Του Γ. Λακόπουλου
Δυο πράγματα ξεχωρίζουν στην επικείμενη 43η ιδρυτική επέτειο του ΠΑΣΟΚ. Πρώτον παρά λίγο να μην υπάρξει! Στο διάστημα που προηγήθηκε συζητήθηκε ακόμη και η διάλυση του Κινήματος,για να αντικατασταθεί με νέο πολιτικό φορέα.
Το δεύτερο, είναι ότι από κάποιες πλευρές αυτή η επέτειος οργανώνεται για να είναι η τελευταία. Εφόσον τα σχέδια για τον «νέο φορέα» ευοδωθούν του χρόνου δεν θα υπάρχει λόγος να θυμάται κανείς τι έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Θα τον έχουν «θάψει» κατάλληλα τα ξεφτέρια του «νέου φορέα».
Αυτές οι διαπιστώσεις ακούγονται σαν κατάρα για το κόμμα που άλλαξε τον τρόπο άσκησης της πολιτικής στην Ελλάδα και την ίδια την Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ είχε πέντε προέδρους, αλλά μόνον έναν ηγέτη-τον ιδρυτή του. Οι διαφορές του με τους επίγονους του είναι δυσθεώρητες. Παρόλα αυτά και οι τέσσερις επιδιώξουν την εξαφάνισή του με την κατάργηση του ΠΑΣΟΚ-για τους λόγους ο καθένας.
Ωστόσο από την Τρίτη κάτι αλλάζει. Ξαφνικά η Φώφη Γεννηματά αφυπνίσθηκε, προφανώς αντιλαμβανόμενη ότι το τέλος του ΠΑΣΟΚ θα είναι και δικό της τέλος.
Μιλώντας στην πρώτη συνεδρίαση της γραμματείας της ΟΕΣ είπε ότι «το ΠΑΣΟΚ ήταν, είναι και θα είναι η ατμομηχανή της παράταξης και στην 3η Σεπτέμβρη με σεβασμό στην ιστορία θα χαράξουμε το μέλλον. Λέμε ναι στην πολυσυλλεκτικότητα, όχι στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ».
Συνεργάτες της δεν αρνήθηκαν ότι ετέθη θέμα διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, αλλά το απέδιδαν σε «υφέρπουσα παραφιλολογία από διάφορα κέντρα εκτός του κόμματος που πίεζαν για διάλυση των κομμάτων που μετέχουν στην ΔΗΣΥ και από το μηδέν η δημιουργία νέας παράταξης στην ενιαία κεντροαριστερά».
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε σαφές ότι αυτό δεν ισχύει.
Η νέα τοποθέτηση της Φώφης αλλάξει τα δεδομένα. Αυτές τις ημέρες ακούγονται απίστευτες αερολογίες για το «κόμμα» που κατασκευάζεται έσωθεν – και έξωθεν- για να πάρει τη θέση του ΠΑΣΟΚ.
Αν είναι ποτέ δυνατόν να αντικατασταθεί ένα μαζικό, ριζοσπαστικό σοσιαλιστικό κίνημα με τον ιδρυτή και τη διαδρομή του ΠΑΣΟΚ με τη συγκόλληση αποτυχημένων παραγόντων και πολιτευτών. Ή αν μπορεί ποτέ η «εαρινή σύναξη των χωροφυλάκων» που προηγήθηκε να διεκδικήσει ρόλο ιδρυτικού οροσήμου σαν την 3η Σεπτέμβρη.
Σ’ αυτό το σκηνικό μάθανε πως διαλυόμαστε και πλάκωσαν και οι δήμαρχοι. Μπορεί να φτάσουν και τους δέκα οι υποψήφιοι για την ηγεσία του κόμματος που δεν υπάρχει- και σίγουρα είναι περισσότεροι όσοι το σκέφτονται.
Η έννοια «ηγέτης της δημοκρατικής παράταξής» βγήκε στο παζάρι με έκπτωση και οι μυλωνούδες βάζουν τον άνδρα τους με τους πραματευτάδες. Έτσι κι αλλιώς σ’ αυτή την έρμη την παράταξή εκεί που κρεμούσαν οι καπετάνιοι τα άρματα κρεμούν κάποιοι «νταβατζήδες» τα καλύτερα παιδιά τους.
Δεν απασχολεί κανέναν το παράδοξο να εκλέγεται πρώτα ο επικεφαλής και μετά να ιδρύεται το κόμμα. Να αναγγέλλεται η ίδρυση κόμματος χωρις ιδεολογία, αρχές, πολιτικη ταυτότητα, αλλά με συνάθροιση προσώπων που μόνο για την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητά τους δεν μπορούν να υπερηφανευθούν. Και όλα αυτά μέσα σε αντιφάσκουσες και συγκρουόμενες αποψεις.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ένας από τους πιθανούς υποψηφίους, χαρακτήρισε εσφαλμένη την απόφαση για εκλογή αρχηγού, πριν το ιδρυτικό συνέδριο. Με την νηφαλιότητα που τον διακρίνει ο προεδρος της ΔΗΜΑΡ Θαν. Θεοχαρόπουλος ζήτησε να είναι καθαρό αν εκλέγεται προεδρος ενιαίου κομματος ή επικεφαλής συνασπισμού κομμάτων και ζήτησε να αποφασίσουν οι πολίτες με παράλληλη κάλπη.
Ο διχασμός ανάμεσα σε όσους ζητούν να διαλυθούν τα υφιστάμενα σχήματα και σε όσους επιδιώκουν την διατήρηση τους- με προφανή πρόθεση την απόσπαση τους στο μέλλον- ήταν φανερός. Ο Σταύρος Θεοδωράκης ζήτησε τη διάλυση και ο Γ. Παπανδρεου τη διατήρηση. Βαβυλωνία.
Ορισμένοι επιδιώξουν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ για ένα κόμμα που θα βασιστεί στην εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ – καθώς οι άλλοι δεν έχουν τίποτε. Και δεν προβλέπεται να έχουν. Ωστόσο δεν είχαν απάντηση γιατί κάποιος να ψηφίσει αυτούς που απέρριψε ως τώρα επειδή μαζεύονται όλοι μαζί;
Αν υπήρχε μια πιθανότητα να εγκαταλείψουν το ΣΥΡΙΖΑ απογοητευμένοι ψηφοφόροι του και να επιστρέψουν στο στο ΠΑΣΟΚ από όπου προήλθαν, πού να επιστρέψουν μη υπάρχοντος του ΠΑΣΟΚ; Σε όσους εξ αιτίας των οποίων έφυγαν; Όσοι απέρριψαν τους πρωταγωνιστές του ‘νέου φορέα’ θα δεχθούν να τους βρουν ελκυστικούς ξαφνικά;
Από αυτή την άποψη ο μόνος που ωφελείται από τη διάλυση τη ΠΑΣΟΚ είναι ο Τσίπρας. Ο ‘νέος φορέας’ ήδη από τώρα κλείνει τις διόδους επιστροφής από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όσοι τάχα κόπτονται για το χώρο ανάμεσα στην ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ-με πρώτη τη….ΝΔ, ακόμη και ο Αδωνις συμπαρίσταται με ευχές- γιατί δεν εντάσσονται στο ΠΑΣΟΚ; Γιατί δεν έκαναν ένα συνέδριο να βάλουν υποψηφιότητα για επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, να το ανανεώσουν και να προχωρήσουν;
Γιατί αυτοί που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ δεν επιστρέφουν το ΠΑΣΟΚ, αλλά δηλώνουν με κυνισμό ότι ‘το ΠΑΣΟΚ τέλειωσε’, επειδή αυτοί τελείωσαν και αυτοί το τελείωσαν. Γιατί δεν τους έκανε ο Βενιζέλος που έχει και τα προσόντα εδώ που τα λέμε, γι’ αυτό που λένε ότι θα φτιάξουν τώρα;
Κακά τα ψέματα. Ούτε καμία σκασίλα για ‘νέο φορέα’ υπάρχει, ούτε καμία έννοια για τη δημοκρατική παράταξη. Άλλωστε τέτοια παράταξη χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν νοείται. Ο στόχος είναι να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ να εξαφανιστούν οι ιδέες, η αντιδεξιά του ταυτότητα και οι ιδρυτικοί συμβολισμοί του και να στηθεί ένα μαγαζί που θα συνδράμει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην εργολαβία παλινόρθωσης της διαπλοκής που έχει αναλάβει.
Όποιος κοιτάξει με προσοχή γύρω του θα το καταλάβει. Θα δει ποιοι σπονσάρουν το εγχείρημα, αρκεί να είναι εχθρικό προς τον Τσίπρα και φιλικό προς τον Κυριάκο. Ποιοι το προβάλουν ως «ανάγκη» και ποιοι σκίζονται να το εντάξουν στο μέτωπο κατά του ΣΥΡΙΖΑ και υπέρ της Δεξιάς. Ωραία κεντροαριστερά…
Ο ταχυδρόμος πέθανε στα 18 του χρόνια, το ΠΑΣΟΚ χαροπαλεύει στα 43, σακατεμένο από μέσα, από ανάξιες ηγεσίες που το οδήγησαν κοντά στην ιδεολογία του, στον εαυτό του, στην ιστορία του, στον ιδρυτή του. Αποτελεί θετική εξέλιξη ότι την κρίσιμη στιγμή διαμορφώνονται προύποθέσεις διάσωσης του.
Με όλες τις επιφυλάξεις που οφείλει να διατηρεί κανείς για τις παρελθούσες παλινδρομήσεις της η σημερινή προεδρος του ΠΑΣΟΚ δείχνει να προσανατολίζεται στη σωστή κατεύθυνση. Ήτοι στο μοντέλο που εφαρμόσθηκε στη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ στις περασμένες εκλογές.
Η διεύρυνση αυτού του μοντέλου με νέα σχήματα και ομάδες, με το Ποτάμι, ή την ομάδα Παπανδρέου. Μπορεί να δημιουργήσει ένα αξιόμαχο εκλογικό σχήμα που μπορεί να εμφανίσει στη Βουλή με οποιοδήποτε όνομα, αλλά με καθαρές θέσεις και καθαρές σχέσεις.
Το ΠΑΣΟΚ θα είναι ο άξονας αυτού του σχήματος και όχι συνιστώσα… Το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου δεν μπορεί να εξισωθεί με το κόμμα του Πόντα. Τα υπόλοιπα είναι τεχνικές λεπτομέρειες….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου