Η καρδιά της Θεσσαλονίκης εκπέμπει S.0.S.
Θεσσαλονίκη, βαθύ καλοκαίρι, 1η Αυγούστου 2011.
Έχει πια περάσει ένας μήνας από την μέρα που κάτοικοι της καρδιάς της Σαλονίκης, γύρω από..
την Πλατεία Δικαστηρίων και τη Ρωμαϊκή Αγορά, ανάμεσα στην Εγνατία και την Αγίου Δημητρίου, πραγματοποίησαν τις πρώτες «λαϊκές» συνελεύσεις τους. Ένα κοινό αίσθημα προδοσίας και απόγνωσης τους έσπρωξε και τους καθοδήγησε στο να αναλάβουν δράση και να διεκδικήσουν την αποκατάσταση της χαμένης, εδώ και καιρό, αξιοπρέπειας και της ποιότητας της ζωής στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης. Ούτε και οι ίδιοι δεν μπορούσαν να φανταστούν πως μέσα σε τρεις και μόνο ημέρες θα συγκεντρώνονταν περισσότερα από 850 ονόματα με υπογραφές, διευθύνσεις και τηλέφωνα κατοίκων και επαγγελματιών της περιοχής, ανθρώπων που γίνονται, καθημερινά, μάρτυρες ενός συνεχιζόμενου ευτελισμού της περιοχής που, κάποτε, αποκαλούσαν «η γειτονιάς μας». Αυτές οι μέρες αποτελούν ανάμνηση ενός γλυκού, λατρεμένου παρελθόντος.
Είναι γεγονός πως, τα τελευταία χρόνια, η χώρα ολόκληρη βιώνει δραματικές πολιτικές, ιδεολογικές, κοινωνικές και οικονομικές ανακατατάξεις. Όμως, η κρίση είναι, ακόμη, σε τραγική εξέλιξη και τα ιδιαίτερα προβλήματα του δικού μας μικρόκοσμου, στην καρδιά της πόλης μας, παίρνουν όλο και πιο απειλητικές διαστάσεις. Με τη δύναμη των 850 υπογραφών και με την αίσθηση του δικαίου με το μέρος μας έχουμε, ήδη, απευθυνθεί στις αρμόδιες και υπεύθυνες αρχές. Η παρακλητική επιστολή με τα αιτήματά μας έχει, εδώ και βδομάδες, κατατεθεί στα γραφεία του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, του Δήμαρχου, του Δημοτικού Συμβουλίου, της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, της Αντιδημαρχίας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας του Πολίτη, της Αντιδημαρχίας Περιβάλλοντος, Ελεύθερων Χώρων και Ποιότητας Ζωής κ.λπ., κ.λπ.. Κάποιοι ανταποκρίθηκαν ευγενικά, κάποιοι υποσχέθηκαν συγκαταβατικά, κάποιοι προσπάθησαν τυπικά, κάποιοι αδιαφόρησαν χαρακτηριστικά, οι περισσότεροι δήλωσαν γνώστες, ένας και μόνον τόλμησε να έλθει και να δει την κατάντια με τα ίδια του τα μάτια.
Οργανώθηκαν 2-3 σπασμωδικές «επιχειρήσεις σκούπα» στην οδό Γκαρμπολά για την πάταξη της διακίνησης κλοπιμαίων, κλεπταποδοχής και παράνομου εμπορίου. Έκαναν πιο αισθητή την παρουσία τους πεζές περιπολίες της ΕΛ.ΑΣ.. Έκλεισε μια δημόσια, κοινόχρηστη βρύση με σκοπό να αντικατασταθεί με νέα που θα διασφαλίζει στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής. Το ευκαιριακό ενδιαφέρον ορισμένων για το δραματικό σύνολο των προβλημάτων της περιοχής εστιάστηκε στο επεισόδιο της βρύσης και πήρε κωμικοτραγικές διαστάσεις αντιπολιτευτικής τακτικής. Συνεχίσαμε να ζητάμε τα ευνόητα με καθημερινές τηλεφωνικές παραινέσεις. Σπάνια μας είπαν «όχι, δε γίνεται», όμως η βελτίωση της κατάστασης υπήρξε χαρακτηριστικά περιορισμένη κι εμείς αποκτούμε, σταδιακά, μια επιπλέον εικόνα εξευτελισμού, αυτή «του γραφικού που διαμαρτύρεται»! Κι ακόμη χειρότερα, να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας η εύκολη «εξουδετέρωση» των δίκαιων αιτημάτων και των προσπαθειών μας ως κινούμενοι με ιδεολογικά και πολιτικά κριτήρια!
Δυστυχώς, η τραγική αλήθεια είναι ακόμη εκεί, μέσα και γύρω από το κεντρικότερο πάρκο της Θεσσαλονίκης στην Πλατεία Δικαστηρίων. Οι άκρως αποδεικτικές και πλήρως αποκαρδιωτικές φωτογραφίες της παρούσας ανάρτησης τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια ενός εικοσάλεπτου περίπατου. Θαυμάστε τες! Μιλούν από μόνες τους! Η κρίση δική σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου