Του Γ. Λακόπουλου
Απλά μαθήματα λογικής και σοβαρότητας.
-Πρώτον, όταν εκδηλώνεται μια πυρκαγιά αυτό που προέχει είναι η κατάσβεσή της- κριτική και καταλογισμός ευθυνών μέσα στις φλόγες δεν νοούνται.
-Δεύτερον, η φωτιά όταν την ευνούν οι φυσικές συνθήκες είναι ανίκητη- σταματάει όταν δεν έχει τι άλλο να κάψει. Όσοι έχουν μετάσχει σε πραγματικές προσπάθειες πυρόσβεσης το ξέρουν.
Με αυτές τις δυο παρατηρήσεις προκύπτει ότι το θέαμα των πολιτικών που ερίζουν αυτές της ημέρες για τις πυρκαγιές στα Κύθηρα, τη Ζάκυνθο, τον Κάλαμο και αλλού, παραβιάζει κάθε έννοια λογικής και σοβαρότητας.
Αποτελεί εκδήλωση πολιτικής καθυστέρησης και έλλειψης σεβασμού σε όσους πλήττονται από τις φωτιές. Όλα έχουν την ώρα τους…
Όπως είπε η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου όταν επιχειρούμε, σιωπούμε. Η ίδια κατήγγειλε ότι τα δελτία τύπου, τα τιτιβίσματα, τα ποσταρίσματα προσβάλλουν τους πολίτες, τους πυροσβέστες που παλεύουν άυπνοι και όσους μετέχουν στην πολιτική προστασία.
Κόμματα και ολιτικοί της αντιπολίτευσης, που δεν έχουν προσφέρει το παραμικρό στις προσπάθειες πυρόσβεσης, προσπαθούν να διογκώσουν το πρόβλημα, σα να χαίρονται που δημιουργήθηκε και βρήκαν κάτι για αντιπολίτευση. Εντάσσουν τις πυρκαγιές το πολιτικό τους οπλοστάσιο και αδιαφορούν για τις προσπάθειες όσων μετέχουν στην πυρόσβεση.
Καμία κομματική οργάνωση νεολαίας δεν εμφανίσθηκε στις περιοχές που επλήγησαν για να προσφέρει βοήθεια. Η οργάνωση κανενός κόμματος δεν κινητοποιήθηκε για να ανακόψει την επέλαση του πυρός.
Οι ηγεσίες τους -κρυμμένες σε κάποιες παραλίες – με τη συνδρομή επικοινωνιολόγων και των ευφυολόγων αεριτζήδων από τα γραφεία τύπου, βομβάρδισαν την επικαιρότητα με αντικυβερνητικές ανακοινώσεις. Όσο απλώνονταν η συμφορά τόσο έτριβαν τα χέρια τους. Των οικιών ημών – των άλλων δηλαδή- εμπιπραμμένων, ημείς ψάχνουμε για ψήφους. Κατηφόρα.
Η αντιπολίτευση σαν να είναι η πρώτη φορά με καταστροφικές πυρκαγιές στη χώρα ξέφυγε. Ο Κυριάκος από την Κρήτη, απέδωσε στις στάχτες σε κυβερνητική ανικανότητα και μόλις την τρίτη μέρα κατάλαβε τι λέει και το άλλαξε στο «δεν είναι ώρα να αποδοθούν ευθύνες». Η Φώφη από τη Σκύρο πήρε τηλέφωνο τον αρχηγό της Πυροσβεστικής για ενημέρωση, λες και το πρόβλημα ήταν να μάθει από πρώτο χέρι. Ο Σταύρος τουιτάρισε κάτι εξυπναδούλες -κατά τη συνήθεια του… Δεν τους ενδιαφέρει το πρόβλημα. Σπεκουλάρουν και κερδοσκοπούν από τις ξαπλώστρες. Και άσε τους άλλους να καίγονται ή να παλεύουν με τις φλόγες και τα μποφόρ.
Κανείς δεν παρότρυνε κανέναν να συμβάλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος πρακτικά. Κανείς δεν κινητοποίησε κανέναν στις περιοχές της πύρινης καταστροφής. Θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αναχαίτιση της συμφοράς, όπως μπορούσαν ή απλώς να σιωπήσουν. Ο Μητσοτάκης κατέφυγε στην …Παναγία για να «αντλήσει δύναμη».
Πρώτα όφειλαν όλοι να συντρέξουν τους πλητόμενους και μετά να αναζητήσουν ευθύνες όπου υπάρχουν. Να μιλήσουν για τους μηχανισμούς πρόληψης και τα μέσα καταστολής. Να μιλήσουν για τις ελλείψεις σε προσωπικό που δεν μπορεί να προσληφθεί γιατί η χώρα βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία. Αλλά να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με μέτρο και σύνεση. Η αντιπυρική προστασία δεν είναι υπόθεση δυο χρόνων.
Δεν καίνε οι Συριζαίοι τη χωρα. Εδώ και πολλές δεκαετίες κάθε καλοκαίρι υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Και η Ελλάδα δεν είναι η μόνη -συμβαίνει στην Ευρώπη ή την Αμερική. Αλλά πουθενά η αντιπολίτευση δεν εκμεταλλεύεται ακόμη και τις στάχτες. Κανείς δεν ζητάει την παραίτηση του υπουργού την ώρα που προσπαθεί να συντονίσει τις δυναμεις που διαθέτει η χώρα.
Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύβεται διαρκώς πίσω από την άκαιρη επιθετικότητα της αντιπολίτευσης. Πρώτα ήλπισε στην καλή της τύχη που δεν την είχε. Δεν έκανε καμία εκστρατεία ενημέρωσης του πληθυσμού, δεν προσπάθησε να δημιουργήσει τοπικές εθελοντικές ομάδες, δεν έδωσε έγκαιρα οδηγίες στους κατοίκους. Λεφτά για περισσότερη πυροπροστασία δεν έχει, αλλά δεν χρειάζονται όλα λεφτά. Σε τελευταία ανάλυση στην πρόληψη περισσότερη ευθύνη έχει η Αυτοδιοίκηση, από τις κυβερνήσεις.
Όταν ξέσπασαν οι πυρκαγιές , πιεζόμενη και από την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ τόριξε στη δαιμονολογία. Άρχισε να διακινεί υπόνοιες για σκόπιμους και συντονισμένους εμπρησμούς, χωρίς να προσκομίζει κανένα στοιχείο. Άνοιξε η ίδια τη συζήτηση που δεν οδηγεί πουθενά. Τι να πουν στην Πορτογαλία, που έχουν 250 μέτωπα ταυτόχρονα αυτές τις ημέρες; Οι πυρκαγιές χρειάζονται σβήσιμο, όχι ερμηνεία.
Οι συμπεριφορές κομμάτων και πολιτικών αυτές τις ημέρες ήταν τριτοκοσμικές. Η κυβέρνηση κατέφυγε σε παλιές συνταγές για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από μια καταστροφή την οποία προφανώς δεν προκάλεσε η ίδια και κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν χρησιμοποίησε ό,τι έχει στη διάθεσή της….
Αλλά η αντιπολίτευση ξεπέρασε τον εαυτό της, δίνοντας ρεσιτάλ ανευθυνότητας για να πολεμήσει την κυβέρνηση την ώρα που εκ των πραγμάτων ήταν απασχολημένη στο έλεγχο του φαινομένου. Δεν λειτουργούν έτσι σε κρίσιμες στιγμές τα σοβαρά κόμματα. Οι πυρκαγιές δεν προσφέρονται για ατάκες και σχολιασμούς εκ του ασφαλούς.
Όταν ο άλλος καίγεται -και ο κρατικός μηχανισμός προσπαθεί, όπως μπορεί, να τον ανακουφίσει, το χειρότερο που μπορεί να κάνει ένας πολιτικός αρχηγός της αντιπολίτευσης είναι να προσπαθεί να του υποβάλει την ιδέα ότι η κυβέρνηση τον έκαψε. Ισοδυναμεί με χτύπημα κάτω από τη μέση.
Οι ευθύνες που ασφαλώς εξ αντικειμένου έχει μια κυβέρνηση θα συζητηθούν στην ώρα τους. Και δεν είναι ευθύνες μιας χρονιάς, πάνε πολύ πίσω- και εκτείνονται και στους ΟΤΑ και τους πολίτες.
Τι πήγε καλά και τι όχι στην πρόληψη και την επιχειρησιακή οργάνωση θα συζητηθεί μετά. Συνιστά μικροπρέπεια να το αναδεικνύει κάποιος με φόντο τις φλόγες για να υποδαυλίζει αντικυβερνητικά αισθήματα στον πληθυσμό.
Περισσότερο και από τα κομματικά στελέχη στην ελεεινή εικόνα των ημερών -την ώρα που χρειάζεται ψυχραιμία και κινητοποίηση- συνέβαλαν κάποια ΜΜΕ και ορισμένοι δημοσιογράφοι που παρέμειναν σε διατεταγμένη υπηρεσία ακόμη και τις ώρες που κινδυνεύαν άνθρωποι.
Προέβαλαν καταγγελίες χωρίς καμία τεκμηρίωση, ανώνυμες σε πολλές περιπτώσεις, έκαναν ωμή αντικυβερνητική προπαγάνδα και κρύβονταν πίσω από πλητόμενους πολίτες -που είχαν το πρόβλημά τους και μπορούσαν να πουν και μια κουβέντα παραπάνω- για να προβάλλουν ότι δεν υπάρχει συντονισμός και οργάνωση, ότι όλα βαρύνουν την κυβέρνηση. Από τα κλιματιζόμενα γραφεία τους προσπαθούσαν να υποβάλουν το ότι σχεδόν η κυβέρνηση προκάλεσε τις πυρκαγιές.
Ενώ οι ρεπόρτερς των ΜΜΕ από τα μέτωπα των πυρκαγιών μετέδιδαν με κόπο και αξιοπιστία όσα συνέβαιναν, κάποιοι αναλυτές και οι σχολιαστές τα διαστρέβλωναν και τα αλλοίωναν για να φέρουν στα-αντικυβερνητικά- μέτρα τους, επιλέγοντας και συνομιλητές τους με ανάλογα κριτήρια.
Αυτό είναι ανέξοδη κριτική σε βάρος ενός κόμματος και υπέρ ενός άλλου. Δεν είναι ενημέρωση. Και μετά απορούν γιατί ο κόσμος γυρίζει την πλάτη στα συγκεκριμένα ΜΜΕ.
Η ανωριμότητα που έδειξαν και αυτή τη φορά το πολιτικό και το μιντιακό σύστημα δεν είναι καινούργια. Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο βασικός τροφοδότης των προβλημάτων της βρίσκεται στο εσωτερικό. Βάζει τα χέρια της και βγάζει τα μάτια της από τη στιγμή που δεν υπάρχει στοιχειώδης συναίσθηση της πραγματικότητας από τα κόμματα και τα ΜΜΕ.
Όταν οι πολιτικές δυνάμεις δεν μπορούν να συνεννοηθούν ούτε μπροστά στις πυρκαγιές και όταν το μιντιακό σύστημα προσπαθεί να προσφέρει υπηρεσίες σε κόμματα και όχι στην ενημέρωση των πολιτών, μπαίνουν αυτοβούλως στο δρόμο που καίει την πολιτική και την ενημέρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου