Γιατί έκλεισε το MEGA, ή ποιοι το έκλεισαν;

Του Γ. Λακόπουλου


Για το οριστικό -όπως φαίνεται- τέλος του MEGA, έγιναν πολύ σοβαρές δημόσιες επισημάνσεις, για τη διαδρομή του και φύση των ΜΜΕ την Ελλάδα. Έγινε όμως και αφορμή για τους συνήθεις γελωτοποιούς του βασιλέως να δώσουν τις καλύτερες παραστάσεις τους. Δεν ενδιαφέρονται για τους εκατοντάδες εργαζόμενους που εμπαίζονται δυο χρόνια. Άλλωστε ποτέ δεν ήταν με αυτούς. Αντίθετα επιβίωσαν στην πλάτη τους και εν πολλοίς τους πήραν στον λαιμό τους. Ενδιαφέρονται να αθωώσουν τα αφεντικά τους για τον βίο και πολιτεία τους στην τηλεόραση και στο χώρο του Τύπου. Με το πρόσχημα ότι «έκαναν ενημέρωση» και έπρεπε να επιβιώσουν, αλλά με τα λεφτά των άλλων.
Οι γελωτοποιοί του βασιλέως είναι ένα είδος  παρα-δημοσιογραφίας «επιπέδου», που άνθισε παράλληλα με τη σήψη, τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Σαν τα λάχανα που τρέφονται από την κοπριά. Πχ στο MEGA δίπλα στους εργαζομένους και  τους παρουσιαστές που τιμούσαν με τη δουλειά τους το κανάλι υπήρχαν κι αυτοί που με την εμφάνισή τους αφαιρούσαν. Εξαιτίας τους το πραγματικό τέλος του MEGA είχε προηγηθεί του κλεισίματος. Με την απαξίωσή του. Με την αποστροφή του κοινού τα τελευταία χρόνια σε κάποιες ενημερωτικές εκπομπές και δελτία ειδήσεων.
Οι γελωτοποιοί αποτελούν μια ιδιότυπη αριστοκρατία του μιντιακού χώρου που εξασφάλιζαν υψηλούς μισθούς, προνόμια, και ισχύ, όχι από τη δουλειά τους και την αξία τους, αλλά από το νταλαβέρι με τα αφεντικά και τις παρέες των αφεντικών. Κυρίως με την προθυμία τους να τους φτιάξουν τη διάθεση, να είναι πάντα ευχάριστοι, ή να λειτουργούν σαν καμαρίλα.
Η επαγγελματική αξιολόγησή τους  δεν γίνονταν στο ρεπορτάζ, στο γυαλί, στον ιδρώτα του γραφείου, αλλά στα ακριβά  εστιατόρια του κέντρου και των βορείων προαστίων, στις καλοκαιρινές μπιρίμπες στα κότερα και στις σαχλαμαρίτσες των δεξιώσεων και των «ντινέ» για λίγους.

Οι γελωτοποιοί αποτελούν μια ιδιότυπη αριστοκρατία του μιντιακού χώρου που εξασφάλιζαν υψηλούς μισθούς, προνόμια, και ισχύ από το νταλαβέρι με τα αφεντικά και τις παρέες των αφεντικών

Αυτό που ίσως ξαφνιάζει σήμερα τους γελωτοποιούς είναι ότι σ’ αυτές τις συναναστροφές δεν υπάρχουν πια υπουργοί να  χαριεντίζονται με τον οικοδεσπότη και τους καλεσμένους του -που φέσωναν τράπεζες, ασφαλιστικά Ταμεία, ή την εφορία… Δεν μπορούν να συνηθίσουν στην ιδέα ότι δεν υπάρχει μεταξύ τους ένας πρωθυπουργός να του πουν ένα ωραίο ανέκδοτο και να ξεκαρδιστούν όλοι στα γέλια. Όλο με Άδωνι τη βγάζουν…
Αυτό τους δημιουργεί παραισθήσεις. Ο Τσίπρας στη φαντασία τους μετατρέπεται σε έναν διώκτη των ΜΜΕ. Αλλιώς θα ήταν εκεί, μαζί με τα αφεντικά των ΜΜΕ και τους φίλους τους. Οι υπουργοί του απειλούν την αστική δημοκρατία. Αλλιώς θα έπρεπε να κάθονται στην ίδια ροτόντα μαζί τους, να κάνουν κομπλιμέντα στην οικοδέσποινα της κάθε βραδιάς για τη μαγειρική της (και ας έτρωγαν κέτερινγκ), ή τις δημιουργίες της Φιλιππινέζας.
Τους δημιουργεί επίσης αισθήματα επιθετικότητας με τα οποία αντικατέστησαν την προσποιητή «ανωτερότητα» που επιδείκνυαν τον καιρό της δόξας τους. Όταν αγόρευαν υπέρ του Σημίτη και του πατρός Μητσοτάκη και κατά του Ανδρέα Παπανδρέου. Όταν εξηγούσαν γιατί βλάπτουν την κοινωνία οι απεργοί και γιατί οι αριστεροί κρύβουν μέσα τους τον Στάλιν.
Οι γελωτοποιοί δεν ξέρουν γιατί κατέρρευσε το MEGA. Δεν ξέρουν τίποτε για τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνταν και για τις λοιπές ακάλυπτες υποχρεώσεις του. Ούτε το «τέλος συχνοτήτων» -που θεωρούν τεκμήριο νομιμότητας- δεν πλήρωνε.  Δεν έχουν υπόψη τους για μετόχους που έδιναν δουλειές του καναλιού στον… εαυτό τους, με τίμημα που αποφάσιζαν οι ίδιοι. Για τις μετοχές της μιας επιχείρησης που ενεχυριάζονταν για δάνεια της άλλης ταυτόχρονα!
Δεν θυμούνται γιατί το κανάλι εγκαταλείφθηκε από το κοινό του και γιατί υποχωρούσε στις μετρήσεις. Δεν έχουν ιδέα για τις ίντριγκες με την εξουσία και τις σχέσεις με τη διανομή του κρατικού και κοινοτικού χρήματος.

Οι γελωτοποιοί δεν ξέρουν γιατί κατέρρευσε το MEGA. Δεν ξέρουν τίποτε για τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνταν και για τις λοιπές υποχρεώσεις του. Ούτε το «τέλος συχνοτήτων» δεν πλήρωνε

Προτιμούν να ξεχνούν ότι οι παχυλοί μισθοί τους -κατά κανόνα μέσω προσωπικής εταιρίας- δεν προέρχονταν από την απόδοση υγιών επιχειρηματικών κεφαλαίων, αλλά από δάνεια που δεν επρόκειτο να αποπληρωθούν ποτέ και γι’ αυτό άλλωστε φαλίρισε το μαγαζί.
Προβάλουν ότι τα αφεντικά τους… εκβιάζονταν από τους Συριζαίους και εννοούν ως εκβιασμό ότι από το 2015 δεν υπάρχει πλέον πρωθυπουργός να καθαρίσει για το δάνειο, υπουργός να δώσει την κρατική δουλειά εκεί που έπαιρναν το ρεγάλο τους, ή να κάνει τα στραβά μάτια στα χρέη, να φροντίσει να μπει η δικαστική τους δίωξη στο αρχείο. Είναι τα ίδια  αφεντικά -όσα δεν χρεοκόπησαν ακόμη για την ακρίβεια- που θεωρούν τις τηλεοπτικές άδειες ακριβές για τους ίδιους, σαν να είναι προορισμένοι εκ Θεού να έχουν κανάλι. Χώρια που υπάρχει κίνδυνος να μπουν και άλλοι στον χώρο στα πλαίσια της «άλωσης», από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι γελωτοποιοί του βασιλέως, θεωρούν ότι η νομιμότητα, η άρνηση συναλλαγής στο παρασκήνιο, συνιστά… δίωξη, την οποία υφίστανται τα καημένα τα αφεντικά τους από τους κακούς που κυβερνούν σήμερα. Διώκτες είναι όσοι δεν εννοούσαν να καταλάβουν ότι την κυβέρνηση την αναθέτουν τα κανάλια και όχι οι ψηφοφόροι. Πχ ο αχρείος Τσίπρας πήγε και κέρδισε εκλογές χωρίς να τους έχει δίπλα του. Δεν δέχθηκε να τον δελεάσουν, όπως αποκάλυψε η γάτα Ιμαλαίων.

Προβάλουν ότι τα αφεντικά τους… εκβιάζονταν από τους Συριζαίους και εννοούν ως εκβιασμό ότι από το 2015 δεν υπάρχει πλέον πρωθυπουργός να καθαρίσει για το δάνειο

Προτιμούν να ξεχνούν ότι το MEGA έκλεισε επειδή στην τελευταία φάση του είχε χρέη και οι μέτοχοί του είχαν κι αυτοί χρέη. Για την ακρίβεια ο ένας μέτοχος, δεν είχε κανέναν λόγο να το συντηρεί αφού διαθέτει και άλλο κανάλι. Οι άλλοι δύο χρωστούσαν τα μαλλιοκέφαλα τους και δεν πλήρωναν, αλλά -αν μιλήσουμε για εκβιασμούς- περίμεναν να τους ξαναδανείσουν οι τράπεζες προτάσσοντας τους εργαζομένους τους οποίους οι ίδιοι άφηναν απλήρωτους.
Εμφανίζουν ως εκβιαζόμενους αυτούς που εκβίαζαν κυβερνήσεις, απειλούσαν και στοχοποιούσαν πολιτικούς που δεν τους έκαναν τα χατίρια, ή δεν ανήκαν στον κύκλο των pet που συντηρούσαν, έκαναν δήθεν ενημέρωση με μονοθεματικά δελτία εναντίον των κυβερνήσεων, διέσυραν πρωθυπουργούς και τις οικογένειες τους επειδή δεν κάθονταν «σούζα». Βρίσκουν ότι η νομιμότητα είναι… εκβιασμός.
Οι γελωτοποιοί του βασιλέως θεωρούν φυσική τους κατάσταση τον συγχρωτισμό τους με την οποιαδήποτε εξουσία αρκεί να είναι πειθήνια στα αφεντικά. Τους γοήτευε η «αστική Αθήνα» και ας είχαν εισχωρήσει στα στέκια τους πρόσωπα του του σκοινιού και του παλουκιού. Και ας χρηματοδοτούνταν ο πολυτελής βίος τους από τη λεηλασία των δημοσίων πόρων,  αλλά και από χειρότερες πρακτικές. Ας χρεοκοπούσαν τα ΜΜΕ τους, αλλά όχι και οι ίδιοι.

Εμφανίζουν ως εκβιαζόμενους αυτούς που εκβίαζαν κυβερνήσεις, απειλούσαν και στοχοποιούσαν πολιτικούς που δεν τους έκαναν τα χατίρια

Οι ίδιοι γελωτοποιοί άλλωστε λοιδορούσαν, όταν δεν απειλούσαν, τους Αγγελόπουλους που μπήκαν στα ΜΜΕ με δικά τους λεφτά, δεν έκαναν δουλείες με το κράτος και όταν αποχώρησαν πλήρωσαν μέχρι ευρώ τα Ταμεία και την εφορία και με το παραπάνω το προσωπικό.
Οι δυστυχείς βαίνοντας προς την παρακμή τους δεν μπορούν να χωνέψουν ότι MEGA το έκλεισαν αυτοί που νόμιζαν ότι η δουλειά του καναλάρχη είναι να υποδεικνύει στον πρωθυπουργό πως θα κυβερνήσει και στους υπουργούς τι θα υπογράφουν. Όσοι νόμιζαν ότι ένα κανάλι δεν κάνει ενημέρωση, αλλά επιβάλει στους πολίτες τι θα ψηφίσουν. Όσοι θεωρούσαν ότι κάποιες τηλεοπτικές επιχειρήσεις που στήθηκαν πάνω στην αυθαιρεσία και το δημόσιο χρήμα, ήταν ισόβια πρυτανεία για τους ίδιους.