Αλλαγή φρουράς στο ΚΚΕ: Ο Δημήτρης Κουτσούμπας νέος γενικός γραμματέας

ΑΠΟΧΩΡΕΙ Η ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Με μια λιτή μεταμεσονύκτια ανακοίνωση το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ανακοίνωσε την ολοκλήρωση των εργασιών του 19ου συνεδρίου με την εκλογή νέας επιτροπής, η οποία στην πρώτη της συνεδρίαση εξέλεξε νέο Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ τον κ. Δημήτρη Κουτσούμπα.

Στο βιογραφικό του νέου γενικού γραμματέα που διένειμε το ΚΚΕ αναφέρονται τα εξής:

Γεννήθηκε στη Λαμία στις 10 Αυγούστου το 1955. Είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη. Η οικογένειά του ήταν αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, με εκτελεσμένους από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και από τα έκτακτα στρατοδικεία της περιόδου του εμφυλίου, με φυλακισμένους και εξορισμένους. Ο πατέρας του Αποστόλης Κουτσούμπας μέλος του ΚΚΕ πιάστηκε το 1945 στη Λάρισα, δικάστηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε για 8 χρόνια.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο τον Ιούνη του 1973, έδωσε εξετάσεις και πέτυχε στο Νομικό τμήμα του Πανεπιστήμιου της Αθήνας. Σπούδαζε δουλεύοντας παράλληλα σε διάφορες δουλειές, για να καλύψει τα έξοδα των σπουδών. Με τον ερχομό του στην Αθήνα, πιάνει επαφή με την παράνομη οργάνωση της ΚΝΕ, συμμετέχει στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 και οργανώνεται στην αντι-ΕΦΕΕ και την ΚΝΕ τον Δεκέμβρη του 1973, δουλεύοντας στην παρανομία μέχρι την μεταπολίτευση, το καλοκαίρι του 1974. Γίνεται μέλος του ΚΚΕ το Δεκέμβρη του 1974. Με απόφαση του ΚΣ της ΚΝΕ το καλοκαίρι του 1975 στέλνεται για κομματική δουλειά στην Οργάνωση της Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας ως μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΝΕ. Ήταν αντιπρόσωπος στο 1ο Συνέδριο της ΚΝΕ.

Περνάει αποκλειστικά στην κομματική δουλειά το Φθινόπωρο του 1977, ως γραμματέας αχτίδας και στη συνέχεια γραμματέας της Νομαρχιακής Οργάνωσης Βοιωτιας. Από το 1979 είναι μέλος του Γραφείου Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας, με διάφορες χρεώσεις, όπως υπεύθυνος της εργατικής συνδικαλιστικής δουλειάς, καθοδηγητής Νομαρχιακών Οργανώσεων Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας, Ευρυτανίας. Στην πορεία αναλαμβάνει Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας, εκτός από διάστημα 21 μηνών που υπηρετεί τη στρατιωτική θητεία του σε Μεσολόγγι, Κομοτηνή και Λήμνο.
Στο 12ο Συνέδριο του ΚΚΕ τον Μάη του 1987 εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Στη διάσπαση του 1991, ως Γραμματέας της ΚΟ Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας και μέλος της ΚΕ, δίνει τη μάχη μαζί με άλλους συντρόφους για την υπεράσπιση του Κόμματος, των αρχών του, της κοσμοθεωρίας του, ενάντια στην διασπαστική, οπορτουνιστική ομάδα που πήγε στο ΣΥΝ.

Στο 13ο Συνέδριο εκλέγεται ξανά στην ΚΕ και στη Γραμματεία της με ευθύνη την καθοδήγηση ΚΟ, ενώ από τον Αύγουστο του 1991, αμέσως μετά την διάσπαση αναλαμβάνει υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ.
Τον Δεκέμβρη του 1991 στο 14ο Συνέδριο εκλέγεται μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ, με ευθύνη το Γραφείο Τύπου, τον πολιτισμό, στη συνέχεια τον 902, μέχρι τις πλημμύρες του 1994, οπότε και αναλαμβάνει υπεύθυνος από το ΠΓ για τις Οργανώσεις Θεσσαλονίκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης.

Στο 15ο Συνέδριο (Μάη του 1996) εκλέγεται μέλος του ΠΓ και αναλαμβάνει Διευθυντής του Ριζοσπάστη, χρέωση την οποία είχε για μια δεκαετία.
Στο 16ο Συνέδριο (Φλεβάρης 2000) και στο 17ο Συνέδριο (Φλεβάρης 2005) επανεκλέγεται στο ΠΓ και αναλαμβάνει υπεύθυνος των Διεθνών Σχέσεων του Κόμματος.
Στο 18ο Συνέδριο (Φλεβάρης 2009) αναλαμβάνει από το ΠΓ επικεφαλής της Γραμματείας της ΚΕ. Στο 19ο Συνέδριο (Απρίλης 2013) εκλέγεται Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η Κεντρική Επιτροπή που εξέλεξε το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ (με αλφαβητική σειρά) είναι:
1. Αβραμόπουλος Κώστας, 2. Αλέπης Πέτρος, 3. Αρβανιτάκης Δημήτρης, 4. Αρβανιτάκης Διονύσης, 5. Βαγενάς Ελισσαίος, 6. Βαρδαλής Σάκης, 7. Γκιόκας Γιάννης, 8. Γκιώνης Θέμης, 9. Γόντικας Δημήτρης, 10. Δημουλάς Τηλέμαχος, 11. Ζάχαρης Δημήτρης, 12. Ζιώγας Κώστας, 13. Ηλιόπουλος Παναγιώτης, 14. Κανταρτζής Αχιλλέας, 15. Καπέτη Θεανώ, 16. Καραθανασόπουλος Νίκος, 17. Κατροδαύλη Ελένη, 18. Κατσώτης Χρήστος, 19. Κουμπούρης Δήμος, 20. Κουρκούνης Νίκος, 21. Κουτσούμπας Δημήτρης, 22. Κωνσταντινίδης Θεοδόσης, 23. Κωτσαντής Σήφης, 24. Λαμπρινού Μαρία, 25. Λουκάς Στέφανος, 26. Λυμπερίδης Ζήσης, 27. Μαϊλης Μάκης, 28. Μαμάης Βασίλης, 29. Μανουσογιαννάκης Γιάννης, 30. Μανωλάκου Διαμάντω 31. Μαρίνος Γιώργος, 32. Μαρούδας Ρίζος, 33. Μηλιαρονικολάκη Ελένη, 34. Μπασδέκης Κώστας, 35. Μπάτσικας Κώστας, 36. Μπέλλου Ελένη, 37. Μπούτας Βαγγέλης, 38. Νταγκουνάκης Γιώργος, 39. Παναγιωτακοπούλου Χριστίνα, 40. Παντελάκη Ελπίδα,41. Παπαδάκης Κώστας, 42. Παπαδόπουλος Μάκης, 43. Παπαλεωνίδας Δημήτρης, 44. Παπαρήγα Αλέκα, 45. Παπασταύρου Κύριλλος, 46. Παρασκευάς Κώστας, 47. Παφίλης Θανάσης, 48. Πέρρος Γιώργος, 49. Πρωτούλης Γιάννης, 50. Ράζου Λουίζα, 51. Σκιαδιώτης Γιώργος, 52. Σοφιανός Νίκος, 53. Τασιούλας Γιάννης, 54. Τζαβάρας Δημήτρης, 55. Τζίμας Θανάσης, 56. Τούσσας Γιώργος, 57. Τσατσούλη Τασία, 58. Τσιαπλές Τάσος, 59. Τσιμπόγλου Σάββας, 60. Φειδάκη Καίτη, 61. Χαρίτος Γιώργος, 62. Χιώνης Θοδωρής, 63. Χριστάνης Νίκος,
Το 19ο Συνέδριο εξέλεξε επίσης την Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου την οποία αποτελούν οι:
1. Βλόντζος Θανάσης, 2. Κακουλίδου Χρύσα, 3. Κροκίδη Λίνα, 4. Κολοβός Χρήστος, 5. Νάνος Γιώργος, 6. Παναγής Γιώργος
Τα κρίσιμα Συνέδρια του ΚΚΕ μετά το 1974
Τα συνέδρια του ΚΚΕ από τη μεταπολίτευση έως σήμερα αποτέλεσαν, στο έναν ή τον άλλο βαθμό, σταθμούς στην ιστορία του. Από το 10ο Συνέδριο το 1978, το πρώτο σε συνθήκες νομιμότητας, μέχρι και το 19ο Συνέδριο που ξεκινά σήμερα τις εργασίες του στον Περισσό. Ωστόσο τρία συνέδρια του ΚΚΕ, από το 1974 και μετά, αποτέλεσαν κρίσιμους σταθμούς. Το 10ο Συνέδριο το 1978 που ήταν το πρώτο νόμιμο και στο οποίο καταγράφηκε η υπεροχή του ΚΚΕ έναντι του ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 13ο το 1991, καθώς επήλθε η διάσπαση του κόμματος και σηματοδότησε «δραματικές κομματικές απώλειες». Και τέλος το 15ο Συνέδριο, στο οποίο ψηφίστηκαν το νέο πρόγραμμα και το καταστατικό του κόμματος.
10o. Το πρώτο νόμιμο μετά την παρανομία
12-20 Μαΐου 1978: Το 10ο Συνέδριο συνήλθε στην Αθήνα (Γήπεδο «Μίλωνα») και ήταν το πρώτο νόμιμο ύστερα από 27 χρόνια παρανομίας. Είναι το πρώτο στο οποίο καταγράφηκε η υπεροχή του ΚΚΕ έναντι του τότε ΚΚΕ εσωτερικού. Το 1978 το ΚΚΕ φαινόταν να είναι η βασική έκφραση της Αριστεράς.
Το ΚΚΕ έκανε το συνέδριό του, καθώς είχε βγει εκλογικά ενισχυμένο στις βουλευτικές του 1977 (480.272 ψήφοι, ποσοστό 9,36% και 11 έδρες). Είχε προηγηθεί το μέτριο αποτέλεσμα της Ενωμένης Αριστεράς (464.787 ψήφοι, ποσοστό 9,47 και 8 έδρες) το 1974 (συμμαχία του ΚΚΕ και της αναγεννημένης ΕΔΑ, μέσω της οποίας συμμετείχε το ΚΚΕ εσ.). Γενικός γραμματέας του ΚΚΕ επανεκλέχθηκε ο Χαρίλαος Φλωράκης, ενώ στις θέσεις που υιοθέτησε το συνέδριο ήταν ότι «για την πραγματοποίηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού επαναστατικού μετασχηματισμού της χώρας επιβάλλεται να περάσει η εξουσία από τα χέρια της ντόπιας μονοπωλιακής ολιγαρχίας στα χέρια των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δημοκρατικών δυνάμεων...». Το συνέδριο υιοθέτησε την ιδέα για μία ευρύτερη δημοκρατική συνεργασία με όλα τα δημοκρατικά κόμματα και ομάδες, που αντιτίθενται σε μια σειρά από πλευρές της πολιτικής της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή.
13o. Η σύγκρουση των δύο ρευμάτων
19-24 Φεβρουαρίου 1991: Το 13ο Συνέδριο αποδείχθηκε το πιο κρίσιμο στη μεταπολιτευτική ιστορία του, καθώς είχαν μορφοποιηθεί δύο εσωκομματικά ρεύματα (με όρους εκείνης της εποχής ανανεωτικό και συντηρητικό). Το πρώτο ρεύμα ηττήθηκε οριακά στις εκλογές για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής. Το συνέδριο διεξήχθη στην κλειστή αίθουσα του Ολυμπιακού Σταδίου και πήραν μέρος 1.275 αντιπρόσωποι και 660 παρατηρητές. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ΚΚΕ εκλέγεται γενικός γραμματέας γυναίκα, η 46χρονη τότε Αλέκα Παπαρήγα. Η κ. Παπαρήγα ήταν το μοναδικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου που δεν εξελέγη αντιπρόσωπος του συνεδρίου. Ο Χαρίλαος Φλωράκης και με την ιδιότητα του προέδρου του κόμματος έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο στους εσωτερικούς συσχετισμούς όσο και για την εκλογή της κ. Παπαρήγα στη θέση του γραμματέα του κόμματος. Στην ψηφοφορία που έγινε μεταξύ των μελών της Κεντρικής Επιτροπής η κ. Παπαρήγα πήρε 57 ψήφους έναντι 53 του Γιάννη Δραγασάκη, υποψήφιος των λεγόμενων ανανεωτών. Πέντε μήνες αργότερα, με αφορμή τον «Συνασπισμό», θα επέλθει η διάσπαση και τον Ιούλιο του '91 αποχωρούν από το ΚΚΕ 45 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Σημειώνεται ότι λόγω των εσωκομματικών εξελίξεων εκτάκτως συνήλθε, τον Δεκέμβριο του 1991, το 14ο Συνέδριο, αυτήν τη φορά στην αίθουσα συνεδρίων, στο Περισσό.
15o. Νέο πρόγραμμα και καταστατικό
22-26 Νοεμβρίου 1996: Το 15ο Συνέδριο αποδεικνύεται καθοριστικό, καθώς ψήφισε νέο πρόγραμμα και καταστατικό. Πανηγυρικά επανεκλέγεται γραμματέας η Αλέκα Παπαρήγα. Το συνέδριο επικροτεί τη θέση του «λαϊκού μετώπου», ενώ επισημαίνει ότι κινητήριες δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης θα είναι η εργατική τάξη ως ηγετική δύναμη, οι μισοπρολετάριοι, η φτωχή αγροτιά και τα πιο καταπιεσμένα λαϊκά μικροαστικά στρώματα. Με βάση την εκτίμηση αυτή, στόχος είναι η οικοδόμηση ενός «αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης». Σημειώνεται ότι οι σημερινές διαφωνίες μελών, εν όψει του 19ου Συνεδρίου, που καταγράφηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο, είχαν ως σημείο αναφοράς το 15ο Συνέδριο. Μέλη και πρώην στελέχη του κόμματος εξέφρασαν διαφωνίες για τη σημερινή «γραμμή» της «λαϊκής εξουσίας» που καλούνται να υιοθετήσουν οι σύνεδροι. Στο 15ο Συνέδριό του το ΚΚΕ διαμόρφωσε νέα στρατηγική, ενώ το 16ο Συνέδριο (2000) προχώρησε σε πιο αναλυτική επεξεργασία της πολιτικής συμμαχιών του κόμματος. Εντούτοις, κατά τη διάρκειά του δημιουργήθηκαν τριβές σχετικά με την τακτική του κόμματος στο συνδικαλιστικό κίνημα και στη διαδικασία συγκρότησης συμμαχιών. Αυτές οι τριβές οδήγησαν στην αποχώρηση ή τη διαγραφή στελεχών, όπως οι Μήτσος Κωστόπουλος και Γιάννης Θεωνάς.