ΕΠΙ ΤΟΥ... "ΧΥΤΗΡΙΟΥ"

Διαβάζω ένα καλό κείμενο περί «βλασφημίας» στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου που υστερογράφως αναφέρεται στις «διεργασίες» που προηγήθηκαν των επεισοδίων στο θέατρο «ΧΥΤΗΡΙΟ». Το κείμενο αυτό με εκφράζει αν και δεν είμαι τόσο μετριοπαθής (μετριοπαθής σατιρικός = φαί χωρίς αλάτι ) όσο ο κ. Σαραντάκος. Το παραθέτω και συμπληρώνω  με μια παναθρώπινη ρήση του Βολτέρου, άγνωστη μάλλον στους «υπερευαίσθητους» παραχριστιανοχρυσαυγήτες: «Μπορεί να μην συμφωνώ με ό,τι υποστηρίζεις. Μα θα υπερασπίσω μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να διατυπώνεις ελεύθερα τις απόψεις σου.»
«…Και βλέπω ότι αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τα ιστολόγια της χολής και του μίσους, που καλούν «κάθε πιστό Ορθόδοξο Χριστιανό» να αναλάβει τις ευθύνες του, και δίνουν και διεύθυνση του θεάτρου (με χάρτη!) για να υποδείξουν πού πρέπει να γίνει η ανάληψη των ευθυνών. (Χωρίς να παραλείπουν να τονίσουν ότι το έργο είναι “ενός Αλβανού”, εννοώντας τον σκηνοθέτη Λαέρτη Βασιλείου).
Αμφιβάλλω πάντως αν αυτή η σκανδαλισμένη στάση είναι ειλικρινής -το υποτιθέμενο βλάσφημο έργο δεν το παίζει η τηλεόραση, ούτε προβάλλεται σε δεκάδες αίθουσες κινηματογράφου: θεατρικό έργο είναι και ανεβαίνει σε ένα περιφερειακό θεατράκι στα Πετράλωνα, δυο φορές την εβδομάδα. Η στάση των σκανδαλισμένων πιστών μού θυμίζει το (σεξιστικό, ίσως) ανέκδοτο με τη μεσήλικη κυρία που τηλεφώνησε στην αστυνομία καταγγέλλοντας ότι ένας άνδρας κάνει γυμναστική ολόγυμνος στο απέναντι διαμέρισμα με τα παράθυρα ορθάνοιχτα. Ο αστυνόμος που την επισκέπτεται, όμως, διαπιστώνει πως από το παράθυρό της δεν υπάρχει οπτική επαφή με το απέναντι διαμέρισμα. «Ναι, αλλά αν ανεβείτε στο τραπέζι, και τεντωθείτε στις μύτες των ποδιών σας, φαίνεται», του λέει εκείνη»