Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Ο ΣΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΓΓΥΟΥ ΠΟΥ ΚΑΗΚΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΤΗΝ ΜARFIN BANK?



Σύμφωνα με την δήλωση της οικογένειας της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου το έντονο και υπογραμμισμένο κείμενο που θα δειτε παρακατω ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ στην εκπομπή ΣΚΑΪ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟ της Τετάρτης 30/01/2013....

"Ακριβώς χίλιες ημέρες μετά τον εμπρησμό της Marfin, που επέφερε το χαμό της Αγγελικής και του κυοφορούμενου παιδιού μας, της Παρασκευής και του Νώντα, η οικογένειά μας παρακολουθεί υπομονετικά τις εξελίξεις στο θέμα της απόδοσης ευθυνών και απονομής δικαιοσύνης για τα γεγονότα της 5ης Μαΐου. Προσδοκούμε τη λυτρωτική για εμάς και τη μνήμη των ανθρώπων μας καταδίκη, τόσο των εμπρηστών, φυσικών αυτουργών, όσο και των υπευθύνων της εργοδότριας τράπεζας Μarfin, που με τις εγκληματικές παραλείψεις τους εξανάγκασαν τους εργαζόμενους να υποστούν αυτό το μαρτυρικό θάνατο."
Τελικά, ρε Νίκο, πες μας τι στο διάολο κουβαλάς μέσα στο κεφάλι σου, κέτσαπ;
Και σε ποιον εν  τοιαύτη περιπτώσει ήθελες να πουλήσεις εκδούλευση, στον Βγενόπουλο, στον Αλαφούζο, στον έτσι, στον αλλιώτικο και στον πασαλιμανιώτικο;
Τι να σου πω ρε Νίκο, για λύπηση είσαι...

Το λάδι στο καντήλι του Σαμαρά αρχίζει να σώνεται…

samaras-oskar


του Στρατή Μαζίδη



Μια σειρά γεγονότων και περιστατικών αρχίζουν να φανερώνουν πως το λάδι στο καντήλι του Αντώνη Σαμαρά αρχίζει να σώνεται και είναι λογικά θέμα χρόνου η πτώση του.

Γιατί να πέσει ο Σαμαράς; Για πολλούς λόγους. Τόσο γιατί τα αφεντικά του στο Βερολίνο δεν είναι ευχαριστημένα από αυτόν όσο και επειδή οι Η.Π.Α. δεν μπορούν να βλέπουν άλλο την Ελλάδα δεμένη στο άρμα του Αξονα. Επίτηδες δεν αναφέρομαι στο βασικότερο λόγο, τη σφαγή της ελληνικής κοινωνίας διότι δυστυχώς βρέθηκε ένα 50% να στηρίξει είτε τον κο Σαμαρά είτε τα εξαρχής δεδηλωμένα δεκανίκια του.
Το Βερολίνο αλλά και σύσσωμη η Τρόικα δεν είναι ευχαριστημένες από τον πρωθυπουργό και τον αρχιβασανιστή υπουργό οικονομικών. Μπορεί να ψηφίζουν εθνοκτόνους νόμους, μπορεί να χαρατσώνουν αλλά ΔΕΝ εισπράττουν. Επίσης δεν περιορίζουν. Τι άλλαξε στο δημόσιο από τον περασμένο Ιούνιο; Ποια άχρηστη ΔΕΚΟ έκλεισε και ποια προβληματική πουλήθηκε; Διαρθρωτικές αλλαγές δεν έγιναν και οι φορομπηχτικές πολιτικές στην οικονομία όχι μόνο δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα αλλά υποχωρούν σε σχέση με τα πάλαι ποτέ σίγουρα επίπεδα. Ο κος Σαμαράς λοιπόν μπορεί με την αναποτελεσματικότητά του να οδηγήσει στην ανάδειξη αντιευρωπαϊκών δυνάμεων.
Η Ουάσινγκτον πάλι δεν είναι ευχαριστημένη. Βλέπει την κυβέρνηση να μιλά άπταιστα γερμανικά, το λαό να βυθίζεται στη δυστυχία και ενδεχομένως έτοιμο κάποια στιγμή να κάνει μια σαρωτική ανατροπή που μπορεί πάλι να αφήσει τις Η.Π.Α. εκτός παιχνιδιού. Στα πλαίσια αυτά δέχθηκε έστω και όχι σε επίπεδο υψηλής ηγεσίας, με ικανοποίηση την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα.
Κάτι λοιπόν τα ταξίδια ορισμένων στο εξωτερικό, κάτι κάποιες βομβιστικές επιθέσεις σε κομματικά γραφεία κι εμπορικά κέντρα, κάτι που τα μέτρα δε θα βγουν, κάτι κάποια σκάνδαλα που πάντα υπάρχουν έτοιμα στα συρτάρια για όλους και ο κος Σαμαράς -όπως και όλη η μνημονιακή παρέα- βλέπει το λαδάκι στο καντήλι του να σώνεται.
Ή κάποια νέα Ιμια που θα χύσουν με τη μια το λιγοστό λαδάκι.
Αιώνια σου η μνήμη Αντώνη

ΓΡΑΦΙΚΟΦΑΗΛΟΠΑΠΑΡΟΓΛΥΦΟΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ



Φαήλος Καρνιδιώτης: «Τα μέτρα παίρνουν με οδυνηρό τρόπο απ’ τον κόσμο 9,2 δισ. Στους επόμενους μήνες όμως, για πρώτη φορά, θα μπουν στην πραγματική οικονομία πάνω από 15 δισ. Εχουμε λοιπόν τη βάσιμη προσδοκία ότι για πρώτη φορά, αφού τα πόδια μας άγγιξαν τον πάτο, θα δώσουμε μια και θ’ αρχίσουμε ν’ ανεβαίνουμε»
Καλά, δε ντρέπεσαι ρε μυαλοβλιτοφυτρωμένε  Φαηλοκρανιδιώτη, να λες τέτοιες χοντρομαλακίες; Άμε στο διάολο γραφικέ παπάρα… Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα, ρε τσουβαλοαδειασμένε, να παίζεις με τον πόνο ενός ολόκληρου λαού; Άντε να χαθείς τσόλι… Ε, τσόλι…



Απόσπασμα από άρθρο του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη στο Antinews

... Αδέρφια, άμα συναινέσει στην φορομπηχτική, αντιαναπτυξιακή πολιτική τους, θα βάλω σκουλαρίκι και θα κάνω τατουάζ την μελαγχολική κυρία στο δεξί μου μπράτσο.
"Το Γρέκι"


ΒΑΡΥΣ ΚΑΙ ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΕΛΕΚΥΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ...

Οι συνεργάτες των γερμανοτσολιάδων, οι ρουφιανοδημοσιογράφοι και οι νταβατζοπάτρονές τους (Μπόμπολες, Βαρδινογιάννηδες, Ψυχάρηδες, Κοντομηνάδες, Κυριακούδες, Αλαφούζοι… και τα ρέστα)  φέρουν τον ίδιο βαθμό ευθύνης με τις δωσίλογες κυβερνήσεις για τα εγκλήματα που διαπράχτηκαν και διαπράττονται σε βάρος του Ελληνικού λαού, αλλά και αυτής ακόμα της Εθνικής μας Κυριαρχίας…
Ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης που θα πέσει βαρύς και αμείλικτος στα κεφάλια των επίορκων πολιτικών, θα είναι εξίσου βαρύς και αμείλικτος και για τους επίορκους δημοσιογράφους, που ξευτέλισαν το λειτούργημά της ενημέρωσης  και συνέργησαν σε βαθμό κακουργήματος στην εξαθλίωση του Ελληνικού λαού και στο διασυρμό της Πατρίδας μας.


Ο Μ. ΙΓΝΑΤΊΟΥ ΣΤΈΛΝΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΈΟΥ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΌ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΟ!

Ο Παπανδρέου, όχι μόνο μεθόδευσε την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ, αλλά η μεθόδευση έγινε με τρόπο ώστε να μην έχει η χώρα άλλη επιλογή…




Ενα βαρύτατο κατηγορώ που στέλνει τον Παπανδρέου απ’ ευθείας στο ειδικό δικαστήριο. “Ο Παπανδρέου, όχι μόνο μεθόδευσε την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ, αλλά η μεθόδευση έγινε με τρόπο ώστε να μην έχει η χώρα άλλη επιλογή…”.
“Είναι απόλυτα επιβεβαιωμένη η πληροφορία ότι ο κ. Παπανδρέου προετοίμασε το έδαφος παράδοσης της χώρας στο ΔΝΤ, και το πλέον σημαντικό είναι ότι ο ίδιος και ο στενός κύκλος των συνεργατών του αντιλήφθηκαν πολύ αργά –γύρω στο Μάρτιο του 2010– ότι, λόγω της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, η προσφυγή στο Ταμείο ήταν...
σχεδόν απαγορευτική”. (Μιχάλης Ιγνατίου δημοσιογράφος) “Οι Ευρωπαίοι δεν θα δεχόντουσαν ποτέ κάτι τέτοιο”! (κ. Στρος-Καν) Η εκτίμηση του Γάλλου πολιτικού επιβεβαιώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Δεκεμβρίου 2009, όταν ο κ. Παπανδρέου έθεσε το θέμα στους ομολόγους του, για να εισπράξει την κατηγορηματική τους άρνηση. Αντ’ αυτού, του ζήτησαν διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα δεν θα κηρύξει στάση πληρωμών!
Επομένως, όσοι ομιλούν και ισχυρίζονται ότι οι Ευρωπαίοι, και ειδικά οι Γερμανοί, ήταν αυτοί που εξανάγκασαν τον πρώην πρωθυπουργό να αναζητήσει βοήθεια από τον Ντομινίκ Στρος-Καν ρίχνουν στάχτη στα μάτια των ανύποπτων πολιτών. Kαι η αλήθεια είναι μια και μοναδικη: Έσυρε τη χώρα ξυπόλητη στ’ αγκάθια, διότι έχασε οχτώ μήνες να αναζητεί τρόπους και μεθόδους για να τη «δέσει» στο μηχανισμό, αντί στο διάστημα αυτό να πάρει μέτρα, τα οποία θα ήταν πολύ πιο ανώδυνα απ’ αυτά που επέβαλαν οι δανειστές.

THE ARABS ARE COMING!



Ρε πανηλίθιε, Αντώνη Κομανέτση, υπάρχει επενδυτής που θα έρθει να βάλει τα ωραία του λεφτά  σε μια χώρα που για έκτη συνεχή χρονιά βρίσκεται σε βαθιά ύφεση;
Σε μια χώρα με εκατομμύρια άνεργους και εξαθλιωμένους πολίτες που ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχειας;

Σε μια χώρα που η συσσωρευμένη οργή της κοινωνίας είναι έτοιμη να εκραγεί από στιγμή σε στιγμή με ανυπολόγιστες συνέπειες;

Σε μια χώρα που σύμφωνα με τους οίκους αξιολόγησης οδεύει με μαθηματική ακρίβεια σε τελεσίδικη πλέον χρεοκοπία και έξοδο από τη ζώνη του ευρώ;

Τελικά πόσο πανίβλακας πρέπει να είσαι για να πιστεύεις κάτι τέτοιο;

Άσε που τους βαθύπλουτους  Άραβες που έρχονται για επενδύσεις στην Ελλάδα τους περιμένουμε από την εποχή της αείμνηστης Ρένας Βλαχοπούλου, κι ακόμα μας έρχονται!

Ο "Μειλίχιος Εκτελεστής"Το βαθύ Ιερατείο του ψεύδους, της υποκρισίας και της ασυνέπειας, διαθέτει ηγέτη.





Ώστε κανείς, εκτός από δύο ανθρώπους, δεν εισέρεχεται στο δεύτερο όροφο του οικοδομήματος...
Ο Ηγούμενος χαμογέλασε: “Kανείς δεν πρέπει. Κανείς δεν μπορεί. Κανείς, αν το ήθελε, δεν θα το κατόρθωνε. Η βιβλιοθήκη προστατεύει τον εαυτό της, είναι ανεξιχνίαστη σαν την αλήθεια που φρουρεί, απατηλή σαν τα ψεύδη που φρουρεί. Είναι πνευματικός λαβύρινθος, μα και επίγειος. Θα μπορούσατε να μπείτε και θα μπορούσατε να μην βγείτε...»
Ουμπέρτο Έκο-Το Όνομα του Ρόδου.

Τι εικόνα κι αυτή. Είναι λίγο μετά τις εκλογές και η μειλίχιος φιγούρα του Φώτη Κουβέλη λαμβάνει μέρος στις συσκέψεις υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ο οποίος στους καιρούς της μεγάλης δόξης κουβαλούσε τα αντιηλιακά της Μιμής από την σουίτα στην πλάζ του ξενοδοχείου στο Λαγονήσι. Ο Κάρολος, ο Φώτης, ο Ευάγγελος και ο Αντώνιος συσκέπτονται και, ω του θαύματος, λευκός καπνός αναδύεται από το Προεδρικό Μέγαρο: Έχουμε κυβέρνηση, έχουμε κυβέρνηση. Μέγας είσαι Κύριε, Μέγας είσαι κύριε και θαυμαστά τα έργα σου.
Λίγο αργότερα ο αρχηγός της ΔΗΜΑΡ εξέρχεται του Μεγάρου συνοδευόμενος από τον νεανία εκπρόσωπό του Ανδρέα-μαζί συνθέτουν ένα ενδιαφέρον μαθησιακό δίδυμο διδασκάλου-μαθητή, από τα συνήθη της ελληνικής αρχαιότητος.

Ο νεαρός εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ στέκεται διακριτικά πίσω από τον πρόεδρό του καθώς εκείνος κατευθύνεται στα μικρόφωνα των καλοταισμένων πολιτικών συντακτών που καλύπτουν τα Μέγαρα της Ηρώδου Αττικού. Μέσα από δαύτους θα ενημερώσει το ποίμνιο για τις βαθύτερες των σκέψεών του.

Ώρες αργότερα ο σεβάσμος Κουβέλης θα αναζητήσει στιγμές ανάπαυλας της πνευματικής του διέγερσης στην συντροφιά του συμβούλου του Σταμάτη Μαλέλη. Ο Σταμάτης περιγράφει με τις ώρες στον Φώτη τις άγνωστες στο ευρύ κοινό αρετές της Πετρούλας Κωστίδου και τους βρίσκει το ξημέρωμα καθώς ο Μαλέλης έχει ήδη περάσει στα ρεπορτάζ του Νίκου Τσιλιπουνιδάκη στο Super Paradise  ενώ ο Φώτης βρίσκεται σε βαθύ ύπνο με τις εικόνες νεαρών αγοριών και κοριτσιών που χτυπιούνται στις μυκονιάτικες πίστες να τριγυρνάνε δίχως λογοκρισία στα όνειρά του.



Τα ραντεβού της επόμενης μέρας με τον Γρηγόρη Ψαριανό και τον Γιάννη Κακουλίδη θα ξαναφουλάρουν τις κυψέλες του προέδρου της ΔΗΜΑΡ με την απωλεσθείσα-λόγω της συνάφειας με τον Σταμάτη-πνευματικότητα.
Βρισκόμαστε λίγο πριν τις εκλογές της 6ης Μαίου και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ δίνει συνέντευξη στον Σταυρόπουλο του ΒΗΜΑτος. Σας παρακαλώ, με όσες δυνάμεις σας έχουν απομείνει, να παρακολουθήσετε τον ειρμό των σκέψεων του ανθρώπου, τις τότε θεωρίες του σεβάσμιου πάστορα και τον τρόπο που λειτουργεί όλους αυτούς τους μήνες ως κυβερνητικός εταίρος. Ο άνθρωπος που δηλώνει όσα ακολουθούν είναι το ίδιο πρόσωπο που μόλις λίγες μέρες πριν συμμετείχε στο μέτρο της επίταξης, έστω κι αν για τα μάτια του κόσμου ψέλλισε κάποιες επιφυλάξεις. Απολαύστε τα ενδότερα της πολιτικής του φιλοσοφίας, ειλικρίνειας, συνέπειας>

«Η ∆ΗΜΑΡ βεβαίως έχει καταψηφίσει και το πρώτο Μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο και τους εφαρμοστικούς νόμους αλλά και το δεύτερο Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Αλλά από εκεί και πέρα η ∆ΗΜΑΡ εκείνο το οποίο υποστήριζε και υποστηρίζει και μάλιστα ως το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που πρέπει να υπάρξει είναι η απαγκίστρωση, ο απεγκλωβισμός από ρυθμίσεις και διατάξεις της δανειακής σύμβασης και ιδιαίτερα από εκείνες τις ρυθμίσεις οι οποίες είναι εξαιρετικά επαχθείς, έχουν φορτώσει δυσβάσταχτα βάρη στις πλάτες της κοινωνίας και ιδιαίτερα των αδύναμων στρωμάτων αυτού του τόπου και την αναζήτηση ισοδυνάμων μέτρων προκειμένου να υπάρξει εκείνη η εξασφάλιση εσόδων που είναι δυνατόν να υπάρξει υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι διαφορετική πολιτική από αυτή που ασκείται.
Αν περιορίσεις τη φοροδιαφυγή και την παραοικονομία, αν περιορίσεις τη διαφθορά, πέρα από τη γενική διεκδίκηση και τη γενικευμένη αξίωση της ελληνικής κοινωνίας να παταχθεί η διαφθορά και η παραοικονομία, αλλά αν κατ' ελάχιστον αυτά τα μεγέθη τα περιορίσεις αμέσως θα προκύψουν έσοδα, τα οποία σήμερα, από την ώρα που απουσιάζουν, η εύκολη πολιτική και της κυβέρνησης Παπανδρέου αλλά και της παρούσας κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο, ήταν η περικοπή μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών. Και το αποτέλεσμα είναι να έχουμε μία κοινωνία στην κυριολεξία τεμαχισμένη, μία κοινωνία που κάθε μέρα και περισσότερο γέρνει.
Όταν λέμε κυβερνώσα αριστερά το λέμε και το υποστηρίζω για τον λόγο ότι η αριστερά αυτή η αριστερά, η δική μας αριστερά, η σύγχρονη, δημοκρατική, η ευρωπαϊστική, δεν είναι φύσει και θέσει ταγμένη στο περιθώριο της πολιτικής ζωής και να περιορίζεται μόνο σε ένα καταγγελτικό λόγο. Γιατί όσο χρήσιμος κι αν είναι ο καταγγελτικός λόγος για να απαξιώνει μια συντηρητική μια αναποτελεσματική πολιτική δεν φτάνει από μόνος του. Γι' αυτό κι εμείς καταθέτουμε και την προγραμματική μας πρόταση, το πρόγραμμά μας εξειδικευμένο, κοστολογημένο, εξαιρετικά ρεαλιστικό, και ταυτόχρονα την εναλλακτική πολιτική πρόταση εξουσίας για την οποία λίγο πριν νομίζω σας μίλησα διεξοδικά».

Ερώτηση του Σταυρόπουλου:-Μάλιστα. Θα σας απευθύνω μια ερώτηση αναγνώστη. Εχει ιδιαίτερη σημασία καθώς μέχρι τον Ιούνιο (εννοεί τον Ιούνιο του 2012) θα πρέπει να έχουμε πάρει μια σειρά νέα μέτρα. Τα οποία έχουν κοστολογηθεί, έχει δίκιο, 11,4 και κατά πιο αυστηρούς υπολογισμούς περίπου 14 δισ. ευρώ. Η ερώτηση είναι ότι με δεδομένη τη φοροδοτική αδυναμία των περισσοτέρων Ελλήνων, οι οποίοι έχουν εξαντληθεί ήδη, σε περίπτωση που χρειαστούν επιπλέον μέτρα περικοπής μισθών, συντάξεων και πέραν των προγραμματισμένων αυτών μέτρων του Ιουνίου τα οποία άλλωστε έχουν αποφασισθεί στο πλαίσιο του Μνημονίου 2, ποια θα είναι η αντίδρασή σας. Αν θα τα αποδεχτείτε εφόσον είναι για το καλό της πατρίδας ή θα προτιμήσετε συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ.

ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΑ ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ;


«Οχι νομίζω ότι το δίλημμα που θέτει ο φίλος αναγνώστης είναι ψευδές, είναι πλασματικό. ∆εν είναι έτσι(!) ∆ιότι όχι μόνο μετά την 6η Μαΐου αλλά και πριν από την 6η Μαΐου, εδώ και πάρα πολύ καιρό, αυτό ακριβώς διεκδικώ το ισοδύναμο μέτρο. Και σας μίλησα λίγο πριν από πού μπορούν να υπάρξουν έσοδα άμεσα. Και αν θέλετε θα σας πω και κάτι. Ακουσα τον κ. Βενιζέλο να μιλάει και να αναφέρεται και σε μία νέα διαπραγμάτευση, ουσιαστικά αυτό είπε, και για μια άλλη περίοδο ενδεχομένως χάριτος σε σχέση με τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας. ∆εν είναι το δίλημμα όπως τίθεται. ∆εν είναι βάσιμο. Βεβαίως υπάρχουν δυσκολίες, αλλά είναι δυνατόν να αναζητηθεί άμεσα η αντιμετώπιση εκείνων των εσόδων και θα σας φέρω το συγκεκριμένο παράδειγμα που δεν θα οδηγήσουν σε αυτή την κατάσταση την οποία περιγράφει το μήνυμα του φίλου αναγνώστη.

Εχει δύο χρόνια να εισπραχθεί ο φόρος της μεγάλης, επαναλαμβάνω της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Φόρος βεβαιωμένος γιατί δεν εισπράχθηκε; Εχει δύο και πλέον χρόνια να εισπραχθεί το ΕΤΑΚ. Χρήματα τα οποία είναι νομοθετημένα, είναι βεβαιωμένα και που δεν έχουν σχέση, ιδιαίτερα ο φόρος της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, με την ανημποριά πράγματι, τη φοροδοτική ανημποριά μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού. Εκεί πρέπει να αναζητηθούν τα χρήματα. Τα χρήματα δεν μπορούν να αναζητούνται, τα έσοδα _ για αυτά τα χρήματα μιλάω που αναφέρονται στα αναγκαία έσοδα του ελληνικού δημοσίου _ στην περικοπή των συντάξεων και των μισθών. Εγώ λίγο πριν σας είπα ότι η άμεση διεκδίκησή μου την επόμενη μέρα(!) είναι η άρση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου με την οποία επεβλήθη το τσάκισμα ουσιαστικά των κατώτατων μισθών.



Ακουγα χθες τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαμαρά να διαγωνίζονται για τον 13ο και τον 14ο μισθό. Μα τη δική τους υπογραφή δεν έχει η κατάργηση κάθε προστατευτικής ρύθμισης της εθνικής συλλογικής σύμβασης για τους κατώτατους μισθούς; Τη δική τους υπογραφή δεν έχει η περικοπή που έγινε στους μισθούς και τις συντάξεις; Αυτά δεν θα οδηγήσουν σε αποτελέσματα. Αντιθέτως, θα διαρρήξουν ακόμη περισσότερο την κοινωνία. Θα πληγώσουν ακόμα πιο βαθιά τον ιστό αυτής της κοινωνίας. Και κάτι σε ό,τι έχει σχέση και αφορά και στην αποτελεσματικότητα των μέτρων.



∆εν το διατυπώνω μόνον εγώ ως πρόεδρος της ∆ΗΜΑΡ, την αναποτελεσματικότητα των μέτρων σε ό,τι αφορά στο γκρέμισμα των μισθών και των συντάξεων το ομολογούν άλλες φορές άμεσα άλλες φορές έμμεσα ακόμη και οι εκπρόσωποι της Τρόικας ακόμη και οι ευρωπαίοι οι οποίοι λένε ότι στην Ελλάδα πια έχουν επιβληθεί τέτοια μέτρα σε βάρος της μισθωτής εργασίας που δεν πάει άλλο. Είμαστε η χώρα με τα βαρύτερα μέτρα αναφορικά με την περικοπή, με την απομείωση της μισθωτής εργασίας. Και άμεση εκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας.



Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά και μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή και στον κ. Παπανδρέου όταν ήταν πρωθυπουργός και στον κ. Παπαδήμο, έχω αναπτύξει το εξαιρετικά κοστολογημένο και ρεαλιστικό πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα το οποίο πρέπει να δανειοδοτηθεί και μπορεί να δανειοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και σε συνεργασία με μέρος του ΕΣΠΑ, δηλαδή με χρήματα που υπάρχουν και μας περιμένουν να ξεκινήσει η αναπτυξιακή διαδικασία προκειμένου αν μη τι άλλο να ανασχέσουμε την καλπάζουσα ανεργία.



∆εν είναι δυνατόν η άντληση εσόδων από την απομείωση και το τσάκισμα της αμοιβής της μισθωτής εργασίας. ∆εν έχει περιεχόμενο πια η πηγή, τι άλλο να πάρεις από εκεί, αλλού πρέπει να τα αναζητήσεις και τις κατευθύνσεις από πού μπορείς να αναζητήσεις αυτά τα έσοδα λίγο πριν τα προανέφερα».

Αυτά δίχως αιδώ για το σημερινό του κατάντημα δήλωνε λίγο πριν τις εκλογές του Μαίου σε μία μόνο συνέντευξη ο πάστορας. Γύρευε πόση υποκρισία και διπροσωπία κρύβεται πίσω από το σύνολο των συνεντεύξεων του πάστορος της κυβερνώσας αριστεράς, ο οποίος στηρίζει την πιο βάρβαρη, την πιο χυδαία, την πιο αιμοσταγή κυβέρνηση των Μνημονίων.
 Μιας κυβέρνησης τα ξεδιάντροπα υπουργικά στελέχη της οποίας σπέυδουν να δηλώσουν τώρα ότι θα αρχίσει η ανάπτυξη στο τελευταίο τρίμηνο του 2013. Ως τότε συνεχίστε να προσέρχεσθε στους φούρνους του κυβερνητικού Άουσβιτς. Κι όταν θα φθάσουμε στο τελευταίο τρίμηνο του έτους περίλυποι Στουρνάρας και Προβόπουλος θα μας πουν ότι έπεσαν έξω στους υπολογισμούς τους και πως το θηρίο χρειάζεται νέο αίμα, περισσότερο αίμα.
Στο βάθος η φιγούρα του πάστορα, ο οποίος έχοντας φορέσει μια λευκή ποδιά στην μέση του θα νίπτει τας χείρας του….

Κεραυνός Moody’s: “‘Υφεση και το 2014 και πιθανή πτώχευση”


https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSn9D_FIXo-wUouaRgYg4JTOduD91bkvK4Jx1LOs9Su0m8Ur7SI3Q 
 

Πυκνώνουν οι αρνητικές εκθέσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να περάσει ένα τεχνητό κλίμα ευφορίας.
Το νέο κτύπημα ήρθε από την Moody’s, η οποία σε έκθεσή της με ημερομηνία 28 Ιανουαρίου επισείει τον κίνδυνο νέας χρεοκοπίας της Ελλάδας, καταρρίπτει την θέση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα ο οποίος υποστηρίζει ότι “το 2013 θα είναι η τελευταία χρονιά με ύφεση στην ελληνική οικονομία” και τονίζει σε έκθεσή της ότι  “Παρά τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους από τους επίσημους πιστωτές και τις επιπτώσεις από το PSI και την επαναγορά ομολόγων, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης στην Ελλάδα θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα σε όλη τη διάρκεια της περιόδου 2012-2016. Ο κίνδυνος μιας ακόμα χρεοκοπίας για το υπόλοιπο χρέος του ιδιωτικού τομέα παραμένει υψηλός λόγω των σημαντικών κινδύνων που απορρέουν από την αδύναμη οικονομία, την εύθραυστη κοινωνική σταθερότητα και το τεταμένο πολιτικό κλίμα”.
Μάλιστα, η Moody’s σημειώνει ότι παρά τις δεσμεύσεις των Ευρωπαίων παροχή μεγαλύτερης ελάφρυνσης στο χρέος από το 2014, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα γύρω από αυτό το θέμα.
Η Moody’s περιγράφει το 2014 ως πολύ δύσκολο έτος και δηλώνει σαφώς αντίθετη με την εκτιμήσεις του ΥΠΟΙΚ ότι το 2013 θα είναι η τελευταία δύσκολη χρονιά. Ειδικότερα, εκτιμά ότι “το 2013 η ύφεση στην Ελλάδα θα ανέλθει στο 5% και ότι η συρρίκνωση θα εξακολουθήσει και το 2014 λόγω της υποτονικής εξωτερικής ζήτησης στη ζώνη του ευρώ, της αργής προόδου στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων που περιορίζει τις επενδύσεις και τον ανταγωνισμό, αλλά και λόγω των επιπτώσεων των πρόσφατων δημοσιονομικών μέτρων στην ιδιωτική κατανάλωση”.
Στο πλαίσιο αυτό η Moody’s, αν και αναγνωρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλει η ελληνική κυβέρνηση για την προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και τη δημοσιονομική εξυγίανση και διαπιστώνει βελτιωση των επιπέδων ρευστότητας, ωστόσο θεωρεί πως υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι στην ελληνική οικονομία, που θα συνεχίσουν να επιδρούν στην πιστοληπτική της ικανότητα.
Έτσι, σημειώνει ότι η πιθανότητα μιας ακόμη χρεοκοπίας στο υφιστάμενο απόθεμα χρέους του ιδιωτικού τομέα παραμένει υψηλή λόγω των κινδύνων εφαρμογής του δεύτερου προγράμματος οικονομικής στήριξης, των ιδιαίτερα αβέβαιων οικονομικών προοπτικών ανάπτυξης της χώρας, των πολιτικών και κοινωνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία και της δύσκολης διαχείρισης του χρέους της χώρας.
defencenet.gr

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου και τα Funds…

Η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου και τα Funds...
Δεν πάει καιρός μετά από την διαρροή ότι στέλεχος του ΣΔΟΕ ισχυρίστηκε πως πίσω από την κατάθεση – μαμούθ που αναγράφεται στην λίστα Λαγκάρντ, βρίσκεται η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου.
Ο επίμαχος λογαριασμός είχε ως διαχειριστή, “μπροστινό” όπως λένε στην αγορά κάποια κυρία Μαρία Παντελή που όπως αποδείχτηκε ήταν αδύνατο να κατέχει τέτοιο χρηματικό ποσό.
Την διαρροή της είδησης ακολούθησαν διαψεύσεις από την ίδια την κυρία Παπανδρέου, που απείλησε με αγωγές, όπως και από έτερο διαχειριστή της λίστας, τον κύριο Μιωνή.
Αντίθετα, η κυρία Παντελή αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση για το συγκεκριμένο θέμα, από την Μασσαλία όπου μετανάστευσε από την άνοιξη του 2011. Συμπτωματικά όταν η λίστα άρχισε να μετατρέπεται σε στικάκια από τον τότε υπουργό, κύριο Παπακωνσταντίνου.
Η υπόθεση βρίσκεται ήδη υπό δικαστική διερεύνηση, όπως και η όποια προσφυγή κάνει η κυρία Μαργαρίτα Παπανδρέου κατά των εφημερίδων που διέδωσαν την είδηση.
Και όμως, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που το όνομα της κυρίας Παπανδρέου συνδέθηκε με επενδυτικά προϊόντα.
Στις περιβόητες επιστολές που είχε αποκαλύψει η Λιάνα Κανέλλη στο περιοδικό “Νέμεσις“, υπάρχει ένα άκρως ενδιαφέρον μήνυμα, σύμφωνα με το οποίο η κυρία Παπανδρέου ασχολείται με… επενδύσεις.
Στην αναφορά του χρηματιστηριακού γίγνεσθαι, εντύπωση προκαλεί το όνομα “Wayne Hummer“. Είναι ο άνθρωπος με τον οποίο πρέπει να μιλήσει η αδελφή της για επενδύσεις.
Τι είναι ο Wayne Hummer; Εάν δεν πρόκειται πάλι για κάποια τρανταχτή συνωνυμία, ένας κολοσσιαίος επενδυτικός οίκος. Με έκδοση, εκμετάλλευση και διαχείριση αρκετών Funds, equities αλλά και προϊόντα αποκλειστικά για καταθέσεις μετρητών.
Όχι, ο συγκεκριμένος οίκος δεν έχει κάποια σχέση με το Fund του κυρίου Μιωνή. Για να μην πάει ο νους σας στο πονηρό το λέμε…
Δείτε το έγγραφο σε μεγέθυνση
fund_margaret
newsbomb.gr

ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΟΥΠΑΚΙΩΤΗΣ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ!!!




Ἐπειδή ἡ μνήμη των  περισσοτέρων πολιτικῶν-ἀλητῶν εἶναι αντιστρόφως ανάλογη μέ την ἀσυδοσία τους , καλό εἶναι νά θυμηθοῦμε τί ἔλεγε ὁ << ἀριστερός>>  Ρουπακιώτης πρίν 7 χρόνια γιά την πολιτική ἐπιστράτευση των ἐργαζομένωνΤο κείμενο εἶναι παρμένο ἐξ΄ὁλόκλήρου ἀπό φιλικό ιστολόγιο . Ιδού λοιπόν….

"Ι. Ἡ πολιτική ἐπιστράτευση κηρύχθηκε μέ την ἐπίκληση των ἄρθρων 22 καί 112 του Συντάγματος καί του ἄρθρου 2 Ν.Δ. 171/1974. Το διάταγμα αὐτό δέν ἔχει καταργηθεῖ μέχρι σήμερα, ἀλλά δέν ἐφαρμόζεται σέ περιπτώσεις ὅπως ἡ ἀπεργία των ναυτεργατῶν καί αὐτό γιατί ἐκδόθηκε μετά την πτώση της δικτατορίας ὑπό την ἰσχύν του Συντάγματος 1952 μέ βάση τη Συντακτική Πράξη 1.8.1974, μέ σκοπό νά ἀντιμετωπιστοῦν καταστάσεις μέγιστης ἀνάγκης της ἐποχῆς ἐκείνης, μεταξύ των ὁποίων δέν περιλαμβάνεται ἡ ἀπεργία.

Εἶναι χαρακτηριστικό μάλιστα ὅτι, ἐνῶ ψηφίστηκαν μεταγενέστεροι νόμοι μέ σκοπό την ἀντιμετώπιση σοβαρῶν καταστάσεων ἀνάγκης (π.χ. ἄρθρο 2 Ν. 2641/1998), ὄχι μόνο δέν ὑπῆρξε ἀναφορά στήν ἀντιμετώπιση ἀπεργιῶν μέ πολιτική ἐπιστράτευση, ἀλλά, ἀντίθετα, μέ το ἄρθρο 16 Ν. 2936/2001 ἀντικαταστάθηκε το ἄρθρο 2 ἧπαρ. 5 Ν.Δ. 17/74 καί ὁρίστηκε ὅτι ὡς "κατάσταση ἔκτακτης ἀνάγκης εἶναι κάθε αἰφνίδια κατάσταση, πού προκαλεῖται ἀπό \φυσικά\ ἤ ἄλλα \γεγονότα τεχνολογικά\ \πολεμικά\ καί ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τη δημιουργία ἤ την ἀπειλή δημιουργίας ἐκτεταμένων ἀπωλειῶν - ζημιῶν καί καταστροφῶν σέ ἔμψυχο ἤ ἄψυχο δυναμικό της χώρας ἤ την παρακώλυση καί διατάραξη της οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς ζωῆς της χώρας".

Καί μόνη ἡ ἀνάγνωση του ἄρθρου αὐτοῦ πείθει ὅτι δέν προβλέπεται ἡ ἀπεργία ὡς αἰτία διατάραξης της οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς ζωῆς, ὅπως ἐπικαλεῖται ἡ κυβέρνηση, ὥστε νά δικαιολογεῖ τη λήψη της ἀπόφασης αὐτῆς.

ΙΙ. Ἐκτός ἀπό τους λόγους αὐτούς μετά την ἔκδοση του παραπάνω Ν.Δ. 17/1974 ἀκολούθησε ἡ ψήφιση του Συντάγματος 1975, μέ το ἄρθρο 23 του ὁποίου ἀναγνωρίστηκε γιά πρώτη φορά μέ συνταγματικό κανόνα το δικαίωμα της ἀπεργίας, καί μέ το ἄρθρο 22 ἧπαρ. 3 \"Ἀπαγορεύεται ὁποιαδήποτε μορφή ἀναγκαστικῆς ἐργασίας\. Εἰδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά μέ την ἐπίταξη προσωπικῶν ὑπηρεσιῶν σέ περίπτωση πολέμου ἤ ἐπιστράτευσης ἤ γιά την ἀντιμετώπιση ἀναγκῶν της ἄμυνας της χώρας ἤ ἐπείγουσας κοινωνικῆς ἀνάγκης ἀπό θεομηνία ἤ ἀνάγκης πού μπορεῖ νά θέσει σέ κίνδυνο τη δημόσια ὑγεία, καθώς καί τα σχετικά μέ την προσφορά προσωπικῆς ἐργασίας στούς ὀργανισμούς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης γιά την ἱκανοποίηση τοπικῶν ἀναγκῶν".

Ἔτσι μετά την ψήφιση του Συντάγματος 1975 το Ν.Δ. 17/74, στό μέτρο πού, ἀναποτελεσματικά, ἐπικαλεῖται αὐτό ἡ πρωθυπουργική ἀπόφαση, ἦταν ἀνίσχυρο μέ βάση καί τα ἄρθρα 22 ἀλλά καί 112 του Συντάγματος καί τα ὁποία μάλιστα πρός εἰρωνεία ἐπικαλεῖται ἡ ἀπόφαση αὐτή. Σέ κάθε περίπτωση εἶναι προφανές ὅτι δέν συντρέχουν οἱ προϋποθέσεις ἐπιβολῆς ἀναγκαστικῆς ἐργασίας, μέ την ἐπιλογή της πολιτικῆς ἐπιστράτευσης, πολύ περισσότερο δέν εἶναι ἐπιτρεπτή αὐτή ὡς μέτρο διευθέτησης κοινωνικῶν ἀνταγωνισμῶν, ὅπως το χρησιμοποίησε ἡ κυβέρνηση στήν περίπτωση των ναυτεργατῶν.

Σ' αὐτά προστίθεται ὅτι καί πρίν ἀπό τη ρύθμιση αὐτή του Συντάγματος ἡ ἐπιβολή ἀναγκαστικῆς ἐργασίας ἀπαγορευόταν μέ την 105/1950 Διεθνῆ Σύμβαση Ἐργασίας, ἡ ὁποία εἶχε ἐνταχθεί στό ἐθνικό μας δίκαιο μέ τον Ν. 2329/53 καί ἐν συνεχεία μέ το Ν.Δ. 53/1974, μετά την ψήφιση δέ του Συντάγματος 1975 καί μέ βάση το ἄρθρο 28 ἧπαρ. 1 αὐτοῦ, οἱ διεθνεῖς συμβάσεις ἀπό την ἐπικύρωση τους μέ νόμο ὑπερισχύουν ἀπό κάθε ἀντίθετη διάταξη νόμου.

Κατά συνέπεια καί ἄν ὑποτεθεῖ ὅτι ὑπῆρχε διάταξη νόμου που προέβλεπε τη δυνατότητα ἐπιβολῆς ἀναγκαστικῆς ἐργασίας, ἀπό την ἰσχύ του Συντάγματος 1975 γιά την πρόσθετη αὐτή αἰτία εἶναι ἀνίσχυρη καί ἔτσι ἀπαγορεύεται αὐτή μέ ὁποιαδήποτε μορφή.

ΙΙΙ. Ὡστόσο, στήν περίπτωση της ΠΝΟ ὑπάρχει καί τρίτος λόγος πού θέτει ἐκτός θεσμικῆς ἀποδοχῆς την πρωθυπουργική ἀπόφαση γιά πολιτική ἐπιστράτευση των ναυτεργατῶν καί αὐτός ἀναφέρεται στό σημαντικό γεγονός ὅτι μέ τη σπάνια γιά τα δικαστικά χρονικά 1701/2006 ἀπόφαση Μονομελοῦς Πρωτοδικείου Πειραιᾶ κρίθηκε νόμιμη ἡ ἀπεργία της ΠΝΟ, ἡ ὁποία μάλιστα, κατά δυσμενῆ ἐξαίρεση, πραγματοποιεῖται, ὄχι στό πλαίσιο του Ν. 1264/82, ἀλλά του ἀλήστου μνήμης Ν. 330/76.

Ἔτσι μέ την ἀπόφαση γιά πολιτική ἐπιστράτευση των ναυτεργατῶν δημιουργήθηκε οὐσιαστικό πρόβλημα τήρησης δημοκρατικῆς νομιμότητας, ὅταν ἡ κυβέρνηση ἀπέδειξε ὅτι, ἀφενός δέν σέβεται τίς ἀποφάσεις των δικαστηρίων ὡς μόνων κατά το Σύνταγμα ἁρμοδίων νά κρίνουν τη νομιμότητα της συμπεριφοράς των πολιτῶν ἤ των ἁρμόδιων ὀργάνων, παραβιάζοντας ἡ ἴδια τον νόμο, πού ὑποχρεώνει ὅλους νά σέβονται τίς δικαστικές ἀποφάσεις καί ἐπιπλέον ἐπέλεξε, χωρίς κἄν νά ἐξαντλήσει τα ὅρια του διαλόγου, το ἔσχατο μέσο της πολιτικῆς ἐπιστράτευσης, ἀπαξιώνοντας θεσμούς καί κανόνες, γιά τους ὁποίους αἰωρεῖται τελικά το ἐρώτημα: Ὑπάρχουν γιά νά γίνονται σεβαστοί καί 
νά τηροῦνται ἤ νά εὐτελίζονται καί νά παραβιάζονται;
Πηγή