Τρία στοιχεία που προέκυψαν πρόσφατα αποκαλύπτουν την πλήρη μητσοτακοποίηση της ΝΔ, την παράδοσή της σε ακροδεξιές λογικές, την πρόσδεσή της σε κυκλώματα ακόμη και ποινικά ελεγχόμενα και τη μετατροπή της σε ένα κόμμα που ελάχιστη σχέση έχει με τις ιδρυτικές αρχές της παράταξης και την παραδοσιακή κεντροδεξιά ταυτότητα
Το πρώτο είναι η επικράτηση, με την εύνοια φυσικά της ηγετικής ομάδας, της σχολής Γεωργιάδη σε όλο το μήκος και το πλάτος του κόμματος, με εξαίρεση κάποιες ευάριθμες περιπτώσεις στελεχών καραμανλικής επιρροής που κι αυτά ακόμη υποχρεώνονται να μιλούν και να κινούνται σε συνθήκες περίπου εσωκομματικής παρανομίας.
Ο μαθητευόμενος μάγος
Η περίπτωση του β΄ αντιπροέδρου Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος εγκατέλειψε τη μετριοπάθεια που τον χαρακτήριζε για να μετατραπεί σε μαθητευόμενο μάγο χαρακτηρισμών και πρόκλησης οξύτητας, είναι πολύ χαρακτηριστική. Στη ΝΔ σήμερα επικρατεί ένας γενικευμένος ανταγωνισμός εμπρηστικών φράσεων και δηλώσεων – καθημερινά τα φιλικά της ΜΜΕ επιβραβεύουν όποιον έχει εξαπολύσει την πιο εύστοχη «μολότοφ».
Το δεύτερο είναι η πλήρης, ανοιχτή και απροκάλυπτη ταύτιση με βαρόνους, κυκλώματα και συμφέροντα που δεν διακρίνονται μόνο για τη δύναμη του χρήματος αλλά και για θολές σχέσεις με ακραίες εγκληματικές δραστηριότητες. Η περίπτωση του «Noor 1» βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.
Η ΝΔ εμφανίστηκε στη δύσοσμη αυτή ιστορία όχι ως το ευρωπαϊκό νεοφιλελεύθερο κόμμα στο οποίο υποτίθεται ότι ήθελε να τη μετατρέψει η οικογένεια Μητσοτάκη, αλλά ως ένα κόμμα του «βαλκανικού νεοφιλελευθερισμού».
Ενα κόμμα δηλαδή που ταυτίζεται όχι μόνο με τα συμφέροντα της πιο επιθετικής ομάδας της οικονομικής ολιγαρχίας, αλλά και με συγκεκριμένους ολιγάρχες και βαρόνους οι οποίοι βαρύνονται με υποψίες και κατηγορίες εγκληματικής δράσης μεγάλου βεληνεκούς.
Το τρίτο είναι η καταβύθιση του κόμματος στα θολά νερά μιας κοινωνικής αναταραχής χωρίς κανένα ενδοιασμό και με ορατό στόχο την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης μέσω της αποσταθεροποίησης της κοινωνίας, ακόμη και της χώρας.
Η ανενδοίαστη στήριξη στην προβοκάτσια την οποία επιχείρησε η ομοσπονδία των αστυνομικών στα Εξάρχεια έδειξε ότι το «κόμμα της νομιμότητας» για το οποίο μιλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει φτάσει να ταυτίζεται με επικίνδυνες κινήσεις και αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Ενώ η πολλαπλή στήριξη της απεργίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ και της συνέχισής της σε συνθήκες καύσωνα, με ευθύνη της παράταξης που ελέγχεται από τη ΝΔ, ισοπέδωσε όλα τα παραδοσιακά στοιχεία της κεντροδεξιάς φυσιογνωμίας του κόμματος, το οποίο φρόντιζε πάντα να κρατά αποστάσεις ασφαλείας από συντεχνιακού τύπου συγκρούσεις, ιδιαίτερα όταν αφορούσαν τον δημόσιο τομέα.
Σοβαροί κίνδυνοι
Η εκτροπή αυτή της ΝΔ σε μια στρατηγική που εγκαταλείπει το σπουδαίο και προκρίνει το χυδαίο εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους όχι μόνο για το πολιτικό κλίμα αλλά και για την οικονομία και τη χώρα.
Σε μια λεπτή στιγμή, που η Ελλάδα κατάφερε να ολοκληρώσει τη δεύτερη αξιολόγηση και να εξασφαλίσει τη στήριξη, των Ευρωπαίων τουλάχιστον, για την έξοδο στις αγορές, η αξιωματική αντιπολίτευση εμφανίζεται έτοιμη και πρόθυμη να συμβάλει σε μια πορεία προς τα πίσω.
Να συνδράμει με μια γενίκευση του λαϊκισμού και την καθολική επικράτηση της κατασκευασμένης όξυνσης, ώστε να επιβεβαιωθούν οι μαύρες προφητείες της. Αν, με λίγα λόγια, από τη μια μεριά ο αρχηγός της ΝΔ, η οικογένεια και το περιβάλλον του προβλέπουν τα χειρότερα για την οικονομία, από την άλλη κάνουν και ό,τι περνάει από το χέρι τους για να βγουν αληθινές αυτές οι προβλέψεις.
Ενώ στην προσπάθεια αυτή δεν διστάζουν, το αντίθετο μάλιστα, να υποδαυλίσουν, να υποκινήσουν και να στηρίξουν συμπεριφορές οι οποίες διαπλέκονται όχι μόνο με τυφλές, επικίνδυνες και αδιέξοδες κοινωνικές συγκρούσεις, αλλά ακόμη και με το οργανωμένο έγκλημα.
Ρεαλιστική μετριοπάθεια η απάντηση Μαξίμου
Η ακροδεξιά αλλοίωση της φυσιογνωμίας της ΝΔ, η εμπρηστική ρητορεία και τακτική της καθώς και η κατάπτωσή της σε ρόλο «πολιτικού μπράβου» κυκλωμάτων ελεγχόμενων για εγκληματικές ενέργειες είναι φυσικό να απασχολούν σοβαρά και το Μέγαρο Μαξίμου. Συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα υποστηρίζουν ότι μια τέτοια στρατηγική γενικού εκχυδαϊσμού και ακραίων συγκρούσεων, που καταργεί το παραδοσιακό «μέτρο» της κεντροδεξιάς, απομακρύνει τη ΝΔ του Μητσοτάκη από τον λεγόμενο μεσαίο χώρο και άρα από στενή κομματική άποψη συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση. Από την άλλη, όμως, διατυπώνονται σοβαρές ανησυχίες από πολλά στελέχη, αλλά και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, για τις γενικότερες επιπτώσεις αυτής της κατάστασης, ενώ εκ των πραγμάτων έχει τεθεί επί τάπητος η επικοινωνιακή τακτική της κυβέρνησης, η οποία «δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρακολουθήσει τον έξαλλο δρόμο του Κυριάκου Μητσοτάκη», σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μάλιστα, όπως δείχνουν οι τελευταίες εμφανίσεις του –στο τελευταίο συνέδριο του «Economist», για παράδειγμα– δείχνει να επιλέγει μια στάση ρεαλιστικής μετριοπάθειας που αποσκοπεί όχι μόνο στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των εταίρων και των αγορών, αλλά και στο να αποκτήσει πρόσβαση σε εκείνα τα στρώματα της μεσαίας τάξης που δυσφορούν με την ακραία ρητορική και αντιλαμβάνονται την ομαλότητα ως βασικό στοιχείο για την ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά και για την έξοδο, επιτέλους, της χώρας από τα αδιέξοδα της κρίσης και της επιτροπείας.
Από την πλευρά της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, τέλος, εκφράζεται απογοήτευση για το γεγονός ότι σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα δεν εμφανίζονται στη ΝΔ εκείνα τα δημοκρατικά αντισώματα τα οποία θα ανακόψουν την επικίνδυνη πορεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα περιορίσουν τουλάχιστον τις τυχοδιωκτικές, όπως τις χαρακτηρίζουν, πρωτοβουλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και του κύκλου του.
Ο μαθητευόμενος μάγος
Η περίπτωση του β΄ αντιπροέδρου Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος εγκατέλειψε τη μετριοπάθεια που τον χαρακτήριζε για να μετατραπεί σε μαθητευόμενο μάγο χαρακτηρισμών και πρόκλησης οξύτητας, είναι πολύ χαρακτηριστική. Στη ΝΔ σήμερα επικρατεί ένας γενικευμένος ανταγωνισμός εμπρηστικών φράσεων και δηλώσεων – καθημερινά τα φιλικά της ΜΜΕ επιβραβεύουν όποιον έχει εξαπολύσει την πιο εύστοχη «μολότοφ».
Το δεύτερο είναι η πλήρης, ανοιχτή και απροκάλυπτη ταύτιση με βαρόνους, κυκλώματα και συμφέροντα που δεν διακρίνονται μόνο για τη δύναμη του χρήματος αλλά και για θολές σχέσεις με ακραίες εγκληματικές δραστηριότητες. Η περίπτωση του «Noor 1» βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.
Η ΝΔ εμφανίστηκε στη δύσοσμη αυτή ιστορία όχι ως το ευρωπαϊκό νεοφιλελεύθερο κόμμα στο οποίο υποτίθεται ότι ήθελε να τη μετατρέψει η οικογένεια Μητσοτάκη, αλλά ως ένα κόμμα του «βαλκανικού νεοφιλελευθερισμού».
Ενα κόμμα δηλαδή που ταυτίζεται όχι μόνο με τα συμφέροντα της πιο επιθετικής ομάδας της οικονομικής ολιγαρχίας, αλλά και με συγκεκριμένους ολιγάρχες και βαρόνους οι οποίοι βαρύνονται με υποψίες και κατηγορίες εγκληματικής δράσης μεγάλου βεληνεκούς.
Το τρίτο είναι η καταβύθιση του κόμματος στα θολά νερά μιας κοινωνικής αναταραχής χωρίς κανένα ενδοιασμό και με ορατό στόχο την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης μέσω της αποσταθεροποίησης της κοινωνίας, ακόμη και της χώρας.
Η ανενδοίαστη στήριξη στην προβοκάτσια την οποία επιχείρησε η ομοσπονδία των αστυνομικών στα Εξάρχεια έδειξε ότι το «κόμμα της νομιμότητας» για το οποίο μιλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει φτάσει να ταυτίζεται με επικίνδυνες κινήσεις και αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Ενώ η πολλαπλή στήριξη της απεργίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ και της συνέχισής της σε συνθήκες καύσωνα, με ευθύνη της παράταξης που ελέγχεται από τη ΝΔ, ισοπέδωσε όλα τα παραδοσιακά στοιχεία της κεντροδεξιάς φυσιογνωμίας του κόμματος, το οποίο φρόντιζε πάντα να κρατά αποστάσεις ασφαλείας από συντεχνιακού τύπου συγκρούσεις, ιδιαίτερα όταν αφορούσαν τον δημόσιο τομέα.
Σοβαροί κίνδυνοι
Η εκτροπή αυτή της ΝΔ σε μια στρατηγική που εγκαταλείπει το σπουδαίο και προκρίνει το χυδαίο εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους όχι μόνο για το πολιτικό κλίμα αλλά και για την οικονομία και τη χώρα.
Σε μια λεπτή στιγμή, που η Ελλάδα κατάφερε να ολοκληρώσει τη δεύτερη αξιολόγηση και να εξασφαλίσει τη στήριξη, των Ευρωπαίων τουλάχιστον, για την έξοδο στις αγορές, η αξιωματική αντιπολίτευση εμφανίζεται έτοιμη και πρόθυμη να συμβάλει σε μια πορεία προς τα πίσω.
Να συνδράμει με μια γενίκευση του λαϊκισμού και την καθολική επικράτηση της κατασκευασμένης όξυνσης, ώστε να επιβεβαιωθούν οι μαύρες προφητείες της. Αν, με λίγα λόγια, από τη μια μεριά ο αρχηγός της ΝΔ, η οικογένεια και το περιβάλλον του προβλέπουν τα χειρότερα για την οικονομία, από την άλλη κάνουν και ό,τι περνάει από το χέρι τους για να βγουν αληθινές αυτές οι προβλέψεις.
Ενώ στην προσπάθεια αυτή δεν διστάζουν, το αντίθετο μάλιστα, να υποδαυλίσουν, να υποκινήσουν και να στηρίξουν συμπεριφορές οι οποίες διαπλέκονται όχι μόνο με τυφλές, επικίνδυνες και αδιέξοδες κοινωνικές συγκρούσεις, αλλά ακόμη και με το οργανωμένο έγκλημα.
Ρεαλιστική μετριοπάθεια η απάντηση Μαξίμου
Η ακροδεξιά αλλοίωση της φυσιογνωμίας της ΝΔ, η εμπρηστική ρητορεία και τακτική της καθώς και η κατάπτωσή της σε ρόλο «πολιτικού μπράβου» κυκλωμάτων ελεγχόμενων για εγκληματικές ενέργειες είναι φυσικό να απασχολούν σοβαρά και το Μέγαρο Μαξίμου. Συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα υποστηρίζουν ότι μια τέτοια στρατηγική γενικού εκχυδαϊσμού και ακραίων συγκρούσεων, που καταργεί το παραδοσιακό «μέτρο» της κεντροδεξιάς, απομακρύνει τη ΝΔ του Μητσοτάκη από τον λεγόμενο μεσαίο χώρο και άρα από στενή κομματική άποψη συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση. Από την άλλη, όμως, διατυπώνονται σοβαρές ανησυχίες από πολλά στελέχη, αλλά και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, για τις γενικότερες επιπτώσεις αυτής της κατάστασης, ενώ εκ των πραγμάτων έχει τεθεί επί τάπητος η επικοινωνιακή τακτική της κυβέρνησης, η οποία «δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρακολουθήσει τον έξαλλο δρόμο του Κυριάκου Μητσοτάκη», σύμφωνα με απολύτως αξιόπιστες πηγές.
Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μάλιστα, όπως δείχνουν οι τελευταίες εμφανίσεις του –στο τελευταίο συνέδριο του «Economist», για παράδειγμα– δείχνει να επιλέγει μια στάση ρεαλιστικής μετριοπάθειας που αποσκοπεί όχι μόνο στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των εταίρων και των αγορών, αλλά και στο να αποκτήσει πρόσβαση σε εκείνα τα στρώματα της μεσαίας τάξης που δυσφορούν με την ακραία ρητορική και αντιλαμβάνονται την ομαλότητα ως βασικό στοιχείο για την ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά και για την έξοδο, επιτέλους, της χώρας από τα αδιέξοδα της κρίσης και της επιτροπείας.
Από την πλευρά της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, τέλος, εκφράζεται απογοήτευση για το γεγονός ότι σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα δεν εμφανίζονται στη ΝΔ εκείνα τα δημοκρατικά αντισώματα τα οποία θα ανακόψουν την επικίνδυνη πορεία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα περιορίσουν τουλάχιστον τις τυχοδιωκτικές, όπως τις χαρακτηρίζουν, πρωτοβουλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και του κύκλου του.
documentonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου