Αγαπητέ κύριε Κλυνν
Είμαι ένας θαυμαστής σας που σας παρακολουθώ χρόνια και πάντα ήθελα να σας ρωτήσω με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει κάποιος επαγγελματίας κωμικός;
Αγαπητέ φίλε
Επαγγελματίας κωμικός γίνεται κάποιος με τον ίδιο, ακριβώς, τρόπο που μια πεταλουδίτσα μετατρέπεται σε γυναίκα ελευθερίων ηθών.
Στην αρχή ότι κάνεις, το κάνεις για προσωπική σου ευχαρίστηση, μετά το κάνεις για λίγους φίλους και στη συνέχεια σκέφτεσαι ότι θα μπορούσες να το κάνεις και να πληρώνεσαι κιόλας.
2 σχόλια:
Φίλε μου. Είσαι σαν το κρασί.
Με τα χρόνια γίνεσαι πιο απολαυστικός.
Μερικές φορες αναρωτιέμαι αν πρέπει να αστειεύομαι με τη μαύρη καθημερινότητα ή να την πολεμήσω με θυμό. Απ'αυτόν έχω μπόλικο άλλωστε. Τόσο που περισεύει κιόλας.
Η σάτυρα σε κάνει να ξεχνάς. Για λίγο. Μετά όμως; Τι; Τα κεφάλια μέσα; Ε όχι! Κάποτε χρειάζεται και να χτυπάς. Να σπας κανένα τσερβέλο. Νιώθεις πιο ωραία ύστερα...
Αγαπητέ κύριε Κλύν. Φοβάμαι πως ο άντρας έχει εγγαταλείψει τα συζιγικά του καθήκοντα μου βλέπει άλλο βατράχι.
Πώς μπορω να είμαι σίγουρη;
Μία απελπισμένη σύζηγός πρωθυπουργού.
Δημοσίευση σχολίου