Αποζημιώσεις και Σόιμπλε

Αυτός είναι ο Σόιμπλε,

κοιτάξτε τη μορφή του,

είναι ψυχρή και πέτρινη,

όπως και η ψυχή του.

Ταράχτηκε σαν άκουσε

για αποζημιώσεις,

και σύνδεσε το ζήτημα

με τρόικα και με δόσεις.

Άκουσε κύριε Σόιμπλε,

που έχεις κάποια χρόνια,

κανένας δε σου γύρεψε

αγάπη και συμπόνια.

Μα να μας πείτε επίσημα

απ’ τα χείλη σας συγγνώμη,

για όσα μας αρπάξατε

και μας χρωστάτε ακόμη.

Σεις ήρθατε στον τόπο μας

με μπότες και σπιρούνια,

και μας τσαλαπατήσατε,

γιατί ήσασταν μιλιούνια.

Πήρατε τα μαστίγια,

δείρατε τη φυλή μας,

καθίσατε στο σβέρκο μας,

μα όχι στην ψυχή μας.

Σφάξατε, πυρπολήσατε,

μας στήσατε στον τοίχο,

των μυδραλίων σας, φριχτό,

ακούσαμε τον ήχο.

Γυναίκες, γέρους και παιδιά,

δεν κάνατε εξαιρέσεις,

θέλατε μόνο αριθμούς

να ’χουν οι εκτελέσεις.

Πήρατε χρήμα και χρυσό

κι ό,τι είχαμε στην άκρη

και στην Ελλάδα φέρατε

πείνα, κλαυθμό και δάκρυ.

Και όταν καταρρεύσατε

πήγατε στο χωριό σας,

κι άλλο βρακί φορέσατε,

…σεις κι ο πολιτισμός σας!

Αφήσατε τη χώρα μας

απέραντο ρημάδι,

της μπότας σας «κατόρθωμα»

και των μωρών σημάδι.

Και τώρα λες ορθά-κοφτά,

ότι δε δίνεις φράγκο,

μα εμείς σου λέμε μας χρωστάς

και…πέρασε απ’ τον πάγκο!

Πληρώστε τα εγκλήματα,

των ναζιστών γονιών σας,

που θα βαραίνουν εσαεί

την πλάτη των παιδιών σας.

Βασίλης Μυλωνάς

Ξεριά, 13-4-2