Βρήκε ο Γάιδαρος το Σαμαρά του

 

Του Πέτρου Αργυρίου

Νόμιζα, ήλπιζα, ότι με τον ΓΑΠ είχαμε πιάσει πάτο. Ότι πιο κάτω δεν πήγαινε. Μετά ήρθε ο Παπαδήμος. Και τώρα ο Σαμαράς. Τουλάχιστον ο ΓΑΠ είχε άλλοθι. Ήταν ξένος στη χώρα που κυβερνούσε. Ετούτος εδώ που θέλει να ξεπεράσει ακόμη και τον ΓΑΠ σε κακοφημία τι ζόρι τραβάει;

Υπάρχει ένα ανέκδοτο στους κόλπους της διεθνούς ελίτ, το πιο σύντομο: Έλληνας πρωθυπουργός. ΧΑΧΑΧΧΑ.....

Οι Έλληνες πρωθυπουργοί των μνημονίων λοιπόν έχουν δημιουργήσει νέα στάνταρτς ενδοτισμού που δυσκολεύουν ακόμη και αφρικανούς ηγέτες: Γιατί βρε συ δεν μπορείς να είσαι σαν τον ΓΑΠ ή τον Αντωνάκη και να λες σε όλα ναι πριν καν σου πούμε σε τι να πεις ναι;

Οι yesmen λοιπόν ζουν και βασιλεύουν.

Δεν ξέρω γιατί μιλάμε γιατί βρίσκομαι σε μόνιμη παράκρουση αλλά μιλάμε πλέον για κάτι διαφορετικό από προδότες. Μιλάμε για συντεχνία προδοτών. Για καριερίστες προδότες. Η Bild, ένας από τους μεγαλύτερους βόθρους στον κόσμο . Η Bild: Έβγαλε σε αρχαία ελληνικές γραμματοσειρές της απαιτήσεις της: πολεμικές απαιτήσεις: Να δώσουμε ακατοίκητα νησιά στους Γερμανούς. Πολεμική απαίτηση καταλαβαίνετε; Casus Belli. Καταλαβαίνετε;

Και η απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού; Πήγε να αλλάξει ενθύμια με τον Diekmann, τον εκδότη της Bild και στέλεχος της Hurriet. Τον κάλεσε στην Πήλο. Υπέγραψε φωτογραφία του λέρα Diekmann με ταβερνιάρη της Λέρου.

Και αναρωτιέμαι: είναι και η Πήλος και η Λέρος στη λίστα των «ακατοίκητων» ελληνικών τόπων προς παραχώρηση;

Να γελάει ο Σαμαράς ανάμεσα στα ανθελλήνια της BILD σαν να βρέθηκε στον παράδεισο του. Χαρωπός δίπλα στα αφεντικά, ανυποχώρητος με τους υποτακτικούς του. Έτσι είναι ο σωστός επιστάτης (ναι ναι δεν αναφέρομαι στο Σαμαρά, μια γενική διατύπωση κάνω). Τι τους κάνουν στο κολλέγιο Αθηνών; Τους μαθαίνουν διπλωματία των οπισθίων; Πως τους δένουν;

Όπως τότε που έτρεχε ο Σαμαράς σαν σχολιορόπαιδο με τη σάκα του να δείξει στους δασκάλους του την έκθεση των ιδεών που λεγόταν Ζάππειο. Τότε τον αποπαίρναν σαν να ‘ταν κανά παρλιακό. Αλλά τώρα… Τώρα είναι πια πρωθυπουργός. Τώρα πια τον ακούν όταν υπακούει. Τώρα πια δεν ξεφτιλίζεται μόνος του. Έχει έναν ολόκληρο λαό δικό του για να ξεφτιλίσει.

Δεν πειράζει που δεν προέρχεται από τα μεγάλα τζάκια όπως των Παπανδρέου και Καραμανλή. Είναι ισόθεος τους πλέον. Πρωθυπουργός.

Δεν ξέρω πιο παιδικό τραύμα ή πιο σκοτεινό οικογενειακό μυστικό τον έκανε αυτός που είναι.

Να μοιάζει με τον εσταυρωμένο σε πίνακα του El Greco όταν πλέον είναι ο σταυρωτής. Να έχει το βλέμμα στραμμένο αλλού και το λαιμό αλλού σαν να ‘ταν κανά περίεργο φλαμίνγκο . Να έχει τη άλλοτε τη συστολή σχολιορόπαιδου και αλλού τον τσαμπουκά του νταή του σχολείου ανάλογα με τον ποιον έχει δίπλα του.

Ο Μεσσήνιος θα πάρει άξια τη θέση του στο Hall of Shame της μεταπολίτευσης. Μια κωλοφυλλάδα αξιώνει πολεμικές απαιτήσεις από τη χώρα σου ενώ η χώρα της σου χρωστάει πολεμικές αποζημιώσεις. Και συ πας και τους γλύφεις σαν χαρωπό σκυλάκι που βρήκε τον αφέντη του.

Από την αρχή της πρωθυπουργίας του το δειξε το παιδί. Απλά δεν μπορούσα να κάνω εκείνον τον ισχυρισμό γιατί δεν είχα στοιχεία. Όταν του αποκολλήθηκε ο αμφιβληστροειδής. Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Του Σαμαρά του βγήκαν και τα δύο. Και λίγο μετά ο Ράπανος λιποθυμά και μπαίνει και αυτός στο νοσοκομείο. Αποτέλεσμα: Η Ελλάδα χωρίς εκπροσώπηση στην πιο κρίσιμη σύνοδο από όπου η Ιταλία- Ισπανία φύγαν με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους να μην επιβαρύνει το χρέος τους.

Μας απομόνωσαν τότε από τον άξονα του νότου χάρη στην κυβέρνηση Σαμαρά και τα προβλήματα «υγείας» της. Οποία κουτοπονηριά.

Συνεχίζουμε λοιπόν ακάθεκτοι τον μαρτυρικό δρόμο προς την κόλαση. Τυραννισμένοι, ξεφτιλισμένοι, δαρμένοι, ατιμασμένοι.

Και οι πολιτικές και οι πολιτικοί του κώλου προχωράν… με την όπισθεν. Νιώθω ντροπή πλέον που είμαι Έλληνας. Την ντροπή που δε νιώθουν οι πολιτικοί μας. Νιώθω ντροπή που ορίζουν τη ζωή μου μαφίες.

Που ο Έλληνας πρωθυπουργός πάει με ένα σκάνδαλο δωροδοκίας που έχει τιμωρήσει η γερμανική δικαιοσύνη και γυρνάει έχοντας δώσει επενδυτικά κίνητρα στη Siemens. Το θέατρο των σκιών δε λέει να τελειώσει. Οι καραγκιόζηδες αποθεώνονται.

Η μεγάλη του έθνους σχολή του ραγιαδισμού στις μεγαλύτερες στιγμές της.

Και σήμερα «ο πιο καλός ο μαθητής» δίνει τα ρέστα του. Ότι έχει απομείνει στις τσέπες σας δηλαδή.

Κάλλιο φτωχός παρά ατιμασμένος. Εμάς πρώτα μας ατιμάσανε. Τώρα, σφίξτε κι άλλο τα ζωνάρια. Η φτώχια, αυτή που τόσα χρόνια περιγελούσατε, σας έρχεται φρενιασμένη.