Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Αντώνης Σαμαράς: Ένας παλιός ιντριγκαδόρος επί το έργον…


Του Γ. Λακόπουλου

Για τον Αντώνη Σαμαρά τα είπε όλα ο άνθρωπος που τον δημιούργησε, ο Κώστας Μητσοτάκης: έριξε τη κυβέρνηση του κόμματός του υπέρ επιχειρηματικών συμφερόντων.
Τι λεπτομέρειες τις γνωρίζουν οι παροικούντες. Αυτές οι λεπτομέρειες τον κατατάσσουν στη  απεχθέστερη κατηγορία που μπορεί να ενταχθεί ένας πολιτικός.
Παρόλα αυτά ο Σαμαράς επιβίωσε. Χωρίς να εγκαταλείψει ποτέ την αίσθηση ότι …αποτελεί μετεμψύχωση του  Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Παύλου Μελά,  εκμεταλλεύτηκε  τη  μεγαλοψυχία  του Καραμανλή -που του επέτρεψε να κάνει  αγρανάπαυση στο Στρασβούργο ως ευρωβουλευτής της ΝΔ -και τις αυτοκτονικές επιλογές της Ντόρας Μπακογιάννη  και το 2009  έγινε αρχηγός της ΝΔ- και συνέχεια μνημονιακός Πρωθυπουργός από  . πολέμιος του Μνημονίου.
Ως εκεί υπάρχουν εξηγήσεις. Τα ανεξήγητα αρχίζουν μετά.  Πώς κατάφερε ένας  κηρυγμένος εχθρός της οικογένειας Μητσοτάκη  ,που τιμώρησε ανελέητα τον πατέρα και την κόρη, να  σαγηνεύσει τον μικρότερο γιο και να τον πάρει με το μέρος του; Ήταν μόνο το υπουργείο που του προσέφερε,  ή έπαιξε ρόλο και ο εξευτελισμός της Ντόρας;
Γιατί  τον παρότρυνε και τον στήριξε για την ηγεσία της ΝΔ;  Ήταν μoνο η εντύπωση του ότι πρόκειται για κάποιον που θα του ζεστάνει τη θέση της επιστροφής, ή υπάρχουν άλλες συμφωνίες μεταξύ τους;
Πειστικές απαντήσεις δεν υπάρχουν. Μπορεί απλώς ο Σαμαράς να εκμεταλλεύθηκε την ασυγκράτητη φιλοδοξία του Κυριάκου, που εκποίησε τα ιερά και τα όσια της οικογένειας, αλλά μπορεί να έπαιξαν ρόλο και  άλλοι παράγοντες- εξωτερικοί.  Άβυσσος το εσωτερικό των οικογενειών που  κάνουν … επαγγελματική πολιτική.
Μαζί με τον  νέο Μητσοτάκη   δεν εξηγείται πώς ο Σαμαράς πήρε με το μέρος του έναν κατά γενική πεποίθηση ευφυή πολιτικό, όπως είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος; Το 2012 του  … εκχώρησε εν λευκώ το ΠΑΣΟΚ. Ως πρόεδρός του δεν προχώρησε απλώς σε μια κυβερνητική συνεργασία- για να διατηρήσει τα αξιώματα που του έδωσε ο Παπανδρεου- αλλά προσχώρησε ιδεολογικά στη Δεξιά.
Έκανε το ΠΑΣΟΚ μέρος της επιρροής  και όργανο των επιδέξιων του Σαμαρά . Ετσι το απέσπασε από το δημοκρατικό χώρο και το κατέστησε συμπλήρωμα της ΝΔ , κάνοντας εχθρούς τους παραδοσιακούς συμμάχους του, τα κόμματα της Αριστεράς  και τις αρχές της εν γένει. Δεν είχε συναίσθηση ότι αυτό καταστρέφει και  το ΠΑΣΟΚ και τον ίδιο;
Είναι εντυπωσιακό ότι η εξάρτηση του Βενιζέλου από τον Σαμαρά -όπως προκύπτει και από όσα λέει δημοσίως οι ίδιος-συνεχίζεται. Αλλά τώρα, κατά πληροφορίες,  στους συνομιλητές τους περιλαμβάνεται και έτερος  Καππαδόκης: ο Ανδρέας Λοβέρδος.
Θα ηταν απλώς ιδιωτικές κοινωνικές συναναστροφές, αν δεν ήξεραν και οι πέτρες ότι  ο Σαμαράς επιδιώκει να … επιστρέψει στην Πρωθυπουργία,  για λογαριασμό της ΝΔ, αντί για τον  Κυριάκο. 
Δεν σκοπεύει  να τους συμπαρασύρει στην ίδρυση νέου κόμματος, όπως διαδίδεται παραπλανητικά. Αυτό το δοκίμασε και δεν του βγαίνει. Τους προετοιμάζει για την… κυβέρνηση της ΝΔ- τη δική του κυβέρνηση!
Η επιδίωξή του είναι να εκδιώξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να  ικανοποιήσει τον ασυγκράτητο ρεβανσισμό του κατά του Τσίπρα, παίρνοντας τη θέση του ως Πρωθυπουργός.
Για να το επιχειρήσεις πρέπει η  ΝΔ να έλθει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, αλλά με σχετικά χαμηλά ποσοστά  και μικρή διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρώτο δεν είναι δύσκολο, επειδή είναι δύσκολο να κερδίσει εκλογές κόμμα που εφαρμόζει Μνημόνιο.
Για το δεύτερο φροντίζει ο ίδιος ο Σαμαράς, περιερχόμενος ανά την επικράτεια. Εκ παράλληλου τα «λούκια»  δια των οποίων θα διοχετευτεί την κρίσιμη στιγμή η εντολή  <να κοντύνει ο Κυριάκος > στήνονται ήδη στα ΜΜΕ, στο κόμμα και στη… διαπλοκή.
Η θεωρία του θα  είναι ότι με ένα μέτριο αποτέλεσμα η ΝΔ, ως πρώτο κομμα, θα δικαιούται την πρωθυπουργία – και αυτό είναι λογικό. Αλλά δεν θα πρέπει να την πάρει ο Κυριάκος, αφού θα έχει έχει αποτύχει να πλησιάσει την αυτοδυναμία- όπως αφελώς διεκδικεί.
Συνεπώς  πρέπει να επιστρέψει αυτός που <θα έβγαζε το 2015  τη χώρα από το Μνημόνιο>, όπως αφελέστερα προπαγανδίζει και ο  Κυριάκος.
Οι επαφές Σαμαρά με τους δυο φιλόδοξους  βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εντάσσονται σ’ αυτό το  σχεδιασμό.  Επί των ημέρων του υπήρξαν  μνημονιακοί υπασπιστές του,  είναι σκληροί αντι-Συριζαίοι , δεν ήταν ποτέ «πραγματικό ΠΑΣΟΚ» και τους αρέσει η εξουσία.
Καθώς στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν τύχη και στην κεντροαριστερά γενικότερα δεν θεωρούνται αξιόπιστοι,  είναι εύκολη λεία για τον Σαμαρά, που είναι επίμονος και σχεδόν διαστροφικός στις επιδιώξεις του.
Από τον Αβέρωφ, τους «Κένταυρους» και «Ρέητζερς», βρέθηκε προστατευόμενος του Μητσοτάκη που του έδωσε αξιώματα  που δεν μπορούσε να υπηρετήσει – όπως  του  υπουργού Οικονομικού και του υπουργού Εξωτερικών.
Όμως με την πρώτη ιδιότητα διεύρυνε τις επαφές του με οικονομικούς παράγοντες, με την δεύτερη τίναξε στον αέρα τη χώρα με το Σκοπιανό και διέσπασε τη ΝΔ ιδρύοντας κόμμα.
Ο -κάποτε συγκάτοικός του  στις ΗΠΑ – Γ. Παπανδρέου έλεγε ότι τον θυμάται να βάζει χαλίκια στο στόμα του, σαν τον …Δημοσθένη, για να γίνει καλός ρήτορας και πολιτικός.
 Ο  Σαμαράς το  θέρος του 2011  αρνήθηκε να παραλάβει την πρωθυπουργία που του προσέφερε ο Παπανδρέου , συνέχισε την τυχοδιωκτική στάση του  στο Μνημόνιο, ανέτρεψε την κυβέρνηση  Παπαδήμου, έγινε μνημονιακός   και στη συνέχεια πάλι …αντιμνημονιακός «σκίζοντας Μνημόνια. Α λλά εφτασε στα όριά του.
Ετσι έχοντας ήδη κορφολογήσει τον ακροδεξιό ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, έστησε το κόλπο της «δεξιάς παρένθεσης». Αρνήθηκε να παραιτηθεί εγκαίρως από τη ΝΔ μετα την ήττα του, και έστησε ολόκληρή ίντριγκα στη ΝΔ με τον Κυριάκο και τον Άδωνι, επιτρέποντας στους ανθρώπους του να μποϋκοτάρουν τις  πρώτες αρχαιρεσίες που θα κέρδιζε  σαρωτικά ο Μεϊμαράκης.
Τώρα οργανώνει την επιστροφή του ως Πρωθυπουργός ,χωρίς να έχει κερδίσει ο ίδιος εκλογές,  επικεφαλής της μιας τριάδας που είναι ομοούσιος ενώ δεν θα έπρεπε: Βενιζέλος, Λοβέρδος, Γεωργιάδης.
Ο Αντώνης Σαμαράς απλώς επαναλαμβάνει τον εαυτό του ως ιντριγκαδόρος και μεγαλομανιακός. Αλλά αυτός που θα έπρεπε να ανησυχεί δεν είναι η Φώφη, που μάλλον θέλει να απαλλαγεί, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.   Το παιχνίδι είναι στημένο «από μέσα» και απλώς ο ίδιος δεν το ξέρει.
Δεν ρωτάει τουλάχιστον;  Παρότι οι  φίλοι του λένε «ο Κυριάκος είναι αδίστακτος», μπροστά στον Σαμαρά παραμένει μαθητούδι…

Δεν υπάρχουν σχόλια: