Τι γίνεται σήμερα στην Βουλή; Φωτιά στην μεταπολίτευση...

Ναι, ίσως δεν έχουμε καταλάβει τι γίνεται σήμερα στην Βουλή. 

Η αντεστραμμένη εικόνα των ασφυκτικών ορίων που έχει μια κυβέρνηση της αριστεράς υπό εποπτεία (και τα οποία δημιούργησαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και μοιάζουν έως τώρα μη αναστρέψιμα) στο τι μπορεί να κάνει, κρύβει αυτό που μπορεί και κάνει. 

Υπάρχει λοιπόν και μια δεύτερη ανάγνωση στην σημερινή μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού-φορολογικού (ΑΣ)

Φωτιά στην μεταπολίτευση

από το red west
Το ασφαλιστικό-φορολογικό  νομοσχέδιο είναι ό,τι πιο ταξικό έχει εισαχθεί στη δημόσια διαβούλευση εδώ και 40 χρόνια.
Χτυπάει τα θεμέλια του παρασιτισμού, του μεταπρατικού καπιταλισμού  και βάζει κανόνες στις άρχουσες ελίτ.
Γι αυτό οι «επιστήμονες»  απεργούν.
Γι αυτό οι μεγαλοδικηγόροι τρέμουν.
Γι αυτό οι αστυνομικοί κάνουν κατάληψη στα πολιτικά γραφεία.
Γι αυτό ο Λοβέρδος κοκκινίζει
Γι αυτό ο Βρούτσης τρέμει.
Για αυτό το ΤΕΕ απειλεί να διαγράψει  τον Τσίπρα.
Όποιος καθίσει να διαβάσει το νομοσχέδιο θα καταλάβει του λόγου το αληθές.
Είναι όλα δημόσια πλέον.
Η ενοποίηση των ταμείων,η διατήρηση των συντάξεων, και η θέσπιση ίδιων κανόνων για όλους, είτε δημόσιους είτε ιδιωτικούς υπαλλήλους αποτελεί ταξικότατη, δημοκρατική επιλογή.
Η προστασία των αδυνάμων, η βιωσιμότητα των ταμείων και η δικαιοσύνη είναι τα βασικά του στοιχεία.
Με λύπη  βλέπουμε τις ηγεσίες των ξεπουλημένων συνδικάτων να διαμαρτύρονται, μακριά και σε πλήρη απόσταση από τους εργαζόμενους και τους ανέργους.
Με λύπη βλέπουμε τις ηγεσίες του ΚΚΕ και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς να υντάσσονται με το κεφάλαιο και τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα.
Να υπερασπίζονται τις αντιλήψεις και τις δομές που παγιώθηκαν στην μεταπολίτευση και είναι οι βασικές υπεύθυνες  για την κρίση και την χρεοκοπία. Να υπερασπίζονται και να είναι ουρά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Κατηγορούν την κυβέρνηση ότι καταστρέφει την κοινωνία.
Έτσι είναι.
Πράγματι, καταστρέφει την κοινωνία που είχαν χτίσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επί 40 χρόνια και στη θέση της  θα βάλει μια διαφορετική Ελλάδα, της  παραγωγής, της ισονομίας, της δημοκρατίας  και της δικαιοσύνης.
Πηγή