«Στις διεθνείς σχέσεις της χώρας, και ακόμα περισσότερο σε μια επίσκεψη στις ΗΠΑ, κάθε Ελληνας πρωθυπουργός εκπροσωπεί τη χώρα του. Την Ελλάδα. Την πατρίδα. Όχι το κόμμα ή την παράταξή του».
Με αυτές τις φράσεις ο Πρωθυπουργός τίναξε στον αέρα μια πολιτική συμπεριφορά που δεν συγκαταλέγεται στις καλύτερες στιγμές της ελληνικής πολιτικής, σε ό,τι αφορά την αντιπολίτευση. Ούτε της ελληνικής δημοσιογραφίας σε ό,τι αφορά κυρίως την εφημεριδογραφία.
Προσπάθησαν να δημιουργήσουν την εικόνα ότι έπαιζε ….αμερικάνικη ρουλέτα, με μηδενικές πιθανότητες επιβίωσης. Όταν τράβηξε τη σκανδάλη και βγήκε ζωντανός, η αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων της επίσκεψης αποκάλυψαν τις υστερήσεις και τις παθογένειες και στους δυο κλάδους. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι αποδείχθηκαν κατώτεροι ακόμη και του χειροτέρου εαυτού τους. Όλα για την αντιπολίτευση και την καταστροφολογία.
Αντί για ψύχραιμη αξιολόγηση όσων συνέβησαν στο αμερικανικό πενθήμερο του Τσίπρα με κριτήριο το συμφέρον τη χώρας- και με βάση τα συμφραζόμενα της συγκυρίας αλλά και τον συσχετισμό δυνάμεων – στήθηκε μια φάμπρικα αμφισβήτησης των αποτελεσμάτων της επίσκεψης. Για την ακρίβεια είχε στηθεί εκ των προτέρων
Σ’ αυτή την παράσταση χρησιμοποιήθηκε πρώτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης που έκανε προσωπική δήλωση για να βάλει ψηλά την πήχη στον Τσίπρα. Αλλά μετά το ταξίδι δεν διακινδύνευσε να του πει ο ίδιος προσωπικά ότι απέτυχε.
Ανέλαβαν την εργολαβία παραπληροφόρησης για την επίσκεψη οι συνήθεις ύποπτοι: συγκεκριμένοι λιβελλογράφοι, με τη συνδρομή συγκεκριμένων βουλευτών της ΝΔ. Κάποιες περιθωριακές φιγούρες έσπευσαν να συνεισφέρουν την κριτική τους από αριστερά, αν και δεν ήταν απαραίτητο- την έκαναν ήδη οι… Δεξιοί.
Τι μπορεί όμως να προσάψει κανείς σ’ έναν Πρωθυπουργό μετά από μια καλά οργανωμένη παρουσία επί αμερικανικού εδάφους, εμφανώς θερμή υποδοχή στο Λευκό Οίκο και γόνιμη συνεργασία; Ο καθείς εις το είδος του.
Οι τζιτζιφιόγκοι της χολερικης δημοσιογραφιας περιορίσθηκαν σ’ αυτά που τους πάνε καλύτερα: πώς στέκονταν δίπλα στον Τραμπ, τα αγγλικά του, τι φορούσε η σύζυγός του, την …πολυτέλεια που του αρέσει, την αριστερή ρητορική του που δεν χρησιμοποίησε.
Α, ανακάλυψαν και ένα ακόμη ψέμα του: ενώ είχε πει προεκλογικά ότι ο υποψήφιος Τραμπ είναι το κακό που δεν πρέπει να προκύψει, -προτιμώντας προφανώς τη Χίλαρι,- τώρα στον πρόεδρο Τραμπ τα γύρισε και δεν το επανέλαβε. Σαν τον Ομπάμα που ξέχασε Οσα έλεγε προεκλογικά και μετεκλογικά έδειξε το σεβασμό του στην ετυμηγορία των Αμερικανών.
Ανάμεσα στις τερατολογίες, οι πιο σοφιστικέ έφτασαν στη διαπίστωση ότι ο Τσίπρας εξυπηρέτησε στις ΗΠΑ ένα …αντιευρωπαϊκό σχέδιο. Προφανώς σαν εκείνα που κατέστρωσε με τον Προκόπη Παυλόπουλο και τον Κ. Καραμανλή για την ανατροπή του αστικού καθεστώτος.
Αν κρατήσει κανείς τις εικόνες από την επίσκεψη Τσίπρα στο Λευκό Οίκο και τη συγκρίνει με το ικετευτικό ύφος πρωθυπουργών και το μηδενικό αποτέλεσμα, όπως ο Κ. Μητσοτάκης, ο Γ. Παπανδρέου και ο Κ. Σημίτης στο παρελθόν θα καταλάβει τι βιολί βαράει αυτή η κομπανία αποδόμησης που μας έπνιξε με την κακοφωνία της αυτές τις ημέρες, για ένα θεμα που, αν μη τι άλλο, άξιζε σοβαρής αντιμετώπισης από τα ΜΜΕ.
Μια δεύτερη ομάδα διατεταγμένης παραπληροφόρησης ήταν οι βουλευτές της ΝΔ – και από κοντά και η Φώφη Γεννηματά, ως συνήθως- που ανέλαβαν να υποβαθμίσουν το θέμα της αναβάθμισης των αεροσκαφών. Το προέβαλαν ως μόνο αποτέλεσμα της επίσκεψης προς όφελος των Αμερικάνων.
Φυσικά δεν μπορεί να μη σημειωθεί ότι από αυτή την ομάδα έλειπε αυτή τη φορά ο Άδωνις Γεωργιάδης : όχι μόνο δεν τη συντόνισε, όπως θα έκανε, πριν τον αποψιλώσει ο Μητσοτάκης, αλλά βρήκε και την ευκαιρία για το πρώτο δάγκωμα λέγοντας ότι «τα F-16 26 πρέπει να αναβαθμιστούν» .
Εκών -άκων βρέθηκε στη σωστή πλευρά. Έτσι αποσυντόνισε την Σπυράκη και τον Κικίλια που κανοναρχούσαν στα ΜΜΕ την θεωρία ότι ο Τραμπ έπιασε κοροΐδο τον Τσίπρα και του πούλησε εξοπλισμούς για μια …φωτογραφία. Προπαντός η εγκυρότητα...
Αυτή η -εμφανώς ανεύθυνη αλλά και παράλογη- αντιμετώπιση αυτού του θέματος –που έφτασε στα άκρα από βουλευτές και ευρωβουλευτές της ΝΔ- αποτελεί το μέτρο της σοβαρότητας της αντιπολίτευσης και των ΜΜΕ που την καθοδηγούν. Καλά η Φώφη Γεννηματά δεν πολυκαταλαβαίνει, αν και υπήρξε «πολιτική ηγεσία «στο υπουργείο Άμυνας».
Στη ΝΔ όμως -της οποίας οι κυβερνήσεις άρχισαν τη συζήτηση για την αναβάθμιση των συγκεκριμένων αεροσκαφών- δεν ξέρουν ότι είναι μονόδρομος; Πρόκειται για αμερικανικά αεροσκάφη και μόνο αυτοί μπορούν να τα αναβαθμίσουν. Δεν γίνεται να πάρουμε και … από αλλού προσφορές για να μας έλθει φτηνότερα.
Εκτός αν προτείνουν να τα αφήσουμε να απαξιωθούν επιχειρησιακά. Ή αν έχει άλλο κίνητρο η θεωρία που υιοθέτησαν μερικοί: να πάρουμε τα εξελιγμένα αεροσκάφη, όπως οι Τούρκοι. Όταν μιλούν για εξοπλιστικά από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ο νους μας πάει πάντα στο κακό…
Εν πάση περιπτώσει από πολιτική σκοπιά, ίσως περισσότερο και από τα αποτελέσματα της επίσκεψης στην Ουάσιγκτον, ο Τσίπρας ωφελήθηκε από τον τρόπο που τον αντιμετώπισαν οι αντίπαλοι του την Αθήνα.
Δεν έδειξαν μόνο ότι είναι κατώτεροι του ρόλου τους, αλλά και λίγοι απέναντί του. Ακόμη και τους διπλωματικούς ελιγμούς που κάνει ένας πρωθυπουργός για τη χώρα του, τους έβαλαν στον ανεμιστήρα της παραπληροφόρησης, ή και της χλεύης. Είναι μάλλον το τελευταίο που τους μένει απέναντί του.
Από αυτή την άποψη η επίσκεψη στην Αμερική είχε πράγματι χαρακτηριστικά ρουλέτας. Ο Τσίπρας καθάρισε- το είδαν όλοι σε ζωντανή μετάδοση. Όμως όταν ήλθε η σειρά των άλλων να τραβήξουν τη σκανδάλη, το δωμάτιο γέμισε με τα ανύπαρκτα πολιτικά μυαλά τους. Αυτό δεν είναι καλό. Γιατί καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να κινηθεί σωστά, αν δεν υπάρχει σοβαρή αντιπολίτευση και αξιόπιστα ΜΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου