Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Kινεζικές επενδύσεις με ρύζι και συμπάθεια




Τα θαύματα – ακόμη και τα… κινεζικά – κρατούν μια – δυο μέρες. Όσο δηλαδή κρατά η οσμή από το λιβάνισμα των media και ο θόρυβος των παπαγάλων που δεν κουράστηκαν να μας λένε για το πόσο πετυχημένη ήταν η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Πεκίνο. Γνήσιοι οπαδοί του αξιώματος «πες – πες, στο τέλος κάτι θα μείνει», οι άνθρωποι του Μαξίμου καλλιέργησαν (με τη βοήθεια γνωστών και μη εξαιρετέων παπαγάλων) την εντύπωση ότι φορτώνονται καραβιές με κινεζικό χρήμα και επενδυτές για την ελληνική οικονομία. Ποιος θα ασχοληθεί, άλλωστε, όταν ύστερα από λίγο καιρό θα γίνει σαφές ότι κατά τη διάρκεια του πρωθυπουργικού ταξιδιού στην Κίνα κλείστηκε μόνο μια δουλειά, κι αυτή έχει να κάνει με την πώληση ενός «χωριού» που έχτισε στην Κύπρο ο συμπέθερος της Ντόρας, Μίλτος Καμπουρίδης,  ένα καλό deal 300 περίπου εκατομμυρίων…
Κατά τα λοιπά, όσον αφορά τις κινεζικές επενδύσεις, ρύζι και… συμπάθεια, γεγονός που υποχρεώνει τον Σαμαρά και τους επιτελείς του να αναζητήσουν (στήσουν) νέο επικοινωνιακό κόλπο στη διαρκή και επίπονη προσπάθεια της πολιτικής τους επιβίωσης.
Το «νέο κόλπο» φαίνεται ότι έχει να κάνει με την κολυμπήθρα του Σιλωάμ που ετοιμάζουν στη Ν.Δ. προκειμένου να «ξεπλύνουν» το μνημονιακό προφίλ του Αντ. Σαμαρά. Το σχέδιο που επεξεργάζεται το Μέγαρο Μαξίμου και αφορά τον επανακαθορισμό των απόψεων του πρωθυπουργού για την έξοδο της χώρας από την κρίση, εμπεριέχει τη διευκρίνιση ότι τα μνημόνια τα βρήκε, αν και ο ίδιος δεν τα πιστεύει!!!
Το νέο επικοινωνιακό σχέδιο των παροικούντων το Μέγαρο Μαξίμου έχει κυρίως να κάνει με το συνέδριο της Ν.Δ. και τη διεύρυνση την οποία επιθυμεί να κάνει ο Αντ. Σαμαράς και προς τον αντιμνημονιακό χώρο, δημιουργώντας κάτι καινούργιο.
Οι συνεργάτες του μιλούν για μετεξέλιξη της Ν.Δ. και αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Να αλλάξει όνομα – το Ευρωπαϊκή Δεξιά δεν ακούγεται κακό –, να αλλάξει ανθρώπους, να αλλάξει ιδεολογία. Τίποτα να μην παραπέμπει στο παρελθόν και δη το καραμανλικό, αλλά και το μνημονιακό.
Σύμφωνα με πληροφορίες από στελέχη της Ν.Δ., οι πρώτες ενδείξεις από την προσυνεδριακή διαδικασία έχουν δημιουργήσει έναν πραγματικό πανικό στη Συγγρού αφού ένα ποσοστό μεγαλύτερο από το 70% των μελών των κομματικών οργανώσεων εμφανίζεται να ασκεί σκληρή κριτική στην ηγεσία του κόμματος και να αντιδρά έντονα στην πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Ακόμα και το υπόλοιπο ποσοστό, δηλαδή το 30%, μπορεί να εμφανίζεται ότι κατανοεί τις προθέσεις του Αντ. Σαμαρά, η αντίδρασή του ωστόσο είναι ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλο αυτήν την πολιτική.

Πανικός
Οι αντιδράσεις της βάσης, όπως είναι εύλογο, δημιούργησαν πραγματικό πανικό στους συνεργάτες του πρωθυπουργού. Έτσι αποφάσισαν σχετικά νωρίς να ρίξουν στην κοινή γνώμη τη νέα επικοινωνιακή γραμμή – ο Σαμαράς δεν θέλει τα μνημόνια –, προκειμένου, όταν έρθει η ώρα της κρίσης, να μπορεί να πατήσει πάνω σε αυτήν και να φτιάξει μια νέα ιδεολογική πλατφόρμα.
Το επιτελείο του Αντ. Σαμαρά, με αυτήν τη θέση, εκτός των άλλων θέλει να προσεγγίσει εκείνες τις δυνάμεις που έφυγαν από τη Ν.Δ. και δημιούργησαν νέους κομματικούς σχηματισμούς, με αιχμή του δόρατος την αντιμνημονιακή πολιτική. Πιστεύουν δηλαδή ότι έτσι μπορούν να διεμβολίσουν τα κόμματα του Πάνου Καμμένου και του Χρήστου Ζώη, τα οποία χτίστηκαν με βάση τις αντιμνημονιακές τους απόψεις, ενώ θα προσεγγίσουν και όσους έφυγαν για να πάνε σε αυτά τα κόμματα αλλά τώρα είναι στα αζήτητα.
Ο Κώστας Μαρκόπουλος και ο Δημήτρης Σταμάτης της Αιτωλοακαρνανίας είναι κάποιοι από αυτούς που βρίσκονται ήδη στην αγκαλιά της Ν.Δ., ενώ κάποιοι και κάποιες από τους Ανεξάρτητους Έλληνες έχουν αρχίσει να αλληθωρίζουν προς τη Συγγρού.
Εκτός όμως από αυτήν τη δεξαμενή, η δήθεν αντιμνημονιακή στροφή του Αντ. Σαμαρά έχει να κάνει και με εκείνους του δεξιούς ψηφοφόρους οι οποίοι, απελπισμένοι από τα όσα τούς έχουν συμβεί, έχουν στραφεί προς τη Χρυσή Αυγή, η οποία τους υπόσχεται γη και ύδωρ. Οι δημοσκοπήσεις που φτάνουν καθημερινά στο Μέγαρο Μαξίμου δείχνουν ότι ένα μεγάλο κομμάτι της Ν.Δ. ακολουθεί τον δρόμο της Άκρας Δεξιάς όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά για λόγους επιβίωσης.
Αυτούς τους ψηφοφόρους προσπαθούν να μην τους πολώσουν, αλλά, αντίθετα, να τους προσεγγίσουν οι συνεργάτες του πρωθυπουργού, αποσύροντας το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Η τακτική δηλαδή σε αυτούς που επιλέγουν την Άκρα Δεξιά είναι η μη πόλωση και η αντιμνημονιακή στροφή.
Ταυτόχρονα, τα στελέχη της Ν.Δ. έχουν ξεκινήσει και συζητήσεις για την επιστροφή του προέδρου του ΛΑΟΣ Γιώργου Καρατζαφέρη στο κόμμα, αφού πιστεύουν ότι με την παρουσία του θα μπορέσει να συγκρατήσει ένα κομμάτι της Λαϊκής Δεξιάς το οποίο βαδίζει ολοταχώς προς τη Χρυσή Αυγή.
Ο πρωθυπουργός κάνει μάλλον την ανάγκη φιλοτιμία για την επιστροφή του Γ. Καρατζαφέρη αφού δεν ξεχνά εκείνο το «Τρελλαντώνης», ενώ οι καραμανλικοί είναι ιδιαίτερα αρνητικοί αφού τον θεωρούν επικίνδυνο και επιπόλαιο. Άλλωστε το γεγονός ότι είχε χαρακτηρίσει τον Κ. Καραμανλή ως «φυγά» δεν καταπίνεται εύκολα.
Ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφέρης, ακολουθώντας τη γνωστή τακτική τού «τραβάτε με κι ας κλαίω» και ενώ ξέρει ότι δεν έχει καμία διαπραγματευτική ικανότητα, δηλώνει ότι θα θέσει όρους για την επιστροφή του.
Την ίδια στιγμή, οι συνεργάτες του Αντ. Σαμαρά στρέφονται και προς το δυσαρεστημένο ΠΑΣΟΚ και τους τεχνοκράτες που κατά καιρούς έχουν απασχολήσει την πολιτική ζωή του τόπου, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο Γιάννης Στουρνάρας είναι και θα είναι ένας χρήσιμος άνθρωπος, φλερτάροντας με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και καλοβλέποντας τον Ευρωπαίο διαμεσολαβητή Νικηφόρο Διαμαντούρο καθώς και τους καθηγητές Χριστόδουλο Στεφανάδη και Αντ. Μακροδημήτρη. Όπως φαίνεται, η μετεξέλιξη θέλει και τους καθηγητές της…

Το Ποντίκι

Δεν υπάρχουν σχόλια: