Aπό τον Ανδρέα Ζαμπούκα

Υποθέτω πως ακόμα περιφέρονται τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας. Υποθέτω επίσης πως ο «λαός» συνεχίζει να συρρέει στο Αιγάλεω για να τα προσκυνήσει. Εν τω μεταξύ, το παιχνίδι σουρεαλιστικών ασκήσεων εξαπλώνεται παντού με καθαρίστριες να «αγιοποιούνται», με πρώην εργαζόμενους της ΕΡΤ να μπουκάρουν στο τσιφλίκι τους, με τον Μιχελογιαννάκη να συνδυάζει ιατρική με θαύματα και με «ψεκασμένες» ΑΝΕΛ -από την αρθρογραφία τους προκύπτει- να προτείνονται για πρόεδροι δημόσιων φορέων.

Κάθε μέρα και μια συναρπαστική παράσταση στοχευμένη στο αλλοπρόσαλλο θυμικό της κοινωνίας.

Όλα δείχνουν πως λίγο να ξεφύγει η κατάσταση  η χώρα θα οδηγηθεί σε επικίνδυνο χάος. Υπερβολικό; Καθόλου. Εφόσον έχουμε φτάσει στο σημείο κάποιοι Έλληνες -δεν ξέρω αν είναι οι περισσότεροι- να επιθυμούν τόσο πολύ να κραυγάσουν τις ιδέες, τα ένστικτα και την πίστη τους, τότε η βαρβαρότητα είναι έτοιμη να ξεχειλίσει. Γιατί όταν τα μέλη μιας κοινωνίας παύουν σταδιακά να επικοινωνούν με το λόγο και καταφεύγουν στο «μεταφυσικό» σημαίνει πως πήραν απόφαση να ζήσουν χώρια αδιαφορώντας για τις τύχες των άλλων!

Μα ας είμαστε ειλικρινείς. Πόσο θα αντέξουμε ακόμα στο κυνήγι μαγισσών; Αφού εδώ και 4 χρόνια χτίζουμε κάστρα παντού. Απ΄ έξω, μαζεύονται «εχθροί» κρυμμένοι στο δάσος και μέσα καιροφυλακτούν οι «άνθρωποι» τους. Οι κακοί «προδότες» που θέλουν πάντα να εξοντώσουν τους άλλους.

Αυτή λοιπόν, η πολεμική ατμόσφαιρα, αντί να εκτονωθεί, ενισχύεται συνεχώς με τις προκλήσεις. Τα «λείψανα» του πολιτικού συστήματος περιφέρονται στις τηλεοράσεις άλλοτε ως «τοτέμ» και άλλοτε ως «ξόανα». Είτε για φτύσιμο είτε για αποθέωση. Αρκεί μόνο να δραματοποιηθούν και να χτυπήσουν στην καρδιά του θυμικού του «απλού κόσμου». Είδατε πως ονομάζει ο πρωθυπουργός και η πρόεδρος της Βουλής το «λαό». Μολονότι οι ίδιοι «μεγαλοπρεπείς», η μοίρα τους όρισε να εξυπηρετούν το «φτωχό πόπολο» και τα ταπεινά του ένστικτα…

Καμία δημοκρατία όμως δεν μπορεί να κυβερνηθεί από τα «λείψανα» και τους «αγίους» της. Ποτέ δεν συνέβη για μεγάλο διάστημα. Και ο δυτικός και ο ανατολίτικος φονταμενταλισμός σε κάτι κακό οδήγησαν. Κι αυτό γιατί δεν είναι δυνατόν να συντηρηθεί ο αποκλεισμός των υγιών στοιχείων της λογικής από το μονοπώλιο της λούμπεν πρωτοκαθεδρίας.

Ψάχνω να βρω χώρα που να μας μοιάζει. Στο δυτικό κόσμο δεν υπάρχει. Στην Ανατολή πάλι, η κανονικότητα του ορθολογισμού είναι μια μειονότητα που αναγκαστικά επωμίζεται τον πρωτογονισμό των πολλών. Στη δική μας όμως κοινωνία, δεν μπορεί να γυρίσουμε στον Μεσαίωνα επειδή ο μηδενισμός μας έστειλε τα πολιτικά «τέρατα» στην εξουσία. Δεν είναι περισσότεροι οι «τερατολάγνοι» για να δικαιολογήσουμε «θεοκρατικά» καθεστώτα και σκοταδισμό.

Αυτή τη στιγμή πάντως, δεν υπάρχει σενάριο που κάποιος θα ακολουθούσε για να ορίσει και πάλι τη γραμμή της χώρας. Δεν υπάρχει κανένας στον κόσμο, που έχει να προτείνει κάτι λογικό και επαρκώς εφαρμόσιμο ώστε  εσωτερικές δυνάμεις να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Όλη η κοινωνία μοιάζει σαν μια ομάδα ορειβατών που έχασε το δρόμο και όλοι θέλουν να ακολουθήσουν διαφορετικό μονοπάτι. Όχι γιατί ξέρουν το σωστό δρόμο αλλά γιατί δεν γουστάρουν πια ο ένας τον άλλον.

Αυτά ζούμε χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε. Αλλά και να θελήσει κάποιος να τραβήξει μπροστά θα σπεύσουν τα παλιά «λείψανα» να τον ακυρώσουν. Πρώτος πρώτος καθόταν ο Αρβανιτόπουλος στην εκδήλωση της Δευτέρας για την παιδεία στο Μαρούσι. Ο πιο αποτυχημένος υπουργός Παιδείας είχε το θράσος να πάει τώρα να υπερασπιστεί την παιδεία από τον σκοταδισμό του Μπαλτά.

Η μεγάλη κόντρα ορθολογισμού και βαρβαρότητας είναι μπροστά μας. Έχουμε να δούμε ακόμα πολλά. Κι όποιος αντέξει…

azampoukas@gmail.com



Πηγή:www.capital.gr