Μια εξήγηση και μια παρεξήγηση σε σχέση με το Πολιτικό Μανιφέστο του Βαγγέλη Μειμαράκη
Μια εξήγηση και μια παρεξήγηση σε σχέση με το Πολιτικό Μανιφέστο του Βαγγέλη Μειμαράκη>
Έχουν περάσει λίγες ημέρες και κανείς ακόμη δεν έχει καταλάβει γιατί ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης προέβη στο «ατόπημα» να μιλήσει για εκείνη τη «βαρετή» εθνική συναίνεση και για εκείνο το ακόμη πιο «κουραστικό» ριζοσπαστικό κοινωνικό φιλελευθερισμό, με κέντρο τον άνθρωπο, κατά τη διάρκεια πολιτικής εκδήλωσης, στη μνήμη του Νίκου Βακάλη, στη Θεσσαλονίκη.Κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμη, τι τον έπιασε τον «Βαγγέλα» όπως τον λένε απαξιωτικά οι Σαμαρικοί και οι Μητσοτακικοί, και μίλησε για μέτρο και μετριοπάθεια τη στιγμή που την επίσημη επικοινωνιακή στρατηγική και εικόνα χαράσσει ο διακαναλικός τσιρίδας Άδωνις Γεωργιάδης.
Πολλοί απορούν γιατί ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, «επιτέθηκε» στους τηλεκήρυκες και διαδικτυακούς σχολιαστές ροής 24ώρου, δια της «αισχρής» αναφοράς του στην πραγματική πολιτική που στοχεύει στην ένωση των Ελλήνων και όχι στην ακατάσχετη παραπολιτική δραστηριότητα, που καλλιεργεί μόνο το διχασμό.
Οι περισσότεροι ξαφνιάστηκαν όταν άκουσαν τον πρώην Πρόεδρο της ΝΔ να μιλά «θρασύτατα» για σεβασμό στην ιστορία και τους Προέδρους του κόμματος, όταν η διοίκηση της Πειραιώς έχει καταπιεί πρόκες και δεν μπορεί να αρθρώσει ούτε μία καλή κουβέντα για την πατριωτική περίοδο διακυβέρνησης Κώστα Καραμανλή με ένα σχέδιο δολοφονίας και υποκλοπών σε διερεύνηση και με τόσα στημένα σκάνδαλα να έχουν ξεκαθαρίσει με τη βούλα της δικαιοσύνης. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς ιστορία δεν πας πουθενά.
Κάποιοι τρόμαξαν όταν άκουσαν τον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας (αυτόν που δεν παραλάμβανε τα ελαττωματικά υποβρύχια) της κυβέρνησης που έβαλε βέτο στα Σκόπια και απειλήθηκε για την γεωστρατηγική πολιτική της, να μιλά «ξεδιάντροπα» για την ανάγκη διαλόγου σε μείζονα θέματα που απασχολούν την κοινωνία και το κράτος με αιχμή του δόρατος τα Εθνικά θέματα.
Πάρα πολλοί απόρησαν τι σχέση έχουν όλες αυτές οι «λογικές» σκέψεις με μία ΝΔ που δυσφημεί την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην υπερδύναμη ή που «αντιστέκεται» στην επιβεβλημένη αναβάθμιση των F-16 μόνο και μόνο για να κάνει πολιτική πεζοδρομίου σε ένα κομβικό εθνικής σημασίας ζήτημα.
Οι ίδιοι αναρωτήθηκαν, ποιος μπορεί να ασχοληθεί με το πολιτικό μανιφέστο του λαϊκού «Βαγγέλα» που μιλά για την ανάγκη άμεσης σωτηρίας της μικρομεσαίας τάξης και επιχειρηματικότητας, όταν η επίσημη γραμμή του κόμματος Άδωνι Γεωργιάδη υπηρετεί συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα και την μειοψηφική ελίτ.
Ας κάνουμε λοιπόν μία εξήγηση:
Το Πολιτικό Μανιφέστο του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, δεν είναι τίποτα άλλο από την επιβεβλημένη υπενθύμιση της ιδρυτικής διακήρυξης του Κωνσταντίνου Καραμανλή – πάντα επίκαιρη και πάντα δυναμική και δυστυχώς ξεχασμένη όχι όμως από τις καρδιές. Άρα αυτοί που ψάχνουν ζιζάνια στη δημοκρατική συνείδηση των γνήσιων στελεχών της ΝΔ που δεν έχουν υποταχθεί στη Μνημονιακή βαρβαρότητα, στην ακροδεξιά γιαλαντζί ρητορική και το Σημιτικό τυχοδιωκτικό εκσυγχρονισμό, κρατούσες πολιτικές στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, ας τα βρουν στον κόρφο τους.
Ας λύσουμε και μία παρεξήγηση:
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν επιδιώκει με το Πολιτικό του Μανιφέστο να δημιουργήσει κάποια ρήξη στη Μνημονιακή προσήλωση και στρατηγική των Γεωργιάδη – Μητσοτάκη, μόνο και μόνο επειδή θυμίζει πως η ΝΔ ιδρύθηκε για να υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι τους αριθμούς. Ούτε πολύ περισσότερο να εμπλακεί σε θέματα και αποφάσεις που είναι αποκλειστική ευθύνη του εκάστοτε αρχηγού, π.χ. διαγραφές στελεχών, καθημερινή ατζέντα, επιχειρηματολογία κ.α. Επισημαίνει σε συνομιλητές του πως αυτά τα θέματα αφορούν σε επιλογές της ηγεσίας και γι αυτό κρίνεται από το λαό στις εκλογές με τον ίδιο τρόπο που κρίνεται και η κυβέρνηση. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης όφειλε να υπενθυμίσει με τρόπο ξεκάθαρο, υπερκομματικό και πατριωτικό την ιδρυτική διακήρυξη του Κων/νου Καραμανλή, διότι η κοινωνία απειλείται από τη θεμελιώδη στρέβλωση πως οι μεταρρυθμίσεις των αριθμών θα φέρουν την ανάσταση του έθνους. Όποτε ζητηθεί η συνδρομή του σε αυτή την κατεύθυνση δηλώνει φανατικά παρών.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης δεν μίλησε ως κομματάρχης ή ως ομαδάρχης του λογιστικού 48%. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης μίλησε ως η ψυχή του 100% της παράταξης που έδινε ΝΙΚΕΣ στον αντιστασιακό της διαπλοκής Κώστα Καραμανλή, που συσπειρώθηκε και πάλι τον Σεπτέμβριο του 2015, που σήμερα πανηγυρικά απέχει και κοιτά με ανησυχία τα δρώμενα στη λεγόμενη πια κεντροδεξιά και κυρίως στη χώρα.
Είναι τουλάχιστον χυδαίο οι οπαδοί του Σημιτισμού, της Πολιτικής Άνοιξης και του ΛΑ.Ο.Σ. που έχουν καταλάβει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να εγκαλούν τον Κώστα Καραμανλή ή τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη για ενότητα. Ποιοι; οι τυχοδιώκτες και ευκαιριακοί καταληψίες. Διότι το δόγμα να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ να έρθουμε εμείς δεν είναι πολιτική ουσίας που λύνει προβλήματα και πολύ περισσότερο ρεύμα νίκης. Το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, ακόμη και οι πιο σικέ.
Το 100% του κοινωνικού ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού ζει, υπάρχει και αναπνέει. Σκέφτεται, ανησυχεί και διαβουλεύεται.
Έχει και φυσικό ηγέτη και ψυχή! Και αυτά τα θεμελιώδη συστατικά δεν κατοικοεδρεύουν σε απρόσωπα κτίρια με παραποιημένα λογότυπα. Υπάρχουν στις καρδιές και τις συνειδήσεις όλων μας. Ο νοών νοείτω.
«Θα ξανασυναντηθούμε». Σύντομα.
«Ο Κεντροδεξιός»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου