Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συνηθίζει να εμφανίζεται κυνικός στις συνεντεύξεις Τύπου που δίνει. Χθες όμως έσπασε όλα τα ρεκόρ της απαξίωσης. “Προφανώς θα τραβήξει λίγο ακόμη” η δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος είπε, αλλά αυτά “τα έχουμε συνηθίσει τα τελευταία έξι χρόνια από την Ελλάδα”. Και “προφανώς” το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος, “προφανώς” επιβεβαίωσε το ΔΝΤ ότι σκοπεύει να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα, “προφανώς” πρέπει να παραμείνουν τα πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5% για δέκα χρόνια, από το 2018 και μετά.
Τα τρία τελευταία “προφανώς” δεν είναι και τόσο προφανή, αλλά αυτό θέλει ο Σόιμπλε κι αυτό λέει. Άλλωστε έπρεπε να απαντήσει στην προχθεσινή προειδοποίηση της εφημερίδας “Bild”, που έθετε το ερώτημα: “Θα αθετήσει σήμερα ο Σόιμπλε τις υποσχέσεις του;”. Δηλαδή τη μη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και τη συμμετοχή του ΔΝΤ ανυπερθέτως στο ελληνικό πρόγραμμα. Βέβαια, την «Bild» με τα “προφανώς” του δεν την έπεισε. Και τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για ελάφρυνση του χρέους αποφασίστηκαν προχθές και το ΔΝΤ δεν είναι ακόμη στο πρόγραμμα -“σχεδόν ενάμισης χρόνος πέρασε κι ακόμη δεν μπήκε” επισημαίνει η εφημερίδα. Αλλά προσδοκά ότι θα πείσει με το απαξιωτικό ύφος του τους ψηφοφόρους, ότι δεν κάνει “χατίρια” στους Έλληνες.
Όπως δεν κάνει χατίρια στους έτερους... ανεπρόκοπους και ατίθασους της Ευρωζώνης, τους Ιταλούς. Οι οποίοι του προκαλούν μεν μια “ανησυχία” μετά το δημοψήφισμα της Κυριακής, αλλά σίγουρα “δεν πρόκειται να προκαλέσουν κρίση στην Ευρωζώνη”. Μάλιστα, καλά θα κάνει ο ηττημένος Ρέντζι να περάσει στα γρήγορα τον προϋπολογισμό του 2017 πριν παραιτηθεί, σύμφωνα με τους “κανόνες”. Και καλά θα κάνει η Ρώμη να αποκτήσει τάχιστα “μια κυβέρνηση που να μπορεί να κυβερνά”.
Το ότι οι πιέσεις του προς την Ελλάδα και την Ιταλία - και όχι μόνο, αφού άλλες επτά χώρες δήλωσε ότι τον “ανησυχούν” επειδή δεν κάνουν τα δημοσιονομικά μαθήματά τους- είναι “πολιτικά μοιραίες και οικονομικά ανόητες”, όπως τόνιζε προχθές μια γνωστή Γερμανίδα αρθρογράφος, του είναι παγερά αδιάφορο. Άλλωστε κανείς άλλος δεν δικαιούται να έχει δίκιο, όπως ψιθυρίζουν με αγανάκτηση, αλλά χαμηλόφωνα, και οι κυβερνητικοί του εταίροι στο Βερολίνο. Ο Σόιμπλε είναι αποφασισμένος να στέλνει το μήνυμα ότι «ή θα δεχθείτε να υπαγορεύω στην Ευρώπη τους κανόνες μου ή μπορείτε να... πηγαίνετε». Αυτό είναι το ευρωπαϊκό πρόβλημα. Κι όλο και περισσότεροι πολίτες του φοβούνται ότι θα γίνει και γερμανικό.
Αυγή
Τα τρία τελευταία “προφανώς” δεν είναι και τόσο προφανή, αλλά αυτό θέλει ο Σόιμπλε κι αυτό λέει. Άλλωστε έπρεπε να απαντήσει στην προχθεσινή προειδοποίηση της εφημερίδας “Bild”, που έθετε το ερώτημα: “Θα αθετήσει σήμερα ο Σόιμπλε τις υποσχέσεις του;”. Δηλαδή τη μη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και τη συμμετοχή του ΔΝΤ ανυπερθέτως στο ελληνικό πρόγραμμα. Βέβαια, την «Bild» με τα “προφανώς” του δεν την έπεισε. Και τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για ελάφρυνση του χρέους αποφασίστηκαν προχθές και το ΔΝΤ δεν είναι ακόμη στο πρόγραμμα -“σχεδόν ενάμισης χρόνος πέρασε κι ακόμη δεν μπήκε” επισημαίνει η εφημερίδα. Αλλά προσδοκά ότι θα πείσει με το απαξιωτικό ύφος του τους ψηφοφόρους, ότι δεν κάνει “χατίρια” στους Έλληνες.
Όπως δεν κάνει χατίρια στους έτερους... ανεπρόκοπους και ατίθασους της Ευρωζώνης, τους Ιταλούς. Οι οποίοι του προκαλούν μεν μια “ανησυχία” μετά το δημοψήφισμα της Κυριακής, αλλά σίγουρα “δεν πρόκειται να προκαλέσουν κρίση στην Ευρωζώνη”. Μάλιστα, καλά θα κάνει ο ηττημένος Ρέντζι να περάσει στα γρήγορα τον προϋπολογισμό του 2017 πριν παραιτηθεί, σύμφωνα με τους “κανόνες”. Και καλά θα κάνει η Ρώμη να αποκτήσει τάχιστα “μια κυβέρνηση που να μπορεί να κυβερνά”.
Το ότι οι πιέσεις του προς την Ελλάδα και την Ιταλία - και όχι μόνο, αφού άλλες επτά χώρες δήλωσε ότι τον “ανησυχούν” επειδή δεν κάνουν τα δημοσιονομικά μαθήματά τους- είναι “πολιτικά μοιραίες και οικονομικά ανόητες”, όπως τόνιζε προχθές μια γνωστή Γερμανίδα αρθρογράφος, του είναι παγερά αδιάφορο. Άλλωστε κανείς άλλος δεν δικαιούται να έχει δίκιο, όπως ψιθυρίζουν με αγανάκτηση, αλλά χαμηλόφωνα, και οι κυβερνητικοί του εταίροι στο Βερολίνο. Ο Σόιμπλε είναι αποφασισμένος να στέλνει το μήνυμα ότι «ή θα δεχθείτε να υπαγορεύω στην Ευρώπη τους κανόνες μου ή μπορείτε να... πηγαίνετε». Αυτό είναι το ευρωπαϊκό πρόβλημα. Κι όλο και περισσότεροι πολίτες του φοβούνται ότι θα γίνει και γερμανικό.
Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου