως γελοίο να συνεχίσουν να ζητούν άμεσες εκλογές, ενώ ο Τσίπρας σχεδόν έχει θυροκολλήσει το διάταγμα διάλυσης της Βουλής: στα τέλη  του 2018.
Τότε δηλαδή που -υπό την αίρεση της επιτυχίας των στόχων για το 2017-  θα έχει τον περιθώριο να πάει στην κάλπη υλοποιώντας ακόμη και την «κοινωνική ατζέντα» του Μητσοτάκη, από τον ΦΠΑ ως τον ΕΝΦΙΑ.
Ενώ εν μεταξύ θα του έχει αφαιρέσει πλήρως την ατζέντα των μεταρρυθμίσεων και του ομαλού κλεισίματος του Μνημονίου που θα ανοίξει το πρώτο παράθυρο τους Ελλάδας προς τις αγορές, όπως προβλέπει ακόμη και ο Σόιμπλε.
Ο  Τσίπρας επωμίζεται το κόστος των καθυστερήσεων που ανέβασαν το λογαριασμό της αξιολόγησης.  Αλλά  από πολιτική άποψη αυτό θα είχε αξία μόνο στην περίπτωση που δεν έκλεινε η αξιολόγηση. Από τη στιγμή που έκλεισε -με πολιτική συμφωνία, όπως επεδίωκε κατά βάση- αρχίζει να γίνεται ο πωλών τοις μετρητοίς.
Θα πρέπει να αποδειχθούν πολύ ακατάλληλοι, ως ηλίθιοι, οι υπουργοί του και ο ίδιος πολύ ανεπαρκής στην πίεση επάνω τους για να μην πετύχει όσα έχουν τεθεί ως προϋπόθεση για να ολοκληρωθεί το Μνημόνιο στις 31 Ιουλίου 2018. Ώστε ο ίδιος να αρχίσει από την επόμενη να μοστράρει το κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησής του -με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών. Η ΔΕΘ του 2018, αν δεν είναι δοκιμασία για τον  ίδιο, θα είναι για τον αντίπαλό του.
Η κυβέρνησή Τσίπρα έχει ολοκληρώσει το Μνημόνιο που υπέγραψε και η ΝΔ και θα ζητήσει ανανέωση της λαϊκής εντολής υλοποιώντας και όσα θα υπόσχεται ο Μητσοτάκης  -που θα ξεμείνει έτσι από  …»πρόγραμμα».
Την ίδια στιγμή  η αντιπολίτευση θα έχει να υπερασπιστεί έργα, ημέρες, αλλά και πρόσωπα του παρελθόντος της,  καθώς πλείστες δικογραφίες  θα έχουν ωριμάσει και θα πέφτουν οι παραπομπές σαν το χαλάζι.
Η κινητικότητα Σημίτη, Βενιζέλου και άλλων το τελευταίο διάστημα είναι δηλωτική της ανησυχίας τους, η οποία συμπαρασύρει και τη ΝΔ, όπου ακολουθούν τον νεότερο Μητσοτάκη, αλλά δεν ενθουσιάζονται κιόλας με  την δημόσια παρουσία του.
Ο ακατάσχετος βερμπαλισμός της αντιπολίτευσης  προκειμένου να εξισορροπήσουν τα κυβερνητικά μειδιάματα για την αξιολόγηση, δείχνει ότι  ο  Τσίπρας ακόμη και αν δεν θα μπορεί να ανατρέψει τα  δεδομένα που δημιουργεί σε βάρος του η πολιτική που κατ’ ανάγκην ακολουθεί, πάντως θα ξηλώσει το πουλόβερ των δημοσκόπων για «νταμπλ-σκορ», «μια ανάσα από την αυτοδυναμία» και άλλα διηγήματα.
Ενδεχομένως η κατάκτηση της πρώτης θέσης δείχνει ανέφικτος στόχος, με τα σημερινά δεδομένα τουλάχιστον, αλλά δεν είναι ανέφικτη η  διαμόρφωση ασταθούς μετεκλογικού τοπίου που θα οδηγήσει σε επανάληψη των εκλογών με απλή αναλογική, ώστε όλα θα μετρήσουν από την αρχή. Εξ αντικειμένου σ’ αυτό έχει συμμάχους.
Πρώτα το ΠΑΣΟΚ ή όπως αλλιώς θα καταφέρει να το μετονομάσει η Φώφη Γεννηματά και ο έτερος κληρονόμος με τον οποίο συμπράττει.  Αν αποτύχει, θα σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διατηρήσει επαρκείς δυνάμεις  -όποτε όλα καλώς για τον Τσίπρα.
Αν πετύχει -και το ΠΑΣΟΚ βγει από την κάλπη με δυναμική ανόδου- θα ήταν ανόητο να τη θυσιάζει σε μια συμμαχία με τη Δεξιά αμέσως. Αντίθετα  θα είναι το πρώτο κόμμα που θα θέλει αμέσως εκλογές για να απογραφεί η κοινοβουλευτική του δύναμη με αναλογικό σύστημα. Ό,τι ακριβώς θα θέλει και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά, πλην του ΠΑΣΟΚ, άτυπη και αόρατη υποστήριξη θα έχει ο Τσίπρας και από δυο …φίλους του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δυο, διακεκριμένους παράγοντες της ΝΔ που τον θέλουν και οι δυο αφ’ ενός «επιτυχημένο» ως πρώτο κόμμα και  αφετέρου «αποτυχημένο» ως προς το ποσοστό.Έτσι θα διεκδικήσουν οι ίδιοι την πρωθυπουργία που θα ανήκει στο πρώτο κόμμα. Ο  ένας ως ο «τελευταίος των επιτυχημένων» της ΝΔ και ο άλλος ως επικεφαλής ευρύτερου σχήματος εθνικής συνεννόησης.
Σημαίνουν αυτά ότι άρχισαν να γεννούν τα κοκόρια του Τσίπρα; Όχι ακριβώς.  Απλώς πήρε αυτό που ήθελε- άσχετα αν το πλήρωσε παραπάνω- με αντιπάλους που έχουν πρόβλημα στρατηγικής.
Με προσπάθεια θα κλείσει το Μνημόνιο στα μέσα του 2018 και θα κάνει εκλογές στο τέλος του ίδιου χρόνου. Ακριβώς λίγο πριν αρχίσουν  να φτάνουν τους πολίτες οι νέες επιβαρύνσεις που προβλέπει η συμφωνία για την αξιολόγηση.
Δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά είναι καλύτερο από ό,τι  έχει ως τώρα και πάντως πολύ περισσότερο από αυτό που έχει  ο αντίπαλος του -που είναι καταδικασμένος να περιστρέφεται περί τον άξονά του.
Με άλλα λόγια ο Πρωθυπουργός έχει πλέον πιθανότητες να ρίξει τον Μητσοτάκη στην παγίδα που προσπαθούσε να τον ρίξει αυτός, αρνούμενος να συμπράξει στην αξιολόγηση, υπολογίζοντας έτσι: ή πέφτει ο Τσίπρας ή υπογράφει και πέφτει.
Στην αναμέτρηση του 2018  θα τρομάξουν και οι γαλοπούλες καθώς η ΝΔ θα βρεθεί μπροστά στο δικό της δίλημμα: Ή θα λέει ότι θα νικήσει, οπότε θα πρέπει να εφαρμόσει το νέο κύμα λιτότητας και περικοπών που προβλέπεται, άρα να περιορίσει τις πιθανότητες της,  ή θα το χρεώσει στον ΣΥΡΙΖΑ οπότε θα παραδέχεται ότι δεν θα νικήσει η ίδια.
Αντίθετα ο Τσίπρας θα είναι καβάλα στο άλογο- πάντα με την προϋπόθεση  ότι θα πετύχει τους στόχους του 2017. Ή θα χάσει, αλλά θα έχει ανοίξει προεκλογικά τον κουμπαρά που μόνο μετεκλογικά θα μπορούσε να  ανοίξει ο Μητσοτάκης -οπότε θα τον υποχρεώσει σε άμεση σκληρή διακυβέρνηση αφού δεν θα υπάρχουν αλλά περιθώρια. Ή θα νικήσει, οπότε απλώς θα … έχει νικήσει. Με την έννοια ότι νίκη για τον ΣΥΡΙΖΑ  στις επόμενες εκλογές είναι και μια καλή … δεύτερη θέση ώστε να ξαναμοιραστεί η τράπουλα με νέα κάλπη.

ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ: Εκτάκτως στις Βρυξέλλες Τσακαλώτος και Αχτσιόγλου

Τσακαλώτος και Αχτσιόγλου

Στις Βρυξέλλες θα μεταβούν αύριο Τρίτη, σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης και η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου.
Στόχος είναι να γεφυρωθούν οι διαφορές με τους θεσμούς εν όψει του Eurogroup της Παρασκευής στη Μάλτα.
Σύμφωνα με πηγές του Bloomberg, οι τρεις υπουργοί ενδέχεται να έχουν επαφές με εκπροσώπους των θεσμών, χωρίς να έχουν οριστικοποιηθεί οι συναντήσεις.
Κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου ανέφεραν νωρίτερα πως η κυβέρνηση στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης πραγματοποιεί κύκλο επαφών σε όλα τα επίπεδα.
«Καταστροφολογικά σενάρια που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα», σχολίαζαν οι ίδιοι κύκλοι. Όπως τόνισαν, σύντομα, με την ολοκλήρωση των επαφών, θα υπάρξουν και οι ανακοινώσεις.

«Οι διαπραγματεύσεις δεν κατέρρευσαν, οι συζητήσεις των δανειστών με τις ελληνικές αρχές συνεχίζονται»

 

Οι διαπραγματεύσεις δεν κατέρρευσαν και αυτό έχει σημασία, δήλωσαν πηγές για τις συζητήσεις με τους δανειστές.

«Οι συζητήσεις των δανειστών με τις ελληνικές αρχές συνεχίζονται, και στο σημείο αυτό πρέπει να δοθεί η ανάλογη σημασία», τονίστηκε στην ιστοσελίδα mignatiou.com από πηγές που παρακολουθούν από κοντά τις διαπραγματεύσεις.

Το σχόλιο έγινε μετά την ανακοίνωση του εκπροσώπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος απαντώντας σε ερώτηση της ιστοσελίδας για τις πληροφορίες περί επανόδου των δανειστών στην Αθήνα, είπε:

«Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν, αλλά οι διαφορές παραμένουν και είναι πολύ νωρίς για να προβούμε σε εικασίες σχετικά με την προοπτική για την επίτευξη μιας συμφωνίας σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων».

Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας, παρατηρείται μία πολύ σκληρή αντιπαράθεση των εκπροσώπων της κυβέρνησης με την ομάδα του ΔΝΤ, η οποία εμποδίζει την επίτευξη συμφωνίας. Σύμφωνα με πληροφορίες της ιστοσελίδας υπάρχουν στιγμές που οι απόψεις “είναι πολύ μακριά” αλλά και περιπτώσεις που σημειώνονται οι αναγκαίες υποχωρήσεις και η προσπάθεια θα συνεχιστεί και σήμερα με στόχο την επιστροφή των Θεσμών, καθώς, όπως τονίστηκε, “ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει την άλλη εβδομάδα”.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ